คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : Chapter : Seventeen
เช้าวันต่อมา ณ โต๊ะอาหาร
“อะแฮ่ม ฉันมีอะไรจะประกาศทุกคน”คิรัวร์เอ่ยพร้อมลุกขึ้น กอร์นเริ่มหน้าแดง
“ตอนนี้ฉันกันกอร์นคบกันแล้ว”คิรัวร์เอ่ย
ทุกคนอึ้งไปตามๆกัน แต่ที่หนักที่สุดคงจะเป็นอิรุมิที่ถึงกลับปล่อยแก้วน้ำหลุดจากมือ
“คิล นี่มันหมายความว่ายังไง”อิรุมิถามเมื่อสติกลับมา
“หมายความตามที่พูด ผมคบกับกอร์นแล้ว ถึงพี่จะว่ายังไงผมก็ไม่สน”คิรัวร์เอ่ย
ณ คืนวันนั้น
“โทษทีนะ อิรุมิ ฉันไม่คิดว่าคิรัวร์จะลงมือเร็วขนาดนี้”ฮิโซกะเอ่ย
“ผิดแผนไปหมด แบบนี้ที่เรียกให้นายมานี่ก็สูญเปล่านะสิ”อิรุมิเอ่ย
“จะแยก2คนนั้นยังไงดี”อิรุมิเอ่ยต่อพลางใช้ความคิด
“นายแน่ใจแล้วเหรอ อิรุมิ”ฮิโซกะถาม
“ใช่ เพื่อให้ในใจของคิลมีแต่ฉัน ให้คิลมองแค่ฉันคนเดียวเท่านั้น”อิรุมิเอ่ย
“ทำไมนายต้องยึดติดขนาดนั้นด้วย”ฮิโซกะถาม
“นายไม่เข้าใจหรอกฮิโซกะ คิลเป็น ‘ของฉัน’ ฉันเลี้ยงคิลมากับมือของฉันเอง ฉันไม่ยอมยกคิลใครคนอื่นเด็ดขาด”อิรุมิเอ่ย
“แบบนั้นก็แปลว่านายไม่ได้รักคิรัวร์ แต่เป็นนายต้องการครอบครองคิรัวร์”ฮิโซกะเอ่ย
“ไม่จริง”อิรุมิเอ่ยอย่างเหลืออด
“ใจเย็นๆสิ อิรุมิ ถ้านายรักและคิดถึงแต่คิรัวร์จริงๆ นายก็น่าจะเคารพการตัดสินใจของเขานะ”ฮิโซกะเอ่ย
“แบบนี้ฉัน ก็ไม่เหลือใครแล้ว”อิรุมิเอ่ยเสียงสั่น
“นายยังมีน้องสาวของนาย และที่สำคัญตอนนี้นายยังมีฉันอยู่นะอิรุมิ”ฮิโซกะเอ่ย และเดินเข้าไปใกล้อิรุมิ
“นายหมายความว่ายังไง”อิรุมิถาม
“ก็หมายความว่า..”ฮิโซกะจูบลงที่ริมฝีปากของอิรุมิ อิรุมิขัดขืนแต่ก็โอนอ่อนลงในที่สุด
ณ ตอนกลางดึก
RRRRRRRRRRRRRRRRRRRR
“คร้าบบบบบบบ” Glaceเอ่ยรับโทรศัพท์ ในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่น
“นายจะไปนอนที่เตียงก็ได้นะ คืนนี้ชั้นไม่กลับห้อง”ฮิโซกะเอ่ยจบก็ตัดสาย
“ไม่กลับห้อง แล้วเสียงครางที่แว่วมานั่น” Glaceเก็ตในทันใด =_=
...............................................................................
เช้าวันต่อมา ณ โต๊ะอาหาร
ท่ามกลางความตะลึงและงุนงงของทุกคนยกเว้นฮิโซกะกับอิรุมิ
“อิรุมิ อ้ามมมม”ฮิโซกะเอ่ยพลางตักอาหารเช้าจะป้อนอิรุมิ
“ฉันกินเองได้”อิรุมิเอ่ยอย่างไม่สนใจ และทานอาหารของตนไป
“ชิ”ฮิโซกะเอ่ยเสียงลอดไรฟันอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่
“แปลว่าเมื่อคืนผมไม่ได้หูแว่ว หรือฝันไปใช่ไหมครับ รุ่นพี่ฮิโซกะ”Glaceถาม
“อืม”ฮิโซกะตอบ
“หมะ...เมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้น”คิรัวร์เอ่ย ทั้งๆที่ยังช๊อกกับเหตุการณ์ที่พบ
“เมื่อวานฉันอยู่ ‘บนเตียง’ กับอิรุมิ ทำกิจกรรมอย่างนั้นด้วยกันทั้งคืน”ฮิโซกะตอบ อิรุมิได้ยินดังนั้นปาเข็มใส่ฮิโซกะทันที แต่ฮิโซกะรับได้อย่างว่องไว
O[]O >>>> สีหน้าทุกคนยกเว้นเจ้าตัวทั้งสอง
“อย่าโกรธกันสิ อิรุมิ ก็คิรัวร์เขาถามนินา อ้อ จริงสิ ต่อไปนี้เรียกฉันว่าคุณพี่ชายหรือพี่เขยก็ได้นะ คิรัวร์จัง”ฮิโซกะเอ่ยอย่างเริงร่า ผิดกับอิรุมิ ที่ซักเข็มบินใส่ฮิโซกะอีกชุด
................................................................................
ณ เทศกาลฤดูร้อน
“เล่นอะไรดี”กอร์นเอ่ยเมื่อทุกคนมากันครบยกเว้นเลโอลีโอ
“งั้นเริ่มจากนั่นเลยก็แล้วกัน”คิรัวร์ชี้ไปที่เกมส์ช้อนปลาทอง
“ว๊า ขาดซะแล้ว”กอร์นเอ่ยเมื่อที่ช้อนปลาทองของตนขาดหลังจากที่ตักมาได้4ตัว
“น่าเสียดายนะครับที่เลโอลีโอไม่มาด้วย” Glaceเอ่ย
“ก็เขาไปกับแฟนของเขานินา”คิรัวร์เอ่ย
“แบบนี้พวกเรามาเป็นก้างขวางคอพวกนายรึเปล่า”คุราปิก้าถาม
“ไม่หรอก มากันเยอะๆสนุกดีออก”กอร์นตอบ
“งั้นต่อไปผมขอเล่นนั่นนะ” Glaceเอ่ยพร้อมชี้ที่เกมส์ยิงปืน
“ว๊า พลาดไปนิดเดียวเองงะ” Glaceเอ่ยขึ้นเมื่อกระสุนยางเฉียดตุ๊กตาแมวดำไปแค่นิดเดียว
“อยากได้งั้นหรอ”เสียงๆหนึ่งถามขึ้น
“อืม มันน่ารักสุดๆเลย” Glaceตอบ
“งะ ฮิโซกะ พี่”คิรัวร์เอ่ยเมื่อเจ้าของเสียงนั่นเป็นฮิโซกะที่มากับอิรุมิ
“แล้วอิรุมิอยากได้ตัวไหน”ฮิโซกะหันไปถาม
“ไม่”อิรุมิตอบ แต่ตามองไปที่หมีน้อยขนฟูสีขาว
“งั้นหรอ Glaceส่งปืนมานี่”ฮิโซกะเอ่ย Glaceส่งให้ ฮิโซกะยิงนัดเดียว(นัดสุดท้ายแหละ) กระสุนสะท้อนโดน2ตัว
“อะ ตัวนี้ให้อิรุมิ”ฮิโซกะยื่นหมีสีขาวขนฟูนุ่มให้อิรุมิ
“เอ้า นี่ของนาย”ฮิโซกะโยนตุ๊กตาแมวดำให้Glace
“ต่อไปเล่นไอ้นั่นไหม”ฮิโซกะชี้ไปที่เกมส์ปาเป้า
“มาแข่งกันไหมอิรุมิ ผู้ชนะจะขออะไรจากผู้แพ้ก็ได้1อย่าง”ฮิโซกะท้า
“แล้วอย่าเสียใจทีหลังหละ”อิรุมิเอ่ย แล้วการแข่งก็เริ่มขึ้น คนที่มาร่วมงานมุงดูกันตรึม เพราะความเก่งโคตรเมพของทั้ง2 ผลคือ เสมอครับ
“ว๊า น่าเสียดายจัง”ฮิโซกะเอ่ย
“ชิ”อิรุมิเอ่ยเสียงลอดไรฟัน
“งั้นพวกเราไปก่อนนะ”ฮิโซกะเอ่ยขึ้นและพาอิรุมิเดินแยกไป
“งั้นพวกเราแยกออกมากันดีไหมคุราปิก้า คิรัวร์กับกอร์นจะได้เที่ยวกัน2ต่อ2” Glaceเอ่ย
“อืมก็ดีนะ งั้นพวกเราไปก่อนนะ”คุราปิก้าเอ่ยกับคิรัวร์ กอร์น และก็แยกออกมา2คนกับGlace
“ทำอะไรต่อดี” Glaceเอ่ย ทั้ง2เดินดูงานไปเรื่อยๆ
“ช็อกโก้บานาน่า 2ไม้ครับ” Glaceเอ่ย
“ครับ 2ไม้นะครับ เอ๊ะ นั่นคุราปิก้าใช่ไหม”คนขายเอ่ยขึ้น
“ครับ”คุราปิก้าตอบ
“ชั้นชื่อชาร์แนค เป็นสมาชิกกลุ่มเงามายา ช็อกโก้บานาน่า2ไม้นี้ชั้นให้ฟรีเลย แถมแอปเปิ้ลเคลือบน้ำตาลกับสายไหมอย่างละ2ไม้เลยด้วย แต่นายช่วยไปดูดอกไม้ไฟกับหัวหน้าซักครั้งได้ไหม ถือว่าฉันขอร้องหละ ตั้งแต่นายประกาศไปวันนั้น หัวหน้าก็เหมือนร่างไร้วิญญาณ เอาแต่ซึมตลอดเลย ฉันไม่อยากให้หัวหน้าอยู่ในสภาพแบบนั้น ถ้านายยอมพบเขาซักครั้งน่าจะทำให้อาการดีขึ้น”ชาร์แนคเอ่ยขอร้อง
“แต่ถ้าชั้นยอมไปพบ ก็แปลว่าต่อไปเขาก็มาสามารถมาหาชั้นหรือเพื่อนของฉันได้”คุราปิก้าเอ่ย
“แต่ฟังดูก็น่าสงสารอยู่นา” Glaceเอ่ย
“อ๊ะจริงสิ” Glaceเอ่ยดีดนิ้วเมื่อนึกอะไรขึ้นมาได้
“อะไรหรอ”คุราปิก้าเอ่ยถาม
“ก็แค่ให้รุ่นพี่คุโรโร่มางานเท่านั้น เนื่องจากว่าเหตุการณ์เป็นรุ่นพี่คุโรโร่และคุราปิก้าต่างก็มาเที่ยวงานเฉยๆไม่ได้ถือว่าคุราปิก้าไปหารุ่พี่หรือรุ่นพี่มาหาคุราปิก้า ดังนั้นจึงไม่มีผลกับคำประกาศนั่น” Glaceเอ่ย
“เอางั้นก็ได้ แต่ถ้าชั้นไปนายก็อยู่คนเดียวหนะสิGlace”คุราปิก้าเอ่ย
“ฉันไม่เป็นไรหรอกนายไปเถอะ วันนี้ฉันก็สนุกมามากแล้ว” Glaceเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“ก็ได้ งั้นรุ่นพี่ชาร์แนคไปตามหัวหน้า เอ่อ...รุ่นพี่คุโรโร่มาสิ”คุราปิก้าเอ่ยจบ ชาร์แนคก็รีบไปทันที
ไม่นานคุโรโร่ก็ปรากฏตัว
“ขอบคุณมากนะคุราปิก้า”คุโรโร่เอ่ย
“นายต้องขอบคุณGlaceเขามากกว่าถ้าเขาไม่ช่วยพูดให้ ชั้นก็ไม่สนหรอกว่านายจะเป็นยังไง”คุราปิก้าเอ่ย
“ขอบใจนะ”คุโรโร่หันมาขอบคุณGlace Glaceยิ้มตอบ แล้วทั้งคู่ก็เดินไป
“รุ่นพี่ครับ” Glaceเอ่ยทั้งๆที่ยังมอง2คนนั้นอยู่
“อะไรหรอ”ชาร์แนคถาม ยังมอง2คนนั้นอยู่เหมือนกัน
“ตามที่สัญญาไว้ครับ ช๊อกโก้บานาน่า2 แอปเปิ้ลเคลือบน้ำตาล2 สายไหม2” Glaceเอ่ยยิ้มกับชาร์แนค พร้อมยื่นมือเตรียมรับ
ความคิดเห็น