หนุ่มรูปงามกับเจ้าชายอสูรน้อย

ลำดับตอนที่ #11 : บทสัมภาทตัวละคร4 (ต่อ)

ณ ห้องแต่งตัว

ผมเปิดประตูเข้าไป แล้วพบกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันตรงหน้า คุโรโร่กำลังคร่อมคุราปิก้าที่นอนอยู่ที่พื้น(แต่เสื้อผ้าทั้งคู่ยังอยู่ครบนะ= =)

Glace : O[]O ฉากเด็ด เอ้ยไม่ใช่ ขอโทษที่มารบกวนครับ

คุราปิก้า : หมะ ไม่ใช่แบบที่นายคิดนะ นี่มัน อุ๊บ

คุโรโร่เอามือปิดปากคุราปิก้า

คุโรโร่ : มันเป็นแบบที่เห็นเนี่ยแหละ ดังนั้นนายออกไปได้แล้ว(พร้อมจิตสังหารลุกโชนออกมารอบๆตัว)

Glace : ครับ จาไปเดี๋ยวนี้แหละ=_=

แล้วผมก็เดินปิดประตูออกมา=_=

Glace : ชิ อยากดูง๊า *[]* แค่นี้ทำเป็นงกไปได้ แค่ดูมันก็ไม่ได้สึกหรออะไรลงไปซักหน่อย ไม่เหงเหมือนฮิโซกะเลย- -

ฮิโซกะ : อะไรเหมือนฉันงั้นเหรอ (Glace : อุแว๊ก พูดถึงโจโฉ โจโฉก็มา เอ้ย พูดถึงฮิโซกะ ฮิโซกะก็มา ว่าแต่โผล่มาจากไปไหนเนี่ย)

Glace : เหอะๆ ช่างมานเถอะงับ เปลี่ยนที่คุยการก่องดีกว่านะงับ=_= (ตอนนี้เริ่มมีเสียงครางหวานของคุราปิก้าดังออกมาแล้ว)

ฮิโซกะ : อะไรกัน แค่นี้ก็อายเรอะ ทั้งๆที่กำกับฉากแบบนั้นมาแล้วเนี่ยนะ(Glace : อย่ายิ้มโรคจิตแบบน้านเด้ สยองงะ =[]=)

Glace : ก็แค่กลัวจาม่ามีสมาธิสัมภาทงะ แหะๆ แต่ตรงนี้กะได้งับ ม่าเปงรายถ้าคุงเพ่ฮิโซกะต้องการแบบน้าน

ฮิโซกะ : ฉันเป็นพี่ของแกตั้งแต่เมื่อไหร่(จิตสังหารคุกกรุ่น)

Glace : แง ขอโทษง้าบT[]T

ฮิโซกะ : ช่างเถอะวันนี้ฉันอารมณ์ดี(จิตสังหารหายไปแย้ว รอดละกรู) แล้วเมื่อไหร่จะมี ‘ฮิโซกะ คิรัวร์’ ‘ฮิโซกะ อิรุมิ’ ‘ฮิโซกะ คุโรโร่’ ‘ฮิโซกะ คุราปิก้า’ บ้างหละ

Glace : O[]O (นี่กะจารวบหมดเยยเระ) คะ คือหว่า ก็มี‘ฮิโซกะ กอร์น’ อยู่แล้วนิ

ฮิโซกะ : แต่ฉันก็อยากจะให้คู่กับคนอื่นเขาบ้าง เซอร์วิทผู้อ่านหนะ (Glace : เซอร์วิทตัณหาของตัวเองอะเซ่ไม่ว่า)

ฮิโซกะ : เมื่อกี้ได้พูดอะไรรึป่าว

Glace : ป่าวง้าบ ไม่มี๊ไม่มีอาไยในกอไผ่จริงจริ๊ง

และแล้วก็มีเข็มบินลอยละลิ้วมาทางด้านหลังฮิโซกะ เจ้าตัวหลบได้อย่างไว แต่โชคดีที่ผมมันเตี้ยเข็มบินเลยไปปักที่กำแพงแทนหัวผม

อิรุมิ : เรื่อง ‘ฮิโซกะ คิรัวร์’ ‘ฮิโซกะ อิรุมิ’ ฉันขอค้าน

ฮิโซกะ : แหมๆ เล่นแรงจริงๆน๊า ทักทายกันธรรมดาก็ได้นิ อิรุมิ เราก็รู้จักกันมานานพอสมควรแล้วนิ

อิรุมิ : เรื่องนั้นไม่เกี่ยว ถ้านายแตะต้องคิรัวร์ ‘ของฉัน’ ฉันไม่ปล่อยไว้แน่

Glace : เอ่อคือว่า...ผมขอทำหน้าที่สัมภาทต่อได้ไหมงะ

อิรุมิ : เชิญ

Glace : คุณอิรุมิคิดยังไงกะบทในคราวนี้ครับ

อิรุมิ : ถ้าฉันตอบว่าความรู้สึกไม่เกี่ยวกับงาน นายก็คงจะเซ้าซี้จนน่ารำคาญอีกใช่ไหม (ผมพยักหน้า) งั้นก็เหมือนเดิมชอบที่เป็น ‘อิรุมิ คิรัวร์’

Glace : เหอะๆ

ฮิโซกะ : โห งั้นฉันไปก่อนละ อย่าลืมที่ตกลงกันไว้หละ Glace (Glace : เฮ้ย เดี๋ยวเด้ ผมไปตกลงอาไรตอนไหนเนี่ย อย่ามาทิ้งระเบิดไว้แล้วชิ่งไปดื้อๆอย่างนี้เซ่ แว๊กกกกกอิรุมิจ้องเขม้งมาทางนี้แย้วT[]T)

Glace : เหอะๆ ผะ...ผม ม่ายยู้เหมือนการครับว่าเขาพูดถึงอาราย ขะ...ขอตัวก่อนนะครับ

ผมวิ่งหนีสุดชีวิต

........................................................................

Glace : ฟู่...รอดตายหวุดหวิด

ผลงานชิ้นที่4นี้ผมก็ต้องฝากไว้ด้วยนะครับ ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะครับ

                 สำหรับตอนนี้บายจ้า แล้วพบการใหม่