ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ซินเดอปิก้า

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 226
      2
      5 มิ.ย. 55

    กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีครอบครัวเศรษฐีครอบครัวหนึ่งอยู่กันอย่างอบอุ่น ประกอบไปด้วยพ่อ แม่และลูกชายที่มีความงามถอดแบบมาจากผู้เป็นแม่ทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นผิวขาวเนียนละเอียดดั่งไข่มุก เรือนผมสีทองดุจแสงตะวัน   นัยน์ตาเปล่งประกายสีแดงดั่งเพลิงกาฬ ปากสีอมชมพูดั่งกลีบซากุระ ถึงจะยังเยาว์ แต่ความงดงามนั้นกลับเลิศล้ำกว่าสตรีทั่วไป วันหนึ่งเมื่อเธอผู้นั้นได้ออกไปเที่ยวในเมืองกับผู้เป็นแม่ ได้มีรถม้าคันหนึ่งวิ่งมาด้วยความเร็วสูงโดยไม่สนใจผู้คนบนถนน ในขณะที่กำลังจะชนเด็กน้อย ผู้เป็นมารดาจึงกระโดดเข้ามาผลักลูกออกไปทำให้รถม้าคันนั้นชนเธอเข้าไปเต็มๆ

    “ท่านแม่ มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม”เด็นน้อยกรีดร้องด้วยหัวใจที่แหลกสลาย และรีบวิ่งเข้าไปหาร่างผู้เป็นมารดา

    “ม...ไม่นะท่านแม่ต้องไม่เป็นอะไร”เด็กน้อยพูดด้วยเสียงที่สั่นเครือพร้อมกันมีน้ำตาไหลอาบทั่วทั้งใบหน้า

    “คุราปิก้า ลูกรักของแม่ ลูกไม่เป็นไรใช่ไหม” ผู้เป็นมารดาเอ่ยด้วยเสียงรวยระริน

    “ผ...ผมไม่เป็นไรครับ ท่านแม่ก็ต้องไม่เป็นไรนะครับ นะครับ”เด็กน้อยคุราปิก้าพูดด้วยเสียงสะอื้น

    “ดีใจจริงๆ”เมื่อพูดจบผู้เป็นมารดาก็สิ้นลมทันที

    “มะ...ไม่นะ  ไม่จริง ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”เด็กน้อยคุราปิก้ากรีดร้องอีกครา

    “โหดร้ายจริงๆ ขนาดชนคนเข้าไปเต็มๆก็ไม่คิดจะลงมาดู”ชาวบ้าน1พูดขึ้น

    “นั่นมันรถม้าประจำพระองค์ของเจ้าชายนินา แค่คนตายไปคน2คนเขาไม่สนใจหรอกหน่า”ชาวบ้าน
    เจ้าชายงั้นหรอ ชั้นจะฆ่าแกให้ได้ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีไหนก็ตามเด็กน้อยคุราปิก้า ปฏิญาณในใจ

    จากนั้นผู้เป็นบิดาของคุราปิก้าก็ได้แต่งงานใหม่กับสตรีม่าย ลูก2นางหนึ่ง

    “คุราปิก้า ต่อไปนี้มิโตะจะเป็นแม่คนใหม่ของลูกนะ และกอร์นกับคิรัวร์จะเป็นน้องชาย ของลูก สนิทกันไว้นะ”ผู้เป็นบิดาเอ่ยด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

    “ครับท่านพ่อ”เด็กน้อยคุราปิก้าตอบ

    แต่แล้วโรคร้ายก็ได้คร่าชีวิตของผู้เป็นบิดาไป เมื่อขาดเสาหลักของครอบครัว ฐานะจึงตกต่ำลง

    ………………………………………………………………………..

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×