หนุ่มรูปงามกับเจ้าชายอสูรน้อย

ลำดับตอนที่ #4 : Chapter : Three

ณ วันงาน

“เฮ้ออออออ ทามมายต้องจัดซะใหญ่โตด้วยละคุราปิก้า ยุ่งยากออก”คิรัวร์เอ่ย

“ก็ท่านเป็นถึงเชื้อพระวงค์ จะจัดงานก็ควรให้สมฐานะหน่อย”คุราปิก้าเอ่ยขณะช่วยคิรัวร์แต่งตัว

“เชอะ กะอีแค่พวกปลิงสมองกลวงที่วันๆเอาแต่หาผลประโยชน์ใส่ตัวแค่หน้าพวกมันข้ายังไม่อยากจะมองเลย อยู่กันพวกนายสนุกกว่าตั้งเยอะ”คิรัวร์บ่น

“บ่นกับชั้นไปก็ไม่มีประโยชน์หรอกนะคิรัวร์ เอ้าเสร็จแล้ว”คุราปิก้าตอบ

ทั้ง2พากันลงมาที่งานเลี้ยง

“สวัสดีครับท่านคิรัวร์ปีนี้ก็ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงนะครับ อ้อนี่ลูกสาวของกระผมชื่อรีเบกก้า”ผู้ดี1เอ่ยพร้อมเด็กผู้หญิงรุ่นราวคราวเดียวกันกับคิรัวร์กำลังทำท่าเคารพ

“อืม”คิรัวร์ตอบและเดินจากมา

“อย่าเสียมารยาทสิคิรัวร์ อย่างน้อยน่าจาพูดอะไรซักหน่อยนะ”คุราปิก้าเอ่ย

“ใช่ๆ น่าสงสารเขาออกนา”กอร์นเห็นด้วยกับคุราปิก้าพร้อมมองไปที่เด็กสาว

“ขืนทำแบบที่พวกนายว่า มีหวังได้แห่กันมาทั้งงานละสิ นี่วันเกิดฉันนะ ทำไมฉันต้องไปเอาใจพวกมันด้วย”คิรัวร์บ่น

งานดำเนินไปอย่างเรื่อยเปื่อย

“ขอบใจ”คุราปิก้าเอ่ยขอบคุณและรับแก้วน้ำที่อิรุมิยื่นมาให้

“ท่านลอร์ดฮิโซกะ เป็นอะไรรึเปล่าสีหน้าไม่ค่อยดีเลย”กอร์นเอ่ยถามฮิโซกะอย่างเป็นห่วง

“ก็นิดหน่อย ไม่เป็นไรมากหรอก”ฮิโซกะเอ่ย

“อ๊ะ ท่านตัวร้อนนิ ไปพักก่อนดีกว่า เดี๋ยวผมเตรียมห้องให้ครับ”กอร์นเอ่ย

“อืม รบกวนหน่อยนะ”ฮิโซกะเอ่ยพร้อมเดินตามกอร์นไป

“เฮ้ออออ น่าเบื่อ นี่คุราปิก้าฉันกลับไปที่ห้องก่อนนะ”คิรัวร์เอ่ยพร้อมเดินหายไปในฝูงชน

เวลาผ่านไป

“อุ๊บ ขอโทษครับ”คุราปิก้าเอ่ย เมื่อเดินเซไปชนคนเข้า

“ไม่เป็นไร อ่าวนี่คุราปิก้าตัวร้อนนิ ไปพักก่อนดีกว่ามั้ง มาเดี๋ยวข้าพาไป”คุโรโร่เอ่ย พร้อมประคองคุราปิก้าไป เนื่องจากอาการมึนงง ตาลายและเรียวแรงที่หดหาย ทำให้ต้องตามคุโรโร่ไปอย่างว่าง่าย

...................................................................

เมื่องานเลิก

ก๊อกๆๆ

“เข้ามา”คิรัวร์เอ่ยขณะนั่งอ่านหนังสืออยู่บนเตียง

 “อ่าว แล้วคุราปิก้าหละ”คิรัวร์ถาม

“คุราปิก้าไม่ค่อยสบาย ตอนนี้กำลังพักผ่อน ผมจึงมาแทน”อิรุมิเอ่ย

“แล้วกอร์นละ”คิรัวร์ถามต่อ

“กอร์นกำลังดูแลแขกที่มางานท่านหนึ่งครับ แขกผู้นั้นท่าทางไม่ค่อยสบายจึงได้จัดห้องให้ทำการพัก”อิรุมิตอบพร้อมรินชาให้

“งั้นเหรอ”คิรัวร์ตอบพร้อมรับชามาดื่ม

“ชานี่รสแปลกๆแฮะ”คิรัวร์เอ่ย

“นี่เป็นชาสมุนไพรที่ข้าเป็นคนผสมขึ้นมาเพื่อท่านในวันนี้โดยเฉพาะครับ”อิรุมิเอ่ย

อึก คิรัวร์กุมหน้าอก “เกิดอะไรขึ้นกับฉัน นี่แกวางยาฉันเรอะ แกต้องการอะไร อิรุมิ”คิรัวร์ถามอิรุมิ ร่างกายของคิรัวร์เริ่มร้อนขึ้น พร้อมเริ่มหายใจหอบ เหงือเริ่มผุดออกมาตามใบหน้าและร่างกาย

อิรุมิเดินเข้าไปใกล้คิรัวร์

“ยะ...อย่าเข้ามานะ”คิรัวร์เค้นเสียง

อิรุมิก้มลงไปประกบจูบที่ริมฝีกปากของคิรัวร์ ด้วยฤทธิ์ของยาทำให้คิรัวร์ตอบรับแต่โดยดี จากนั้นอิรุมิริ่มทำการปลดเสื้อผ้าของคิรัวร์ทีละชิ้นลงไปกองที่พื้น แล้วค่อยๆเลื่อนลงมาหาความหอมหวานที่ซอกคอขาวเรื่อยลงมาหยุดที่ยอดอกสีชมพู ขณะที่ริมฝีปากและลิ้นกำลังเล่นสนุกกับยอดกข้างหนึ่ง มือหนึ่งของอิรุมิก็ไปกระตุ้นแกนกายส่วนล่างของคิรัวร์

“หยะ...หยุดนะ”คิรัวร์พูดพลางหายใจหอบ แต่มีรึที่อิรุมิจะทำตามสิ่งที่คิรัวร์พูดตอนนี้  ฝ่ามือของอิรุมิยังคงกระตุ้นส่วนนั้นไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆ จนกระทั่ง

“อ๊ะ อ๊าาาาาาาาาาาาา”คิรัวร์ร้องครางและปลดปล่อยออกมา

อิรุมิเลียนิ้วมือที่เปื้อนน้ำขาวขุ่นนั่น แล้วปลดกางเกงของตัวเองออก ดันแกนกายส่วนล่างของตนเข้าไปในช่องทางด้านหลังของคิรัวร์

“ม่ายยยยยยยยยยยยย อย่านะ มันเจ็บ เอามันออกไปนะ”คิรัวร์กรีดร้องพร้อมน้ำตาคลอเบ้า

“ครั้งแรกก็อย่างงี้แหละ ครั้งต่อๆไปเดี๋ยวก็ชิน”อิรุมิตอบโดยสีหน้ายังคงนิ่งสนิทเหมือนเดิม

“เจ้าบ้า หยุดนะ อ๊ะ”คิรัวร์พยายามขัดขืนแต่ต้องหยุดชะงักเพราะคนด้านบนเริ่มขยับ

คิรัวร์เม้มปากแน่น พยายามกลั้นเสียงน่าอายที่จะเล็ดลอดออกมาจากปากของตน

“อย่ากลั้นแบบนั่นสิ เสียงของคิรัวร์เพราะดีออก ข้าอยากได้ยินเสียงนั้นอีก”อิรุมิเอ่ยประซิบที่ใบหูของคิรัวร์

‘ต้องการมากกว่านี้’ อิรุมิคิดในใจเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ใบหน้าหวานของคิรัวร์ขึ้นสีชมพูระเรื่อ และท่าทางที่โอนอ่อนลงเคลือบเคลิ้มกับสัมผัสที่ไม่เคยรู้จัก ไหนจะเสียงครางหวานที่ร้องครางออกมาทุกครั้งที่อิรุมิดันกายเข้าไป

“อ๊า”ร่างบางคราง

อิรุมิเร่งจังหวะมากขึ้นเมื่อเห็นว่าร่างบางตรงหน้าคลายรู้สึกเจ็บแล้ว ซึ่งตอนนี้มีแต่ความต้องการเฉกเช่นเดียวกับตน

‘งดงามมาก’อิรุมิเอ่ยในใจ

“ต่อไปนี้มองแค่ข้าคนเดียวนะ ท่านคิรัวร์ของข้า”อิรุมิเอ่ยกระซิบที่ข้างหูคิรัวร์พร้อมดันกายเข้าไปจนลึกสุด ทำให้ทั้งคิรัวร์และอิรุมิต่างก็ปลดปล่อยออกมา

......................................................................................