คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter : Three
ณ ลานหน้าบ้าน
“แหม จัดปาร์ตี้น้ำชาทุกวันไม่เบื่อบ้างรึไงพวกนาย”แมวเชเชอร์ทักทายเจ้าของบ้าน “แกมาทำอะไร
ที่นี่ ไสหัวไปซะ”เจ้าของบ้านตอบกลับมาแบบไร้เยื่อใย
บ้านหลังนี้เป็นบ้านแบบเรียบง่ายเหมือนบ้านแถบชานเมืองของชาวไร่ชาวนาแถบยุโรป มีพุ่มไม้ปลูกเรียงต่อกันแทนรั่วซึ่งเจ้าของบ้านและภรรยาสาว(?)ชอบจัดปาร์ตี้น้ำชาที่ลานหน้าบ้านตน ทั้ง2คนนั้นหน้าตาเหมือน(ไม่ใช่แค่เหมือนแต่ใช่เลยแหละ)คนที่กอร์นรู้จักดี เจ้าของบ้านเป็นหนุ่มร่างสูง ผมดำจัดทรงเรียบไปทางด้านหลัง ตาสีดำ แผลเป็นรูปกางเขนที่กลางหน้าผาก ใส่ต่างหูกลมแปลกๆ ใส่เสื้อโค๊ตดำยาวที่ตรงคอประดับขนสีขาวแต่ต่างกันที่ในความทรงจำของกอร์นเขาไม่ใส่หมวก ส่วนภรรยานั้นมีเรือนผมสีทองราวกับแสงตะวัน นัยน์ตาที่ปกติจะเป็นสีเขียวมรกตแต่เมืออารมณ์พลุกพล่านจะเปลี่ยนเป็นสีแดงราวเพลิงกาฬ แต่ต่างกันที่บุคคลดังกล่าวตรงหน้านี้มีหูกระต่าย(แบบหูตก) ซึ่งตอนนี้นั่งอยู่บนตักของผู้เป็นสามี
“คะ คุโรโร่ กับคุราปิก้านิ แล้วทำไมคุราปิก้าถึงมาอยู่กับคุโรโร่ได้ละ นายเป็นศัตรูกับไม่ใช่หรอ”กอร์นเอ่ยออกมาอย่างตกใจกับภาพตรงหน้า
“ศัตรู พูดอะไรของแก แล้วอีกอย่างข้าคือแมนแฮทเทอร์ไม่ใช่คุโรโร่ และนี่”แฮทเทอร์พูดพลางโอบเอวของภรรยาให้แน่นขึ้“คือกระต่ายป่า ไม่ใช่คุราปิก้า แล้วแกเป็นใคร”แฮทเทอร์เอ่ยต่อ แมวเชเชอร์นั่งลงที่เก้าอีฝั่งตรงข้ามแฮทเทอร์ พร้อมให้กอร์นนั่งบนตักของตน
“นี่ใครหนะเหรอ ก็อลิส ‘ของฉัน’ ไง”แมวเชเชอร์ตอบหน้าระรื่น
“ชั้นชื่อกอร์นตะหาก อย่ามาตั้งชื่อให้ตามใจชอบเซ่”กอร์นแย้ง
“ทำไมจะไม่ได้ในเมื่อนายเป็นของ ‘ของฉัน’ นิ”แมวเชเชอร์ยังคง(แหล)หล่าวต่อไป
“นี่พวกแกมีธุระอะไรก็รีบๆพูดมาแล้วไสหัวไปซะ ข้าอุส่ามาอยู่ชายป่า2ต่อ2กับภรรยาของข้าจะได้ไม่ไม่ใครกวนแท้ๆ”แฮทเทอร์กล่าวอย่างหัวเสีย ส่วนกระต่ายป่าก็ยังคงกลับไม่สนผู้มาเยือนต่อไป
“ธุระหนะเหรอ ก็กำลังทำอยู่นี่ไง พาอลิสมาแนะนำตัว(อวด)กับเพื่อน(?)อย่างเจ้าไง แฮทเทอร์”แมวเชเชอร์กล่าวอย่างไม่สะทกสะท้าน
“งั้นตอนนี้ก็หมดธุระของแกแล้ว ไสหัวไปซะ ยังไงก็ไม่มีใครน่ารักไปกว่ากระต่ายป่าของข้าหรอก”แฮทเทอร์กล่าวพร้อมกับลูบแก้มสีชมพูระเรื่อของกระต่ายป่าที่ยังคงหลับไม่สนใจสิ่งรอบข้าต่อไป
“งั้นเหรอ แต่ข้าว่าอลิส(กอร์น)ของข้าน่ารักกว่านะ”แมวเชเชอร์กล่าว
และแล้วความอดทนของแฮทเทอร์ก็ขาดผึง สงครามน้ำลายระหว่างแฮทเทอร์กับแมวเชเชอร์ก็เริ่มต้น กอร์นมองไปรอบๆอย่างเซงๆ แล้วสายตาก็ไปเจอกระต่ายขาว(คิรัวร์) วิ่งพลางดูนาฬิกาพลาง กอร์นจึงลุกออกมาในระหว่างที่แมวเชเชอร์กำลังมาสมาธิอยู่กับการทำสงครามกับแฮทเทอร์ วิ่งตามกระต่ายขาวไป
แต่กอร์นก็วิ่งตามไม่ทันกระต่ายขาว กอร์นจึงหลงทางอีกรอบ จึงได้แต่เดินไปเรื่อยๆจนไปพบกับคฤหาสหลังหนึ่ง กอร์นเดินเข้าไปกดกริ๊งหน้าบ้าน ซักพักมีเสียงตอบกลับมา
“ค่า มาแล้วค่า”เมดสาวแว่นวิ่งตรงเข้ามาเปิดประตูให้กอร์นและพาเข้าไปในคฤหาส
เมดสาวคนนั้นคล้าย(เหมือนเป๊ะ)กับชิซึคุในความทรงจำของกอร์นแต่กอร์นไม่ได้ถามออกไป
“ใครหนะ”หญิงสูงศักดิ์เอ่ยถาม
“ไม่ทราบเจ้าคะ”เมดสาวตอบ
“ไม่รู้แต่พาเข้ามาเนี่ยนะ”หญิงสูงศักดิ์หล่าวอย่างหัวเสีย หญิงสูงศักดิ์คนนี้ก็คล้าย(เหมือน)กับมาจิในความทรงจำของกอร์นเช่นกัน
“งั้นวันนี้ต้องถูกทำโทษ”หญิงสูงศักดิ์กล่าวกับเมดสาวพร้อมสแยะยิ้มแบบแมวเชเชอร์
“ไม่คิดจะแนะนำตัวเลยรึนายหนะ”หญิงสูงศักดิ์กล่าวกับกอร์น
“คือผมชื่อกอร์นครับ ผมหลงทาง แล้วตอนนี้ก็มืดแล้วด้วยขอพักที่นี่ซักคืนได้ไหมครับ”กอร์นเอ่ย
“เฮ้อ จัดที่พักให้เขาซะเสร็จแล้ว มาหาที่ห้อง”หญิงสูงศักดิ์กล่าวจบก็หันหลังเดินกลับไป เมดสาวพากอร์นไปยังห้องพักและจัดอาหารมาให้
“คนเมื่อกี้ใครกันเหรอ”กอร์นถามเมด
“ท่านดัชเชสนายหญิงของคฤหาสนี้หนะ”เมดตอบกลับมา “มีต้องการอะไรเพิ่มก็เรียกดิชั้นได้ตลอดนะคะ”เมดกล่าวต่อ“ขอบคุณมากครับ”กอร์นเอ่ย
“ดิชั้นขอตัวก่อนนะคะ”เมดกล่าวพร้อมเดินออกไปจากห้อง จากนั้นกอร์นกินอาหารที่เมดสาวจัดมาให้ด้วยความรวดเร็วแล้วเข้านอน
ความคิดเห็น