ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ` MiNTiiZ | อลิซ.,ไนน์ !

    ลำดับตอนที่ #48 : Audition - Love like Sweety (Jungshin)

    • อัปเดตล่าสุด 14 ต.ค. 53


    Form Jungshin ’s Girl 

    **ส่วนของผู้สมัคร**

    ชื่อ : มายมิ้นต์จ้ะ หรือจะเรียกว่ามิ้นต์ก็ได้นะคะ ><

    อายุ : 12 ปีแล้วค่ะ

    Link ID : http://my.dek-d.com/angel-night/

    ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ^^ : ยินดีทีได้รู้จักเช่นกันค่ะ ^O^

     

    **ส่วนตัวละคร**

    ชื่อ : ซน ดาจอง

    อายุ : 22 ปี

    บุคลิก/รูปร่าง : เป็นผู้หญิงตัวเล็กมากที่มีส่วนสูงเพียง 155 ซม.!? มักจะโดนล้อว่า... 'เฮ้ย! ที่นี่มหา'ลัย ไม่ใช่โรงเรียนอนุบาลหรือประถมนะเว้ย!' ใบหน้าที่ไร้สิวเสี้ยนและริ้วรอยรวมทั้งไร้เครื่องสำอางค์ยกเว้นแป้งฝุ่นที่มีกลิ่นหอมพร้อมลิปมันไม่มีสีเพื่อไม่ให้ริมฝีปากแห้ง มีรอยยิ้มประดับบนใบหน้าตลอดเวลา นั่นจึงทำให้ใบหน้าของเธอดูอ่อนวัยกว่าตัวเลขของอายุจริงๆ เธอซะอีก บุคลิกของเธอจะน่าดึงดูดและมีเสน่ห์เหมือนมีแสงออร่าเปล่งปลั่งเมื่อได้สีไวโอลินด้วยทำนองเพลงคลาสสิคสบายหู

    นิสัย : หญิงสาวที่รักเสียงดนตรีอย่างมาก เนื่องจากเธอนั้นเติบโตมาพร้อมกับเสียงดนตรี โดยเธอเลือกที่จะเรียนไวโอลิน เธอมีส่วนสูงเพียง 155 ซม. จึงมักจะโดนล้ออยู่บ่อยๆ ให้เธอรู้สึกอายนักศึกษาคนอื่นๆ เล่นๆ เป็นคนที่ค่อนข้างอ่อนโยนและใจดี และรักเด็กอย่างมาก แต่เธอขอยืนยันเลยว่าเธอไม่ใช่นางงาม เธอมักจะยิ้มตลอด ยากนักที่จะได้เห็นว่าเธอทำหน้าบูดบึ้งตึงหรือขมวดคิ้ว (ถ้าใครเห็นแล้วอย่าอยู่ใกล้เด็ดขาด หรือถ้ามันแปลกตานักก็ถือซะว่าได้ดูของดีที่หาดูยากละกัน -*-) นั่นจึงทำให้ใบหน้าของเธอดูอ่อนวัยกว่าตัวเลขอายุจริงๆ ของเธอซะอีก มักจะใส่แว่นเมื่อกำลังเรียนหรือจดเลคเชอร์ บางคนที่มองเพียงแค่ภายนอกคิดว่าเธอนั้นอายุเพียง 15-16 ปีเองด้วยซ้ำ ไม่ใช่เพียงว่ามีใบหน้าที่อ่อนวัยหรือดูเด็ก .. มันเพราะส่วนสูงของเธอด้วยต่างหาก -*- เป็นคนที่มองโลกในแง่ดีเสมอ คิดในแง่บวกเสมอ แต่เธอไม่ได้ใสซื่อหรือซื่อบื้อแน่นอน ส่วนเรื่องความบริสุทธิ์ค่อยมาเคลียร์กันอีกที (ล้อเล่น ><) โกหกใครไม่ค่อยจะเป็นหรอก ออกจะจริงใจด้วยซ้ำ เธอจึงเป็นคนที่เพื่อนๆ อยากคบและอยากระบายหรือให้คำปรึกษากันทั้งนั้น โกรธใครไม่ค่อยจะเป็น แต่เมื่อโกรธแล้วก็จะหายยากมากๆ เลย แต่เห็นเธอตัวเล็กอย่างนี้ก็มีผู้ชายมารุมจีบไม่น้อยเลยนะ เพราะผู้ชายเกาหลีสเป็คผู้หญิงในฝันส่วนใหญ่จะต้องตัวเล็กน่ารักน่าเอ็นดูและน่าปกป้อง ซึ่งเธอก็เป็นหนึ่งในนั้นที่หนุ่มๆ อยากจะพิชิตใจเธอให้ได้ ส่วนเหตุที่ผู้ชายเกาหลีไม่ชอบผู้หญิงตัวสูงเนื่องจากเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างมั่นใจในตัวเองเกินไป แต่พอเธอได้พบเจอกับร้านเค้กและร้านไอศกรีมร้านหนึ่ง ซึ่งดึงดูดความสนใจจากเธอมาก เมื่อเธอได้ลองไปลิ้มรสก็ต้องติดใจกับรสชาติแสนนุ่มนวลและอร่อยของร้านแห่งนั้น ซึ่งนั่นก็ทำให้เธอกลายเป็นหญิงสาวที่รักการกิน (แต่น้อยกว่าดนตรี) ซะอีก แถมบางวันก็ยังได้ไอศกรีมฟรีจากจองชินด้วยแหนะ

    อาชีพ : นักศึกษาปีสุดท้ายของมหาวิทยาลัยโซล สาขาดนตรีด้านไวโอลิน

    ครอบครัว : ครอบครัวเธอนั้นไม่ได้มีฐานะถึงขั้นร่ำรวย แต่ก็ไม่ถึงกับจน พอมีพอกินพอใช้และอยู่ได้ด้วยความอบอุ่นจากครอบครัว พ่อของเธอนั้นชอบกีต้าร์มากๆ และมักจะเล่นกีต้าร์ทุกครั้งเมื่ออยู่พร้อมหน้าพร้อมตากับแม่และเธอ ส่วนแม่ของเธอนั้นชอบเปียโนอย่างมาก เมื่อตื่นเช้าๆ มักจะเล่นเปียโนปลุกให้พ่อและเธอตื่นจากความฝัน เธอจึงอยู่กับเสียงดนตรีมาตั้งแต่เด็กๆ นั่นจึงทำให้เธอนั้นรักเสียงดนตรีที่แสนไพเราะอย่างมาก

    สิ่งที่ชอบ / สิ่งที่เกลียด : เสียงดนตรี, ไวโอลิน, ครอบครัว, เด็กที่รู้จักเคารพรุ่นพี่, ไอศกรีม (คงหนีไม่พ้นวนิลา -*-), และของกินทุกสิ่งทุกอย่างที่อร่อย -*- / ที่ที่มีเสียงดังน่าหนวกหูและรำคาญ, คนที่มาชอบหยอกล้อเธอให้เธอรู้สึกอายต่อหน้านักศึกษา, คนที่ชอบเล่นหัวเธอ ไม่ให้ความเคารพ

    เค้าเรียกคุณว่าอย่างไร / คุณเรียกเค้าว่าอย่างไร ซนซันเบ (รุ่นพี่ซน - ทางการ), ดาจองซันเบ (เป็นกันเอง - รุ่นพี่ดาจอง ; เธอกับเขาเรียนสาขาดนตรีเหมือนกัน และเธอนั้นอายุมากกว่า นั่นจึงทำให้เขานับถือเธอเปรียบเสมือนรุ่นพี่ ถึงแม้เขาจะดูเย็นชาแต่ก็มีความสุภาพนะ) / จองชิน (เป็นกันเอง), ลีจองชิน (ทางการ)

    นอกเหนือที่อ้อมถาม อยากจะบอกรายละเอียดอะไรเกี่ยวกับตัวละครของคุณ : เธอได้เป็นส่วนหนึ่งในการสีไวโอลินในมิวสิควิดีโอเพลง Love Ya ของ SS501 ซึ่งถือว่าเป็นนักร้องบอยแบนด์ที่เธอชื่นชอบมากๆ

    อิมเมจ : Jeon Boram - T-ARA
     
     

     

    **ส่วนของการตอบคำถาม**

    1.คุณเจอกับจองชินครั้งแรกที่ไหน แล้วเหตุการณ์เป็นยังไง

    : วันนี้ดาจองได้รับหน้าที่ให้ไปขนของจากตึกสาขาดนตรีในห้องชมรมของปีสุดท้ายหรือปีสี่ ดาจองเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งเองนะ จะให้ไปแบกของอยู่คนเดียวรึไงกัน เพื่อนดาจองนี่รักดาจองเหลือเกินเนาะ .. ว่ามั้ย? -*-

      และดาจองที่กำลังจะเดินผ่านห้องชมรมดนตรีสำหรับเด็กปีสองอยู่นั้น จู่ๆ ดาจองก็ได้ยินเสียงดนตรีที่มีเครื่องเล่นเบสเป็นเครื่องบรรเลง ความจริงดาจองกะจะไม่สนใจ แต่ในเมื่อเสียงดนตรีที่กำลังคลออยู่นี่กลับเป็นเพลงคลาสสิคที่ดาจองชอบมากๆ ดาจองจำได้ว่าดาจองเป็นคนแต่งกับมันเอง และมันจะต้องเป็นโน๊ตสำหรับไวโอลินน่ะสิ จริงมั้ยล่ะ?

      ดาจองตัดสินใจเดินย้อนหลังกลับไปมองผ่านลอดช่องแง้มของประตู เห็นผู้ชายผมยาวมัดผมกำลังยืนเล่นเบสด้วยท่วงท่าที่ดูมีเสน่ห์จนดาจองไม่สามารถเหลียวตาไปมองสิ่งอื่นใดแม้กระทั่งหางสายตา เสียงเพลงที่ดาจองแต่งโดยมีเขาที่ใช้เบสเป็นเครื่องดนตรีบรรเลงนั้นเริ่มประยุกต์เป็นจังหวะร็อคแทนคลาสสิค แต่เพราะดาจองนั้นยืนจับขอบประตู ทำให้ดาจองเผลอผลักประตูเข้าไปจนเป็นเหตุให้รุ่นน้องคนนั้นหยุดเล่นและหันมามองทางประตูทันที

      "น้องเล่นเบสเก่งมากเลยนะ รู้รึเปล่าว่าเพลงที่น้องกำลังเล่นเป็นเพลงที่พี่แต่งเองเลยนะ และที่สำคัญมันจะต้องเป็นโน๊ตสำหรับไวโอลินสิ... แล้วน้องแกะตัวโน๊ตในการเล่นเพลงนี้ของเบสได้ยังไงกัน?"
      ดาจองเอ่ยปากถามรุ่นน้องคนนั้นออกไป แต่เขาคงแปลกใจล่ะมั้งที่ดาจองเรียกเขาว่า 'น้อง'

      "= =" เขาทำสีหน้าเอือมๆ เล็กน้อยก่อนจะหันไปสนใจเบสต่อ แต่ไม่ได้เล่นมันอีกแต่อย่างใด
      แต่ใครจะไปรู้ว่าแท้จริงแล้วเขารู้สึกอายมากๆ เมื่อจู่ๆ ก็โดนผู้หญิงแอบมองเขากำลังเล่นเบสอยู่ เขาจึงต้องวางฟอร์มทำเป็นเย็นชา

      "สนใจลองเล่นเพลงนี้คู่กับไวโอลินของพี่มั้ย? มันอาจจะเพราะก็ได้นะ ^^" ดาจองส่งยิ้มอ่อนโยนที่ใครเห็นแล้วจะต้องตกหลุมรักอย่างแน่นอนให้กับรุ่นน้อง รุ่นน้องคนนั้นก็ไม่ยิ้มและไม่พูดเหมือนเดิม เย็นชาชะมัด ไม่อยากใช้คำว่าหยิ่งเลยนะ

      "...งั้นพี่ไม่รบกวนแล้วก็ได้ ยังไงพี่ชื่อซนดาจองนะ เรียกพี่ว่า 'ซนซันเบ' ก็ได้ แล้วน้องล่ะ .. ชื่ออะไรหรอ?" ดาจองไม่อยากจะรบกวน แต่เขาเล่นเบสเก่งขนาดนี้แถมยังแกะโน๊ตเพลงของดาจองได้อีกต่างหาก อย่างนี้ดาจองก็เสียโอกาสน่ะสิ แนะนำตัวให้รู้จักกันไปเลยยังดีกว่า

      "...ลีจองชินครับ" เขายืนก่อนจะโค้งคำนับให้ดาจอง และหลังจากนั้นก็บอกชื่อของตัวเองและนั่งลงตามเดิม อย่างน้อยก็พูดมาประโยคนึง T T'

      "งั้นก็ยินดีที่ได้รู้จักนะลีจองชิน หวังว่าเราจะได้พบเจอกันและได้เล่นดนตรีร่วมกันนะ" ว่าแล้วดาจองก็เดินจากห้องนี้ไปทันที

     

    2.คุณอยากให้เค้าชอบคุณก่อนหรืออยากให้คุณชอบเค้าก่อน

    : ฉันอยากให้เขาเป็นฝ่ายชอบฉันก่อน
      
    เพราะอะไรนั้น .. ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่ส่วนใหญ่รุ่นน้องมักจะชอบรุ่นพี่ก่อนซะมากกว่ารุ่นพี่ชอบรุ่นน้องซะอีกค่ะ ซึ่งที่ฉันกล่าวมาสามารถเห็นได้ตามในโรงเรียนเลยก็ว่าได้ค่ะ อย่างเช่นรุ่นน้องผู้หญิงเมื่อเห็นรุ่นพี่ผู้ชายก็จะมีกรี๊ดกร๊าดบ้าง เขินบ้าง บางรายอาจถึงขั้นรีบย้ายโต๊ะที่นั่งไปนั่งโต๊ะใกล้ๆ รุ่นพี่คนนั้นเพื่อที่จะได้มองหน้าชัดๆ
      แต่สำหรับเขา .. ลีจองชิน ฉันคิดว่าเขาคงจะชอบฉันก่อนและหวั่นไหวก่อนแน่นอนค่ะ เพราะฉันก็เป็นรุ่นพี่ที่อยู่ใกล้กับรุ่นน้องอย่างจองชินมากที่สุดซะอีกค่ะ
      และเมื่อฉันไปร้าน Sweety Ice Cake ทุกครั้ง ก่อนที่ฉันจะกลับบ้านเขามักจะเมคไอศกรีมด้วยลีลาที่มีเสน่ห์และน่าดึงดูดให้ฉันเป็นอาหารเย็นก่อนกลับบ้านทุกครั้งเลยค่ะ ถึงแม้ว่าเขาจะวางฟอร์มปั้นหน้านิ่งๆ เย็นชาใส่ฉันก็ตาม แต่ฉันว่าเขาคงเขินอายล่ะมั้ง เขารู้ตัวรึเปล่านะว่าเขาน่ะน่ารักมากเลย
      ฉันคิดว่าเขาคงต้องเป็นฝ่ายชอบฉันก่อนแน่นอน .. และฉันก็อยากจะให้เขาเป็นฝ่ายชอบฉันก่อนค่ะ

     

    3.เค้าเป็นคนที่นิ่งๆ เย็นชา ไม่ค่อยพูด คุณจะทำยังไงให้เค้าเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น

    : นิสัยแบบนี้หากจะเปลี่ยนแปลงกันมันก็ยากอยู่นิดนึงนะคะ แต่ถ้าหากเราให้ความใส่ใจกับคนคนนั้น เขาก็จะรู้สึกเหมือนมีกำลังใจขึ้นมา และรู้ว่ายังมีคนอยู่เคียงข้างเขา ฉันคิดว่าฉันจะค่อยๆ พาให้เขาพบปะกับผู้คนมากยิ่งขึ้น สร้างมนุษยสัมพันธ์ให้ดียิ่งขึ้น
      หรือไม่แน่ฉันอาจจะพาเขาไปที่ใดที่หนึ่ง ซึ่งเป็นสถานที่เงียบๆ สงบๆ และไม่ค่อยมีผู้มีคนมากนัก เพราะคนที่ไม่ค่อยพูดอย่างเขา... ก็เหมือนว่าเขาไม่ชอบอะไรที่มันวุ่นวาย ฉันจึงต้องพาเขามาที่ที่สงบ ให้เขาได้ตะโกนให้สุดเสียงระบายสิ่งที่คั่งค้างในใจไว้ ให้เขาได้เขียนสิ่งที่ไม่ดีลงบนทรายเพื่อให้ลมได้พัดปัดเป่าหายไป และให้เขาได้สลักสิ่งดีๆ ลงบนหินที่ไม่ว่าลมจะพัดแรงแค่ไหนก็ไม่สามารถพัดสิ่งดีๆ เหล่านั้นได้
      การที่จะทำให้เขาเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นมันต้องใช้เวลาค่ะ และต้องใช้ความเอาใจใส่และกำลังใจส่งเสริมเขาด้วย แค่นี้เขาก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นมากกว่า 50% แล้วล่ะค่ะ

     

    4.ทุกครั้งที่มีผู้ชายมาเกาะแกะคุณ เค้ามีท่าทางยังไง

    : เขามีทีท่าว่าจะไม่หันมามองฉันเลยค่ะ บ้างตอนที่ฉันคุยกับเขาอยู่ เมื่อมีผู้ชายมาทักทายนิดหน่อยเขาก็เปลี่ยนสีหน้าเย็นชาไร้ความรู้สึกทันที ก่อนจะเดินหนีไปไม่สนใจฉันเลยค่ะ พอฉันตะโกนเรียกเขาก็ทำเป็นไม่ได้ยิน เมื่อฉันจะกลับบ้าน พอฉันไปบอกลาเขา .. เขาก็ทำเป็นไม่ได้ยินฉัน ก้มหน้าก้มตาจัดตกแต่งไอศกรีมและไม่ได้ทำไอศกรีมให้ฉันก่อนกลับบ้านเหมือนแต่ก่อน
     
    ... ฉันอยากถามเขาจัง .. ว่าเขาเป็นอะไร ? มีอะไรไม่สบายใจรึเปล่า ?

     

    5.ตอนจบของคุณ อยากให้เป็นแบบไหน

    : เขาบอกกันว่าผู้ชายที่มีบุคลิกเย็นชา ไม่ชอบยิ้มหรือไม่ชอบพูด แท้จริงแล้วเป็นคนโรแมนติกมาก เป็นคนที่ชอบเซอร์ไพรส์ให้อีกฝ่ายประหลาดใจเล่น ซึ่งมิ้นต์ก็ไม่รู้เหมือนกันจะเอาแบบไหนดีค่ะ แฮะๆ

      วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ ซึ่งมีคู่รักหลายคู่ต่างก็เดินเกี่ยวก้อยกันบ้าง เดินควงแขนกันบ้าง ส่งผลทำให้ซนดาจอง หญิงสาวที่ยังไร้คู่รู้สึกอิจฉาอย่างมากกับการเห็นคู่รักหลายคู่สวีตต่อหน้าต่อตาเธอโดยไม่สนใจจิตใจคนที่ไม่มีคู่อย่างซนดาจองเลย

      ดาจองตัดสินใจเดินเข้าไปในร้าน Sweety Ice Cake ซึ่งเป็นร้านที่รุ่นน้องหรือ 'ลีจองชิน' เป็นพนักงานอยู่ที่นี่ ดาจองเห็นจองชินกำลังวาดลวดลายทำไอศกรีมอย่างตั้งอกตั้งใจ ทุกท่วงท่าที่เขาทำสามารถเรียกสายตาของผู้หญิงหลายคู่ให้จับจ้องมองเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น แม้กระทั่งซนดาจองด้วย

      ดาจองตัดสินใจเดินไปที่เคาท์เตอร์ไอศกรีม ซึ่งถัดจากเคาท์เตอร์เช็คเอาท์หรือเคาท์เตอร์สำหรับชำระเงิน จองชินที่หันมาพอดีก็เผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว ทำให้ดาจองอดแซวไม่ได้เลย

      เมื่อดาจองแซวจนจองชินวางฟอร์มไว้ไม่อยู่ถึงกับหน้าแดงยิ่งกว่าไอศกรีมสตรอว์เบอร์รี่ที่ประดับอยู่ในถ้วยแก้วสีขาวใสที่เขากำลังจะส่งให้กับลูกค้า และจู่ๆ จองชินก็กลับหันไปทำไอศกรีมต่อดื้อๆ โดยไม่สนใจเสียงเรียกของดาจองเลย นั่นทำให้ดาจองรู้สึกน้อยใจเล็กน้อย แต่ก็รู้สึกผิดเช่นกันที่มาก่อกวนเมื่อจองชินกำลังทำงานบริการให้กับลูกค้าอยู่

      แต่เมื่อดาจองเหม่อไปสักพักก็ต้องตื่นจากภวังค์อีกครั้งเมื่อจองชินไม่ได้ใช้เสียงเรียกดาจอง แต่ใช้มือข้างขวาที่ไม่ได้ถืออะไรสะกิดไหล่ของดาจอง ดาจองหันไปสบตากันจองชินก่อนจะละสายตาแล้วเลื่อนสายตามามองที่มือของจองชิน ก็พบไอศกรีมโคนที่ไม่ใหญ่มากนัก และเป็นรสวนิลา ซึ่งถือว่าเป็นรสโปรดของเธอเลยก็ว่าได้ ดาจองมองไอศกรีมที่จองชินถือตาเป็นประกาย ในใจแอบหวังว่าจองชินอาจจะทำให้ แต่ก็กลัวเสียหน้า

      แต่สักพักจองชินก็ยื่นไอศกรีมนั้นมาให้ดาจอง ดาจองรับมันมาอย่างงงๆ ก่อนจะมองที่หน้าของไอศกรีม หน้าไอศกรีมไม่ได้เหมือนไอศกรีมซเวนเซ่นส์ที่ต้องมีเชอร์รี่หรือธงประดับอยู่บนยอดของครีม หากแต่นี่จองชินกลับใช้น้ำตาลที่มีลักษณะเป็นผู้ชายตัวสูงผมยาวกอดหัวใจ โดยตรงหัวใจสลักไว้ว่า 'Love Dajung' และน้ำตาลที่มีลักษณะเป็นผู้หญิงตัวเล็กผมสั้นกอดหัวใจสีฟ้า โดยตรงหัวใจสลักไว้ว่า 'Love Jungshin' นั่นจึงทำให้ดาจองเผยรอยยิ้มออกมาไม่ได้ ดาจองยื่นโคนที่เป็นผู้ชายผมยาวตัวสูงกอดหัวใจโดยตรงหัวใจสลักไว้ว่า 'Love Dajung' ให้กับจองชิน ใครมันจะไปรู้ล่ะว่าไอ้ผู้ชายเย็นชาไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจาไม่ค่อยยิ้มอย่างจองชินจะโรแมนติกและเซอร์ไพรส์ด้วยวิธีที่ไม่เหมือนคนอื่นอย่างนี้

      แต่จองชินก็กลับไปทำไอศกรีมอีกครั้ง ซึ่งไอศกรีมโคนนี้เป็นโคนที่มีขนาดใหญ่กว่า เป็นน้ำตาลที่มีลักษณะผู้ชายกับผู้หญิงกำลังทำเป็นรูปหัวใจเหนือศีรษะ ส่วนมือที่อยู่ด้านล่างก็จับมือกัน ในหัวใจที่ผู้หญิงและผู้ชายต่อกันนั้นมีคำว่า 'Jung' อยู่ตรงกลาง ซึ่งจะบอกว่าฝั่งซ้ายเป็นผู้หญิง ซึ่งเสื้อสีชมพูนั้นสลักป้ายชื่อไว้ว่า 'Da' ส่วนตรงกลางด้านบนที่ทั้งคู่เอามือแต่ละข้างมาไว้เหนือศีรษะต่อกันเป็นรูปหัวใจเป็นคำว่า 'Jung' และผู้ชายที่ใส่เสื้อสีฟ้านั้นสลักป้ายชื่อไว้ว่า 'Shin' ซึ่งจะบอกโดยรวมเลยก็ได้ว่า 'Da 'Jung' Shin' ซึ่งความหมายที่จองชินต้องการสื่อให้ดาจองรับรู้นั้นคือการที่ดาจองและจองชินนั้นรวมเป็นหนึ่งเดียว ซึ่งก็คือ 'ดา 'จอง' ชิน' นั่นเอง

      ถึงแม้จองชินจะไม่ได้บอกรักดาจองด้วยริมฝีปากหนาหยักของเขาก็ตาม แต่ดาจองรู้ว่าจองชินคงรู้สึกอายหากจะบอกรักในร้านไอศกรีม จองยงฮวา จองจินโบ ชเวซึงฮยอน คิมจงฮยอน ลีฮงกิ และคิมนารุต่างแซวจองชินกันใหญ่จนจองชินก็ต้องวางฟอร์มไปทำไอศกรีมต่อ

      ถ้ามีไอศกรีมสองรสให้เลือก ระหว่าง 'รสหวาน คือ คนตลก สนุกสนาน เฮฮาร่าเริง เอาใจเก่งแต่เจ้าเล่ห์และเจ้าชู้' กับ 'รสขม คือ เย็นชา หยิ่ง ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยยิ้ม แต่เป็นคนอบอุ่นและโรแมนติกมาก' ถ้าเป็นคุณ... คุณจะเลือกรสอะไรล่ะ?

      หากเคยได้ยินสุภาษิตที่ว่า 'หวานเป็นลม ขมเป็นยา' ก็คงจะรู้แล้วว่ารสไหนดีกว่ากัน...?

     

     

    **สุดท้ายละค่ะ**

    ถ้าออติด ต้องมาเม้นทุกตอนนะคะ ไม่งั้นอ้อมน้อยใจเน้อ : ฮงกิมิ้นต์ออฯ ไม่ติดแล้วนะคะ จองชินมิ้นต์ไม่รู้เลยว่าจะรอดรึเปล่า TOT (ระหว่างพิมพ์ใบสมัครร้องไห้ (ในใจ) ไปด้วยนะคะ เสียใจที่ไม่ได้เป็นนางเอกฮงกิซัง ฮือ~ ทำใจไม่ด้ายยย~!)

    แอดเป็นFavorite ด้วยก็ดีนะคะ : มิ้นต์แอดอยู่แล้วค่ะ

    อย่าทิ้งฟิคเรื่องนี้ ที่อ้อมเพิ่งแต่งเป็นเรื่องแรกนะ : สิ่งไหนที่ได้มาแล้วห้ามทิ้ง เพราะเมื่อสูญเสียไปถึงจะเพิ่งสำนึกว่ามันมีค่า <<< มันพล่ามอะไร? =[ ]=~!

    มีอะไรจะพูดกับอ้อมมั้ย : ตอนนี้มิ้นต์เหลือเพียงยงฮวาและจองชินแล้วนะคะ ถ้าหากมิ้นต์ออฯ ไม่ติด นั่นแสดงว่ามิ้นต์ไม่ถนัดพล็อตน่ารักๆ แบบนี้แน่นอน (เพราะส่วนใหญ่ไปออฯ แนวเศร้าๆ ซึ้งๆ ทำไมตูติด!? =___=;;) ก็ต้องให้พี่อ้อมช่วยพิจารณาด้วยนะคะ มิ้นต์ยอมรับกับการตัดสินใจของพี่อ้อมอยู่แล้วค่ะ ส่วนฟิคนั้น .. มิ้นต์คงต้องใช้เวลาทำใจน่ะค่ะ เพราะถ้าหากไปอ่านแล้วนางเอกจองชินหรือยงฮวาเป็นชื่อของคนอื่นมิ้นต์แอบจี๊ดนะคะ (เชื่อว่าพี่อ้อมก็ต้องมีอาการแบบมิ้นต์แหละน่า~)

    LINK ;; http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=637579





    nu
    eng

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×