ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    โรงเรียนVenator

    ลำดับตอนที่ #12 : Chapter : Twelve

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 226
      2
      6 ก.ค. 55

    มาดูทางด้านของเลโอลีโอ

    “ฉันเกลียดวันวาเลนไทน์ที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”เลโอลีโอตะโกนใส่ท้องฟ้า

    “ชิ กลับห้องดีกว่า”เลโอลีโอพูด เมื่อหันกลับไปก็เจอสาวน้อยอยู่ตรงหน้า

    “คะ คุณเลโอลีโอคะ หนะ นี่คะ”สาวน้อยยื่นช๊อกโกแล๊ตมาให้ อย่างเขินอาย

    “เออ ฝาไปให้ใครหละ กอร์น คิรัวร์หรือคุราปิก้า”เลโอลีโอถาม

    “ปละ เปล่าคะ ชะ ชั้นให้คุณคะ ละ แล้วก็ ช่วย....ช่วย .......”เด็กสาวพยายามเอ่ยความในใจ

    “ช่วย?”เลโอลีโอเอ่ย

    “ชะ..ช่วยคบกับชั้นได้ไหมคะ”เด็กสาวคนนั้นรวบรวมความกล้าพูดออกมาในที่สุด

    เลโอลีโอสตั้นไป10วิ

    “จะ จริงหรอครับ ด้วยความยินดีครับ”เลโอลีโอรับ ด้วยใบหน้าโคตรจะลั้นลา

    ..........................................................................

    ณ เวลาเลิกเรียน

    “เจอเรื่องดีๆมารึไง”คิรัวร์ถาม เมื่อเห็นเลโอลีโอกึ่งเดินกึ่งกระโดดจนแทบจะลอยอยู่แล้ว ท่าทางลั้นลาสุดขีด ตรงเข้ามาที่เพื่อนๆ

    “นี่”เลโอลีโออวดช๊อกโกแล๊ต

    “ไม่จริง ใครให้หนะ”ทั้ง4คนถามพร้อมกัน

    “เอริกะจังห้องC”เลโอลีโอตอบอย่างเริงร่า แล้วเอาช๊อกโกแล๊ตแนบและหน้าถูไปมา

    “แล้วแถมตอนนี้ก็เป็นแฟนกันแล้วด้วย อ๊ะได้เวลาแล้วนิ ฉันไปก่อนนะ เดี๋ยวเอริกะจังเขารอแย่”เลโอลีโอพูดจบก็เดินไป ทิ้งเพื่อนๆติดสตั้นไป60วิ

    “ไม่ว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้จริงๆ” Glaceเอ่ยพร้อมจดลงในสมุดโน๊ต

    .........................................................................

    แล้วเวลาก็ผ่านไปจนถึง6โมเย็น

    “นี่ครับ” Glaceเอ่ยพร้อมยื่นของให้ฮิโซกะ

    “โฮ่ หามาได้ จริงๆแฮะ”ฮิโซกะรับช๊อกโกแล๊ตมาจาจากGlace เมื่อมองของในมือแล้วอดยิ้ม(โรคจิต)ไม่ได้

    “แล้วที่เหลืออีกถุงนั่นของใคร”ฮิโซกะมองถุงช๊อกโกแล๊ตที่เหลืออยู่ในมือGlace

    “ออ อันนี้ของผมทำเอง” Glaceเอ่ย

    “ส่งมาซะ”ฮิโซกะสั่งพร้อมยื่นมือออกมา

    “เห่ รุ่นพี่บอกว่าจะเอาแค่ของ3คนนั้นนิครับ” Glaceถาม

    “ของ3คนนี่ฉันอยากได้ แต่ของนายนับเป็นเครื่องบรรณาการ เอ้าส่งมาซะ”ฮิโซกะเอ่ย

    “คร้าบๆ” Glaceตอบและส่งให้

    “ฉันไปละ ถ้ามีงานต่อไปจะติดต่อไปใหม่”ฮิโซกะพูดจบก็เดินไป

    เอาไปแหย่คุโรโร่เล่น ดีกว่าฮิโซกะคิด

    ........................................................................

    ณ คฤหาสโซลดิกซ์

    “นี่คะ พี่คิรัวร์”คัลโต้ยื่นช๊อกโกแล๊ตให้พี่ชาย

    “อืม ขอบใจนะคัลโต้”คิรัวร์ยิ้มและรับมา

    “อ้อ นี่ พี่ให้”คิรัวร์ยื่นช๊อกโกแล๊ตทำเองให้คัลโต้

    “เพื่อนพี่เขาสอนทำหนะ แต่ไม่รู้จะถูกปากคัลโต้รึเปล่า”คิรัวร์เอ่ยต่อ

    “ขอบคุณมากนะคะพี่คิรัวร์ คัลดีใจที่สุดเลย”แล้วคัลโต้ก็วิ่งขึ้นไปบนห้องด้วยความดีใจ

    “ต่อไปก็อันนี้ เอาไปให้ดีไหมเนี่ย”คิรัวร์เอ่ยพร้อมหยิบถุงช๊อกโกแล๊ตที้เหลืออีกถุงออกมา และครุ่นคิดอย่างหนักแต่ก็

    “เอาไปให้ซักหน่อยก็แล้วกัน”คิรัวร์เอ่ย และลุกขึ้นเดินไปที่ห้องอิรุมิ

    ก๊อกๆๆ

    “เข้ามา”อิรุมิเอ่ย คิรัวร์เปิดประตูเข้ามา

    “? มีอะไรเหรอ คิล”อิรุมิเอ่ยอย่าง งงๆ เมื่อเห็นผู้เป็นน้องชายเดินเข้ามา

    “อะ”คิรัวร์ยื่นช๊อกโกแล๊ตทำเองให้อิรุมิ อิรุมิรับมาอย่าง งงๆ

    “หะ...ให้ตามมารยาทหนะ เพื่อนฉันสอนทำวันนี้ แต่ถ้าไม่อยากกินก็ไม่เป็นไร แค่นี้แหละ”คิรัวร์พูดจบก็เดินจากไป

    และแล้วทั้งอิรุมิและคัลโต้ก็แทบอยากจะเก็บช๊อกโกแล๊ตนี่ใส่กรอบ ยัดตู้เซฟ จดบันทึกเป็นสมบัติประจำตระกูลเลยทีเดียว

    ..................................................................................

    วันรุ่งขึ้น

    ก๊อกๆๆ

    “เข้ามา”อิรุมิเอ่ย

    “คือเอาสมุดบันทึกประจำวันมาส่งครับ” Glaceเอ่ย(Glaceเป็นกรรมการห้อง)

    “อืม วางไว้ตรงนั้นแหละ”อิรุมิเอ่ย Glaceวางสมุดไว้และกำลังจะเดินออกไป

    “นายใช่ไหมที่สอนคิลทำช๊อกโกแล๊ตหนะ”อิรุมิถามขึ้น

    “เอ่อ...ครับ” Glaceตอบอย่าง งงๆ

    “ขอบใจนะ”อิรุมิเอ่ย

    “ด้วยความยินดีครับ” Glaceตอบพร้อมออกจากห้อง

    ............................................................................
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×