ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    โรงเรียนVenator

    ลำดับตอนที่ #8 : Chapter : Eight

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 213
      1
      2 ก.ค. 55

     
    “งั้นขออธิบายกติกากันเลยนะครับ การประลองนี้สามารถใช้อาวุธอะไรก็ได้ ถ้าผู้ประลองหมดสติหรือหมดสภาพสู้ต่อถือว่าแพ้ ไม่มีการยอมแพ้กลางคันเด็ดขาด ห้ามฆ่าผู้ประลอง ถ้าพร้อมแล้วเริ่มได้เลย Readyyyyyy Fight”สิ้นเสียงพิธีกร คุราปิก้าก็เรียกโซ่เน็นขึ้นมาในทันใด
    “สายแปรสภาพงั้นเหรอ น่าสนใจดีนิ”คุโรโร่เอ่ยพร้อมเรียกหนังสือออกมา
    ถ้าจำไม่ผิด Glace เคยบอกว่าคุโรโร่ขโมยความสามารถของคนอื่นได้ แต่ถ้าจะใช้ความสามารถที่ขโมยมาต้องถือหนังสือนั่นไว้ตลอด งั้นต้องชิงลงมือก่อนคุราปิก้าคิด และเหวี่ยงโซ่ใส่คุโรโร่ไม่ยั้ง คุโรโร่หลบได้อย่างสบายๆ
    “งั้นเอาความสามารถนี้ก็แล้วกัน”คุโรโร่เอ่ยพร้อมเรียกปลาเน็นออกมา และสั่งโจมตีใส่คุราปิก้า คุราปิก้าคลบปลาเน็นอย่างคล่องแคล่ว และใช้โช่ตรึงปลาเน็นแต่ละตัวไว้
    “ต่อไปตานาย”คุราปิก้าเอ่ยพร้อมเหวี่ยงโซ่ไปที่คุโรโร่ คุโรโร่หลบพร้อมพลิกหน้าหนังสือทำให้ปลาเน็นหายไป และเลือกความสามารถใหม่ออกมาเป็นผ้าผืนใหญ่คอยปัดการโจมตีของคุราปิก้าพร้อมเริ่มเข้าประชิตตัว
    “เสร็จข้าหละ”คุโรโร่เอ่ยพร้อมเลือกความสามารถใหม่ออกมาเป็นผ้าคลุมอีกแบบที่สามารถห่ออะไรก็ได้และทำให้ขนาดของสิ่งที่ถูกห่อหุ้มเล็กลง หวังจะคลุมตัวของคุราปิก้าไว้ แต่คุราปิก้าไหวตัวทันทำให้หลบการโจมตีนี้ไปได้อย่างหวุดหวิดพร้อมทั้งใช้เชนเจลพันธนาการคุโรโร่ไว้ ผ้าคลุมและหนังสือในมือคุโรโร่หายไป
    “นี่มันอะไรกัน”คุโรโร่เอ่ยพร้อมพยายามเรียกหนังสือ
    “เปล่าประโยชน์ ผู้ที่ถูกเชนเจลพัธนาการไว้จะอยู่ในสภาพเซ็ตสึไม่สามารถรีดออร่าออกมาได้”คุราปิก้าเอ่ย
    “คุณกรรมการครับ รุ่นพี่คุโรโร่ไม่สามรถสู้ต่อได้แล้ว”คุราปิก้าเอ่ยกับกรรมการขณะที่คุโรโร่พยายามหนีจากการจับกุมแต่ก็ไร้ผล
    “หงะ งั้นผมจะนับถอยหลังเลยนะครับ 10… 9… 8… 7… 6… 5… 4… 3… 2… 1… ผู้ท้าชิงคุราปิก้าเป็นฝ่ายชนะครับ”พิธีกรประกาศ คุราปิก้าจึงปลดโซ่ออก
    “ชิ โถ่เว้ย”คุโรโร่สบถอย่างแค้นใจ
    “คุณคุราปิก้าครับ เชิญใช้สิทธิของคุณได้เลยครับ”พิธีกรเอ่ยพร้อมยื่นไมโครโฟนให้ คุราปิก้ารับมาแล้วประกาศว่า
    “จนกว่าชั้นจะเข้าไปหาเอง ต่อไปอย่ามายุ่งกับชั้นและเพื่อนๆของชั้นอีก”คุราปิก้าประกาศจบก็คืนไมโครโฟนให้พิธีกรและเดินกลับไปที่นั่งคนดูทันที คุโรโร่กลับเข้าไปหลังเวที สวนทางกับฮิโซกะ
    “แหมๆ แผนพังไม่เป็นท่าเลยน๊า คุ โร โร่”ฮิโซกะเอ่ยพร้อมยิ้มเยาะ
    “เป็นผลการแข่งขันที่คาดไม่ถึงจริงๆเลยนะครับ เพื่อไม่ให้เสียเวลาเรามาพบกับผู้ประลองคนต่อไปกันเลยดีกว่า”พิธีกรเอ่ย จบฮิโซกะก็ปรากฏตัวออกมาจากหลังเวที
    “สวัสดีครับคุณฮิโซกะ คุณฮิโซกะคิดยังไงกับการประลองรอบที่แล้วบ้างครับ”พิธีกรถาม
    “แหม สนุกมากเลย แต่ผลออกมาไม่เป็นอย่างที่คิดไว้ก็ตื่นเต้นดีเหมือนกัน”ฮิโซกะตอบ
    “งั้นคุณคงอยากจะประลองเต็มที่แล้วสินะครับเชิญเลือกมาเลยครับ”พิธีกรเอ่ย
    “เบอร์405”ฮิโซกะเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม
    “ครับ งั้นขอเชิญผู้ท้าชิงเลยครับ”พิธีกรเอ่ย
    Glaceเดินขึ้นเวทีอย่างโคตรประหม่าและขลาดกลัว
    “อ่าวไม่ใช่กอร์นจังหรอกหรอ”ฮิโซกะเอ่ย ก็ไหนบอกว่ากอร์นนั่งเก้าอี้เบอร์405ไงอิโซกะคิด
    “คะ...คือว่า...กอร์นเขาขอแลกที่ครับ” Glace
    “ว๊า น่าเสียดายจัง”ฮิโซกะเอ่ย
    “....ถ้าผมขอสละสิทธิเลยรุ่นพี่ฮิโซกะจะสั่งให้ผมทำอะไรหรอครับ” Glaceถาม
    “นั่นสินะ ....อืม..... งั้นเอาเป็น นายต้องทำทุกวิถีทางให้3คนนั้นเป็นของฉันให้ได้”ฮิโซกะเอ่ยอย่างร่าเริง
    “หวะ ว่าไงนะครับ ผมทำไม่ได้หรอกครับ” Glaceเอ่ยอย่างร้อนรน
    “ไม่ยากนิ ฉันรู้ว่านายทำได้อยู่แล้ว รีบยอมแพ้ซะรักษาชีวิตไว้ดีกว่า”ฮิโซกะเอ่ย
    “ไม่ครับ ถ้าต้องขายเพื่อนเพื่อตัวเองแล้วละก็ ให้ตายผมก็ทำไม่ได้” Glaceเอ่ยอย่างมุ่งมั่น
    “แล้วจะเสียใจ”ฮิโซกะเอ่ย
    “พร้อมกันแล้วนะครับ readyyyyy fight”พิธีกรประกาศ
    “เข้ามาสิ ถ้านายทำให้ฉันสนุกได้ ฉันอาจจะเปลี่ยนคำสั่งก็ได้นะ”ฮิโซกะเอ่ยพร้อมกวักมือเป็นเชิงท้าทาย
    “ถ้างั้นขอความกรุณาด้วยครับ” Glaceเอ่ยพร้อมรีดเร้นออร่าห่อหุ้มร่างกาย และใช้โครวมที่เท้าโจมตีใส่ฮิโซกะ ฮิโซกะป้องกันอย่างง่ายดายและสวนกลับในทันใด Glaceกระเด็นไปสุดขอบเวที
    “อ๊อก” Glaceกระอักเลือดออกมา
    “จัดว่าใช้ได้สำหรับคนระดับอย่างนาย แต่แค่นี้ทำให้ฉันสนุกไม่ได้หรอกนะ ถ้ามีอะไรก็รีบใช้ออกมาดีกว่า ไม่งั้นจะไม่ได้ใช้เอานะ”ฮิโซกะเอ่ยยิ้มเยาะ Glaceพยายามลุกขึ้นอีกครั้งและพุ่งเข้าหาฮิโซกะ ระดมเตะเป็นการใหญ่แต่ฮิโซกะก็ยังป้องกันได้ และโดนฮิโซกะสวนมาอีกรอบ
    “เป็นพวกใช้เพลงเตะงั้นหรอ ไม่เบาเหมือนกันนิ”ฮิโซกะเอ่ย Glaceพุ่งเข้าไปอีกครั้ง อีกครั้งและอีกครั้ง แต่โดนสวนกลับมาทุกรอบ
    มันเร็วขึ้นแฮะ การโจมตีก็แม่นยำและรุนแรงขึ้นด้วย คงเริ่มชินแล้วหละสิฮิโซกะคิด
    “นอนหมดสภาพไปดีกว่ามั้ง จะได้ไม่ต้องเจ็บตัวไปมากกว่านี้”ฮิโซกะเอ่ย
    “หมะ ไม่ ผมยังสู้ต่อได้” Glaceเอ่ย
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×