กลอนรัก 2 จ๊า

เนื้อเรื่อง

ความรัก
ความรัก ไม่ต้องการ แค่วันเดียว
ความรัก ไม่ต้องเกี่ยว กับวันไหน
ความรัก ไม่ต้องมี เวลาใด
ความรัก ไม่ต้องใช้ ให้ใครชี้

ความรัก ไม่ต้องมี ข้อวิจารณ์
ความรัก ไม่ต้องการ การกดขี่
ความรัก ไม่ต้องให้ ใครตราตรี
ความรัก ไม่ต้องมี เส้นพรมแดน

ความรัก ไม่ต้องรอ ข้อพิสูจน์
ความรัก ไม่ต้องพูด ตามแบบแผน
ความรัก ไม่ต้องการ การตอบแทน
ความรัก ไม่ต้องแค้น หัวใจคน

ความรัก ไม่ต้องการ การเป็นต่อ
ความรัก ไม่ต้องรอ ขอเหตุผล
ความรัก ไม่ต้องย้ำ ความมีจน
ความรัก ไม่ต้องทน ที่จะรัก






ความหมาย...

เราอาจจะหาความหมายของทุกสิ่งมาตลอดชีวิต . . .
แล้ววันหนึ่งเราก็พบว่า . . .
เพียงแค่มีบางสิ่ง ชีวิตก็มีความหมายแล้ว
มนุษย์เกิดขึ้นมาท่ามกลางความโดดเดี่ยว พร้อมด้วยหัวใจคนละ 1 ดวง
เมื่อ มนุษย์ 2 คนมาพบกัน เราจึงเรียนรู้ว่า 1 + 1 อาจจะยัง คงเท่ากับ 1
แต่ความโดดเดี่ยวนั้นหายไป ที่เล็กๆ ขนาดไม่ใหญ่โตไปกว่ากำปั้น
ที่ทำให้เราอยู่รวมกันบนโลกใบนี้ อวัยวะที่สะกดด้วยอักษรง่ายๆ
ใช้แทนคำว่า "รัก" ได้เป็นอย่างดี

ความรัก ที่ประทับใจ . . . ขอเก็บไว้ในใจแล้วอมยิ้มนะ
ความรัก ที่ไม่ประทับใจ . . . ขอเก็บไว้เป็นประสบการณ์
ความรัก ที่ทำเพื่อผู้อื่นเป็นความภูมิใจแบบเก็บไว้เอง
ความรัก ที่ทำเพื่อตัวเองนั้น . . . ไม่เรียกว่ารัก
ความรัก ที่คุณเจอในอดีต . . . ขอให้เป็นความทรงจำที่แสนดี
ความรัก ที่คุณเจอในปัจจุบัน . . . ขอให้สมหวังกันทุกคน
ความรัก ที่คุณจะเจอในอนาคต . . . ขอให้อธิษฐานกันเอาเองนะ

"ถ้าอ๊อกซิเจนทำชีวิตนี้ดำรงอยู่ได้ . . .
ความรักก็ทำให้การมีชีวิตนั้นมีความหมายมากยิ่งขึ้น"

เคยไหม . . . ที่จะมี คุณเคยมีคนแบบนี้ที่ไม่ ใช่พ่อแม่พี่น้องหรือยัง?
. . . ตอบตัวเองให้ได้ว่าใคร

เคยไหม . . . ที่จะมีคนให้อภัยคุณทุกอย่าง
เคยไหม . . . ที่จะมีคนอยู่เคียงข้างคุณเวลาที่คุณเสียใจ
เคยไหม . . . ที่จะมีคนจดจำความเป็นคุณได้ทุกอย่าง
เคยไหม . . . ที่จะมีคนยอมเสียสิ่งที่รักเพื่อคุณ

เคยไหม . . . ที่จะมีคนเห็นคุณสำคัญกว่าเพื่อน
เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่คุณอยู่ด้วยเฉย ๆ แล้วมีความสุข
เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่มั่นใจในคำว่ารักของคุณ
เคยไหม . . . ที่จะมีไม่อาย เมื่อเดินข้างคุณ แม้คุณหน้าตาไม่ดีก็ตาม

เคยไหม . . . ที่จะมี คนที่ทนคุณได้ไม่ว่า คุณจะด่า จะว่ายังไงเขาก็ยอม
เคยไหม . . . ที่จะมีคนรับได้ ในสิ่งที่คุณเป็น
เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่เห็นความผิดของคุณเป็นเรื่องน่ารัก
เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่คุณอยากตื่นมา แล้วก็เจอกัน. . .

เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่คุณคิดถึงเขา แม้ว่าคุณไม่เหงาก็ตาม
เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่คุณคิดถึงคนแรก เมื่อคุณทุกข์ใจ
เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่คุณรู้ว่า เขาช่วยให้คุณสบายใจได้
เคยไหม . . . ที่จะมีคนแคร์คุณมากมาย ไม่ว่าคุณจะทำร้ายเขา ยังไง

เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่รับรู้ตัวตนที่แท้จริงของคุณ
เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่ยังรักคุณแม้คุณไม่เห็นความสำคัญของเขาเลย

ถ้าคุณเคยมีเขาคนนี้อยู่จริง . . . คุณควรถนอมเขาไว้ให้ดี
ถ้าคุณสูญเสียเขาไป . . . คุณเองที่จะเป็นคนเสียใจ
ความหมายของหัวใจ . . . เราอาจจะหาความหมายของทุกสิ่งมาตลอดชีวิต
แล้ววันหนึ่งเราก็พบว่า . . . เพียงแค่มีบางสิ่ง ชีวิตก็มีความหมายแล้ว




ถึงเธอจากไป…แต่ใจรักยังคงอยู่”

รักที่มีปัจจุบันพลันผ่านพ้น
แสนสับสนดวงจิตคิดห่วงหา
เธอเกิดเหตุจำจากต้องพรากลา
อุบัติเหตุพาเธอพรากต้องจากไป

เกิดรอยรักรอยอดีตฝังกรีดจำ
ติดเตือนย้ำดวงจิตคิดฝันใฝ่
ไม่เคยเลือนลบลางจางจากใจ
ภาพรักในอดีตเร้าเฝ้าติดตรึง

ถึงเธอจากไป....แต่ใจรัก....ยังคงอยู่
มั่นคงคู่ใจฉันให้ฝันถึง
เพราะใจรักมั่นห่วงหาพารำพึง
ด้วยใจซึ่งรักเธอเสมอทรวง

ถึงวันนี้ไม่มีเธอยังเพ้อพร่ำ
ใจรักร่ำร้องไปยิ่งใหญ่หลวง
ฉันขอรัก...เธอนั้น..มั่นกับทรวง
อยู่กลางดวงใจฉันนั้นตลอดไป

ฉันไม่อยากเป็นเหมือนตัวตลก
ฉันจะนับหนึ่งพอถึงสามเพื่อถามตอบ
ว่าเธอชอบฉันบ้างไหมในใจนี้
อย่าพูดจริงทำเล่นเห็นท่าที
เพราะที่มีฉันหวั่นไหวไปตามเธอ

เพราะบางครั้งทำเหมือนฉันไร้ตัวตน
คล้ายไม่สนจนฉันต้องมีน้ำตาเอ่อ
แต่บางทีก็เหมือนหวงฉันต่อคนอื่นที่ได้เจอ
ทำฉันเก้อทำฉันเขินบางบ้างเวลา

เดี๋ยวพูดหวานหว่านคำชมผสมอยู่
จนฉันกู่หัวใจไว้ไม่ทันรู้ไหมหนา
แต่บางครั้งไม่เคยยั้งคำวาจา
จนฉันต้องมีน้ำตากับคำที่ช้ำใจ

มาตอนนี้บอกมานะอย่าหยึกยัก
รักไม่รักแค่นี้มันหน้ากลัวสักแค่ไหน
หากไม่รักฉันคนนี้จะได้ตัดสินใจ
เดินจากไปไม่หวนคืนฟื้นความจำ

ฉันไม่อยากเป็นเหมือนตัวตลก
ที่ต้องตกอยู่ระหว่างความสุขและความช้ำ
สิ่งที่ใจเธอมีให้ฉันบอกให้ชัดเจนในน้ำคำ
และโปรดทำให้มันตรงกับหัวใจ

กลอน....คนไร้หัวใจ
อยากจะไว้ใจเธออยู่เหมือนกัน
ติดที่ฉันเป็นคนแสนหวั่นไหว
เรื่องราว...ที่ทำให้ปวดใจ
จนสุดท้าย...ให้ใจใครไม่ได้...สักที

แต่ตอนนี้ฉันยังคบเธออยู่
เธอเองคงรู้ว่าคงไม่ได้ใจจากฉัน
แต่ไม่อยากให้เธอทนคบกันไปเพียงวันๆ
เพราะฉันนั้นมันเห็นแก่ตัวไม่พอ

ขอให้เราจากกันด้วยดี
ต่อจากนี้ ไม่มีเธอไม่มีฉัน
วันนี้จะเป็นเพียงเพื่อนกัน
เหตุเพราะฉันมันแค่คน...ไร้หัวใจ



สุดห้ามใจรัก (กลอน)
สุดห้ามใจรัก

ดูสายชลวนเชี่ยวดุจเกลียวรัก
กระแสมักผันเปลี่ยนเวียนสับสน
ยอกย้อนซ่อนเงื่อนงำซ้ำวกวน
ระลอกป่วนล้วนจนฤทัยคราง

สุดจะห้ามรำพึงคะนึงหวน
อารมณ์ชวนล้วนพบสบสิ่งร้าง
ดั่งสายธารรินไหลไปรอบทาง
สิ่งอ้างว้างวางไว้ล้วนไขว่คว้า

ดุจหลักรักไม้เลื้อยเอยเฉลยรัก
ฝากพำนักพักไว้คิดใฝ่หา
เฝ้าพันผูกคลุกคลอพะนอมา
คอยเวลาหนีหายคลายสิ่งชม

สายลมเล่าเฝ้าลอยมาคอยฝาก
มีแต่พรากยากนักมักขื่นขม
สายธารเคยเย็นฉ่ำล้ำอารมณ์
ยังสร้างตรมฝากไว้ให้สิ้นแรง

รักต้องห้ามยังคำนึงซึ้งเสมอ
สิ่งเผยอเผลอวจีที่แอบแฝง
มาฝากลงตรงใจให้เปลี่ยนแปลง
ดุจดั่งแกล้งยั่วเย้าเศร้าชีวัน

พินิจมองหมองปนดุจชลเชี่ยว
หมุนเป็นเกลียวเลี้ยวไปคล้ายไม้นั่น
หลักนี้อิ่มพริ้มแล้วเลื้อยจากพลัน
เหมือนหลักนั้นยากห้ามสุดข้ามรัก.

มีใครไหม..อยู่เคียงข้างฉัน
ในวันที่ฉัน..ร้องไห้
มีใครไหม..อยู่เคียงข้างฉัน
ในวันที่ฉันไร้ซึ่ง..คนเคย..คิดผูกพัน
ในวันนั้น..ฉันคง...ไม่มีใคร

แม้แต่...ความรู้สึก...ของตัวเอง
ยังเคยคิดว่า..เราเก่ง..อยู่คนเดียวได้
เคยคิดว่า..ไม่จำเป็น..ต้องมีใครอยู่..เคียงข้างกาย
แต่สุดท้าย..ใจอ่อนล้า..เหว่ว้าเป็น

คุณเห็นฉันเป็น “คนรัก” หรือว่าเป็นแค่. . .สิ่งของ
การที่เรา . . . จะคบหา หรือรู้จักใครสักคน
ไม่ว่า . . . จะในฐานะอะไรก็ตาม
สิ่งหนึ่ง ที่ควรท่องควรจำไว้อยู่เสมอ
ก็คือ . . . “คน” เป็นสิ่งมีชีวิต
ไม่ใช่สิ่งของหรือหุ่นยนต์ที่เราอยากให้เป็น

หากว่าคุณ ''รักใครสักคน'' . . .
อย่า! ตั้งใจกับคน 1 คนมากเกินไป
เพราะ . . . ไม่มีใครอยากเป็นต้นเหตุของความล้มเหลว
อย่า! คาดหวังกับ คน 1 คนมากเกินไป
เพราะ . . . ไม่มีใครสามารถเป็นทุกอย่าง ที่ทุกคนอยากให้เป็น

อย่า! ให้เวลากับคน 1คนมากเกินไป
เพราะ . . . ไม่ว่าใคร ก็อยากมีช่วงเวลาของความเป็นส่วนตัว . . . คนเดียว
อย่า! พยายามเปลี่ยนแปลงคน 1 คนมากเกินไป
เพราะ . . . นั่นจะทำให้เขา ไม่หลงเหลือความเป็นตัวของตัวเอง

อย่า! ควบคุมชีวิตคน 1 คนมากเกินไป
เพราะ . . . มนุษย์มักจะหาวิธีการแทรกตัวเพื่อออกมาจากกฎที่ถูกกำหนด
อย่า! บีบบังคับคน 1คนมากไปกว่านี้
เพราะถ้าคนๆ นั้นหลุดจากภาวะบีบบังคับมาได้
คุณจะกลายเป็นคนที่ถูกหันหลังให้ในทันที

เธอ . . . ลองมองดูฉันดีๆ
ฉันมีลมหายใจ . . . ไม่ใช่ภาพวาด ที่จะสวยงามอยู่ตลอดเวลา
และฉันเองก็ เป็น “คน” เป็น สิ่งมีชีวิตที่มี 2 ด้านเช่นกัน

อยากให้คุณเห็นฉัน เป็นคนรัก . . .
ที่คุณพร้อมจะ “รัก” ในตัวฉันมากกว่า
ที่จะต้องการให้ฉันเปลี่ยนแปลง

หากคุณ อยากรู้จักใครสักคน ต้องหัดเรียนรู้เขา
ไม่ใช่จะไปเปลี่ยนแปลงเขา . . .
อยากให้เขาเหมือนที่เราอยากให้เป็น
. . . เว้นแต่เขาจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง

จงทำให้เขาอยากเปลี่ยนแปลง . . .
ไม่ใช่อยากให้เขาเปลี่ยนแปลงเพื่อตัวเอง

เราไม่เคยรู้สึกว่าเธอกำลังมีใคร .. แต่เรากำลังรู้สึกว่าเธอไม่มีเรา

ความสุขอยู่กับเราไม่นาน อาจเป็นเพราะเราเองที่รักษามันไว้ไม่ได้ เราไม่เคยรู้สึกว่าเธอกำลังมีใคร .. แต่เรากำลังรู้สึกว่าเธอไม่มีเรา

สัมผัส อบอุ่นที่เธอเคยมีให้กัน
กับความทรงจำ ที่ฉันนั้นไม่ลืม

เก็บไว้ จากวันที่ไกลห่างกัน
เมื่อฉันก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นไปได้ไหม
ที่จะรักเธอ และมีเธออยู่กับฉันตลอด
ไม่อยากต้องอยู่เพื่อมองเห็นเธอจากไป

แต่วันนี้ ฉันรั้งตัวเธอต่อไปไม่ไหว
เมื่อเธอกับฉันต้องเดินแยกทางกันไป
ไม่มีเธอแล้ว จะอยู่อย่างไร

ไม่ให้รักก็ควรต้องลืมใช่ไหม ฝืนใจตัวเองทุกครั้ง
และพรุ่งนี้ ไม่รู้ว่ามันจะเป็นยังไง
รู้เพียง ตะวันยังมีให้เห็นไกลไกล
ทุกอย่าง นั้นยังมีแปรเปลี่ยนไป
แต่ฉันจะมีแค่เธอในใจ เหมือนดวงตะวัน

ทุกอย่าง จดจำขึ้นใจได้ดี
เมื่อฉันก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นไปได้ไหม
ที่จะรักเธอ และมีเธออยู่กับฉันตลอด
ไม่อยากต้องอยู่เพื่อมองเห็นเธอจากไป

เธอจะเป็นคนเดียวอยู่ในใจฉัน
และจะเป็นเหตุผลเดียวเท่านั้น
ที่จะทำให้ฉันได้เดินต่อไป

ทุกอย่าง นั้นยังมีแปรเปลี่ยนไป
แต่ฉันจะมีแค่เธอในใจ มีแต่เธอในใจ เหมือนดวงตะวัน

ทำเพื่อฉันไม่ได้ . . ก็ต่างคนต่างไปดีกว่า
ขอบตาแดงๆ . . . มันแฝงด้วยความปวดร้าว
เจ็บใจลึกๆ ไม่ใช่เบา . . . เมื่อเธอกับเขาเดินกุมมือมือกันมา
รู้ไหมว่า . . .มันทรมานแค่ไหน
ที่ได้เห็นสายตา รักและเสน่หา ของเธอและเขา
มันทำให้ฉันต้องปวดรวดร้าว
กับคำที่เธอ จะบอกกล่าว ว่า “จากลา”
ขอบคุณ. . .ที่ทำเมินเฉยกับฉัน
ขอบคุณ. . .ที่ทำให้ฉันคุ้นเคยกับการร้องไห้
ขอบคุณ. . .ที่เธอแอบไปมีใคร-ใคร
ขอบคุณ. . .ที่ทำให้ฉันเป็นฝ่ายเสียดายวันเวลา
ขอบคุณ. . .ที่เธอเป็นผู้สร้าง และผู้ทำลาย
ขอบคุณ. . .หลายๆ สำหรับทุกๆ สิ่งที่ผ่านมา . . .
สิ่งที่เคยสร้างร่วมกัน คงไม่มีคุณค่าและความหมาย
ต่อแต่นี้. . .ฉันคงต้องออกจากชีวิตเธอไป
เหลือไว้ . . . เพียงความข่มขื่นที่เธอให้มา
ก็ในเมื่อ . . . เธอทำกับฉันแบบเมินเฉย
ในเมื่อ. . . เธอละเลยกับฉันขนาดนี้
ในเมื่อ . . . ฉันขอร้องและให้โอกาสดีๆ
แต่เธอก็ไม่เคยปรานีในคำอ้อนวอน . .

กลอน สำหรับคนที่เป็นศาลาพักใจ
ศาลาพักใจ

เพียงอยู่ริมทางข้างถนน
รอคนตามฝันสัญจรผ่าน
ยามทุข์ร้อนรนทนทรมาน
หลบแดดเผาผลาญพอบรรเทา

เหมือนฉันยังคงอยู่ตรงนี้
ตรงที่รอคอยอย่างหงอยเหงา
ยามแดดโรยแรงแสงทอดเงา
ว่างเปล่าไร้คนจะสนใจ

ยามฝยโปรยปรายสยายม่าน
เพียงผ่านเพื่อมาพักอาศัย
มิอาจฝ่าฝนดั้นด้นไป
พักใจเปียกปอนก่อนฝนซา

เหมือนฉันยังคงอยู่ตรงนั้น
รอวันพร่ำเพ้อละเมอหา
เพียงพบเพื่อพรากเธอจากลา
มีค่าเพียงไหนไม่รู้เลย

กี่ร้อนกี่ฝนต้องทนทุกข์
ความสุขอยู่ไหนใครจงเผย
พบความทารุณจนคุ้นเคย
ใจเอ๋ยหมองหม่นทุรนทุราย

ได้พบความจริงยิ่งอดสู่
เพิ่งรู้ฉันนี้มีความหมาย
คุณค่าให้เฉลียวยามเดียวดาย
เพียงคลายความเหงาเท่านั้นเอง

บทกลอน...คนนอกสายตา
คน นอก สาย ตา บทที่๑
โดย หมา น้อย
หาก ผม เอง ทำ ได้ เพียง แค่ นี้
ด้วย คิด ถึง คน ดี แล้ว ห่วง หา
เพียง ได้ แค่ คนไกล นอก สาย ตา
ไม่ เห็น ค่า จาก เธอ เลย ความ สำ คัญ
..........................................................
แต่ คง ไม่ คิด เลย จะ เสีย ใจ
เธอ ให้ ได้ แค่ ไหน ก็ เท่า นั้น
แค่ ยัง มี เธอ อยู่ ใน ใจ ให้ ผูก พัน
เธอ ให้ นั้น แค่ ไหน ที่ เกิน พอ
……………………………..
เรา นี่ สิ ก็ แค่ คน นอก สาย ตา
มาก แล้ว หา ที่ ใจ หวัง ห่วง หนัก หนอ
แอบ คิด ถึง ช่าง เถอะ นะ ใจ ตั้ง รอ
หาก คำ ขอ เพียง คำ คน นอก สาย ตา
..........................................................
พอ ใจ แล้ว กับ คำที่ กล่าว อ้าง
ใช่ เพื่อ สร้าง เล่ห์ เหลี่ยม กล ใ น ตัณ หา
เพียง ใน ใจ แอบ หลง ชื่น อุ รา
จึง ได้ มา เปิด ใจ แถลง กลอน
……………………………
ผ่านไปแล้วบทที่หนึ่งซึ้งบทกลอน
อยากอ่านตอนต่อไปใคร่ไถ่ถาม
จงเฝ้าคิดใส่ใจจิตจงคิดตาม
แล้วจะถามอยู่ใยในกวี......