เขาถามว่าทำไมถึงไปสวีเดน

ลำดับตอนที่ #16 : Sweden - Swedish (old) peoples !

href="file:///C:\DOCUME~1\pelle\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_filelist.xml" />

นิสัยของคนแก่ สวีเดน

                หลายคนอาจจะงง อยู่ ทำไมต้องเอาเรื่องคนแก่มาเขียน ถือว่าอ่านเอาเป็นสีสันของชีวิตแล้วกัน คนแก่ที่นี้ถ้าเทียบกับบ้านเราเลยคงจะแตกต่างกันมากทั้งเรื่องการดำเนินชีวิตและต่างๆอีกมากมาย คนแก่สวีเดนค่อยค่างจะมีชีวิตที่สุขสบาย เพราะงานไม่ต้องทำ รัฐบาลจ่ายคืนภาษีหลังจากที่ไม่ทำงานแล้ว (ไว้จะอธิบายเรื่องภาษีอีกที) ตอนนี้สนใจแค่ว่าเป็นคนแก่ที่นี่สบายมากๆ แค่อาจต้องทนเหงาหน่อย เพราะต้องอยู่คนเดียว ลูกหลานเมื่อโตไปก็จะย้ายไปใช้ชีวิตด้วยตนเอง นานจะมาเยี่ยมสักครั้ง แต่ที่น่าสนใจไม่ใช่เรื่องนี้หรอกค่ะ

                ปกติแล้ว เวลาเราขึ้นรถบัสเดินทางไปไหนถ้าเจอคนแก่ก็ต้องลุกขึ้นให้ใช่ไหมค่ะ แต่ถ้าคุณมาสวีเดน ไม่ต้องลุกขึ้นค่ะ ทำไมนะหรอ ลองอ่านบทสนทนาที่ดิฉันได้ถามพ่อเลี้ยงมา

                ตอนนั้นมาสวีเดนใหม่ ผมยังติ่งหูอยู่เลย ทั้งครอบครัวกำลังจะเดินทางไปซื้อของ และจำได้ว่าวันนั้น คนเยอะมากบนรถบัส แต่โชคดีที่พวกเรา มีที่นั่งกัน รถก็จอดรับคนตามป้าย และก็มีคนแก่ ย้ำว่าแก่มากๆ ขึ้นมาบนรถ แต่ก็แปลกใจเอ๊ะ ทำไมไม่มีคนลุกขึ้นให้คนแก่นั่งเลย

                ก็เลยถามพ่อเลี้ยงว่า

                เรา : ทำไมไม่ลุกขึ้นให้คนแก่นั่งอะ

                พ่อเสี้ยง :  หัวเราะ 55555555555+-

                เรา  :   -_-” งงใหญ่เลย

                พ่อเลี้ยง :  ถ้าลุกขึ้นให้ เขาก็ไม่นั่ง แถมบางครั้งทำหน้าหยิ่งใส่อีกต่างหาก

                เรา   :    -*-

                พ่อเลี้ยง :   คนแก่ที่นี้เขาไม่ชอบให้คนอื่นมองเขาเป็นคนแก่ เขาไม่ชอบให้คนอื่นให้ว่าเขาอ่อนแอ มันเหมือนกับดูถูกเขา

                เรา  :  0.0 คิดในใจ มันมีงี้ด้วยหรอก

                และหลังจากนั้น ก็ปล่อยให้คนแก่นั้นยืน และเชื่อไหมไม่มีใครลุกขึ้นให้แกนั่งจริงๆ บางครั้งเราอาจจะหวังดีนะค่ะ แต่ต้องเข้าใจด้วยว่า บางคนเขาไม่คิดอย่างนั้น

                และก็มีเหตุการณ์หนึ่งเจอกับตัวเอง ตอนไปเดินเล่นกับแม่ในเมือง เห็นคนแก่ (อีกแล้ว) พยายามใช้ไม้เท้าดันตัวเองให้ลุกขึ้นยืน แต่ดันอยู่นานละ ดันยังไงก็ยังยืนไม่ได้ซะที แม่ดิฉันใจดีค่ะ ใช้ให้ดิฉันไปช่วย ดิฉันก็ลังเล เลยบอกให้แม่ไปเอง

                แม่ :  ให้ฉันช่วยเธอไหม  แม่พยายามพยุงคนแก่คนนั้น

                คนแก่ : ไม่ต้องฉันลุกเองได้

                สรุป แม่ดิฉันเดินกลับมาหน้าแตกค่ะ 5 5 5 5 ตั้งใจจะไปช่วยแท้ๆนะเนี้ย

                สรุป อาจจะไม่เป็นทุกคนก็ได้ (แต่ที่ฉันเจอ แบบนี้ทั้งนั้นเลย)

นั้นละค่ะ เรื่องของเรื่อง 5 5 5เขียนไปจำไปนะเนี้ย วันอัพยาวกว่าปกติ ขอเม้นยาวๆหน่อยจิ ฮิๆๆๆ อยากอ่านเรื่องอะไรก็เม้นบอกได้นะ เรื่องโรงเรียนคงจะต้องถ่ายรูปก่อน ซึ่งยังไม่ได้เริ่มถ่ายเลย รอหน่อยละกาน ฮิๆๆ ตอนนี้เพิ่ง 18.30 แต่ง่วงนอนมากมาย สงสัยข้อสอบคณิตทำพิษแน่เลย ไม่ไหวละ ขอไปงีบก่อนนะ
อยากได้เม้นยาวๆจริงๆนะ เเลกประสบการณ์เล่ากันก็ได้ ไม่ว่าไรหรอกจ้า