ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    กอร์น in Wonderland

    ลำดับตอนที่ #5 : Chapter : Four

    • อัปเดตล่าสุด 4 มิ.ย. 55


    งืมงัมงืมงัม “ห้องน้ำ” กอร์นสะลึมสะลือตื่นขึ้นมากลางดึก และเดินไปห้องน้ำ

     ในระหว่างทางไปห้องน้ำกอร์นเดินก็ได้ยินเสียง จึงเดินตามเสียงไปห้องหนึ่งเปิดประตูแง้มไว้ ด้วยความสงสัยจึงเดินเข้าไปใกล้ ก็ได้เห็นเมดสาวถูกด้ายมัดไว้และดัชเชสกำลังทำXXXXX YYYYY ZZZZZกับเมดสาว กอร์นเห็นดังนั้นเลยรีบวิ่งกลับห้องและพยายามไม่คิดถึงสิ่งที่เพิ่งจะเห็นไปเมื่อครู่

    รุ่งเช้าหลังจากขอบคุณดัชเชสและเมดแล้วก็ได้คำแนะนำจากเมดว่าถ้าจะหากระต่ายขาวให้ไปที่ปราสาทของราชินีแดง เดินไปตามทางที่ปูด้วยพรมสีแดงก็จะถึง

    กอร์นเมื่อออกจากคฤหาสของดัชเชสแล้วจึงวิ่งไปตามทางปู่พรมสีแดงตามคำกล่าวของเมด ซักพักก็ได้มาหยุดอยู่หน้าประตูของปราสาทสีแดงหลังใหญ่ ด้วยความที่ประตูมันเปิดเอาไว้กอร์นจึงเดินเข้าไปยังในตัวปราสาทได้อย่างง่ายดาย ผ่านสวนกุหลาบสีแดง ซึ่งบางดอกมีสีหยดอยู่ และกอร์นก็ได้เห็นทหารไพ่4ตัว กำลังละเลงสีแดงใส่กุหลาบขาว ด้วยความสงสัยจึงเดินเข้าไปถาม

    “ทำไมต้องทาสีแดงด้วยละ กุลาบขาวก็สวยดีออกนา”กอร์นเอ่ย

    “ก็เราปลูกผิดหนะสิ ราชินีสั่งให้ปลูกกุหลาบแดง แต่พวกเราปลูกผิดเป็นกุหลาบขาว”ทหาร3ข้าวหลามตัดตอบ

    “พวกเราก็เลยต้องรีบมาทาสีแดงก่อนที่ราชินีแดงจะมาเห็น”ทหาร4ข้าวหลามตัดเอ่ยต่อ

     “ราชินีเห็นกุหลาบขาวแม้แต่ดอกเดียว พวกเราโดนตัดหัวแน่”ทหาร6ข้าวหลามตัดเอ่ย

     “งั้นผมช่วยนะครับ”กอร์นเอ่ยพร้อมกับหยิบแปรงทาสีขึ้นมาช่วย จนทาสีดอกกุหลาบได้หมด

    ทันใดนั้นมีเสียงเป่าแตรดังขึ้น

     “รีบหมอบเร็วไอ้หนูราชินีกำลังเสด็จมา”ทหาร5ข้าวหลามตัดกล่าวอย่างร้อนรน

     เมื่อราชินีแดงเสด็จมาถึงกอร์นได้เห็นครั้งแรกก็นึกถึงอิรุมิพี่ชายของคิรัวร์ ผู้มีผมยาวสลวยสีดำยาว ดวงตาสีดำกลมโต ผิวขาว หน้านิ่งๆไม่แสดงอารมณ์ใดๆทั้งสิ้น เสื้อแปลกๆที่มีเข็มปักแต่ต่างกันที่ตอนนี้ใส่ชุดเดรสสีแดงยาว มงกุฏทรงฟักทองประดับพลอยสีเลือดนก

    “นี่มันอะไรกัน ข้าสั่งให้ปลูกกุหลาบแดงนิ”ราชินีแดงเอ่ย

     “ก็กุหลาบแดงที่ทรงรับสั่งให้ปลูกนิ พะยะคะ”ทหาร3ข้าวหลามตัดพยายามเค้นเสียงออกมาและทำให้เป็นปกติที่สุด

    “ใช่ข้าสั่งกุหลาบแดง แต่ไม่ใช่กุหลาบทาสีแดง ทหารนำพวกมันไปตัดหัว”ทันทีที่ราชินีสั่งทหาร3-6ข้าวหลามตัดก็ถูกลากตัวไปทันที

    “เดี๋ยวสิ เรื่องแค่นี้ก็ต้องถึงกับตัดหัวเลยรึไง”กอร์นเอ่ยขึ้น พร้อมกับความตกตลึงของคนทุกคนที่อยู่ที่นั้นยกเว้นราชินีแดง

    “เพราะว่าไม่ทำตามคำสั่งของข้าหนะสิ ถึงต้องถูกตัดหัว แล้วเจ้าเป็นใคร”ราชินีแดงเอ่ย

    “ฉันกอร์น มาที่นี่เพราะตามกระต่ายขาวมา”กอร์นตอบ

    “กระต่ายขาวงั้นรึ”ราชินีเอ่ยทวน

     “ใช่บอกได้ไหมว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน”กอร์นถามต่อ

    “ถูกขังเดี่ยว โทษฐานที่มาดื่มชากับข้าไม่ทัน”ราชินีแดงเอ่ยตอบ

    “ทำไมถึงต้องขังด้วย ในเมื่อเขาแค่มาดื่มชาไม่ทันแค่นี้”กอร์นพูดขึ้นเสียง

    “เพราะนั่นเป็นคำสั่งของข้า ให้มาเวลาไหนก็ต้องมา แต่ว่ากระต่ายขาวที่น่ารักเป็นสัตว์เลี้ยงแสนรัก ของข้าถึงได้โดนแค่ขังเดี่ยว”ราชินีกล่าว

     “ห้องขังอยู่ที่ไหน ปล่อยเขาออกมาเดี๋ยวนี้นะ เขาเป็นเพื่อนของฉัน ฉันไม่ยอมให้ถูกขังเพราะเหตุผลไร้สาระนี้หรอก”กอร์นขึ้นเสียงใส่ราชินีแดง

     “เพื่อนงั้นรึ กระต่ายขาวที่น่ารัก ของข้าไม่จำเป็นต้องมีเพื่อน แล้วอีกอย่าง อย่าบังอาจมาสั่งข้า ทหารตัดหัวมันซะ”ราชินีเอ่ยขึ้นเสียงพร้อมกันกับทหารทุกตัวในที่นั้นรุมเข้าพยายามตัดหัวกอร์น แต่ก็ไม่สามารถตัดหัวกอร์นได้

     การต่อสู้ดำเนินไปนาน กอร์นเริ่มเหนื่อยล้า คลำไปที่กระเป๋า เจอเห็ดที่เก็บไว้จึงยัดเข้าปากทันที ทันใดนั้นกอร์นก็ตัวใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น และใหญ่ขึ้น กอร์นร่างยักษ์ก็ไล่(เหยียบ)ทหารไพ่อย่างง่ายดาย แต่เพราะกอร์นยัดเห็ดลงไปทุกชิ้น เห็ดย่อส่วนจึงเริ่มทำงาน กอร์นตัวหดลง หดลง หดลง หดลง หดลง หดลง หดลง หดลง หดลงจน ตัวเล็กจิดทำให้ถูกทหารตัวหนึ่งเตะลงไปในบ่อน้ำ ด้วยความเหนื่อยล้าจากการต่อสู้ทำให้กอร์นค่อยๆจมลงเรื่อยๆ  
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×