คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter : Two
ณ โรงอาหาร
“แฮว ฮาย ฮี ฮาม ฮา ฮาด ฮา ไฮ ฮอ ฮาด (แล้วนายมีความสามารถอะไรหรอGlace)”กอร์นถามขณะมีข้าวอยู่เต็มปาก
“จะกินหรือจะพูดก็เลือกซักอย่างเซ่ กอร์น”เลโอลีโอบ่น
“นั่นสิ แล้วอีกอย่าง ไปถามเขาตรงๆแบบนั้นได้ไง ความสามารถของตัวเองเขาไม่เปิดเผยกันง่ายๆหรอกนะ”คุราปิก้าเอ่ย
“หมะ ไม่เป็นไรครับ ผมอยู่สายเปลี่ยนแปลงครับ” Glaceเอ่ย
“เห่ งั้นก็เหมือนฉันอะดิ”คิรัวร์เอ่ยเหมือนไม่อยากจะเชื่อ
“โห แล้วเป็นแบบไหน ใช้สายฟ้าเหมือนคิรัวร์รึเปล่า”กอร์นเอ่ยอย่างอยากรู้
“ปละ เปล่าครับ ผมใช้น้ำแข็งหรือความเย็นครับ” Glaceเอ่ย
“โห ไหนๆ ลองโชว์หน่อย”คิรัวร์เอ่ย
Glaceยื่นนิ้วไปแตะแก้วกาแฟร้อนของเลโอลีโอ ทันใดนั้นกาแฟในแก้วก็กลายเป็นน้ำแข็งเกือบจะทันที
“โห”กอร์น/คิรัวร์/คุราปิก้า/เลโอลีโอ
“ก็เจ๋งดีนินา ดีกว่าความสามารถครึ่งๆกลางๆของเลโอลีโอตั้งเยอะ”คิรัวร์เอ่ย กอร์นและคุราปิก้าพยักหน้า
“ชิ ต่อไปฉันคงต้องฝึกมากกว่านี้”เลโอลีโอพูด
“ว่าแต่สามจักรพรรดินี่คืออะไรหรอ”กอร์นถามขึ้น
“ก็นักเรียนที่ทรงอิทธิพลมากที่สุดในโรงเรียนตอนนี้ไง ขนาดอาจารย์บางคนยังไม่กล้าหือเลยนะ”เลโอลีโอเอ่ย
“ช่าย และพี่ชายฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น”คิรัวร์เอ่ย
“แล้วตอนนี้มีใครบ้างหละ”คุราปิก้าเอ่ย
“นอกจากท่านพี่ของคิรัวร์ รุ่นพี่อิรุมิที่เป็นประธานนักเรียนคนปัจจุบัน ก็มีรุ่นพี่คุโรโร่ที่ใช้ชื่อกลุ่มว่าเงามายา สัญลักษณ์ประจำกลุ่มคือแมงมุม กับรุ่นพี่ฮิโซกะที่อดีตเคยอยู่ในกลุ่มเงามายา แต่แยกตัวออกมาเพื่อจะได้สู้กับรุ่นพี่คุโรโร่” Glaceอ่านสมุดโน๊ตของตน
“นายรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง”คุราปิก้าถาม
“...สืบเอาหนะครับ ถ้าเรื่องข้อมูลละก็ผมมั่นใจ” Glaceเอ่ยอย่างมั่นใจ
“แล้วมีรูปของเจ้าพวกนั้นไหม ถ้าเจอจะได้เลี่ยงๆ”เลโอลีโอเอ่ย
“ครับ” Glaceเอ่ยพร้อมกางสมุดโน้ตของตนวางบนโต๊ะ
“คนนี้คือรุ่นพี่คุโรโร่กับคนในกลุ่ม” Glaceเอ่ยพร้อมชี้รูปแอบถ่ายแต่ละใบ
“ส่วนนี่ก็รุ่นพี่ฮิโซกะ” Glaceพลิกหน้าสมุด
“และนี่ทุกคนคงรู้จักอยู่แล้วรุ่นพี่อิรุมิครับ” Glaceพลิกหน้าหนังสืออีกครั้ง
“ว่าแต่นายสืบข้อมูลพวกนี้มาได้ยังไงกันหนะ รู้แม้กระทั่งความสามารถของแต่ละคน(ถึงจะแค่พื้นฐานไม่ได้รู้ทั้งหมดก็เถอะ)”คุราปิก้าเอ่ยพร้อมหยิบสมุดไปอ่าน
“ก็...สิ่งที่ผมถนัดอีกอย่างคือเซ็ตสึครับ” Glaceตอบ
เท่าที่ดูภายนอกก็น่าจะใช่ เพราะGlaceเป็นคนที่ท่าทางขี้อายสุดๆ เอาผมปรกหน้าปรกตาซะจนเกือบมิด ความสูงก็กลางๆ(ค่อนข้าเตี้ยด้วยซ้ำ) ผิวซีดๆ แทบไม่มีจุดเด่นอะไรนอกจากผมสีดำยาว
...............................................................................
ณ เวลาเลิกเรียน
“คัลโต้ ทำไมมาอยู่ที่นี่หละ”คิรัวร์เอ่ยเมื่อเห็นน้องสาวของตนมาอยู่ที่หน้าประตูโรงเรียน
“คัลมารับพี่กลับบ้านคะ”คัลโต้เอ่ยอย่างยิ้มแย้มกับผู้เป็นพี่
“เอ่อนี่ คัลโต้น้องสาวของฉันเอง อ่าวนายไปทำอะไรตรงนั้นหนะ”คิรัวร์เอ่ยพร้อมมองGlaceที่ไปทำท่าแอบดูอยู่ที่หลังป้าย
“กะ ก็น้องสาวนายน่ารักมากจนรู้สึกว่ามองตรงๆไม่ได้งะครับ” Glaceเอ่ย
“เอ่อ คัลโต้นั่นเพื่อนใหม่พี่ชื่อGlace ถึงจะดูแปลกแต่ก็ไม่ได้เป็นคนเลวร้ายอะไร”คิรัวร์แนะนำGlaceให้คัลโต้
“คะ กลับบ้านกันเถอะคะท่านพี่”คัลโต้พูดจบก็ลากคิรัวร์ไปทันที คิรัวร์หันมาโบกมือขณะวิ่งตามคัลโต้ ทุกคนรวมทั้งGlaceโบกมือตอบ
“คัลโต้จังเขารังเกียจผมรึเปล่า” Glaceเอ่ยอย่างวิตก
“อย่าใส่ใจเลย คัลโต้เป็นประเภทติดพี่เขาไม่ชอบทุกคนที่มาเข้าใกล้คิรัวร์หนะแหละ”เลโอลีโอปลอบ
“หรอครับ ได้ยินแบบนี้ค่อยโล่งใจหน่อยงั้นพรุ่งนี้เจอกันครับ บาย” Glaceเอ่ยพร้อมโบกมือลาพวกกอร์นและเดินจากไป
.....................................................................
“พวกนายว่าเด็กใหม่ปีนี้เป็นยังไงบ้างวะ”ฟิงคซ์เอ่ยขึ้น
“ก็ไม่ได้มีตัวไหนน่าสนใจเป็นพิเศษนิ”มาจิเอ่ย
“แต่มีน้องชายของอิรุมิเข้ามาปีนี้ด้วยนิ รู้สึกว่าจะชื่อคิรัวร์”ชาร์แนคเอ่ย
“แล้วหัวหน้าคิดว่าไง”กอลโทปี้ถาม
......ไม่มีคำตอบกลับมา
“....หัวหน้าครับ”กอลโทปี้ลองเรียกอีกครั้ง
“หัวหน้า”เฟย์ตันลองเรียก
“หืม มีอะไร”คุโรโร่เอ่ยถามหลังสะดุ้งตัวเล็กน้อย
“คือพวกเรากำลังคุยกันเรื่องเด็กใหม่ปีนี้ หัวหน้าคิดว่าไง”ชิซึคุถาม
“หัวหน้าเห็นมีคนไหนน่าสนใจรึเปล่า”ปาคูโนด้าถามอีกครั้ง
“นั่นสินะ เจ้านั่นหละมั้ง”คุโรโร่พึมพำ
“เจ้านั่น?”สมาชิกทุกคนทวน
“เปล่าไม่มีอะไร”คุโรโร่ตัดบท แต่ก็ยังคนนึกถึงเด็กใหม่ผมทอง ใบหน้าสวยยิ่งกว่าสตรีทั่วไป
.................................................................................
ความคิดเห็น