คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่สาม -- นายจะทำอะไร ?
ชเวมินโฮแรงควาย ฮึ่ย มันลากผมมาที่สวนหย่อมนี่เอง เง้อ ก็นึกว่าจะพาผมไปฆ่าซะแล้ว ไอ้นี่นิ ทำอะไรให้ตกใจอยู่เรื่อย แถมเมื่อกี้มันยังไปประกาศกับพี่อนยูอีกว่าผมเป็นแฟนมัน - -ด๋อยซิครับ แฟนบ้าอะไร เพิ่งจะรู้จักกันเมื่อเช้า หมอนี่เหมารวมซะงั้น ก็รู้นะว่าช่วยน่ะ แต่ก็ไม่น่าไปบอกพี่อนยูแบบนั้นเล้ย T^T
“นายเป็นอะไรของนายห๊ะ ทำหน้าอย่างกะจะร้องไห้” มันว่าหลังจากที่ปล่อยผมนั่งแหมะบนม้านั่งในสวนหย่อม ส่วนมันยืนเอาหลังพิงต้นไม้อยู่
“อะไร ก็นายนั่นแหละ เหอะ ไปบอกเค้าแบบนั้นทำไมเล่าT^T”
“เอ้า ก็อุตส่าห์ช่วย ไม่สำนึกซะงั้น รึว่า...ชอบมัน?”
“ -o- บ้าเหรอ ชั้นว่าชั้นกลัวพี่อนยูมากกว่าอ่ะ” ตามตื้อผมมาตั้งแต่ผมขึ้นเกรด 10 โอ้ TT
“โอ๊ะ ! เดี๋ยวๆ นี่นายพูดเพราะๆกะเค้าเป็นด้วยเหรอ O.o” มันทำหน้าตกใจ เดี๋ยวเหอะๆ อุตส่าห์พูดดีๆด้วย เห็นว่าช่วยหรอกนะ (ที่จริงกลัวมันจะทำอะไรต่างหาก -o-)
“ก็นายอุตส่าห์ช่วยชั้น กะอิแค่พูดดีนิดๆหน่อย คงไม่เป็นไหรหรอก”
“งั้นเหรอ ^^ งั้นก็ดี ให้เป็นงี้ไปตลอดเหอะ” ยิ้มเยาะเหรอ ไอ้นี่นิ ฮึ่ย!
“แล้วนายมาช่วยชั้นไว้ทำไมเนี่ย งานการไม่มีทำรึไง - -“ ชอบทำตัวเป็นพระเอกอยู่เรื่อย (ก็ชั้นเป็นพระเอกนี่ = = // มินโฮ)
“เอ้า ไหงพูดงี้อ่ะ คนเค้าช่วยละยังมาว่าอีก ก็ชั้นกำลังจะเข้าห้องนั่นแหละ แต่ก็เจอนายก่อนเห็นวิ่งหอบหนีไรมาก็ไม่รู้”
“อื้มๆ ช่างเหอะ”
“ไม่คิดจะขอบคุณกันบ้างเหรอ?” ห๊ะ! อะไรนะ ขอบคุณ
“บ้าสิ ชั้นไม่ได้ขอให้มาช่วยซักหน่อย -3-“
“อ้าว พูดงี้มีสวยสิ หึหึหึ จะพูดดีๆหรือว่าต้องให้เค้น -.,-“ มันว่าพลางเดินเข้ามาใกล้ อ่า เอาอีกแล้ว
“อะ..อะไร เค้นบ้าเค้นบออะไร ออกไปห่างๆนะ อย่าคิดแม้แต่จะก้าวมานะเฟ้ย”
“หึหึ เค้นอะไรดีล่ะ ?” มันว่าพลางเดินเข้ามาอีก
“ไอ้บ้า ไปตายซะเหอะ!” ผมว่า ยกมือขึ้นหมายจะตบกบาลมันซะหน่อย -.- แต่มันไวกว่า กลับคว้าแขนผมไว้แล้วลากเข้าไปใกล้อีก ว๊ากกกก
“เห้ย! ปล่อยๆ ปล่อยนะเว้ย” โวยวายซิครับ ท่าไม้ตาย ทำอะไรไม่ได้ โวยวายอย่างเดียว T^T
“ถ้าจะให้ชั้นปล่อยเนี่ย พูดก่อนซิ...ว่าขอบคุณ ^^” ทำยิ้มๆ ชิ หมั่นไส้
“เออๆๆ ก็ได้ๆๆ ปล่อยก่อนดิ”
“ไม่เอา เดี๋ยวนายเบี้ยว บอกก่อนดิ แล้วจะปล่อย”
“เรื่องมากจริง - - เออ! ขอบคุณ” ผมพูดขอบคุณมันแบบประชดประชัน
“ห๊ะ ! อะไรนะ ไม่ได้ยิน”
“ก็บอกว่าขอบคุณไง!!” คราวนี้ผมตะโกนใส่หูมันเลยครับ
“^^ ก็แค่นั้น แต่...ไม่เห็นจะต้องตะโกนเลยนี่ แสบหูชะมัด -o-“
“คราวนี้ก็ปล่อยชั้นได้แล้ว”
“ก็ได้ๆ อ๊ะ ปล่อยล่ะ” มันปล่อยแขนผม ผมยืนจ้องหน้ามันแบบกินเลือดกินเนื้อ ก่อนจะนั่งหันหลังลงที่ม้านั่งตัวเดิม
เกิดความเงียบขึ้น ไม่มีใครพูดอะไรต่อ ผมว่าผมง่วงนะ อยากนอนอ่ะ ไม่มีอะไรทำเลย หนังสือนิยายเมื่อกี้ที่เอามาสงสัยผมเผลอทิ้งมันปลิวไปตามทางที่ผมวิ่งมา = = ขี้เกียจกลับไปหาแหะ จะขึ้นห้องค่อยไปตามเอา ผมเอนตัวลงฟุบกับโต๊ะที่คู่กับม้านั่งที่นั่งอยู่ เมื่อกี้ยังเถียงกะมินโฮมันอยู่เลย ง่วงอีกแล้วอ่ะ ผมคงยังไม่ได้บอกซินะ ว่าผมเป็นโรคประหลาด ง่วงนอนได้ทุกที่ ไม่เลือกเวลาและสถานที่ -o- (มันมีโรคแบบนั้นด้วยเร้อะ // ไร้เตอร์) (มีซิ ! ชั้นไง // คีย์) (เค้าเรียกว่าขี้เซาไม่ใช่เหรอ -.- // ไร้เตอร์) (ไม่ใช่!! // คีย์ ) พอละ ผมไม่เถียงกะไร้เตอร์ = = นอนดีกว่า
[ Minho Say บันทึกพิเศษ]
คนตรงหน้าผมดูเหมือนจะสิ้นฤทธิ์ซะแล้วซิ ^^ เงียบๆแบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย คีย์นั่งลงบนม้านั่งทำหน้าเซ็งๆก่อนจะฟุบลงกับโต๊ะ เอ๊ะ เป็นอะไร ง่วงเหรอ - - เมื่อกี้ยังเถียงกันอยู่เลยนะ
“คีย์...” ผมลองเรียกดู
“หืมม” ง่วงจริงๆด้วยแหะ - - เป็นคนยังไงกันนะ จะง่วงก็ง่วงเลยเหรอ
“ง่วงเหรอ? = =” ถามเพื่อความแน่ใจ
“อื้มม” นั่นไง อะไรกันเนี่ย
“เห้ แล้วทำไมไม่ไปนอนที่มันดีๆกว่านี้ล่ะ”
“ที่เนี่ยแหละ....เงียบดี เย็นด้วยยย”
“มันจะปวดคอเอาน่ะสิ - - ลุกๆๆ” ผมเขย่าตัวคีย์เบาๆ
“ไม่เอาๆๆ จะนอนเนี่ยแหละน่า ไปไกลๆเหอะนายน่ะ” ไล่เหรอ - - ไม่เคยมีใครไล่ผมแบบนี้เลยนะมีแต่คนอยากให้อยู่ใกล้ๆ (หลงตัวเอง - - //ไร้เตอร์)
“นายจะไม่ลุกใช่มะ ได้” ไม่ลุกงั้นใช่มะ ผมนั่งลงข้างคีย์ พลางยกเอาหัวคีย์มาซบที่ไหล่ผมแต่ยังไม่ทันไรก็โวยวายอีกแล้ว
“เห้ยๆ จะทำอะไรของนายเนี่ย”
“เอ้า ก็นายง่วงไม่ใช่เหรอ ก็นอนดิ”
“ก็นอนไง แต่นอนกับโต๊ะ ไม่ใช่ให้นายเอาหัวชั้นไปมุดไหล่นายน่ะ = =”
“ก็นอนแบบนั้นมันปวดตัวจะตาย ก็ให้ซบไหล่จะได้สบายๆหน่อย”
“จะบ้าเหรอไง โว้ย ไม่นงไม่นอนมันละ ไปตามหาไอ้จงดีกว่า” คีย์ว่า ลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินเร็วๆออกไปจากสวนหย่อม ว้า หนีไปซะแล้ว
เฮ้อออ ผมไปเรียนดีกว่า โดดเยอะเดี๋ยวไม่ผ่าน ว่าแต่ผมยังไม่ได้คิดบัญชีเรื่องเมื่อเช้าเลย ที่เอากรวดก้อนใหญ่ๆนั่น ขว้างใส่รถผมซะบุบ = = น้องลิซซี่ของผมคงเจ็บแย่เลย เดี๋ยวเลิกเรียนพ่อพาไปซ่อมนะลูก -w-
[จบบันทึกพิเศษ มินโฮ]
[กลับมาที่คีย์]
ไอ้บ้ามินโฮมันคิดจะทำอะไรของมันเนี่ย วุ้ย อารมณ์เสียอ่ะ แล้วผมจะไปเขินมันทำไมละวะ แอบรู้สึกว่าใจมันเต้นด้วยอ่ะ -o- โว้ยย หงุดหงิดๆ สับสนๆ หายง่วงหมดละเนี่ย ไปตามหาไอ้จงดีกว่า อยู่ไหนของมันเนี่ย
ผมเดินผ่านแต่ละตึกไปเรื่อยๆ มุ่งหน้าไปตึกของเกรด 10 ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะแยกกันทำเพื่อ? = = สงสัยโรงเรียนผมมันรวยเกิน สร้างตึกแยกเป็นเกรดๆ ผอ.เอาอะไรคิดวะ
อ๊ะ! นั่นไงๆ ไอ้จงกะน้องแทม ผมพุ่งเข้าไปทันที
“อ๊ะ ออมม่าคีย์ ^o^ คิดถึงจังเลยยย” แทมินว่าพลางวิ่งเข้ามากอดผมซะแน่น
“โอ๊ยๆๆ แทมิน ออมม่าหายใจไม่ออก ปล่อยก่อนๆ”
“แหะๆ ขอโทษฮะ” กอดมาซะแน่น ยังกะไม่ได้เจอกันมาเป็นปี - - แทมินตัวเล็กนิดเดียวแต่ทำไมกอดผมละผมเจ็บซี่โครงจังแหะ -.-
“ไอ้จง เมิงทิ้งกูไว้คนเดียว เมิงรู้มั้ยว่ากูเจออะไรบ้าง T^T” ผมหันไปพูดกะไอ่จง
“แล้วเจอไรล่ะวะ?”
“พี่อนยู…แล้วก็ไอ้บ้ามินโฮ”
“ฮ่าๆๆ เมิงคงวิ่งหนีจุกตูดเลยอ่ะดิ เอ้อ ว่าแต่..เมิงร้จักมินโฮด้วยเหรอ? ชเวมินโฮนะ”
“หืม ทำไมอ่ะ” เอ๋ ? ไอ่จงมันรู้จักไอ้มินโฮยังไงนะ
“ก็มันเป็นเพื่อนกูอ่ะ สมัยตอนอยู่ ม.ต้น ตอนนี้ก็ยังติดต่อกันอยู่”
“ =[]= หอก!” เพื่อนไอ่จง โลกมันกลมงี้นี่เอง
“ไมอ่ะ แล้วเมิงรู้จักมันได้ไง” มันถามพลางทำหน้าสงสัยแฝงเคลือบแคลงนิดๆ
“ก็ไม่ไงอ่ะ กูก็แค่..ไปมีเรื่องกะมันนิดหน่อย”
“ = = เห้ย ไอ้มินโฮอ่ะ ใครมีเรื่องกะมัน มันจะตามเก็บให้ถึงที่สุดนะเว้ย แล้วเมิงไปทำอะไรให้มัน?”
“ก็..ก็..ทำรถมันบุบนิดๆหน่อยๆ”
“ =[]= รถสุดหวง น้องลิซซี่มันนะเหรอ”
“น้องลิซซี่ - -? ใครวะ”
“ชื่อรถมันน่ะ - - แล้วเมิงไปทำรถมันบุบทำไม”
“ก็มันขับรถเฉี่ยวกูเมื่อเช้าอ่ะ ก็เลยแก้แค้นนิดๆหน่อยๆ -.-"
“ = = เอ้อ เอาเหอะ เมิงรอดมาได้ก็บุญล่ะ แต่ระวังมันด้วยนะ มันฉุดเมิงแล้วจับกดละกูช่วยไม่ได้นะเว้ย -.,-"
“เออ! กัดกันอย่างกะหมาเนี่ย ฉุดบ้าฉุดบออะไร” พูดอะไรของมัน - - แค่คิดก็ อึ๋ย!
“เหอๆ -.-"
“จง แทมิน หิวอ่ะ -o- ไปกินข้าวดีกว่า ไปมั้ยๆ” เปลี่ยนเรื่องดีกว่า
“กินอีกละ ระวังอ้วนนะเมิง ไปๆๆ” ไอ่จงมันว่า ดันหลังผมให้เดินไปด้วย ขอไปกินอะไรก่อนละกัน หิวอยู่เหมือนกัน สงสัยใช้พลังงาน(ตอนวิ่ง)ไปเยอะ -o-
ว่าแต่ ที่ไอ่จงพูดมันจริงเร้อะ ผมต้องระวังชิมิ -.- เหอะๆ ไม่เอาอ่ะ ระวังระเวิงอะไร คนอย่างผมต้องกลัวอะไรอีก คิมคีย์ซะอย่าง!! ฮ่าๆๆๆ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
TALK :: หวัดดีค่ะ วันนี้แวะมาลง เมื่อวานไม่ได้ลงเพราะ(ขอสารภาพ)ขี้เกียจนิดๆ แหะๆ เค้าขอโตด -/\-
ความคิดเห็น