คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Chapter : Eleven
หลายวันต่อมา
“เลโอลีโอ ทำไมวันนี้นายดูอารมณ์ดีจัง แถมแต่งตัวดูดีกว่าปกติอีกด้วย” กอร์นถาม
“อะไรกั๊น นายไม่รู้หรอว่าวันนี้ วัน อะ ไร”เลโอลีโอตอบ
“วันพุธ” กอร์นตอบ
“ไม่ใช่แบบนั้น”เลโอลีโอตอบ
“วันนี้เป็นวันวาเลไทน์หนะครับ ” Glaceตอบ
“เลโอลีโอก็เลยหวังว่าจะได้ช๊อกโกแล๊ตจากสาวๆ ทั้งๆที่ทุกปีไม่เคยได้เลย แม้แต่ช๊อกโกแล๊ตตามมารยาท”คิรัวร์เอ่ย
“ชิ ปีนี้แหละ ที่จะมีช๊อกโกแล๊ตส่งมาจากสาวๆให้กับฉัน”เลโอลีโอเอ่ยพร้อมเข้าสู่โหมดลั้นลาเต็มพิกัด
“เห็นทุกปีก็พูดแบบนี้”คุราปิก้าเอ่ย
.............................................................................
ณ ตู้ล๊อกเกอร์
พรวดดดดดดด กล่องช๊อกโกแล็ตไหลออกมาจากตู้ล๊อกเกอร์ของทุกคน
“นั่นไงมาแล้ว”เลโอลีโอเอ่ยอย่างเริงร่าพร้อมหอบช๊อกโกแล๊ตที่ไหลออกมาปนกันทั้งหมดขึ้นมาแล้วเดินนำทุกคนไปที่ห้อง
..................................................................................
หลังการคัดแยก
“ทะ ทำไมไม่มีของฉันเลยวะ ทั้งๆที่มันก็ยัดในตู้ของฉันงะ ใช่มะGlace”เลโอลีโอบ่น พร้อมหาแนวร่วมคือGlaceที่ไม่ได้รับช๊อกโกแล๊ตเหมือนกัน
“อาจเป็นเพราะ ตู้ของทั้ง3คนมันเต็มจนล้น เขาก็เลยมาใส่ในตู้ของพวกเรามั้งครับ” Glaceอธิบาย
“อุ ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก รับไม่ได้โว้ย”เลโอลีโอบ่น
ทันใดนั้นก็มีเด็กสาวน่ารักๆคนหนึ่งเดินเข้ามา เลโอลีโอหุบปาก เก๊กหน้าเต็มที่และเริ่มลุ้น
“ชะ ช่วยรับไว้ด้วยนะคะ คิรัวร์คุง”เด็กสาวคนนั้นเอ่ย
“อืม ขอบใจ”คิรัวร์รับมา ทันใดนั้นสาวๆคนอื่นก็เริ่มมารุมล้อมยื่นช๊อกโกแล๊ตให้คิรัวร์ กอร์น คุราปิก้า
“ชิ ฉันไปเดินเล่นก่อนนะ”เลโอลีโอบ่นแล้วก็ลุกไป
“อ่าว งอนซะแล้ว”กอร์นเอ่ย
RRRRRR เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
“ครับ” Glaceรับ
“นี่ฉันเอง งานแรกของนาย เอาช๊อกโกแล๊ตทำเองของ3คนนั้นมาให้ฉันให้ได้ ให้เวลาถึง6โมงเย็นวันนี้ ถ้านายมาช้า ได้มาไม่ครบ หรือไม่ได้มันมา เตรียมตัวรับการลงทัณฑ์ ไว้ได้เลย”ฮิโซกะพูดจบก็ตัดสาย Glaceหน้าซีดลงในทันใด
“Glaceเป็นอะไรรึเปล่า” คุราปิก้าถาม
“ปละ..เปล่าครับ แค่รู้สึกชีวิตอันน้อยนิดของผมมันเริ่มสั้นลงเฉยๆ” Glaceตอบ
“คุราปิก้า คิรัวร์ กอร์น ไปลองทำช๊อกโกแล๊ตกันไหม” Glaceเอ่ยชวน
“ไม่งะ ฉันกินเป็นอย่างเดียว”คิรัวร์ตอบ
“น่าลองทำดู ไม่ลองดูก็ไม่รู้ไม่ใช่หรอ เดี๋ยวผมสอนให้ก็ได้ครับ” Glaceพยายามเอ่ยโน้มน้าวซ่อนพิรุธให้มากที่สุด
“นายทำช๊อกโกแล๊ตเป็นด้วยหรอ”กอร์นเอ่ยอย่างใคร่รู้
“ครับ เคยลองหัดทำมาบ้าง ปะ ไปห้องเรียนทำอาหารกัน” Glaceเอ่ยพร้อมเดินนำไป คุราปิก้าเดินตามไปกับกอร์นที่ลากคิรัวร์ไปด้วย
“อาวหละ ก่อนอื่นก็ละลายดาร์คช๊อกโกแล๊ต” Glaceเอ่ยพร้อมสาธิตวิธีการ ทั้ง3ทำตามและสนุกไปกับมัน
การทำช๊อกโกแล๊ตดำเนินไปเรื่อยๆ อย่างทุลักทุเล แต่ก็สนุกสนาน จนกระทั่ง
“สุดท้ายก็เอาไปแช่” Glaceเอ่ย
“หงะ รอนานไหมงะชั้นขี้เกียจรอ”คิรัวร์เอ่ย
“งั้นผมจัดการเอง” Glaceเอ่ยแล้วใช้เน็นปล่อยไอเย็นออกมา แล้วช๊อกโกแล๊ตก็แข็งในทันใด
“และก็เอาออกจากพิมพ์” Glaceเอ่ยพลางช่วยกันแกะ และGlaceแอบเก็บช๊อกโกแล๊ตที่แต่ละคนทำไปนิดหน่อยโดยที่เจ้าตัวไม่รู้สึกตัวเลย
“ไหนลองชิมดูดิ๊”คิรัวร์หยิบช๊อกโกแล๊ตที่กอร์นทำเข้าปาก และทุกคนก็เริ่มกินช๊อกโกแล๊ตที่ตนและเพื่อนๆทำ
“อร่อย”ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียว
....................................................................
ความคิดเห็น