เขาถามว่าทำไมถึงไปสวีเดน

ลำดับตอนที่ #18 : Sweden - Mittsommer

 

 

เรื่องวุ่นวาย

                      ตอนนี้ สวีเดนก็หน้าร้อน สภาพอากาศก็แล้วแต่อารมณ์มัน วันไหนนึกจะร้อนก็ร้อนซะเกือบตาย วันไหนนึกจะเย็นก็เย็นซะจนไม่เหมาะกับหน้าร้อน อากาศที่นี้เอาแน่เอานอนกับมันไม่ได้เลยจริง หยุดอัพไปนาน ไม่ได้หายไปไหนเลย เพียงแต่ เอยุ่ในสภาวะอารมณ์เบื่อหน่าย ไม่อยากทำอะไรขึ้นมาเฉยๆ หายไปนี้ก็มีอะไรเกิดขึ้นหลายอย่าง อาทิเช่น ป่วยเป็นอีสุกอีใสเพิ่งจะหาย ตอนนี้แผลยังเต็มหน้าอยู่เลย ย้ายที่อยู่ใหม่ สอบ ปิดเทอม วุ่นวายจริงๆ แล้ว คอมพิวเตอร์ ก็ไม่อำนวยให้อัพเท่าไร เครื่องเก่ามันเปิดหน้าเวิร์ดไม่ได้ เปิดแล้วค้าง ก็ไม่โทษคอมหรอก เพราะมันก็แก่กว่าน้องคนสุดท้องของเราซะอีก ตอนนี้น้องจะ 5 ขวบแล้ว แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว มีคอมพิวเตอร์เคลื่อนทีเป็นของตัวเองแล้ว(สมษัติชิ้นแรก) คิดว่าถ้าสภาพอารมณ์อยู่ในปกติก็จะมาอัพ ช่วงนี้ปิดเทอมหน้าร้อน ไม่ได้ทำอะไรเลย นอกจาก ไปรีบไปส่งน้องที่ ร.ร. เด็ก ส่วนเรื่องวุ่นวายที่กล่าวๆมาแล้ว ยังไม่วุ่นวายไม่เท่าตอน มิดซัมเมอร์

                      เรื่องมีอยู่ว่า ตอนหน้าร้อนมีเทศกาลที่ชื่อว่า มิดซัมเมอร์ ทุกครอบครัวจะหยุดงาน แล้วจะขับรถออกไปแถวๆชนบทซะหน่อย พวกทุ่งหญ้า ริมๆแม่น้ำอะไรทำนองนี้ เขาจะร้องเพลง เต้นกัน ดูตามลิ้ง

http://www.sweden.se/upload/Sweden_se/english/Theme20sites/Celebrating_new/midsommardans.jpg

                       ทุกอย่างก็เหมือนทำท่าจะไปได้ด้วยดี วางแผนกับครอบครัวว่าเราจะไปมิดซัมเมอร์กันที่บ้านเพื่อนแม่ พวกเราก็จัดการซื้ออาหาร ต่างคนต่างนัดกันว่าบ้านไหนเอาอะไรมา แม่ไปซื้อเนื้อเอามาย่าง ซื้อมาเยอะมาก ตอนเช้า อากาศทำท่าเป็นใจ มีแดดหน่อยๆ อากาศไม่เย็นเท่าไร พอเริ่มเที่ยงฝนตกลงมาเม็ดใหญ่เป็นอันว่า เราเลยไม่ได้ไป ดูเขาร้องเพลงกัน ก็ไม่เป็นไร พวกเราก็นั่งฟังเพลง ดูหนัง เล่มเกมส์ กิน ตนกระทั่ง 6 โมงเย็น เพื่อนแม่บอกว่าจะไปบ้านเพื่อนอีกคน เดินไปในป่าลึกพอสมควร ก็ไปกันหมด พวกเราก็ไปนั่งดื่มไวท์กัน ไอ้เราดื่มกับเขาด้วยปกติ ไม่เคยดื่มเยอะ เพราะคืนนั้นปาไปหลายแก้ว มึนกันเลยทีเดียว เริ่มจะเข้าใจละ คนเมามันเป็นยังไงแต่เรายังมีสติอยู่ก็หยุดดื่มไป แต่ก็มีคนเอามาจ่อปากอยู่บ่อยๆ -.- นั่งไปเรื่อยๆจนถึงเที่ยงคืน 

                      พอดีบริเวณใกล้กันเขาเปิดเพลง ให้เต้นกัน (ไม่ใช่เต้นแบบดิสโก้เท้นะค่ะ) เต้นกันแบบสุขภาพ เพลงดังมาก ก็ไปกันวัยรุ่น มีเพื่อนแม่ แฟนเพื่อนแม่ ตัวเราเอง พี่เขา น้องชายเรา ไปถึงคนค่อยข้างจะเยอะ มีทุกรุ่นทุกวัยตั้งแต่เด็กจนกระทั่งชรา พวกเราเต้นกันไปสัก 10 นาที น้องชายหายไปไหนไม่รุ้! เรากับพี่ เลยเริ่มวิ่งหา คิดว่ามันคงจะกลับบ้าน ก็เดินตามไป แต่ทางซับซ้อนมาก นึกซิในป่าอะ เดินกัน 5 รอบยังจำไม่ได้เลย คิดว่ามันจะกลับถูกได้ยังไง ก็ไล่ตามกันไปจนทัน และเกิดการประทะอารมณ์กันเล็กน้อยเพราะไอ้เราเองก็ยังมึนกับไวท์อยู่ ถามมันว่าทำไมออกมาไปบอกใคร มันก็ไม่ตอบ ทำท่าประชดบอกกลับเองได้ เลยโมโห บอกให้มันกลับไปคนเดียวแล้วยื่นมือถือให้มัน เก่งนัก (เป็นพี่ที่ไม่ดีอย่างเอาเยี่ยงอย่าง) แล้วกลับมาเต้นต่อ แต่รุ้สึกไม่ได้แล้วโทรไปเช็ดว่ามันถึงบ้านยัง ปรากฏว่า มันหลง อยุ่ตรงไหนไม่รุ้ ตอนนั้นเนี้ย ปีดแตกเลย วีนใส่โทรศัพย์ โมโหก้โมโห ห่วงก็ห่วง เลยบอกให้มันวิ่งกลับมาทางเดิม เรากับพี่ก้ขึ้นไปหา และก็ถือสายมันอยุ่ด้วย หากันตั้งนานกว่าจะเจอ เจอถึงอารมณ์เสีย ด่ามันแบบลืมตัว แล้วก้เดินมาส่งมันกับเพื่อนแม่ จนกระทั้งถึงที่บ้านเพื่อนของแม่ แต่เรื่องมันยังไม่จบ แฟนเพื่อนแม่ก็โมโห ว่าทำไมพวกเราออกมาโดยไม่บอกใคครสักคำ ปล่อยให้แกอยุ่ในงาน พวกเราก็อธิบายว่า น้องเรามันวิ่งออกมาโดยไม่บอกใคร แล้วพวกเราวิ่งตามมาแล้วเอามาส่ง รีบเลยไม่ได้บอก แต่แฟนเพื่อนแม่แกเมา ฟังอะไรไม่รู้เรื่องแล้ว เขาก็โทรศัพท์ด่ากันไปกันมา ไอ้ตัวปัญหา กลับนั่งร้องไห้ เฮ้อ เหนื่อย เท่านั้นไม่พอ ไอ้เราเนี้ยโดนแม่ด่าอีก ว่าทำไมไม่ดูน้อง ถ้าเลือกเกิดได้จะไม่เลือกเกิดมาเป้นพี่นะเนี้ย เป็นอันว่าวันนั้นทุกคนรับไปเต็มๆยกเว้น ผู้ก่อปัญหา

                      ว๊ายๆ พิมพ์ด้วยความเมามัน จนเยอะขนาดนี้เลยหรอ?

ตอนนี้ที่นี้อากาศดีมาก ใครอยากมาเที่ยวก็เชิญนะ เพราะอยุ่ในหน้าท่องเทียวของที่นี้พอดี โชคดีทุกๆท่าน เจอกันใหม่