%รักสุดใจนายสุดหล่อ%

ลำดับตอนที่ #1 : ฉันหลงทาง...ทำไงดี -_-'' ??

1

"อะ..โอ๊ย...ๆๆๆ"

"เจ็บจัง..เลย"

"ทำไมมันหนาวอย่างนี้นะ"

ตอนนี้ฉันอยู่ที่ญี่ปุ่นค่ะ ฉันเดินอยู่คนเดียว ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ ...

ฉันหลงทางค่ะ ฮือๆๆๆ...แล้วจะกลับที่พักยังไงหล่ะเนี่ย...ไม่ไหวแล้ว...

ฉันนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ต้นใหญ่ที่สวนสาธารณแห่งหนึ่ง...ฉันไม่รู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน...

และฉันก็ไม่มีเงินด้วย...อากาศก็หนาวขึ้นเรื่อยๆ....ฉันคงต้องตายอยู่ที่นี่แน่ๆเลย...เอ้อ~~~~~

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - -

- - - - - -

"อื้ม~..." ฉันค่อยๆลืมตาขึ้น....ฉันยังไม่ตาย โฮๆๆ T^T~~!!!!!

แล้วที่นี่มันที่ไหนหล่ะเนี่ย....อุ๊ย...อุ่นจังเลย

ฉันลุกขึ้นจากที่นอน.....และเดินดูรอบๆ......

ห้องที่จัดอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย..สะอาดสะอ้าน...

มีเครื่องใช้ครบครัน...เป็นห้องที่ใหญ่เอาการเชียวหล่ะ

"โว้...ๆๆๆ......ยอดไปเลย....เอ๊ะ.....ว่าแต่...เรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง....หรือว่า......."

แคร่ก...(เสียงเปิดประตู)

"ตื่นแล้วหรอ...เป็นยังไงบ้าง"

"คะ...คุณ...คุณ...คุณเป็นใครอ่ะ....แล้วที่นี่...มันที่ไหน....ฉันถูกลักพาตัวหรอ"

"ตื่นมาก็จ้อเชียวนะ....ที่นี่คือบ้านฉัน...ฉันคือเจ้าของบ้าน...เธอไม่ได้ถูกลักพาตัว...อยากรู้อะไรอีกมั๊ย"

"(-_ - ) ( -_ -) (-_ - )"

"คืนนี้คุณก็พักที่นี่และกัน....เออ..ว่าแต่คุณชื่ออะไรหรอ...ผมมินาคาว่า ฮิโตชิ"

"พรพรรณนรายณ์  เทพวงศ์ษานุกรณ์ ค่ะ"

"อะไรนะ...อะไร...นะไรนะไร..นะ"

"เอ้อ...~นายเรียกฉันว่า ริน และกัน"

"ริน...อ่อชื่อรินนี่เอง....ยินดีที่ได้รู้จักนะครับรินจัง"

"ค่ะ"

"ผมพักอยู่ห้องข้างๆ..มีอะไรก็ไปเรียกผมและกัน"

"ขอบคุณนะค่ะ"

"อืมไม่เป็นไรหรอก...พรุ่งนี้เจอกันนะ"

"ค่ะ..."

"ราตรีสวัสดิ์ครับ"

ตอนนี้ฉันเข้ามาอยู่บ้านของมินาคาว่าซัง...เขาใจดีจัง...แถมยังหล่ออีกตะหาก....

สงสัยจะรวยด้วยนะเนี่ย...สเป๊ก!!!!!!

คืนนี้คงเป็นคืนแรกที่ฉันนอนหลับสบายและหลับฝันดีแหงมๆเลย....

เฮ้อ...แล้วพรุ่งนี้ฉันจะกลับที่พักถูกไหมเนี่ย........VoV''''