He is the guy who comes with rain.
เขาคือชายผู้มากับสายฝน
.
.
.
"ในยามที่ฝนตก คุณคิดถึงอะไร"
กลิ่นของไอดินที่กระทบจมูก
สายรุ้งที่ยากจะเห็นนัก
ความเหงา
ความเศร้า
ความเจ็บปวด
.
.
.
.
.
.
"แต่ทำไมผมถึงเอาแต่คิดถึงเขากันนะ"
llll l l l l l l l l l l l l l ll ll ll l l l l l l l l l l l l lll l l l l ll l l lll l llll l l l llll l l lll l l l ll l l l l l lll l l l l ll ll l l l l l lll l l l ll l l l l l l ll l l l l
.
.
'สำหรับผมแล้ว สายฝนคืออะไรงั้นเหรอ'
.....
...
..
.
.
.
คงเป็นใบหน้าอันเศร้าสร้อยของเด็กคนนั้นล่ะมั้ง
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีค่ะ นิยายเรื่องนี้เราเขียนเป็นเรื่องแรกเลย แต่งสดลงสด5555
ฝากน้องไอรินไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะจุ๊บๆ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น