คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Chapter : Fourteen
“เห?” Glaceงง
“มานี่”ฮิโซกะดึงแขนGlace เดินนำเข้าไปในร้านแถวๆนั้น ร้านสุดจะไฮโซร้านหนึ่งที่มีครบวงจร ตั้งแต่ทำผม ทำเล็บ แต่งหน้า เสื้อผ้า รองเท้าฯลฯ
“สวัสดีเจ้าค่าท่านฮิโซกะ วันนี้จะรับบริการไหนดีเจ้าคะ”เจ้าของร้านออกมาต้อนรับอย่างนอบน้อมด้วยตนเอง
“วันนี้ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นเจ้านี่”ฮิโซกะพูดและชี้ไปที่ Glace Glaceได้แต่ยืนงง
“ทำยังไงก็ได้ เปลี่ยนลุคเจ้านี่ซะ”ฮิโซกะเอ่ยและเดินไปนั่งรอที่เก้าอี้
“ได้เจ้าคะ เอ้าเด็กๆ มานี่ซิ”เจ้าของร้านคนนั้นเรียกพร้อมลูกมือที่วิ่งกรูกันออกมาลาก Glaceที่ยังเอ๋อกับเหตุการณ์ตรงหน้าเข้าไปที่ด้านหลังร้าน
“ปละ ปล่อยผมนะ นี่พวกคุณจะทำอะไรหนะ ดะ เดี๋ยวครับ ผะ ผมถอดเองได้ แว๊กกกกกกกกกกก”เสียง Glaceตะโกนออกมาไม่ขาดสาย
เวลาผ่านไปไม่นาน
“ท่านฮิโซกะเจ้าคะ ท่านฮิโซกะชอบชุดแบบไหนเจ้าคะ”เจ้าของร้านออกมาถามพร้อมลูกมือ3-4คนที่หอบชุดมาหลายชุดให้ฮิโซกะเลือก
“แต่เดี้ยนว่า ชุดนี่ก็น่ารักดีนะเจ้าคะ”แล้วหยิบชุดเดรสกระโปรงมีระบายสีฟ้าอ่อนๆขึ้นมา
“หรือว่าจะเป็นแบบก๊อตโลลิก็น่ารักไปอีกแบบ”เจ้าของร้านเอ่ยพลางเลือกชุดที่อยู่ในมือของลูกมือ
“หึๆๆๆๆๆ”ฮิโซกะอดขำไม่ได้
“เอ่อ มีอะไรหรือเจ้าคะ ท่านฮิโซกะ”เจ้าของร้านและลูกมืองงกับท่าทีของลูกค้าตรงหน้า
“เจ้านั่นเป็นผู้ชายหนะ”ฮิโซกะตอบออกไปทั้งๆยังขำอยู่
“ตายแล้ว จริงเหรอเจ้าคะ พวกเดี้ยนนึกว่าเป็นสาวน้อยซะอีก”เจ้าของร้านเอ่ย
“งั้นเอาชุดนี้”ฮิโซกะเลือกชุดๆหนึ่งแล้วเจ้าของร้านและลูกมือก็เดินกลับเข้าไป
จากนั้น
“เสร็จแล้วเจ้าคะ พบกับโฉมใหม่ของหนุ่มน้อยผู้นี้ได้เลยเจ้าคะ”เจ้าของร้านเอ่ย
...................กา กา กา กา(เอฟเฟคเสียงกา)
“เอ้า ออกมาซิเจ้าคะ จะหลบๆซ่อนๆแบบนั้นไปทำไมกันเจ้าคะ”เจ้าของร้านเอ่ยพร้อมเข้าไปลากGlaceออกมาจากในห้อง
“หมะ ไม่เอา ผะ ผม ขอไปแต่งแบบเดิมดีกว่าครับ” Glaceเอ่ยพยายามดิ้น แต่ก็ไม่สามารถสู้แรงกระเทย(ควาย)ของเจ้าของร้านได้
ผมดำยาวแสกกลางที่ถูกสไลท์ไล่ระดับด้านหน้าและผมทรงทวินเทลแบบครึ่งหัวที่ด้านหลัง(ถึงรู้ว่าเป็นตัวผู้ มันก็ยังมัดให้) เสื้อแขนกุดสีน้ำเงินตัวยาวมีฮูดด้านหลังกับปลอกแขนสีน้ำเงิน กางเกงขาสั้นสีขาว รองเท้าผ้าใบ ริมฝีปากเป็นมันวาวด้วยลิปก๊อต
“เป็นไงบ้างเจ้าคะท่านฮิโซกะ”เจ้าของร้านเอ่ยอย่างภาคภูมิผิดกับ Glaceที่ก้มหน้าหนีสุดชีวิต
“Perfect”ฮิโซกะเอ่ย พลางมองผลงานที่เจ้าของร้านรังสรรค์ขึ้น
หลังจากจ่ายเงิน(โดยฮิโซกะ) ทั้งคู่ก็ออกมานอกร้าน
“ไปไหนต่อดี”ฮิโซกะเอ่ย
“คะ คือว่า ผะ ผมรู้สึกว่ามีสายตาทิ่มแทงมากขึ้นนะครับ” Glaceเอ่ย ตอนนี้อยู่ในสภาพที่ประหม่าสุดๆ
“งั้นเหรอ ช่างมันเถอะ ไปหาอะไรกินดีกว่า”ฮิโซกะเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจแล้วออกนำไปทันที
..............................................................................
ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
“คือว่า ผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ” Glaceเอ่ย
“ว่ามาสิ”ฮิโซกะตอบ
“คือทำไมรุ่นพี่ต้องเปลี่ยนลุคผมด้วยทั้งๆที่ไม่จำเป็น” Glaceถาม
“ไม่มีอะไรมาก ฉันก็แค่ชอบมองสิ่งที่มันเจริญหูเจริญตา ...ก็เท่านั้น”ฮิโซกะตอบ
“แล้วทำไมรุ่นพี่ต้องเมคอัพหน้าไปโรงเรียนทุกวันด้วยหละครับ ในเมื่อหน้าปกติก็ดึงดูดสายตายคนอื่นได้อยู่แล้ว” Glaceถามต่อ
“ก็ฉันชอบ แล้วฉันก็เป็นนักมายากล การแต่งหน้าก็เป็นเรื่องปกติของฉัน”ฮิโซกะตอบ
“งั้นทำไมวันนี้ไม่แต่งหละครับ” Glaceถาม
“ฉันก็ต้องพักหน้าของฉันบ้างสิ”ฮิโซกะตอบ
เมื่อทานเสร็จก็ไปช๊อปปิ้งต่ออีกหลายร้าน
“นายนั่งรออยู่นี่ก่อนเฝ้าของไว้เดี๋ยวฉันมา”ฮิโซกะเอ่ยจบก็เดินไป Glaceนั่งรอที่ม้านั่งและผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อย
“เฮ้ย ดูนั่นดิ น่ารักเป็นบ้าเลยหวะ”วัยรุ่นชายคนหนึ่งเอ่ย
“เออหวะ หลับอยู่ซะด้วยแบบนี้ก็ง่ายเลยหนะสิ”วัยรุ่นอีกคนหนึ่งเอ่ย
แล้ววัยรุ่นชายทั้ง2ก็เดินตรงไปที่ Glaceในขณะที่กำลังยื่นมือไปสัมผัสก็มีเสียงหนึ่งเอ่ยขึ้น
“อย่าคิดที่จะแตะต้องเด็กคนนั้นเป็นอันขาด”ฮิโซกะเอ่ย
วัยรุ่น2คนนั่นหันไปมองต้นเสียงในทันทีและรับรู้ได้ถึงบรรยากาศที่หนักอึ้ง
“ละ แล้วแกเกี่ยวอะไรด้วยวะ”วัยรุ่นคนหนึ่งเอ่ย
“เกี่ยวสิเพราะว่า”ฮิโซกะพูดแล้วเดินเข้าไปนั่งข้างๆ Glaceที่ยังคงหลับไม่รู้เรื่อง
“เด็กคนนี้เขามากับฉัน”ฮิโซกะพูดพร้อมโอบเอว Glace
“แต่ถ้าพวกแกยังคิดที่จะแตะต้องเด็กคนนี้อีกหละก็....”ฮิโซกะพูดทิ้งไว้แค่นั้นและระเบิดจิตสังหารออกมา วัยรุ่นทั้ง2วิ่งหนีป่าราบในทันที ฮิโซกะเหล่มองปฏิกิริยาของGlace
“ไม่ยักกะตื่นแฮะ อะไรจะหลับลึกขนาดนั้น... งั้น วันนี้พอแค่นี้ดีกว่ามั้ง”ฮิโซกะเอ่ยและหยิบมือถือขึ้นมา
“เออ ฉันเอง ส่งรถมารับหน่อย”ฮิโซกะเอ่ยไปตามสาย
.....................................................................
ความคิดเห็น