คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : นักเรียนใหม่
ผ้าม่านสีไวโอเล็ตพริ้วปลิวไสวไปตามแรงลมยามเช้า ทำให้ผู้ที่ตื่นง่ายที่สุดตื่นขึ้นมารับอรุณในวันใหม่ บุรุษผู้มีนัยตาสีฟ้า ผมสีเงิน....... คาโลวาเนบลี เดอะ ปริ๊น ออฟ คาโนวาล
เมื่อคาโลออกมาจากห้องน้ำก็พบกับบุรุษนัยตาสีม่วง และผมสีเดียวกันกำลัง
รออาบน้ำอยู่
"ปลุกไอเฟรินมันด้วยนะ" คิล ฟิลมัสพูดขึ้นแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป (เฟรินเป็นผู้ชายนะคะ ได้แหวนใหม่มาจากเอวิเดสค่ะ)
"เฟริน ตื่น"คาโลใช้วิธีปลุกแบบธรรมดาก่อน ซึ่งไม่เคยได้ผลกับเจ้าตัวดีเลยสักครั้งเดียว
"เฟรินวันนี้มีประชุม ถ้านายอยากโดนพี่โรเวนทำโทษก็นอนต่อไปเถอะ" คราวนี้ได้ผลเจ้าตัวยุ่งรีบลุกขึ้นจากเตียงทันที แล้วปากของมันก็เริ่มทำงานโดยการโวยใส่คนปลุก
"แล้วแกก็ไม่รีบบอก ยิ่งพี่เค้าออกแบบการทำโทษยอดเยี่ยมอยู่ด้วย" พอมันพูดเสร็จก็นึกไปถึงตอนโดนทำโทษที่นครจันทราอย่างสยอง ก่อนจะสะบัดหน้าไปมาเหมือนไม่อยากคิดถึง แล้วก็ไปโวยใส่คนที่ยังอาบน้ำไม่เสร็จ
"ไอ้คิลแกจะอาบน้ำไปถึงศตวรรษไหนวะ"
"เออ ๆ เสร็จแล้ว แกไม่ต้องรีบมากขนาดนั้นก็ได้" คิลตะโกนกลับมาพร้อมกับเดินออกมาจากห้องน้ำ และพอคิลก้าวออกมาปุ๊บ เสียงของประตูก็ปิดปั๊บ
----------- เวลาผ่านไปไม่ถึง 5 นาที -------------- "เรื่องที่ 2 จะมีงานเลี้ยงอีก 2 วัน เป็นงานวันเกิดของจักรพรรดินีวิเวียนนานีย่า โบแด็งค์ ท่านจะมาจัดงานวันเกิดที่นี่ เพราะฉะนั้นโรงเรียนจึงหยุดทั้ง 2 วันเพื่อเตรียมงาน" เรื่องนี้ดูเหมือนจะดึงดูดความสนใจจากนักเรียนได้มาก ทำให้เสียงพูดคุยดังขึ้น
เฟรินก็ออกมาพร้อมกับแต่งชุดนักเรียนชายเรียบร้อย แต่ผมเผ้ายุ่งเหยิง น้ำจากผมหยดลงมาบนพื้น จนได้ยินเสียง
แปะ แปะ
/ มันมือไว ตีนไวไม่พอ แถมยังอาบน้ำไวอีก / คิลและคาโลคิดอย่างเอือมระอากับเพื่อนของตนเอง
"พวกแกจะยืนบื้ออีกนานมั้ย เดี๋ยวก็ประชุมสายกันพอดี" เฟรินด่าเพื่อนทั้งสอง ก่อนจะลากคาโลกับคิลไปที่ห้องประชุม
------- ณ ห้องประชุม --------
เสียงเปิดประตูทำให้ทุกคนหันไปมอง บุรุษ 3 คนเดินเข้ามาในห้องประชุมทันเวลาประชุมพอดีเป๊ะ เป๊ะ
"มาตรงเวลาจังเลยนะเฟริน" เสียงพูดราบเรียบ แต่แฝงความนัยบางอย่างไว้ของ
โรเวนพูดขึ้น
"ง่า.....คือผมเป็นคนที่ตรงเวลา ไม่ชอบมาก่อนหรือหลังเวลาที่นัดน่ะครับ" คำพูดเอาตัวรอดของเจ้าตัวดีที่ทำให้โรเวนต้องยิ้มขึ้นที่มุมปาก
"เอาเถอะ ยังไงก็มาทันเวลา" โรเวนพูดขึ้น ทำให้คนเกือบโดนลงโทษถอนหายใจอย่างโล่งอก
"เอาล่ะ วันนี้ก็จะประชุมเพียง 2 เรื่องนะ" โรเวนเกริ่นเปิดประชุม
"เรื่องแรก.... วันนี้จะมีนักเรียนใหม่เข้ามา 3 คน เข้ามาได้" พอเสียงโรเวนบอกให้นักเรียนใหม่เข้ามา เสียงประก็ดังขึ้น
บุรุษผู้หนึ่งเดินเข้ามาข้างในแล้วโค้งให้ทีหนึ่ง ก่อนจะพูดแนะนำตัว
"ริช โมลเลอร์ เดอะ ปริ๊น ออฟ อันเช็ค" เขามีดวงตาสีน้ำเงินดูมีเสน่ห์เข้ากันได้ดีกับผมสีฟ้าที่ถูกหวีจนเรียบ ใบหน้าเรียบเฉยดูเย็นชานิ่งงันดั่งหุ่น แต่ดูเป็นธรรมชาติยิ่งนัก
และบุรุษอีกคนหนึ่งก็เดินเข้ามาใกล้กับบุรุษคนแรก แล้วโค้งคำนับเช่นคนแรกก่อนแนะนำตน
"วิล ชิคลิส เดอะ ปริ๊น ออฟ โรมัน" เขามีนัยตาสีเทาลึกลับเข้ากับใบหน้าที่คมคายและเรือนผมสีบลอน
แล้วคนสุดท้ายก็ก้าวเข้ามา เธอเป็นสตรีดูน่ารักยิ่งนัก เธอยิ้มให้น้อยๆเป็นการทักทายทำเอาหนุ่มๆหลายคนตาค้าง ( แต่ก็ยังมีบางคนนะคะที่ไม่หลง คงรูนะคะว่าใครกันบ้าง )
"เอมี่ ซินแคลร์ เดอะ ปริ๊นเซส ออฟ แกรนด์ไลน์"เธอมีนัยตาสีทองชวนหลงใหล และผมสีเดียวกันยาวถึงกลางหลัง ใบหน้ารีได้รูปของเธอมองแล้วติตาเหมือนต้องด้วยมนต์สะกด แต่เสียงของโรเวนก็ทำให้หลายคนเป็นอันต้องหลุดจากมนต์สะกดนั้น
"ช่วยเงียบๆหน่อย" เสียงของโรเวนดังขึ้นอีกครั้ง ทำให้เสียงเงียบลงทันที
"ห้องของพวกเธออยู่ใกล้กับห้องของ 3 คนนั้น" โรเวนหันไปพูดกับริช วิล และเอมี่พลางชี้ไปทางคิล คาโล และเฟริน
ทั้ง 3 คนเดินไปนั่งที่ว่างข้างเฟริน
"สวัสดี ฉัน เฟริน เดอเบอโร เดอะ ทีฟ ออฟ บารามอส" เฟรินพูดแนะนำตัวตนเอง
"ฮึๆ เดอะทีฟ อย่างนายจะมาตีตัวเสมอกับเจ้าชายอย่างฉันน่ะเหรอ" ริชพูดด้วยสายตาเหยียดหยาม
เฟรินกำหมัดแน่นเตรียมพร้อมจะหาเรื่องคนตรงหน้า แต่คิลห้ามไว้ซักก่อน
"ฉันขอตัวกลับห้องก่อนละ" ริชพูดขึ้นพร้อมเดินจากไป แล้วอีก 2 คนก็เดินตามไป
"ฮึ้ย นายไม่น่าจับฉันไว้เลยไม่งั้นฉันได้อัดไอ้เจ้าชายนั่นสักหมัดสองหมัด" เฟรินพูดด้วยความโมโห
"เอาเถอะ เรากลับห้องกันก่อนดีกว่า" คิลพูดขึ้น
แล้วทั้ง 3 คนก็เดินออกไป
"พวกนาย 3 คนเป็นหัวหน้าสายชั้นปี 3 งั้นเหรอ" วิลเปรยขึ้น
"ไม่น่าเชื่อว่าหัวขโมยอย่างนายจะได้เป็นหัวหน้าสายชั้นปีด้วย" เอมี่พูดขึ้น
"พวกนายใช้ชีวิตตอนเป็นหัวหน้าสายใช้ให้คุ้มค่าที่สุดเหอะ เพราะตำแหน่งนี้จะได้อยู่กับพวกนายอีกไม่นานแล้ว" พอริชพูดจบก็เดินเข้าห้องไป
_________________________________________________
เฮ้อ! ในที่สุดก็จบ 1 ตอนซักที
ยังไงก็ช่วย comment มาเยอะๆนะคะ
จะได้เป็นกำลังใจให้เขียนตอนต่อไป
แล้วเดี๋ยวจะมาอัฟให้ก็แล้วกัน
ความคิดเห็น