โลกแห่งเซียน

  

                                                  

เทียนหยวน

ฉายา ปรมาจารย์ดาบสวรรค์เทียนหยวน

เจ้าโอสถ เทียนหยวน

ตำแหน่งเจ้าสำนัก อัคคีสวรรค์

ผู้คิดค้นและเรียบเรียงวิชาทั้งหมดของสำนัก

เจาหมิง

ฉายา เทพกระบี่เซียนเจ่า

ตำแหน่ง รองเจ้าสำนัก

ผู้ร่วมคิดค้นวิชากระบี่ล่องนภา

หยาง หยาง

ฉายา เทพหงสา อู่หยาง

ตำแหน่ง ผู้อาวุโส หอคำภีร์

ผู้ร่วมคิดค้นวิชา กรงเล็บมังกรและเท่าวายุสังหาร

 

สำนักอัคคีสวรรค์

ก่อตั้งโดย ปรมาจารย์ดาบสวรรค์เทียนหยวน เทพกระบี่เซียนเจ่า เทพหงสา อู่หยาง

ตั้งอยู่ในเขตหุบเขาเพลิงเมฆา ตัวสำนักตั้งอยู่บนยอดเขาเพลิงสวรรค์ส่วนที่พักตำหนักต่างๆอยู่บริเวณใต้หุบเขาเพราะมีแม่น้ำไหลผ่าน ด้านหลังยอดเขาเพลิงสวรรค์เป็นปล่องภูเขาไฟทำให้ป่าไม้ในหุบเขาแถบนั้นสมบุรณ์มาก และที่สำคัญ พลังเซียนแถบนั้นหนาแน่นมาก

วิชาของสำนัก

วิชาลมปราณ  เพลิงพิทักจักรวาล

วิชาตัวเบา บันไดไต่สวรรค์

                 สายฟ้าล่องนภา

วิชาต่อสู้     กระบวนท่าเท้าวายุ

                  กรงเล็บมังกร  

                  กระบี่ล่องนภา 

                  ดาบสวรรค์ลงทัณฑ์

วิชาเวท       ภาพมายา

                   อ่านจันทรา

(ข้อมูลด้านบนนี้เป็นตอนโตของสามพระเอก)

ระดับพลัง

คนธรรมดา(ไม่มี)

ขั้นพื้นฐาน1-10ปี

ชั้นหลอมรวม10-100ปี

ขั้นก่อตั้ง100-500ปี

ขั้นฟ้า500-1000ปี

ขั้งร่วงโรย1000-? ปี

ขั้นไร้ตัวตน?

ขั้นรู้ทุกสรรพสิ่ง ?

ปล่อยวาง?

หน่วยเงินตรา

1 ทอง = 100 เงิน

100 ทองแดง = 1 เงิน

1 ทอง = 1 ก้อน หินลมปรานขั้นต่ำ (หินแดง)

100 ก้อน หินลมปรานขั้นต่ำ = 1 ก้อน หินลมปรานขั้นกลาง (หินขาว)

100 ก้อน หินลมปรานขั้นกลาง = 1 ก้อน หินลมปรานขั้นสูง (หินดำ)

หินลมปรานขั้นพิเศษ = ราคาประมูล

อจินไตย แปลว่า สิ่งที่ไม่ควรคิด อจินไตย มาจากคำว่า อะ + จินไตย (พึงคิดพิจารณา) แปลว่า ไม่พึงคิดหริอจำแนกตรรกะลงไปได้ หมายถึง สิ่งที่ไม่อาจเข้าใจได้ด้วยตรรกะสามัญของปุถุชน มี 4 อย่างได้แก่ พุทธวิสัย วิสัยแห่งความมหัศจรรย์ของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ฌานวิสัย วิสัยแห่งอิทธิฤทธิ์ของผู้มีฌาน ทั้งมนุษย์ และเทวดา กรรมวิสัย วิสัยของกฎแห่งกรรม และวิบากกรรม คือการให้ผลของกรรมที่สามารถติดตามไปได้ทุกชาติ โลกวิสัย วิสัยแห่งโลก คือการมีอยู่ของสวรรค์ นรก และสังสาระวัฏ[1] ในทางพระพุทธศาสนาไม่แนะนำให้คิดเรื่องอจินไตย (ผู้อ่านท่านไม่ต้องคิดแต่ในเรื่องพระเอกต้องคิดเพื่อการบำเพ็ญเพียร)