ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เปิดฉาก
เช้าอันสดใสใจกลางกรุงลอนดอนแสงแดดยามเช้าสาดส่องลงมากระทบสายน้ำข้างโรงเรียนเป็นประกายแวววาว เสียงนักเรียนคุยกันดังไปทั่วและสัญญาณเข้าเรียนก็ดังขึ้น นักเรียนต่างวิ่งกรูเข้าห้อง โรงเรียนเดอร์มิเนอร์แห่งนี้เป็นโรงเรียนสหศึกษาระดับมัธยมศึกษาขนาดใหญ่ที่เน้นด้านศิลปะ โดยเฉพาะการปั้นรูปคนเหมือน และจัดอยู่ในอันดับต้นๆของอังกฤษ โรงเรียนนี้มี 6 ห้องต่อ 1 ระดับชั้น และจะไม่มีการเปลี่ยนห้อง ดังนั้นนักเรียนจะรักและผูกพันธ์กันมาก วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก นักเรียนใหม่ที่เข้ามาเรียนในปีการศึกษานี้ก็มาประชุมรวมกันที่ห้องประชุมใหญ่ของโรงเรียน อาจารย์ใหญ่ได้กล่าวต้อนรับนักเรียนทุกคนด้วยความยินดียิ่ง เมือเสร็จจากการประชุม นักเรียนก็แยกย้ายกันเข้าห้องเรียน
ในห้องอาจารย์ประจำชั้นจะทำการปฐมนิเทศน์ต่อ สำหร้บห้อง 1A นั้น อาจารย์ประจำชั้นคืออาจารย์ซาบริน่า ลี ซึ่งมีอายุประมาณ 29 ปี แต่ด้วยรูปร่างเพรียวสมส่วนและหน้าตาที่ยิ้มแย้มแจ่มใสอยู่เสมอ จึงทำให้เธอดูสาวอยู่ตลอด เธอเดินมาหน้าห้องด้วยท่าวท่าที่สง่างามตรึงสายตาของนักเรียนทุกคน เธอวางแฟ้มเอกสารลงที่โต๊ะหน้าห้อง ก่อนจะแนะนำตัวกับนักเรียน
\"สวัสดีค่ะ ครูชื่อซาบริน่า ลี ประจำชั้นห้องนี้ และจะสอยวิชาคณิตศาสตร์ด้วยนะคะ\" เธอพูดพร้อมมอบรอยยิ้มอนอบอุ่นให้กับนักเรียนของเธอ\"ครูอยากจะให้นักเรียนช่วแนนำตัวเองกันหน่อยนะคะ\" เมื่อจบคำพูด นักเรียนต่างก็ทำตามที่อาจารย์บอกเป็นอย่างดี เมื่อนักเรียนแนะนำตัวกันครบแล้วอาจารญ์ก็อนุญาตให้นักเรียนพูดคุยกันเพื่อเพิ่มสัมพันธ์ไมตรีจนถึงเวลาพักเที่ยง
ในระหว่างนั้นเจนิเฟอร์ก็ได้รู้จักกับแพทิน่าและพูดคุยกันอย่างถูกคอจนสนิทสนมกันในเวลาไม่นาน จากนั้นทั้งเจนิเฟอร์และแพทิน่าก็รู้จักกับเพื่อนอีกหลายๆคน เช่น เมโลดี้ จังเกอร์, โดโรธี สตูโก, แครอล เฮอร์เบิล, นาตาลี คาเฟอร์, เฮอร์ไมโอนี่ เจมิส. อลิเซีย เลอวา. ไอริน เบอราดัล, ไดอาน่า แซนด์, ลาล่า ครอฟาร์ล และเพื่อนๆอีกหลายคน และแล้วสัญญาณพักเที่ยงก็ดังขึ้น
เมือจัดการกับมื้อเที่ยงเรียบร้อยกันแล้วสัญญาณเข้าเรียนในช่วงบ่ายก็ดังขึ้น และทุกๆบ่ายของวันจันทร์ พุธ ศุกร์ นักเรียนห้อง 1A จะต้องเรียนวิชาศิลปะ นักเรียนเข้าแถวและเดินอย่างเป็นระเบียบไปยังอาคารที่แยกออกมาต่างหาก ภายในห้องอากาศเย็นสบาย นักเรียนเข้าไปนั่งที่ด้วยความเรียบร้อย 5 นาทีหลังจากนั้นอาจารย์ผู้สอนก็เข้ามาในห้อง และกล่าวทักทายนักเรียน
\"สวัสดีครับนักเรียน ครูชื่ออาจารย์อเล็กซ์ ซานเดอร์นะครับ ครูคิดว่านักเรียนทุกคนคงรู้แล้วว่าเราจะเรียนปั้นรูปคนเหมือนกันตลอด 6 ปีที่อยู่ที่นี่ ก่อนอื่นเราต้องรู้จักสถานที่เรียนกันก่อน หองนี้จะเป็นหอ้งสำหรับเรียนทฤษฏี ส่วนเวลาลงมือปฏิบัตินั้นเราจะทำกันในห้องด้านนู้น\"อาจารย์พูดพลางผายมือไปยังด้านซ้ายของห้อง ที่บริเวณนั้นมีประตูสีดำลานใหญ่ 2 บานที่ตัดกับสีขาวของผนังห้อง \"เอาหล่ะ เริ่มเรียนกันได้แล้ว\"
เมื่อจบชั่วโมงนักเรียนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน เหลือเพียงเจนิเฟอร์และแพทิน่า
\"ทำไมยังไม่กลับกันอีกล่ะจ๊ะ\" อาจารย์ซาบริน่าถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง
\"คือเราอยากจะเดินดูรอบๆโรงเรียนน่ะค่ะ หนูว่าโรงเรียนนี้กว้างขวางมาก หนูเลยชวนแพทิน่าไปเปนเพื่อนค่ะ\" เจนิเฟอร์ตอบอย่างไม่ลังเล
\"งั้นก็ตามใจจ้ะ แต่อย่ากลับเย็นมากนักนะ เดี๋ยวทางบ้านจะเป็นห่วงเอานะจ๊ะ\"
\"ค่ะ\" เด็กหญิงที้ง 2 รับคำพร้อมกันอย่างหนักแน่น
พวกเธอเดินสำรวจโรงเรียนกันอย่างละเอียด จะเรียกว่าทุกหลืบทุกมุมของโรงเรียนเลยก็ว่าได้ ไม่ว่าจะอาคารเรียน สนามกีฬา สวนผัก ภูเขาหลังโรงเรียน ห้องสมุด แม่น้ำ ฯลฯ แทบจะไม่มีอะไรที่รอดพ้นสายตาและความอยากรู้อยากเห็นของพวกเธอไปได้เลยแม้แต่นิดเดียว
\"เรากลับกันเถอะแพทิน่า ฉันเหนื่อยแล้วล่ะ อีกอย่างเราก็ไปสำรวจมาตั้งหลายที่แล้วด้วย\" เจนิเฟอร์พูดขึ้นในที่สุด
\"แต่ว่าฉันยังไม่เหนื่อยเลยนะเจนิเฟอร์ ไปต่ออีกนิดเถอะ\" แพทิน่าต่อรอง
\"แต่นี่มันก็เย็นมากแล้วนะแพทิน่า เราค่อยมาสำรวจต่อพรุ่งนี้ก็ได้นี่ โรงเรียนไม่หนีไปไหนหรอกนะ\" เจนิเฟอร์พยายามเกลี้ยกล่อมเนื่องจากเธอเหนื่อยเต็มที แพทิน่าก้มลงดูนาฬิกา
\"จริงด้วย งั้นก็ได้ พรุ่งนี้เราค่อยมาสำรวจต่อกันนะ\"
\"แน่นอนจ้ะ\" เจนิเฟอร์ตอบ แล้วเด็กทั้ง 2 ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
เช้าวันรุ่งขึ้น ทั้งเจนิเฟอร์และแพทิน่าต่างก็มาโรงเรียนแต่เช้ามืด แต่มันยังเป็นเวลาเช้าเกินกว่าที่โรงเรียนจะเปิด ทั้งสองคนจึงชวนกันเดินดูรอบๆโรงเรียน และพวกเธอก็เดินครบรอบในเวลาเดียวกับที่สัญญาณเข้าเรียนดังขึ้น
วันต่อมาในช่วงบ่าย อาจารย์อเล็กซ์ก็สั่งงานให้นักเรียนไปออกแบบรูปปั้นผู้หญิงครึ่งตัวมาเป็นการบ้าน และให้นำมาส่งภายในวันพรุ่งนี้
วันรุ่งขึ้น ห้อง 1A ดูแสนจะวุ่นวายซะเหลือเกิน เพราะทุกคนต่างวุ่นอยู่กับการวาดภาพให้เสร็จทันกำหนดส่งวันนี้ แต่ว่า แครอล ,เฮอร์ไมโอนี่ ,นาตาลี ,โดโรธี และเมโลดี้ไม่ได้วาดภาพมา และพวกเธอก็ไม่คิดที่จะทำงานด้วยตัวเอง ทั้ง 5 คนจึงไปขอความช่วยเหลือจากแพทิน่า ลาล่า และไอริน และทุกครั้งที่อาจารย์อเล็กซ์สั่งงานออกแบบรูปปั้น ทั้ง 5 คนนี้ก็จะหปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนผู้ใจดีทั้งสามคน
เหกตุการณ์นี้เกิดขึ้นซ้ำๆกันบ่อยครั้ง จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี เวลาค่อยๆผ่านไปเรื่อยๆ จาก 1A เป็น2A จาก2Aเป็น3A ม.ต้นปีสุดท้ายเหตุการณ์ก็ยังไม่เปลี่ยน ซ้ำยังทวีความรุนแรงขึ้นด้วย ทั้งแพทิน่า ลาล่า และไอริน ต่างก็เบื่อหน่ายกับกิจวัตรประจำวันที่ต้องออกแบบและวาดภาพให้กับ 5 คนที่ไม่เคยคิดจะทำงานนี้เองเลย และเหตุการณ์บางอย่างก็เกิดขึ้นในชั่วโมงศิลปะของบ่ายวันหนึ่ง
อาจารย์ได้บอกรายละเอียดงานชิ้นสุดท้ายในเทอมต้นของมัธยมต้นปีสุดท้าย
\"สวัสดีครับนักเรียน\" อาจารย์ทักทายนักเรียนอย่างเป็นกันเองเมื่อนักเรียนคนสุดท้ายได้ปิดประตูห้องและเข้านั่งที่เรียบร้อยแล้ว
\"ครูมีเรื่องสำคัญจะบอกให้ทุกคนทราบ คือการสอบปลายภาคในเทอมต้นนี้ จะให้นักเรียนปั้นรูปผู้หญิงครึ่งตัว งานนี้อาจจดูธรรมดา แต่ว่าเราจะนำผลงานของผู้ทีได้เกรด A มาจัดนิทรรศการและประกวดกัน รางวัลของผู้ชนะคือโล่เกียรติยศ และเงินรางวัลอีกจำนวนหนึ่ง ซึ่งครูคิดว่าน่าจะประมาณ 2000 ปอนด์นะ ยังไงครูจะตามเรื่องนี้ให้อีกที สำหรับเวลาในการทำงานนั้น จะให้เวลาออกแบบ 2 ครั้ง และเวบาทำงานอีกหนึ่งอาทิตย์ คงพอใช่มั๊ยครับ\"
\"พอครับ/ค่ะ\" นักเรียนในห้องตอบเป็นเสียงเดียวกัน
\"ดี งั้นก็เริ่มได้เลย\" ยังไม่ทันที่อาจารย์จะพูดจบ นักเรียนทุกคนก็นำกระดาษของตนขึ้นมาลงมือร่างภาพกันเรียบร้อยแล้ว เมื่อจบชั่วโมงนักเรียนก็ทยอยกลับบ้าน
\"เจน รอด้วยสิ\" เจนิเฟอร์หยุดรอเจ้าของเสียงอันไพเราะนั้น
\"พวกเธอมีอะไรหรอ\" เจนิเฟอร์ถามขึ้นเมื่อ แพทิน่า ลาล่า และไอรินอยู๋ห่างจากเธอประมาณ 1 ฟุต
\"เธอคิดยังไงเกี่ยวกับเรื่องที่อาจารย์อเล็กซ์พูดในชั่วโมง\" แพทิน่าพูดอย่างอารมณ์ดี
เจนิเฟอร์ขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะตอบ \"อ้อ...เรื่องการประกวดนั้นน่ะหรอ อืม...ก็น่าสนดีนะ\" เธอพูดอย่างไม่คิดมาก
\"ฉันจะต้องคว้ารางวัลที่ 1 มาให้ได้เลยพวกเธอคอยดูสิ\" ไอรินพูดด้วยความมั่นใจ
\"แต่ฉันไม่แพ้เธอหรอกน่า\" แพทิน่าพูด
\"แหม...ไม่ต้องเครียดกันหรอกน่า ได้Aก็พอแล้วนี่นา\" เจนิเฟอร์พูดเตือนสติเพื่อนๆของเธอ
\"มันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิ\" ลาล่าพูดบ้าง
\"แต่ฝีมืออย่างพวกเราต้องได้รางวัลแน่นอน\" เจนิเฟอร์พูดทิ้งท้ายก่อนที่เธอจะเดินแยกไป
เช้าวันต่อมา
\"อรุณสวัสดิ์จ้ะแพทิน่า ลาล่า แล้วก็ไอรินด้วย แหม...อยู่กันพร้อมหน้าเชียวนะ พวกฉันมีเรื่องอยากขอความช่วยเหลือจากพวกเธออยู่พอดีเลย\" แครอลพูดขึ้น \"พวกเธอคงเดาออก แหะๆ ช่วยหน่อยนะ\" แครอลอ้อนวอน
\"อีกแล้วหรอ\" ทั้งสามคนพูดพร้อมกัน แต่ก็ยอมช่วยในที่สุด ถึงแม้จะไม่เต็มใจนักก็ตาม และทุกอย่างก็ดำเนินไปจนถึงวันให้คะแนน
\"เกิดอะไรขึ้นนี่!\" อาจารย์อเล็กซ์ร้องลั่นห้องด้วยความตกใจขณะกำลังให้คะแนนผลงานของนักเรียน อเล็กซ์แทบไม่เชื่อสายตาของตนเอง เขาเอามือขยี้ตาหลายครั้ง แต่ภาพที่เห็นก็ยังคงเหมือนเดิม อาจารย์จำต้องให้คะแนนแพทิน่า ลาล่า และไอรินตามที่ตาเห็น และถัดจากผลงานของทั้ง 3 คน อาจารย์ก็แทบไม่เชื่อสายตาตัวเองอีกครั้ง เพราะผลงานของแครอล เมโลดี้ โดโรธี เฮอร์ไมโอนี่ และนาตาลีนั้นช่างสวยสดงดงามและประณีตกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา จนไม่อยากเชื่อว่าพวกเธอจะทำเอง เพราะเดิมนั้นถึงแม้การออกแบบของทั้ง 5 คนจะสวยงามเพียงใด แต่ผลงานการปั้นรูปปั้นของพวกเธอก็ไม่ละเอียดและประณีตได้ถึงขนาดนี้ ถึงจะไปฝึกเพิ่มเติมมาก็เถอะมันก็ไม่น่าพัฒนาไปได้เร็วถึงเพียงนี้ และที่สำคัญผลงานของ 5 คนนี้ยังดูโดดเด่นจนน่าตกใจ อาจารย์ก็ต้องให้คะแนนตามนั้น
...จบตอน...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น