คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : I LIKE YOU
วันนี้ 14 ุมภาพันธ์ 2556
อามระแสนินะเ
I Like You
23.30 น.
วันนี้วันที่ 13/02/2556
พรุ่นี้วันที่ 14/02/2556
วันวาเลนไทน์
แ่ันมีสอบ
พรุ่นี้ันมีสอบ
แม่เอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!
ันร้อออมา่อนที่ะโยนหนัสือออไปให้ไลัว่อนที่นอนลิ้ไปมาอย่าอารม์เสียบนที่นอน ทำไม้อมีสอบอนวันวาเลนไทน์้วยนะ อาารย์ไม่รู้เลยเหรอว่าหนูรออยวันนี้มานานเท่าไหร่แล้ว!!!
หนึ่ปี่อน
ีวินัศึษาปีหนึ่มันเป็นแบบนี้เอเหรอ มาเ้าเรียนหนัลับบ้านึ TT อนนี้แนาปวเมื่อยไปหมแล้ว ไหนะ้อเ้าห้อเียร์ ไป้อมีฬาน้อใหม่ ีวิเฟรี่นี่แม่โรรสเลย สมา!
“แทยอน ไปิน้าวัน่อนป่ะ” ฮโยอปาเหื่อที่อยู่บนใบหน้าอเธอแล้วพูึ้นมา่อนที่ะหันหลัลับไปเรียยูบินที่เินามมา้วยสภาพอิโรย ไป้อมีฬามาแน่นอน ยูบินอ่ะนัีฬาะร้ออะเลยนะ ถึะเป็นเ็ใหม่แ่ว่าเรื่อะร้อนี่เธอั้นเทพเียวแหละ
“ไปินที่ไหนอ่า ยูเ็นเอร์เหรอ” มัน็มีที่เียวที่เปิึนานี้ - _ -
“อืม ไปันเลยเหอะ ันหิวแล้ว” ฮโยอลาแนันโยมียูบินเินามมาเียบๆ
เราทั้สามนมาถึยูเ็นเอร์โยรถมอเอร์ไ ันนั่้อนท้ายยูบินมา ส่วนรถมอเอร์ไอันให้ฮโยอับามมา อนนี้ยูเ็นเอร์นเยอะมา โยเพาะนัศึษาปีหนึ่ที่เพิ่เลิิรรมาทาะ บานยัอยู่ในุนัศึษาถูระเบียบ บานอยู่ในุ้อมีฬา
“นเยอะมา ปวหัวแล้ว” ยูบินหันมาบ่นับัน่อนที่ะรีบเินามฮโยอที่เินไปหาับอที่นั่อย่ารวเร็ว นั่ใล้พัลม้วย ่อยยัั่ว อนนี้เหมือนันำลัหมแรเลยอ่ะ ริๆนะ TT
“ินอะไรี” ฮโยอเอามือิ้มที่ปาอัวเอแล้ววาสายาไปมอร้านอาหารที่อยู่รอบๆ ันมอามไปเรื่อยๆ่อนที่ะฟุบหน้าลับโ๊ะ เห็นิวที่เสียบอยู่หน้าร้านแล้วันเพลีย
“พวเธอไปื้อ่อนเลย เี๋ยวันเฝ้าอให้” ันเยหน้าึ้นมาพู ่อนที่ะถอเสื้อลุมออ อนนี้ยัิไม่ออว่าะินอะไร
“นี่เธอ”
ันหันไปทา้าย้ายมืออัวเอ ่อนที่ะมอนที่ยืนอยู่้วยสายๆ หน้าาุ้นๆัเลยแหะ เฮ้ย! นี่มันเพื่อนในะนี่!
“ม..มีอะไรเหรอ” ทำไม้อื่นเ้น้วยไม่เ้าใเลยเนี้ย แ้มอนที่ยืนอยู่เริ่มแึ้นมานิๆ เฮ้ย! อะไรันวะ! ><
“เอ่อ..ำเราไ้ใ่ไหม” ำไ้แ่หน้าอ่ะไม่อยาะบอ ันยัไม่รู้ัื่อนายเลย
“นายเรียนะเียวับเราใ่ป่ะ แ่เราำื่อนายไม่ไ้”
“็เรายัไม่เยุยันเลย นี่รั้แร” อ้าวเฮ้ย! อย่าส่ยิ้มมาแบบนี้ิ อย่าส่ยิ้มมา !
ันพยัหน้าหึหัับำพูอนรหน้า แ่่อนที่ะไ้อ้าปาพู ฮโยอับยูบิน็เินเ้ามาพร้อมับาน้าวในมือะ่อน
“อ้าวแบฮยอน มายืนหล่ออะไรรนี้” ันมอฮโยอที่เินไปับไหล่อนรหน้าันแล้วถามึ้น เฮ้ย.นี่ือรู้ัันเหรอ ทำไมไม่เห็นเธอบอัน!!
“ว่าะมาอนั่้วย โ๊ะมันเ็มหมแล้ว”
“นั่เลยๆ มานั่้าัน็ไ้ มาๆ” ันมอฮโยอที่วัมือเรีย่อนที่เธอะหันมามอที่หน้าัน
“ทำไมทำหน้าเอ๋อแบบนั้นแทยอน” โห.หน้าาันูออ่ายนานี้เลยเหรอ
“สสัยแทยอนำลัอ่ะว่าเธอไปรู้ัแบฮยอนไ้ไ” ยูบินอบแทนัน เฮ้ย!รู้ใันโรๆอยาะหอมแ้มสัทีสอที
“อ๋อ ันับแบฮยอนอยู่ลุ่มเียวันอนเ้าห้อเียร์อ่ะ”
“อ๋อ” ันพยัหน้าแ่สายายัมอไปยัใบหน้าาวๆออีน
“เราื่อแบฮยอนนะ” นรหน้ามอมาที่ันแล้วยิ้มออมา วินาทีนั้นันรู้ทันทีว่าอาารที่เหมือนับโนธนูรัปัหัวใมันเป็นยัไ!
“>//////////<” ันหลับาแล้วส่ายหน้าไปมานยูบินเยิบเ้ามาถาม ไม่ไ้นะ ันะใ่ายอะไรนานี้ไม่ไ้!!!!!
“เ็บอาารหน่อยเพื่อน” ยูบินระิบบอันเบาๆ อนนี้เราทั้สี่นำลั้มหน้า้มาัารอาหารอัวเอ ันนี่นั่นิ่เลย้า รู้สึถึอาารแปลๆอัวเอเหมือนันนะ ผิับฮโยอทีุ่ยับแบฮยอนลอเวลา แถมยัมีารับแนแบฮยอนอี อย่าเยอะนะฮโยอ นนี้ันอ! > <
“พูอะไร บ้าป่ะเนี้ย”
“โห. ูไม่ออเลยเหอะนะ สเปแเลยป่ะ แบบนี้อ่ะ หน้าหวานๆอ่ะ”
ันีแนยูบินนสอนที่ำลัุยันหันมามอ้วยวามใ แบฮยอนมอมาที่ัน้วยอ่ะ >///< ไม่ไหวแล้ว้า แ่เพียรอยยิ้มอเธอรั้เียว็ทำให้ันไม่เหลียวไปมอผู้ใ ฮือออออออออออ
“แอบแบฮยอนใ่ป่ะ” ฮโยอถามัน่อนที่เธอะหัวเราะิั อนนี้ันับฮโยอำลัพาันเินึ้นห้อ ใ่แล้ว ันับฮโยอเป็นรูมเมทัน ส่วนยูบินอยู่อีหอนึนละทาับหออพวันเลย
“เ้า็ูน่ารัี”
“ถามว่าอบป่ะ”
“อบอะไรวะ เพิ่เอันรั้แรเอ” แ่พูถึแล้วโรรู้สึีเลยอ่ะ นี่มันืออะไระ? ><
“เพิ่เอัน็อบไ้นี่ ไม่เห็นแปลอะไรเลย” ันยืนมอฮโยอที่ำลัเปิประูห้อ่อนที่ะรีบเินเ้าไปเมื่อเธอเปิเสร็
“เี๋ยว็ไ้เอันอีบ่อยๆ เรียนะเียวัน ันะทำให้เธอสมหวัเอ” ฮโยอหัวเราะออมาเหมือนนบ้า ันส่ายหน้าไปมา่อนที่ะล้มัวนอนลที่เียแล้วุหน้าลับหมอน ทำไมหน้าออีนมันยัิอยู่ที่าันเลยอยู่เลยอ่ะ ><
“ันลไปรอ้าล่านะ" ันพูหลัาที่แ่ัวเสร็ วันนี้มีเรียนาบเ้า้วย ันไม่อบที่สุเลยอ่ะ
“อือ ไปรอที่เเว่น็ไ้ ื้อนมให้้วย”
ันอบรับฮโยอแล้วเินลาหอ่อนที่ะับมอไู่ใไปอที่หน้าเเว่น ือหอันับเเว่นมันไม่ไ้ไลันมานะ แ่ือัน้อไปะึ่มันไลาหอันมา ันั้นันเลย้อับมอไออมา้วยไ
ึ้ึ
โปรฟัเป็นเสียประูอเเว่น้วยนะ
ฮโยอบอให้ื้อนมไป้วย ส่วนันินนมอนเ้าไม่ไ้ นี่ไม่ไ้โหนะ ถ้าันินนมอนเ้าโยที่ไม่ไ้ิน้าว ันะปวท้อมา ันหยิบนมรสหวานับรสืึ้นมาู แล้วฮโยอะินรสไหนวะเนี้ย ฮือออออ ไม่เยมาื้อให้ะ้วยิ
“โทษนะรับ” ันเยิบัวไป้านวา่อนที่แนาวๆอใรบานะยื่นมาหยิบนมรส็อโแลไป
“อ..อ้าว” อ้าวอะไรวะ ทำไมันทัทายแบบนี้ แบฮยอนเลยมอมาที่ัน่อนที่ะยิ้มออมาน้อยๆ โห.หน้าาวมา T///T
“มาื้อนมไปินเหมือนันเหรอ” ันัปาัวเอแล้วพยัหน้าแทนำอบ นี่มือไม้แม่ไม่รู้ะไปไว้ที่ไหนแล้วล่ะ
“แล้วไปะยัไ ไปับเราไหม” อยาเอามอไไปายมา ฮืออออออ แบฮยอนมอมาที่ันแล้วส่ยิ้มมา โอ้ย บอว่าอย่าส่ยิ้มมาให้ T///T
“อ..เอ่อ เราไปมอไับฮโยอ”
“อ๋อ เป็นเมทันนี่ เราลืมไป” เฮ้ยรู้ไ้ไันว่าเราเป็นรูมเมทับฮโยอ สสัย้อสนิทับฮโยอมาแน่ๆเลย
“รีบไปล่ะ เี๋ยวเ้าห้อเรียนไม่ทันนะ” แบฮยอนหยิบนมปัแล้วหันมาพูับัน เ้านี้แม่เป็นเ้าที่โระมีวามสุเลย มีวามสุมา
“ทำไมมัน่วแบบนี้TT” ันโน้มัวลแล้วเอามาฟุบับเ้าอี้เล็เ่อร์อัวเอ นี่ันำลัเรียนาบบ่ายอยู่แล้วอนนี้เวลาบ่ายสอ เวลานี้ำลัน่านอนเลยว่าไหม ัน้มหน้าล่อนที่ะหันไปทา้านวาอัวเอ แล้วมอไปยัลุ่มนที่นั่อยู่อีฝั่ ใบหน้าาวๆอใรบานำลั้มามที่อาารย์พูอยู่ ั้ใเรียนมาเลย แบบนี้ยิ่รู้สึปลื้มนะ
เฮือ!
ันสะุ้ออมา่อนที่ะรีบหลับาลอย่ารวเร็ว ทำไีเนี้ย อยู่ีๆแบฮยอน็หันมามอทาัน ไม่รู้หรอนะว่ามออะไร แ่ันลัวว่าแบฮยอนะรู้ว่าันแอบมออยู่อ่ะิ =////= ทำไีเนี้ย รู้สึว่าเวลามอหน้าแบฮยอนแล้วมันเินมาๆเลยอ่ะ แถมยัใเ้นแบบแปลๆอี T////T
“แทยอนๆ ื่นไ้แล้ว!”
ันัวเียึ้นมา่อนที่ะบิึ้เียไปมาพร้อมับแะึ้าอัวเอ อะไรันนี่อาารย์ปล่อยแล้วเหรอ ันรีบหันไปทาโ๊ะอแบฮยอน ไม่อยู่ะแล้ว อ่อ.อนที่แอบหลับันฝัน้วยอ่ะ ไม่ใ่ฝันเปียนะ - _ - ันฝันเรื่ออะไร็ไม่รู้ แ่ในฝันมีแบฮยอน้วย ิูนาในฝันันยัมีแบฮยอนอ่ะ
“นี่ยูบิน” ันหันไปมอยูบินเพราะอนนี้ฮโยอออไปโม้ับเพื่อนอยู่แถวๆหน้าห้อ
“อะไรอ่ะ”
“ันิว่าันอบแบฮยอนแล้วอ่ะ”
“เฮ้ย! อะไรนะ แอบแบฮยอนเหรอ!!!” ไม่ทราบว่าุเพื่อนะะโนทำไม อนนี้ทั้ห้อเลยหันมามอที่ัน ่อนะส่เสียแวออมาันเือบะทุน โยเพาะฮโยอที่ะโนบอว่าะทำให้ันสมหวัให้ไ้ T////T เป็นบุอันนะที่แบฮยอนไม่ไ้อยู่ในห้อแล้ว
เฮ้อ! ันถอนหายใออมาเมื่อิถึเหุาร์ที่เิึ้นอนปีหนึ่ นถึอนนี้ันับแบฮยอนุยันไม่ถึร้อยประโยอ่ะริๆ นี่ะบปีสอแล้วยัไม่สนิทันเลย ็เพราะหลัาที่ทั้ห้อรู้แล้วว่าันอบแบฮยอน ัน็เริ่มหลบหน้าแบฮยอน ไม่เ้าใเหมือนันว่าะหลบทำไม แ่ันเินริๆนะ เ้าใวามรู้สึันใ่ไหม
ื๊ ื๊
ันมอหาโทรศัพท์ที่ำลัสั่นอยู่่อนที่ะหยิบึ้นมารับ
“ว่าไฮโยอ" อ่อ ลืมบอไปว่าอนนี้ันย้ายลับมาอยู่บ้านแล้ว ิรรมอนปีสอมันไม่่อยเยอะอ่ะ แ่ฮโยอยัอยู่ที่หอเหมือนเิมนะ ยูบิน็้วย
“ละให้ันื้อไปให้ป่ะ อุหลาบเนี้ย”
“ไม่้อแล้ว ันลัวออมาไม่ทันแบฮยอนอ่ะิ แ็รู้ว่าแบฮยอนทำ้อสอบเร็วนาไหน” เรื่อรินะ ันไม่เยทำ้อสอบเสร็่อนเลย
“ื้อไปเผื่อไว้่อน็ไ้นี่ เอาามนี้แหละ เี๋ยวื้อไปให้ โอเนะ” ฮโยอพูเสร็็ัสายไปเลย ันวาโทรศัพท์แล้วยี้ผมัวเอเพื่อระบายอารม์หนหวย ือวันพรุ่นี้อ่ะ ันั้ใไว้ว่าะบอวามในใับแบฮยอน ั้ใะบอวามรู้สึที่แอบเ็บไว้ั้แ่ปีหนึ่ แ่ิไปิมาแล้ว ันไม่ล้า โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!
“เฮ้ยแบฮยอน อ่านไปถึไหนล่ะมึ”
ผมหันไปส่ายหน้าให้อู๋ฟานรูมเมทร่วมห้ออผมที่เินเ้ามาถามหลัาที่ออไปอาบน้ำ ีวิเ็หอ็แบบนี้ล่ะรับ ว่าะอาบน้ำไ้้อรอเวลาให้นน้อยๆ ไม่ั้นรอิวยาว
“ไม่้อเลยมึ เป๊ะอ่ะิ”
“เป๊ะพ่อมึิ นี่ปวหัวมา” ผมวาปาาล่อนที่ะลุึ้นแล้วล้มัวลที่เีย
“เป็นอะไรไปวะมึ ไม่สบายป่าว”
“มีเรื่อให้ิวะ”
“เรื่อเรียนหรือเรื่อวามรั” ผมรีบลุึ้นนั่เลยรับ พร้อมับหันไปมออี๋ฟานที่ยืนออแล้วหัวเราะออมาเหมือนมันรู้อะไรบาอย่า
“อบ็บอเ้าไปิ มัวแ่เ็นิ่อยู่ไ้”
“พูห่าอะไรอมึ”
“ทำเนียนนะมึ ูเห็นแอบมอเ้าลอ” อี๋ฟานยิ้มออมาอีแล้วรับ หน้าแม่โรวนส้นผมมา
“ูเรียเรื่อเรียนรับ มึไปไลีนูเลย” ผมยเท้าึ้นใส่อี๋ฟาน่อนที่มันะทำเป็นบ่นอะไรุบิบแล้วหันหลัไปแ่ัว ผมล้มัวลนอนอีรั้ ่อนที่ะมอไปบนเพาน
หเือน่อนหน้า
“นี่มึไม่รู้สึอะไรเลยไวะ” ผมหันไปมออี๋ฟานที่ถามผมโยที่มันำลั้มหน้า้มาเี่ยผัออาาน้าว
“เรื่อแทยอนอ่ะ เพื่อนแม่แวันทั้ะ” ผมยแ้วาเย็นึ้นู ่อนที่ะมอไปยัโ๊ะฝั่รัน้ามและนที่นั่รับผม
“็ไม่อะไร” สายาผมยัมอไปที่นที่ำลัหัวเราะออมาเสียั เธอำลัยแ้วาเย็นึ้นมาู
“ูท่าทาอนนี้เธอ็ะไม่ไ้อบอะไรูแล้ว้วย”
“เฮ้ย พูเหมือนน้อยใ มึอบแทยอนเหรอวะ” ผมหันไปมออี๋ฟานที่ำลั้อมอผมเหมือน้อารำอบ แ่อโทษรับ ูไม่บอมึหรอ!
อนนี้ผมับอี๋ฟานำลัะไปเะบอลันรับ ไม่ไ้เิมีอารม์ทำนอนั้นนะรับ แ่ผมอ่ะอบเะบอลมาที่สุเลย เย็นๆแบบนี้อาาศำลัีรับ แถวๆหอายนี่พาันเะบอลเป็นานประำเลย ไม่เื่อลอมาูแถวๆหอายในมหาวิทยาลัยผมูนะรับ
“ยัมาันไม่รบอีเหรอวะ” ผมมอไปรอบๆ่อนที่ะถามอี๋ฟานที่ำลั้มลผูเือรอเท้า มันเยหน้าึ้นมอผมแล้วส่ำ่ามาแทนำอบ อ้าว อะไรอมันวะ - _ -
ิ๊ ิ๊
โทรศัพท์ผมสั่นเล็น้อยสอสามทีพอประมา ผมมอื่ออนที่โทรเ้ามา้วยอารม์ๆ
“มีอะไรเหรอฮโยอ”
“บ...แบฮยอน อนนี้นายอยู่ไหน!!! ...่วย้วย แทยอน ” หัวใผมระุวูบทันทีที่ไ้ยินื่ออใรบาน
“แทยอนเป็นอะไร! ฮโยอ! อนนี้เธออยู่ไหน!!”
ผมไม่รู้เหมือนันว่าผมอบำถามที่อี๋ฟานมันถามผมว่าอะไรบ้า อนนี้ผมรีบับรถไปามทาที่ฮโยอบอึ่มันอยู่นละฟาับสนามบอล้วยอารม์ที่ปนเปไปหม ในใผมภาวนาไม่ให้เธอนนั้นเป็นอะไรไป
“มึโทรเรียรถพยาบาลยั!”
“โทรแล้วสั! มึูทา้วยไอ้เหี้ย!” อี๋ฟานึเสื้อผมนมันแทบะาเลยรับ อนนี้ผมไม่สนแล้วว่าะเป็นอะไรยัไ หัวอผมิอยู่แ่เรื่อเียวริๆ
“ฮโยอ!!!” ผมะโนออมาเสียั เ้าอื่อหันมามอผมพร้อมับราบน้ำาและร่าเล็ในอ้อมอเธอที่ำลันอนนิ่และเลือไหลอยู่เ็มแน
“แทยอน!” ผมถลาเ้าไปึร่าเล็มาอไว้ ยิ่มอสภาพนในอ้อมอผมยิ่เหมือนหัวใำลัะแ อนที่ฮโยอโทรมาบอว่าพวเธอโนรถนแล้วแทยอนเ็บหนั ผมแทบะาใายเลยรับ ฮโยอที่นั่อยู่้าๆำลัร้อไห้และบออโทษที่รบวนผม เธอบอว่าอนนี้พวเพื่อนอเธอไม่ไ้อยู่ในมอันสันเลย
“ไอ้เหี้ยนับแม่เลวริๆ นแล้วหนี! แล้วนี่ทำไมรถพยาบาลยัไม่มาวะ!” อี๋ฟานสบถออมาอย่าหัวเสีย ที่รนี้เป็นทา่อน้าเปลี่ยวรับ มันเป็นหอพัอนัศึษานานาาิ ึ่ไม่่อยมีใรมาพัเท่าไหร่หรอ
“แทยอน...แทยอน” ผมลูบแ้มอแทยอนเบาๆ พยายามเรียให้อีนลืมาึ้นมา
“อือ...” ผมไ้ยินเสียอบรับอเธอ้วยรับ่อนที่ผมะยมือึ้นลูบแนที่ถลออเธออย่าเบามือ ่อนที่ะเห็นแสวิบวับารถพยาบาลที่รมาทาพวผมอย่าเร็ว
“เธอ้อไม่เป็นอะไรนะ” ผมยมือึ้นเ็ราบินที่ิอยู่ที่หน้าอแทยอน ่อนที่เ้าหน้าที่ะพาแทยอนึ้นรถไป
ผมับอี๋ฟานพาันับมอไามมาที่โรพยาบาลอย่าเร็วเลยรับ เร็วว่ารถพยาบาละอี พอมาถึุป้าพยาบาล็รีบมาลาเียอแทยอนเ้าไปห้อ้านใน าม้วยฮโยอที่นั่รถเ็นมา
“ฮโยอ” ผมเินเ้าไปหาฮโยอที่นั่ร้อไห้อยู่ อนนี้เธอำลัรอรอระวัิอะไรบาอย่าอยู่ โีที่ฮโยอไม่ไ้เ็บหนัอะไรมา
“ฮึ ว่าไ ฮึ”
“มีเรื่อะอร้อน่ะ” ผมนั่ยอๆลรหน้าอฮโยอ เธอมอผม้วยสายาที่ไม่เ้าใ แ่็พยัหน้ารับแ่โยี ผมหันหลัไปมออี๋ฟานที่ยืนมอมาที่ผมแล้วส่ายหน้า ่อนที่ะเินเ้าไปูแทยอนที่ห้อ้านใน
“เรื่อวันนี้ อย่าบอแทยอนนะ”
“อ่านรไหนแม่็ไม่เ้าใ ูนอน่อนนะมึ” ผมสะุ้ื่นาวามิอัวเอแล้วพลิัวไปมออี๋ฟานที่ำลัยืนบิี้เีย
“พรุ่นี้่อยื่นมาอ่าน็ไ้ สรุปู็มีเอาไปอ่านไ้”
“พรุ่นี้เ้าูะไปออไปื้ออไม้วะ” ลืมบอไปรับ ว่าอี๋ฟานอ่ะหนุ่มฮออะเลยนะ
“สวนนึไม่พอ”
“โหสัมารับ เว่อร์ไป” อี๋ฟานเอนัวลบนที่นอน่อนที่มันะนอนลแล้วะแมาทาผม
“มึล่ะ ไม่ิะื้อไปให้แทยอนมั่ไ” ผมสบาอี๋ฟานแ่็ไม่ไ้พูอะไรออมา
“ทำนิ่มานะบปีสอแล้วนะมึ เล่นัวริ” ผมส่ายหน้าให้ับอี๋ฟาน ่อนที่ะนอนหันหลัให้มัน
“ถ้าวันนึเ้าเลิอบมึ แล้วอย่ามานั่ร้อไหฟูมฟายนะสั!”
ันเินึ้นบันไะอย่าอือา นี่็เที่ยรึ่แล้ว ันมีสอบอนบ่ายโมร แ่อารม์ันแบบไม่อยาสอบเลยอ่ะ มันรู้สึว่าโล่มา สมอันอ่ะโล่มา เมื่อืนหลัาทีุ่ยโทรศัพท์ับฮโยอัน็เผลอหลับไปเลย ื่นึ้นมาอีที็สิบโมรึ่แล้ว TT
“เป๊ะไหม๊ะ” ฮโยอเินเ้ามาถามัน ในมืออเธอำลัถือนมสาหร่ายอยู่่อนที่ะยื่นมารหน้า
“ไม่ินอ่ะ แล้ว็ไม่เป๊ะ้วย”
“โหย.ูทำหน้าเ้า นะมีแฟนไม่ทำหน้าแบบนี้นะ” ยูบินหันมามอหน้าัน่อนที่ะหัวเราะามำพูอฮโยอ มีแฟนบ้าอะไรัน!
“อไม้อยู่ในระเป๋าันนะ เี๋ยวันไปเอามาให้” ฮโยอพูเสร็็รีบหันหลัแล้วไปหยิบระเป๋าอเธอรมาที่ันในทันที ฮือ TT ันอธิบายไม่ถูเลยว่าอนนี้ันรู้สึยัไ
“เอาริเหรอเนี้ย” ยูบินมอหน้าัน แล้วหันไปถามฮโยอที่ำลัพยัหน้าให้
“ันว่าอย่าเลยเหอะฮโยอ” ันรับอุหลาบสีาวมาถือไว้ในมือ
“”เฮ้ย!ไ้ไัน ในเมื่อผู้ายไม่รุ เรา็้อรุ!” ฮโยอีเ้าที่ไหล่อันเหมือนับให้ำลัใัน
“มาแล้วนั่น” ยูบินพูึ้น้วยน้ำเสียนิ่ๆ นันับฮโยอ้อมอามสายาอเธอไป แบฮยอนำลัเินมาทานี้ เินมานเียว้วย ทำไม้อมาอนนี้!!!TT
“มานเียว้วย นี่ล่ะโอาส” โีที่อนนี้เพื่อนๆพาันเ้าไปอ่านหนัสือในห้ออมอะ ไม่ั้นัน้อบ้าายแน่
“..ันว่า..มะ O////O” ฮโยอผลัันออไปนเือบะนับแบฮยอนที่เินใส่หูฟัไม่สนใโลภายนอ และเแบฮยอนเพิ่รับรู้ว่ามีันอยู่รหน้าเลยถอหูฟัออมาอย่า้าๆ
“มีอะไรหรือป่าว” น้ำเสียโรนิ่
“ป..ป่าว” ฮือ ันพูอะไรออไป
“อืม” แบฮยอนพยัหน้าแล้วยัหูฟัลับเ้าที่เิม่อนที่ะเินออไป
“..เี๋ยว!” ันัปาัวเอแน่นเมื่อแบฮยอนหันมามอแล้วทำหน้าๆ
“เราเหรอ?” แบฮยอนพูแล้วี้มือเ้าที่ัวเอ โห. อยาให้เห็นภาพ น่ารัมา
“ห...ให้” ันัปาแล้วยื่นอุหลาบสีาวไปให้ อนนี้ันไม่เห็นพวฮโยอและยูบินแล้วอ่ะ ทำไมทิ้ันแบบนี้
“ให้เรา?”
“ว...วันวาเลนไทน์ไ”
“อ่า อบใแล้วัน” แบฮยอนรับอุหลาบามือันไปแล้ว ่อนที่ะหันหลัทำท่าะเิน่อแ่็หันลับมามอัน เล่นเอาสะุ้เลย
“นึไเอามาให้เรา” แบฮยอน้มลมออุหลาบในมือแล้วเยหน้าึ้นมาถามัน
“อบเราเหรอ?”
“O/////////////////O” ันอ้าปา้าับำถามอแบฮยอนทันที ิยัไมาถามันแบบนี้! >//////////<
“หรือว่าแ่อยาให้เยๆ” หัวใันเ้นูมามเลย ถ้ามันหลุออมาไ้นี่หลุออไปนานแล้วนะ ันำมืออัวเอแน่นนรู้สึเ็บที่ฝ่ามือเลยอ่ะ
“ั้นเราไปล่ะ” แบฮยอนที่เห็นันไม่ยอมพูเป็นฝ่ายพูึ้น ่อนที่ะหันหลัแล้วเินออไป เฮ้ย! มันะบแบบนี้เหรอ มันะเป็นแบบนี้เหรอ!!!!
“อือ อบ” ันหลับาแล้วพูออไป่อนที่ะหันหลัแล้วรีบวิ่ออไปทันที ไม่รู้เหมือนันว่าแบฮยอนะไ้ยินไหม แ่อย่าน้อยัน็ไ้พูออไปแล้ว ันหยุวิ่แล้วอบโยเอาอาาศเ้าไปหล่อเลี้ยสมอ อนนี้ันะทำยัไี ะทำยัไี TT
“อือ อบ”
ผมที่หันหลัให้เ้าอเสียยิ้มว้าออมาในทันทีเลยรับ ่อนที่ะยินเสียฝีเท้าออีนวิ่ออไป ผม้มลมออุหลาบในมือ่อนที่ะรีบวิ่ลมาที่โรอาหาร
“เฮ้ย! อี๋ฟาน!” อี๋ฟานมอุหลาบในมือผม่อนที่มันะยิ้ม แ่ผมไม่ไ้สนใอะไรมาับท่าทาอมันอนนี้หรอรับ
“ื้ออุหลาบหน่อยิ”
“อ้าวไอ้สั ูไม่ใ่นายอุหลาบ” ผมไม่สนใำพูอมัน แ่เอื้อมมือไปหยิบอุหลาบสีาวที่ถูั่ออย่าสวยาม แล้ววาเินให้มัน
“ไอ้เี้ยแบ! ูะื้อไปให้เ็ู ไอ้สั!” ผมไ้ยินเสียออี๋ฟานัามหลัมาในะที่ผมรีบวิ่หนีออมาาโรอาหาร พอผมึ้นมาบนะ็ถึเวลาสอบแล้วรับ ผมแอบ่อนอุหลาบไว้ในระเป๋า ่อนที่ะเปิประูเ้าไปในห้อสอบ สายาอผมมอไปยัใรบานที่้มหน้าอยู่ นี่ถ้าเป็นเวลาปิผม้อสบาเธอรับ
ผมหันไปมอนาฬิาที่ั้บอเวลาในารทำ้อสอบ อนนี้ผมทำเสร็แล้วรับ แ่อีนยัทำไม่เสร็เลย ผมแอบมอแทยอนที่ำลั้มหน้าเียน้อสอบ เวลาเธอเอาผมทัหูนี่โรน่ารัเลยรับ แล้วเวลาเธอผมหน้าๆนี่็ยิ่น่ารั ผมสะุ้เล็น้อยเมื่อเห็นแทยอนมอมาที่ผม แ้มเธอเหมือนะแออมา้วยล่ะรับ น่ารัเป็นบ้าเลยริๆ
ในที่สุแทยอน็ลุึ้นแล้วเอา้อสอบไปส่ ผมนี่รีบลุามเลยรับ่อนที่ะรีบไปหยิบระเป๋าแล้วามอีนออไป ผมมอไปยัร่าเล็ที่ำลันั่ลที่เ้าอี้้านหน้าห้อ เธอหันมาสบาผม่อนที่ทำท่าลุึ้น
“แทยอน”
เธอหันมามอผมแล้วส่ยิ้มแห้ๆมาให้่อนที่ะยมือเล็ๆึ้นมาเามู
“ร..เรื่ออนเที่ยอ่ะ”
“ที่เธอบอว่าอบเราใ่ไหม”
“O////O” ผมัปาอัวเอไว้ไม่ให้หัวเราะเมื่อเห็นสีหน้าและท่าทาอนรหน้า
“เราเป็นเพื่อนันไ้ใ่ไหม เอ่อ..ือ ฮือ” แทยอนร้อออมา้วยท่าทาน่ารั
“ไม่ไ้หรอ เราเป็นเพื่อนันไม่ไ้”
“บ...แบฮยอน..”
“เราะเป็นเพื่อนันไ้ยัไ” ผมึระเป๋าที่เอาอุหลาบ่อนเอาไว้มาอยู่้านหน้า อนนี้หน้าอแทยอนีมาเลยรับ หวัว่าเธอไม่เป็นลมไปอนนี้นะ
“เพราะเราอบเธอ”
“เป็นแฟนันนะ” ผมยิ้มออมาในแบบที่ิว่าหล่อที่สุพร้อมับยื่นอุหลาบไปให้แทยอน เธออ้าปา้าแล้วทำาโสุๆ ่อนที่ะยื่นมือเล็ๆมารับอุหลาบไปถือ้วยอาารๆ
“แทยอน....” ผมเรียื่ออนรหน้าเมื่อเห็นเธอยืนมออุหลาบในมือ้วยอาารนิ่อยู่นาน
“แท...เฮ้ย!!!!” ผมร้อออมาอย่าใเมื่อร่าอนรหน้าล้มลมาบที่อผม
“เิอะไรึ้น!!” ผมที่ำลัประอแทยอนหันไปมออาารย์ที่เินออมาาห้อสอบแล้วรมาทาผม
“แทยอนเป็นลมรับ อาารย์” อาารย์่วยพยุแทยอนึ้น่อนที่ะมออุหลาบที่อยู่แล้วส่ายหน้าไปมาพร้อมับยื่นยามท่านเ้าุมาให้ผม
“บอรัันนเป็นลมไปเลยเียวเหรอวะเ็สมัยนี้"
หนึ่ปี่อน
ยูเ็นเอร์
"อ้าว มึะไปไหนวะ" ผมถามแบฮยอนที่มันลุึ้นแล้วมอไป้านหลั่อนที่ะทำท่าเินออไปาโ๊ะ ้าวแม่็ยัไม่ไ้สั่ แล้วนีุ่มึะไปไหนอีวะ เพิ่มาถึเอนะเว้ย ว่าะหลุออมาาะไ้นี่แทบาย
"เอออี๋ฟาน มึิน้าวับไอ้ฮิไปเลยนะ เี๋ยวูมา" ผมับฮิเพื่อนร่วมะทำหน้าๆพร้อมันเลยรับ
"เแล้วมึอ่ะ ะไปไหน"
"ูะไปหาเ้าอหัวใวะ มาแล้วโน่นไ"
บเถอะรับเ
ฮ่าๆ แอบเอามาล้อนรับวาเลนไทน์ เ้าใันป่ะรับเอนนี้อ่ะ
555555555555555555555
สอบยัไม่เสร็เลยรับเ เบลอมาเนี้ย แ่ไปอึนไป
ือเ้าใอารม์อสาวที่แอบอบป่ะรับเ ็อน่าูเนอะ
ถ้าแบบนที่เราแอบอบันอบเราเหมือนัน
ไปอ่านหนัสือ่อล่ะเ ไว้เอันใหม่ รันะเ
อ่อ. วันนี้เไุ้หลาบันยั เ้ายัไม่ไ้เลย ฮือออออ
นโส็แบบนี้ล่ะเนาะเ ุ๊บ
ความคิดเห็น