ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    • ฟอนต์ THSarabunNew
    • ฟอนต์ Sarabun
    • ฟอนต์ Mali
    • ฟอนต์ Trirong
    • ฟอนต์ Maitree
    • ฟอนต์ Taviraj
    • ฟอนต์ Kodchasan
    • ฟอนต์ ChakraPetch
รักไม่ได้ตั้งใจของนายนักบาส

ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเทอมวันแรก

  • อัปเดตล่าสุด 21 ก.ย. 49


ตอนที่ 1 

เปิดเทอมวันแรก

 

 

           ตายแล้วตื่นสายทุกทีเลยเราเอ 0_0? พี่กังฟูตื่นรึยังนะ     แต่ก็แอบดีใจ ที่จะได้พบกับเพื่อนสนิท โอ้เย!

 

          หยุด !!! ตื่นสายแล้วยังจะมาดีใจอีกพี่ชายสุดหล่อก้าวเข้ามาในห้องของฉันตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ แต่งชุดนักเรียนซะเต็มยศเชียว

 

           ไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว สายแล้ว คุณพ่อ คุณแม่รออยู่ พี่ชายสุดหล่อของ

ฉันตวาดเข้าใส่ก่อนจะเดินลงไปนั่งที่โต๊ะกินข้าว

 

.................. 20  นาที ผ่านไป .....................

 

 

           เสร็จแล้วค่ะ เสียงของฉันดังขึ้น  พร้อมกับการปรากฏตัวสุดสวยของฉัน

 

           กว่าจะลงมาได้ เล่นเอาคนอื่นไม่ต้องเป็นอันทำอะไรเลยนะ   พี่กังฟูดุฉัน

 

           เฮ้ยยย..ถึงโรงเรียนซักที  ดีใจจังเลย.. ฉันพึมพำก่อนที่จะลงรถมา

 

           เออ..วุ้น เดี๋ยวพี่ไปส่งนะ   อาการหวงน้องสาวเริ่มกำเริบอีกแล้ว ไม่รู้ว่าจะหวงไปถึงไหน ตอนนี้ก็เรียนอยู่ ม.2 และยังไม่มีใครมาจีบเลย  ก็จะกล้าได้ยังไงกันเล่า พี่กังฟูออกจะดุซะขนาดนั้น

 

           ค่ะ ฉันตอบสั้นๆ ก่อนที่จะเดินไปที่ห้องเรียนใหม่พร้อมกับพี่ชายสุดหล่อ

 

            พี่กังฟู  เสียงนี้ดังขึ้นตลอดทางที่พี่ชายเดินมาส่งฉันที่ห้อง มันก็แน่อยู่แล้วอะนะ ก็พี่ชายฉัน ทั้งเก่งทั้งน่ารัก และยังเป็นที่ปลื้มของสวๆทุกคนในโรงเรียน

 

            หวัดดี วุ้น เพื่อนของฉันทักฉันพร้อมชื่นชมความหล่อของพี่ชายฉัน เพื่อนที่ฉันสนิทที่สุดมีอยู่ด้วยกันสี่คน

            

           

 

 

            คนแรกชื่อ     น่าน คนนี้ฉันสนิทที่สุดในบรรดาเพื่อนทั้งสี่คนเลยนะ

 

           คนที่สองชื่อ    แนน เธอคนนี้ขี้แยที่สุดในกลุ่มแล้วแหละแถมยังหนีไปมีแฟนก่อนใครๆในกลุ่มเลยอ่า

 

            คนที่สามชื่อ   ไหม   เธอคนนี้น่ารักใช่เล่นใส่เหล็กดัดฟันด้วย

 

            คนที่สี้ชื่อ      เพลง เธอคนนี้เป็นสาวแว่นเป็นตัวป่วนของกลุ่มก็ว่าได้

 

 

 

                     กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง(ออดคาบแรกดังขึ้น)   

          คาบแรกนี้เข้ามาก็ต้องมาเจอกับอาจารย์เจ้าระเบียบซะแล้ว ก็อาจารย์คนนี้เป็นอาจารย์ฝ่ายปกครองที่เด็กๆทุกๆคนขนานนามว่า มารุโกะ เป็นอาจารย์ที่ติดท๊อปไฟว์ความโหดที่สุดของโรงเรียนเลยแหละ

 

 

 

         ทุกครั้งที่ฉันเข้ามาในห้อง ฉันจะต้องมีเรื่องกับนายหน้าหื่น ที่สาวๆทุกคนชื่นชอบกันนักหนา ไม่รู้ว่าสาวๆเหล่านั้นชอบไปได้ยังไงนายนั่นก็แค่เล่นบาสเก่งก็แค่นั้น 

 

         ฉันน่ะอริกับนายนั่นมาตั้งแต่ตอน ม.1 แล้ว แต่พอถึงคาบของอาจารย์มารุโกะหละก็จะหยุดทะเลาะกันไปโดยปริยาย

 

          แต่วันนี้น่ะสิมันไม่เหมือนกับทุกๆวัน เพราะคราวนี้ฉันนั่งปั้นกระดาษกะว่าจะปาใส่หัวของนายบอมแต่ดันพลาดไปโดนหัวของอาจารย์มารุโกธซะอย่างจัง แต่เป็นจังหวะเดียวกันกับนายบอมที่กำลังปั้นกระดาษเหมือนกัน ฉันก็เลยโบ้ยความผิดใส่นายบอมซะ ทำให้นายบอม โดนลงโทษจนหมดคาบเรียน แต่ฉันหนะไม่ได้รู้สึกสำนึกเลยว่าตัวเองผิด ^^ แต่กลับดีใจโลดโผนที่นายบอมถูกลงโทษ ^^

 

 

          สนุกจริงว้อยยย...  ^_^ ถึงเวลากลับบ้านแล้วสินะ คิดแล้วยังสะใจไม่หายที่นายบอมถูกลงโทษ

 

 

 

           ~ ตกหลุมรักเฉยเลยไม่ทันได้ตั่งตัว กว่าจะรู้ตัวก็ตอนที่เธอหาย โบราณว่าไว้ให้จำคำนี้ให้ขึ้นใจ เกียจอะไรก็คงจะได้อย่างงั้น ~   เสียงเรียกเข้ามือถือของฉันดังขึ้น ฉันดูเบอร์ที่แสดงหน้าจอมือถือก่อนจะรับสาย

 

 

             ฮัลโหลมีอะไรหรอพี่กังฟู ฉันรับสายพี่ชายของฉันที่หวงน้องสาวที่สุดในโลก

 

             วุ้น เดี๋ยววันนี้พี่ไปรับที่ห้องนะ แต่ต้องรอพี่ไปส่งมิโกะก่อนนะ

พอพี่กังฟูพูดจบก็วางสายไป

              สรุปว่าฉันต้องรอพี่ชายของฉันไปส่งแฟนก่อน แล้วค่อยมารับฉันใช่ไหมเนี่ย เซรงชะมัดเลย  -*- 

 

              น่าน วันนี้อยู่เป็นเพื่อนวุ้นหน่อยสิ พี่กังจะมารับวุ้นอะ วุ้นไม่อยากอยู่คนเดียว วุ้นกลัว อยู่เป็นเพื่อนวุ้นหน่อยนะ

 

               อืมฉันอะอยู่ได้ แล้วพวกแกหละ จะอยู่เป็นเพื่อนวุ้นมันไหม

 

                 จ้า/จ้า/จ้า ไหม เพลง และ แนนเอ่ยขึ้นพร้อมกัน

 

 

   พวกเรานั่งคุยกันซักพักก็ได้ยินเสียงของเด็กนักเรียนสาวพูดขึ้นมาว่า

 

            เฮ้ยแก ปีนี้อะฉันได้ข่าวมาว่าพี่บอมลงแข่งบาส ม.ต้น ด้วยแหละ หญิงสาวคนหนึ่งในกลุ่มนั้นเอ่ยขึ้น

 

            จริงหรอแก งั้นก็พรุ่งนี้แล้วสินะหญิงอีกคนเอ่ยขึ้น

 

            หรอ งั้นเราไปดูกันนะ หญิงสาวคนแรกกล่าว

 

            ฉันหนะไม่พลาดอยู่แล้วหยะ หญิงสาวคนที่สองตอบกลับ^^

 

 

 

 

              ฉันรอพี่ชายอยู่นาน จากคนในห้องเต็มไปหมด  ก็เริ่มหายไปจนเกือบหมดแล้ว

 

 

 

 

              เฮ้ย! พี่กังฟูมาโน่นแล้วเสียงของยัยแนนดังขึ้น

 

              วุ้น พี่ขอโทษนะมาช้าไปหน่อยพี่ชายของฉันวิ่งมาอย่างกระหืดกระหอบพร้อมขอทาที่มาช้า

 

             รู้ตัวก็ดีนิ กว่าจะมาได้นานชะมัดยาก ฉันกล่าวขึ้น

 

 

             ~ ใจหนึ่งก็รัก อีกใจหนึ่งก็เจ็บ เจ็บที่ยังรักเธอข้างเดียวอยู่ร่ำไป ใจหนึ่งก็คิดจะเดินไปให้ไกล แต่อีกใจไม่กล้าพอ ก็รู้ว่ายังขาดเธอไม่ได้...~ เสียงโทรศัพท์ของพี่กังฟูดังขึ้น

 

 

               ฮัลโหล ครับคุณพ่อ....ครับ จะไปเดี๋ยวนี้แหละครับ พี่กังฟูรับโทรศัพท์คุณพ่อ

 

               ไปเร็วคุณพ่อมารอนานแล้ว พี่กังฟูพูดพร้อมดึงมึอฉันไป

 

               ทำไมมาช้านักหละลูก คุณพ่อถามพี่กังฟูอย่างสงสัยเพราะปรกติพี่กังฟูไม่เคยช้าขนาดนี้

 

               เออ....พี่กังฟูกระอักกระอ่วนไม่รู้ว่าจะพูดว่าอะไรฉันจึงตอบแทนไปว่า

           

                พอดีวันนี้วุ้นจัดการเรื่องบาสของสีอยู่หนะค่ะคุณพ่อ พี่กังฟูมาช่วย ก็เลยลงมาช้า ฉันรีบแก้ตัวแทนพี่กังฟู ก่อนที่พี่กังฟูจะโดนคุณพ่อว่า ว่าไปส่งสาวเลยมาสาย เรื่องมีแฟนคุณพ่อไม่ว่าหรอก แต่ถ้าถึงขั้นจับมือถือแขนหละก็อย่าให้คุณพ่อรู้เป็นอันขาดเลยแหละ เพราะไม่งั้น อาจจะถูกตัดออกจากกองมรดกเอาก็เป็นได้

 

               อืม... อย่างงั้นหรอลูก พ่อคิดว่ากังไปส่งแฟนซะอีก  พ่อพูดหยอกล้อพี่กังฟูเล่นจนทำให้พี่กังฟูหน้าเสียไปชั่วขณะ

              

               ทำไมทำหน้าอย่างงั้นหละกัง พ่อพูดเล่นหรอกน่าเมื่อพ่อหันมาเห็นหน้าพี่กังฟูจึงกล่าวขึ้น แล้วสตารท์รถกลับบ้าน

 

                นึกๆดูแล้วพรุ่งนี้เราไปดูบาสสีเราแข่งดีกว่า อยากจะรู้นักว่านายบอมจะเล่นเก่งซักแค่ไหนกัน

                

                 เมื่อถึงที่บ้านฉันก็ไปบนห้องนั่งทำการบ้านได้สักพักก็นึกได้ว่าวันนี้เป็นวันประชุมกลุ่มเล่น msn ฉันจึงเปิดคอมเพื่อจะเล่น เมื่อเข้าไปในโปรแกรมปรากฏว่ามีคน add เมลมาแล้วก็ทักฉัน

 

 

 

 

เปนนางฟ้าในจัยคัยฉันไม่ว่า เปนยัยบ้าในจัยคัยฉันไม่หวั่น จะติ๊งต๊องหรือเอ๋อไม่สำคัน ขอเพียงเทอเปนแฟนฉันเท่านั้นพอ  Say: (ใครก็มะรุ)

สวัสดีครับ

 

 ตอนเรียนเลขอาจารย์สอนให้คิดในใจ พอโตขึ้นมาเลยคิดนอกใจใครไม่เป็น Say: (ฉันเอง)

 

สวัสดีค่ะ ใครหรอคะ

 

เปนนางฟ้าในจัยคัยฉันไม่ว่า เปนยัยบ้าในจัยคัยฉันไม่หวั่น จะติ๊งต๊องหรือเอ๋อไม่สำคัน ขอเพียงเทอเปนแฟนฉันเท่านั้นพอ  Say:

 

ผมบอมครับ

 

ตอนเรียนเลขอาจารย์สอนให้คิดในใจ พอโตขึ้นมาเลยคิดนอกใจใครไม่เป็น Say:

 

บอมไหนอ่ะอย่าบอกนะว่าบอม  2/3 น่ะ

 

                

เปนนางฟ้าในจัยคัยฉันไม่ว่า เปนยัยบ้าในจัยคัยฉันไม่หวั่น จะติ๊งต๊องหรือเอ๋อไม่สำคัน ขอเพียงเทอเปนแฟนฉันเท่านั้นพอ  Say:

 

คุณรู้จักผมด้วยหรอ เอ.. อย่าบอกนะว่าคุณคือวุ้น

 

 

ตอนเรียนเลขอาจารย์สอนให้คิดในใจ พอโตขึ้นมาเลยคิดนอกใจใครไม่เป็น Say:

 

ใช่ฉันวุ้น ว่าแต่นายเอาเมล์ฉันมาจากไหน

 

 

เปนนางฟ้าในจัยคัยฉันไม่ว่า เปนยัยบ้าในจัยคัยฉันไม่หวั่น จะติ๊งต๊องหรือเอ๋อไม่สำคัน ขอเพียงเทอเปนแฟนฉันเท่านั้นพอ  Say:

 

ไม่บอก ฉันต้องบอกเธอด้วยหรอ มันไม่ใช่ประเด็น พรุ่งนี้สีฟ้ามีแข่งบาสเธอไม่ไปเชียร์หน่อยหรอ

 

ตอนเรียนเลขอาจารย์สอนให้คิดในใจ พอโตขึ้นมาเลยคิดนอกใจใครไม่เป็น Say:

 

ไม่ไป ทำไมฉันต้องไปด้วย ในเมื่อฉันไม่มีส่วนเกียวข้องอะไรกับบาส

 

 

เปนนางฟ้าในจัยคัยฉันไม่ว่า เปนยัยบ้าในจัยคัยฉันไม่หวั่น จะติ๊งต๊องหรือเอ๋อไม่สำคัน ขอเพียงเทอเปนแฟนฉันเท่านั้นพอ  Say:

 

แล้วเธอก็จะรู้ว่าไม่ไปแล้วอะไรมันจะเกิดขึ้น

 

 

 

 

                  พอจบประโยคสุดท้ายนายนั่นก็ offline ออกไปแย่จัง ยังไม่ทันรู้เรื่องอะไรเลย เอ...แต่วันนี้ประชุมกลุ่มกันนี่หน่า แต่ทำไมไม่เห็นมีใครออนเลย  มันไปทำอะไรกันวะ เบื่อชะมัดเลย-*-

 

    ~ ตกหลุมรักเฉยเลยไม่ทันได้ตั่งตัว กว่าจะรู้ตัวก็ตอนที่เธอหาย โบราณว่าไว้ให้จำคำนี้ให้ขึ้นใจ เกียจอะไรก็คงจะได้อย่างงั้น ~ เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น

 

                  “ฮัลโหล มีไรยัยแนน ฉันรับโทรศัพท์ที่ยัยแนนโทรมา

 

                  “วุ้นคือว่าวันนี้ที่แกออนแล้วไม่เจอเราอะ ก็พราะวันนี้เรานัดเล่นเร็วแต่ไม่ได้บอกแก แล้วอีกอย่างบอมน่ะมันขอเมล์แก แล้วก็ขอให้แกไปเชียร์เขาเล่นบาส ดูเหมือนเขาคงจะถอดใจแล้ว และคงอยากจะเป็นเพื่อนมากกว่าคู่กัดน่ะ แนนพูดยาวเสียจนฉันอึ้ง นายหน้าหื่นเนี่ยนะจะถอดใจ มันต้องมีแผนอื่นแน่ๆ และมันคงเป็นไปไม่ได้ที่หมอนั่นอยากจะเป็นเพื่อนกับฉัน

 

                  “แล้วแนนให้เมล์วุ้นกับหมอนั่นทำไม วุ้นไม่เข้าใจ ในเมื่อหมอนั่นเล่าให้แนนฟังแล้วแนนค่อยมาเล่าให้วุ้นฟังก็ได้ ฉันตะคอกใส่แนนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

 

                  “ฉันขอโทษแต่บอมเขาต้องการบอกเธอเองอ่ะ แนนพูดด้วยน้ำเสียงที่สำนึกผิด เพราะฉันตะคอกเข้าไปไง ทุกทีฉันไม่เคยโมโหใส่แนนแบบนี้ ก็เรื่องอื่นมันไม่น่าโมโหเท่าเรื่องนี้นี่ ได้ยินชื่อนายบอมทีไรเป็นต้องเลือดขึ้นหน้าทุกที

 

                  “คราวนี้วุ้นจะยกโทษให้ แต่ทีหลังจะทำอะไรแนนต้องปรึกษาวุ้นก่อนนะ รู้ไหม ฉันกลับเปลี่ยนเป็นอารมณ์ปรกติตามเดิม พูดๆไปฉันนี่เปลี่ยนอารมณ์รวดเร็วเหมือนจิ้งจกเปลี่ยนสีเลยแฮะ -.- 

 

                  “งั้นแค่นี้นะ ฉันโทรมาบอกแค่นี้แหละ ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด พอแนนพูดจบก็วางสายไป

 

                  แต่มานึกๆดูแล้วนายนั่นก็รู้ว่าเป็นเมล์เราแล้วทำมยังจะมาถามว่าเราเป็นใคร = = a

                  ท่าทางจะบ๊อง อีกอย่างนายนั่นก็ทำให้ฉันสงสัยว่าอยากจะสงบศึกจริงๆ เลยต้องมานั่งอ้อนวอนนางฟ้าสาวสวยอย่างเรา  แต่สำหรับนางฟ้าอย่างฉันไม่มีวันจะสงบศึกให้อีตาปีศาจนั่นหรอก รอไปชาติหน้าตอนบ่ายๆแล้วกันค่อยมาดีกัน ชิ -*-

 

   เอนี่มันก็ 4 ทุ่ม และเรานอนก่อนดีกว่า ว่าแต่พรุ่งนี้เราต้องเจออะไรอีกนะ บรือ..  = =” ไม่อยากจะคิดนอนดีกว่า และแล้วฉันก็เข้าสู่ห้วงนิทรา

 

 

(>_<)(>_<)(>_<)(>_<)(>_<)(>_<)

ติดตามเรื่องนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน

ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

ความคิดเห็น

กำลังโหลด...

ความคิดเห็น

กำลังโหลด...
×
แทรกรูปจากแกลเลอรี่ - Dek-D.com
L o a d i n g . . .
x
เรียงตาม:
ใหม่ล่าสุด
ใหม่ล่าสุด
เก่าที่สุด
ที่กำหนดไว้
*การลบรูปจาก Gallery จะส่งผลให้ภาพที่เคยถูกนำไปใช้ถูกลบไปด้วย

< Back
แทรกรูปโดย URL
กรุณาใส่ URL ที่ขึ้นต้นด้วย
http:// หรือ https://
กำลังโหลด...
ไม่สามารถโหลดรูปภาพนี้ได้
*เมื่อแทรกรูปเป็นการยืนยันว่ารูปที่ใช้เป็นของตัวเอง หรือได้รับอนุญาตจากเจ้าของ และลงเครดิตเจ้าของรูปแล้วเท่านั้น
< Back
สร้างโฟลเดอร์ใหม่
< Back
ครอปรูปภาพ
Picture
px
px
ครอปรูปภาพ
Picture