คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter : Final
“น..... อร์น........ กอร์น”
กอร์นค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นพบว่าตัวเองกำลังถูกจะถูกฮิโซกะ เม้าท์ ทู เม้าท์ ด้วยความตกในจึผลักฮิโซกะกระเด็น
“รุณแรงจังน่าคนอุส่าช่วย” ฮิโซกะบ่น
“หนะนายมาอยู่ที่นี่ได้ไง เชเชอร์”กอร์นเอ่ย
“เชเชอร์ นายพูดอะไรของนาย แล้วอีกอย่างชั้นน่าจะเป็นฝ่ายถามมากว่าว่าทำไมถึงไปนอนอยู่ก้นทะเลสาบ”ฮิโซกะกล่าว
“ก้นทะเลสาบ”กอร์นเอ่ยทวน
“ก็ใช่หนะสิ ถ้าชั้นไม่ตามมาแล้วเห็นเบ็ดตกปลาลอยอยู่ นายคงได้ไปโลกหน้าแล้วหละ เอ้ายืนไหวมั๊ยนั่น”ฮิโซกะกล่าวและกำลังจะไปช่วย เมื่อเห็นกอร์นพยายามลุกขึ้น
“หมะ ไม่ต้อง”ชั้นยืนไหว นายกลับไปก่อนเถอะ”กอร์นตอบปัดฮิโซกะ
ฮิโซกะถอนหายใจ“งั้นก็ตามใจ ฉันกลับบ้านก่อนหละ”และเดินจากไป
เมื่อกอร์นกลับมาถึงบ้าน
“กอร์นไม่เป็นไรใช่ไม๊”น้ามิโตะพูดด้วยอาการเป็นห่วง
“ไม่เป็นไรฮะ”กอร์นตอบ
“เฮ้อออ ดีนะที่เพื่อนของกอร์นอาสาไปตามให้ไม่งั้นคงจะแย่ เอ้า ไปขอบคุณเค้าซะเขารออยู่บนห้องแหนะ”น้ามิโตะกล่าว
“รออยู่บนห้อง”กอร์นทวนพร้อมวิ่งด้วยความไวเสียงไปบนห้อง เปิดประตู ปั้ง พบว่าฮิโซกะนอนสบายอยู่บนเตียงของกอร์น
“ไง กลับมาแล้วหรอ”ฮิโซกะทักแบบสบายๆ
“ทำไมนายมาอยู่ที่บ้านของฉัน บนเตียงของฉัน นายบอกกลับบ้านไปแล้วไง”กอร์นเอ่ยอย่างร้อนรน
“ก็กลับบ้านไง แต่ชั้นไม่ได้บอกซักหน่อยว่าเป็นบ้านของฉัน”ฮิโซกะตอบเรียบๆ
(O[]O)กอร์นอึ้งไม่รู้จะต่อปากต่อคำกับฮิโซกะยังไงต่อ
--------------------THE END--------------------
ความคิดเห็น