ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love story in Diary Dawgy dog's life

    ลำดับตอนที่ #1 : คำสารภาพ

    • อัปเดตล่าสุด 16 พ.ย. 49


    คำสารภาพ ...........ของคนที่เธอเรียกว่า

    ตัวสำรอง

     

                แอบปิ๊งตั้งแต่แรกเห็นเลยล่ะ ..... (ดูเหมือนฉันใจง่ายเลยเนอะ)  เธอเหมือนเป็นอะไรที่เรียกว่า ถูกสเป๊ก ^-^  .......ก้อปลื้มมาตลอด  เวลาที่ผ่านมาเป็นเครื่องพิสูจน์หลายสิ่งในตัวเธอ  ...  ที่ทำให้ฉัน ... ประทับใจ ...

                    ไม่อยากบอกเลยแฮะ  ...  เธอทั้งดี  กล้าหาญ  จริงใจ  มีน้ำใจ  ไม่เห็นแก่ตัว  ร้องเพลงเพราะ  สุภาพ และ เป็นคนมีความคิด ( อืม... มากจนเว่อร์เกินไปรึเปล่าเนี่ย...555++) 

                    ก้อได้แต่ปลื้มอยู่อย่างนั้นนั่นแหละ ... เหตุผลน่ะเหรอ .. จะบอกให้นะ  ...  มีผู้หญิงโชคดีคนหนึ่ง  ชื่อ เม  เค้าเป็นผู้หญิงที่ฉันก็ชอบมาตลอด (เอ..ยังไงเนี่ย)  ดูก้อรู้แล้วล่ะว่าเธอสนใจเม   มาก ๆ นั่นแหละที่ทำให้ฉันรู้จักกับคำว่า  ...  ถอย

                    ก้อได้แต่เชียร์ให้สมหวังเร็ว ๆ ไม่ได้เจ็บปวดอะไรมากมายหรอก  แค่รู้สึกว่า เมโชคดีจัง  (ฉันเนี่ยเว่อร์จริง ๆ)  แล้วก้อทำให้เราชอบเธอมากขึ้นอีก..นิดหน่อย ก็ตรงที่เห็นเธอรัก  ดูแล เอาใจใส่เมคนเดียว (ไม่ม่อนั่นแหละ) แต่เราก็ตัดสินใจว่า  .  .  . ตัดใจดีกว่า

                    อยู่มาวันนึง ... ยังไงไม่รู้เธอก้อมาคุยกับเรา เล่นกับเรา  แต่ขอบอกก่อนเลยว่าเราน่ะไม่คิดไรหรอก และไม่คิดกลับไปชอบด้วย

                    แล้วต่อมาอีกวันนึงเราก็กลายเป็นกิ๊กกันซะงั้น  .. งง ๆเหมือนกันแหละ 

                    แรก ๆก็เล่น ๆ กัน ดีๆ อยู่  ไหงมันพัฒนาจากกิ๊กธรรมดามาเป็น กิ๊กกิ๊ก (มากกว่ากิ๊กแต่ไม่ใช่แฟน)ได้ล่ะ 

                    เราอยู่ด้วยกัน  ท่องหนังสือ  กินข้าว  หัวเราะ  สนุก  มีความสุขจะตาย  รู้เปล่าว่าฉันกลัวใจตัวเองจะแย่  ว่าจะกลับไปหาเธออีก  ตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน  เธออบอุ่น   ใจดี (เขินอ่ะ)  ม่อนิด ๆ จนถึงขั้นรุนแรง 

                    ทุกครั้งที่เธอคุยกับเรา  จับมือเรา  อยู่ใกล้เรามาก ๆ  แล้วก้อตอนที่หอมแก้มเราน่ะ  รู้ป่าวว่าใจเราเต้นสุดๆ  เขินโคตร ๆ

                    เราเล่าให้เพื่อนเราฟังเรื่องของเธอกับเรา  เพื่อนเราพูดมาคำนึงว่า ... ทำเราเราง่ายจัง ...        รู้ความหมายใช่มั๊ย ... จำได้ป่าวที่เธอบอกว่าถึงเธอจะม่อ  แต่ก็ม่อเฉพาะคนที่พิเศษน่ะ .. เราก็เหมือนกันนะ  เราก็ไม่ได้ยอมให้ทุกคน   

                    เราแลกแหวนกัน  เธอบอกว่าขอหมั้นไว้ก่อน ( แอบดีใจนิด ๆ ^-^) โอย.. เขินชะมัด 

     

     

     

    เธอบอกว่าตอนนี้เธอลังเล  ไม่รู้ว่า  จะเลือกใครดี  เธอบอกว่าให้ฉันรอได้มั๊ย ...  รอเธอ ตัดสินใจว่าจะเลือกใคร  ตอนแรก ก้อรู้สึกไม่ค่อยพอใจ  พยายามอธิบายให้เธอฟังว่า  ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่จะง้อผู้ชาย  ไม่ใช่ตัวเลือกของใคร  แล้วถ้าเป็นคนนั้นที่เธอเลือก ... ไม่ใช่ฉัน ... แล้วฉันจะทำยังไง รอต่อไปงั้นเหรอ ... รู้สึกเจ็บนิด ๆนะที่เธอพูดว่าให้รอ  อยากบอกให้รู้จะตาย  แต่กลายเป็นว่า  ฉันไปเร่งให้เธอรีบ ๆ เลือกใครคนใดคนหนึ่งซะงั้น  ฉันก้อเลยอยู่เฉย ๆ ดีกว่า  พยามเก็บสิ่งที่เรียกว่า ... ความสุขเล็ก ๆ น้อยๆ ... ต่อไป

    จะไปเรียกร้องอะไรได้มากล่ะ ... ไม่กล้าหรอก ... ยังไงซะคิดแค่ว่า  ตอนนี้เธอเป็น

    ......ที่รัก.....

    ของฉันคนเดียวก็พอใจแล้วล่ะ

     

    ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง  ที่รักก้อยังเป็นที่รักของฉันเสมอ . . . . .  รู้ตัวรึเปล่าล่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×