คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Chapter : Fifteen
‘งืมงัมงืมงัมงืมงัม......ทำไมวันนี้เตียงมันนุ๊มนุ่ม กว๊างกว้างผิดปกติ ผ้าห่มก็ก็อุ๊นอุ่น’ Glaceนึก(ยังไม่ตื่นดี)
‘เอ๊ะ เดี๋ยวนะ เตียงนุ่มๆ กว้างๆ ผ้าห่มอุ่นๆ ’ Glaceตื่นเต็มตาและลุกนั่งพรวดขึ้น
“ทะ...ที่นี่ที่ไหนเนี่ย” Glaceเอ่ย ตอนนี้ตนอยู่ในห้องที่ประดับประดาสไตล์ยุโรปและเตียงขนาดคิงไซท์ที่ตนกำลังนั่งอยู่ ดูยังไงก็ไม่ใช่ที่ๆตนเองรู้จัก
“ตื่นซักที”ฮิโซกะเอ่ย วางนิตยสารวาบหวิวลง
“ระ รุ่นพี่ฮิโซกะครับ ที่นี่...ที่ไหน” Glaceเอ่ยอย่างหวาดๆ (เพราะตอนนี้ฮิโซกะใส่แค่เสื้อคลุมอาบน้ำ)
“บ้านฉัน นี่ก็ห้องของฉัน ที่นายนอนอยู่นั่นก็เตียงฉัน และนายเป็นคนอื่นคนแรกที่ได้นอนเตียงฉันโดยที่ฉันไม่ได้พามาเพื่อกิน(ปกติคนอื่นโดนกินหมด)”ฮิโซกะเอ่ย เท่านั้นแหละ Glaceลุกพรวดออกมาจากเตียงในทันทีด้วยความไวแสง
“ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้พามากิน ไม่ต้องกลัวขนาดนั่นหรอก”ฮิโซกะเอ่ยอย่างเอือมๆกับท่าทางของ Glace
“เอ้า บ้านอยู่ไหนหละจะได้ให้คนไปส่ง”ฮิโซกะถามขึ้น พร้อมกดโทรศัพท์ภายใน
“อ้อ แล้วก็นี่”ฮิโซกะเอ่ยขึ้นพร้อมโยนเล็กๆกล่องๆหนึ่งให้Glace เมื่อเปิดออกพบเป็นจี้ห้อยคอยรูปเกล็ดหิมะ
“เห จาฝากไปให้ใครหรอครับ” Glaceถาม
“ให้นายหนะแหละ จงรักษามันยิ่งชีพซะ”ฮิโซกะเอ่ยตอบ Glaceติดสตั้นไปอีกรอบ
........................................................................
หลายวันต่อมา ณ วันเดินทางที่คิรัวร์นัด
“คือ...เธอเป็นใครงะ”คิรัวร์ คุราปิก้า เลโอลีโอถาม
“พูดอะไรหนะ นี่ Glaceไง แค่เปลี่ยนไปนิดหน่อยถึงกับจำไม่ได้เลยรึไง พวกนายนิ”กอร์นเอ่ย
“เหอะๆ” Glaceเอ่ยหัวเราะแก้เขิล
“แต่แบบนี้ไม่ได้เรียกนิดหน่อยแล้ว มันเหมือนคนละคนเลยมากกว่า”คิรัวร์เอ่ย คุราปิก้ากับเลโอลีโอพยักหน้าเห็นด้วย
“เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ Glace”คุราปิก้าถาม
“เดี๋ยวผมเล่าให้ฟังครับ” Glaceเอ่ย
ในระหว่างการเดินทาง Glaceเล่าเรื่องเมื่อวันนั้นให้ทุกคนฟัง
“ฟังดูเหลือเชื่อเลยนะนั่น”เลโอลีโอเอ่ยหลังจาก Glaceเล่าจบ
“ครับ ผมเองก็ไม่อยากเชื่อ” Glaceเอ่ย
“แต่ก็ดีแล้วหละที่ยังปลอดภัยกลับมา”คุราปิก้าเอ่ย
และแล้วก็ถึงที่หมาย ณ บ้านพักตากอากาศติดชายทะเลพร้อมหาดส่วนตัวของตระกูลโซลดิกซ์
“เย้ๆ ทะเลๆ ไปเล่นกันเถอะ”กอร์นเอ่ยพร้อมตั้งท่าจะวิ่งไปที่ทะเล
“เดี๋ยวซิกอร์น ไปเก็บสัมพาระกันก่อนสิ”คิรัวร์เอ่ย
และเมื่อทุกคนเดินเข้าไปในบ้าน
“ไง คิล มาแล้วหรอ”อิรุมิเอ่ยทัก
“พะ พี่ทำไมมาอยู่ที่นี่ ไหนบอกว่าไปเที่ยวกับเพื่อนไง”คิรัวร์เอ่ยอย่างไม่อยากเชื่อ
“ก็เที่ยวกับเพื่อนไง นั่นหนะพูดถึงก็มาพอดี”อิรุมิเอ่ย เมื่อเห็นเพื่อนตนเดินลงมา
“ไง วันนี้พวกนายก็ยังน่ากินเหมือนเดิมนะ”ฮิโซกะเอ่ย เดินมานั่งที่โซฟาใกล้ๆอิรุมิ
“หรือว่าพวกเราจะไปเที่ยวที่อื่นกันดีกว่าไหม”คุราปิก้าเอ่ยขึ้น
“หนะ นั้นสินะครับ” Glaceเอ่ย
“ไม่เอางะ ชั้นอยากเล่นน้ำทะเลนิ”กอร์นแย้ง
‘เมื่อไหร่จะรู้ตัวซักทีน้า กอร์น =_=’คิรัวร์ คุราปิก้า เลโอลีโอ Glaceคิด
“มากันเยอะแบบนี้ห้องก็ไม่พอหนะสิ งั้นใครจะมานอนกับฉันละ”ฮิโซกะเอ่ยอย่างเริงร่า
“งั้นคิล มานอนที่ห้องพี่”อิรุมิรีบชิงเอ่ยก่อน
“ไม่เอา ผมจะนอนห้องเดียวกับกอร์น ปะกอร์นไปกันเถอะ”คิรัวร์เอ่ยพร้อมลากกอร์นไป
“งั้นตอนนี้ก็เหลือห้องของฉัน อิรุมิ และห้องว่างอีกหนึ่ง”ฮิโซกะเอ่ย
“งั้นพวกเราขอห้องว่างที่เหลือนั่น”คุราปิก้าเอ่ย
“แหม 3คนมันจะไม่อึกอัดไปหรอ งั้นเธอจะมานอนห้องฉันไหม คุ รา ปิ ก้า จัง”ฮิโซกะถาม
“ไม่ครับ ขอบคุณที่ชวน”คุราปิก้าเอ่ย
“ว๊า เสียดายงะ งั้น Glaceนายมาที่ห้องฉันซะ”ฮิโซกะเอ่ย
“เอ่อคือ ผมนอนที่ห้องครัวหรือตรงทางเดินก็ได้นะครับ” Glaceเอ่ย
“นี่เป็นคำสั่ง”ฮิโซกะเอ่ย ทำให้ Glaceต้องปฏิบัติตามไปอย่างเสียไม่ได้
“งั้นฉันจะพาพวกนายไปที่ห้องให้”อิรุมิเอ่ยพร้อมพาคุราปิก้ากับเลโอลีโอไป
......................................................................................
ความคิดเห็น