ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บรรยากาศสวนลุม
ตี๊ด ตี๊ด
โทรศัพท์ดังขึ้นในวันว่างของฉัน อ่ะ! เบอร์แปลกจัง ไม่คุ้นเลย
“Hello! ค่ะ”
“………”
“Hello Hello! ไม่พูดฉันวางนะค่ะ” ฉันพูดเสียงใส
“เอ่อ….อ…..ฉันจะรอที่ริมสระน้ำที่สวนลุม” เสียงผู้ชายพูดเสียงเรียบจัง
“ใครค่ะ…”
ตู๊ด ตู๊ด ……
“อ้าววางสายซะงั้น แล้วใครกันเนี้ย แล้วฉันต้องไปมั้ยเนี้ย”
ฉันบ่น แล้วไม่ด้วยเหตุผลใด ขาฉันเดินไปยังสวนลุมซะงั้น
“ ดา ดี้ ดา ดา ด๊า ดา ดี ด๊า จะได้คุ้นเคยกัน” ฉันเดินไปร้องเพลงไปอย่างคนอารมร์ดี ( เพลง Say Hi! ) เพลงนี้เหล่ะฉันชอบที่สู๊ด คนร้องก็หล่อ =_+ !!!!!
เอ๊ะ! ตรงนั้นมีผู้ชายนั้นอยู่ นั้นตรงริมสระด้วย ฉันเดินตรงไปและหยุดที่ด้านหลัง ยืนมองด้านหลังเค้า โอ๊ย! แค่ด้านหลังเค้าก็หล่อชะมัดเลย ดูมีเสน่ห์นจัง
“นั่งลงซิ” เขาเอ่ยออกมา (เขารู้ได้งัยเนี้ยเก่งจัง)
ฉันนั่งลงข้างๆเค้า ทำไมฉันรู้สึกเขินจัง ฉันมองที่ด้านข้างที่หน้าเค้า เขาช่างเหมือนคนที่ฉันรู้จักจัง แต่ฉันว่าเค้าอาจจะหล่อกว่าด้วย
“คุณมีอารายเหรอค่ะ” ฉนถามแบบคิคุนิดหน่อย
เขาหันมามองฉัน เอ่ะ! 0_0!!!!! นั้นกอล์ฟ กอล์ฟยิ้มให้ฉันแล้วก็หันไปที่สระน้ำ ฉันเริ่มหมดสนุกขึ้นมาทันทีเลย
“เธอยังเป็นคนที่น่ารักเหมือนเดินนะ” เขาดูเศร้าจัง ไม่เหมือนคนที่ฉันรู้จักเลย
“ฉันก็ยังเป็นของฉันเหมือนเดิมเสมอ คนที่ไม่เหมือนเดินก็คือ นายนะ”
“ฉันเหรอ “
“ใช่! นายดูเศร้าๆอย่างงัยชอบกลอ่ะ”
“อือ……ใช่ ฉันเป็นอย่างนี้ตั้งแต่ได้ยินจากปากไมค์ว่าเธอเกียจฉัน”
“ฉันขอโทษ ที่เป็นต้นเหตุ”
“ไม่ ไม่เกี่ยวกับเธอ เป็นเพราะฉันรักเธอ” เมือกอล์ฟพูดจบก็เงียบ บรรยากาศในตอนนั้น เงียบจริงๆ
“เอ่อ..ฉันต้องกลับไปดูแลแม่แล้วเหล่ะ” ฉันลุกขึ้นและกำลังจะเดินแต่ มือกอล์ฟ จับ มือฉันไว้ มือของเค้าชุ่มเหงื่อมาก ฉันรู้สึกไอร้อนได้เลย แต่ฉันก็ยังมีสติรีบสลัดมือเค้า แล้วเดินไป แต่! เขายังไม่ยอมให้ไป เขาจึงลุกขึ้นวิ่งมาดึงมือฉันแล้วโอบกอดฉันไว้ ฉันยอมให้เขากอด เพราะฉันก็คิดถึงเค้าเหมือนกัน
คุณผู้อ่านค่ะ คุณรองคิดดูนะคะ ท่ามกลางบรรยากาศในตอนเย็นในสวนแล้วยืนอยู่ริมสระน้ำ พระอาทิตย์สีส้มแสดใส่เขาทั้ง 2 คนที่กอดอยู่ และในน้ำก็สะท้อนพระอาทิตย์ใส่เขาทั้ง 2 คน โอย! มันเป็นบรรยากาศชั่งโรแมนนนนนนติกเลยค่ะ
*************ติดตามตอนที่ 10 นะค่ะ กำลังจะไปจะแม่กอล์ฟแล้ว *********
โทรศัพท์ดังขึ้นในวันว่างของฉัน อ่ะ! เบอร์แปลกจัง ไม่คุ้นเลย
“Hello! ค่ะ”
“………”
“Hello Hello! ไม่พูดฉันวางนะค่ะ” ฉันพูดเสียงใส
“เอ่อ….อ…..ฉันจะรอที่ริมสระน้ำที่สวนลุม” เสียงผู้ชายพูดเสียงเรียบจัง
“ใครค่ะ…”
ตู๊ด ตู๊ด ……
“อ้าววางสายซะงั้น แล้วใครกันเนี้ย แล้วฉันต้องไปมั้ยเนี้ย”
ฉันบ่น แล้วไม่ด้วยเหตุผลใด ขาฉันเดินไปยังสวนลุมซะงั้น
“ ดา ดี้ ดา ดา ด๊า ดา ดี ด๊า จะได้คุ้นเคยกัน” ฉันเดินไปร้องเพลงไปอย่างคนอารมร์ดี ( เพลง Say Hi! ) เพลงนี้เหล่ะฉันชอบที่สู๊ด คนร้องก็หล่อ =_+ !!!!!
เอ๊ะ! ตรงนั้นมีผู้ชายนั้นอยู่ นั้นตรงริมสระด้วย ฉันเดินตรงไปและหยุดที่ด้านหลัง ยืนมองด้านหลังเค้า โอ๊ย! แค่ด้านหลังเค้าก็หล่อชะมัดเลย ดูมีเสน่ห์นจัง
“นั่งลงซิ” เขาเอ่ยออกมา (เขารู้ได้งัยเนี้ยเก่งจัง)
ฉันนั่งลงข้างๆเค้า ทำไมฉันรู้สึกเขินจัง ฉันมองที่ด้านข้างที่หน้าเค้า เขาช่างเหมือนคนที่ฉันรู้จักจัง แต่ฉันว่าเค้าอาจจะหล่อกว่าด้วย
“คุณมีอารายเหรอค่ะ” ฉนถามแบบคิคุนิดหน่อย
เขาหันมามองฉัน เอ่ะ! 0_0!!!!! นั้นกอล์ฟ กอล์ฟยิ้มให้ฉันแล้วก็หันไปที่สระน้ำ ฉันเริ่มหมดสนุกขึ้นมาทันทีเลย
“เธอยังเป็นคนที่น่ารักเหมือนเดินนะ” เขาดูเศร้าจัง ไม่เหมือนคนที่ฉันรู้จักเลย
“ฉันก็ยังเป็นของฉันเหมือนเดิมเสมอ คนที่ไม่เหมือนเดินก็คือ นายนะ”
“ฉันเหรอ “
“ใช่! นายดูเศร้าๆอย่างงัยชอบกลอ่ะ”
“อือ……ใช่ ฉันเป็นอย่างนี้ตั้งแต่ได้ยินจากปากไมค์ว่าเธอเกียจฉัน”
“ฉันขอโทษ ที่เป็นต้นเหตุ”
“ไม่ ไม่เกี่ยวกับเธอ เป็นเพราะฉันรักเธอ” เมือกอล์ฟพูดจบก็เงียบ บรรยากาศในตอนนั้น เงียบจริงๆ
“เอ่อ..ฉันต้องกลับไปดูแลแม่แล้วเหล่ะ” ฉันลุกขึ้นและกำลังจะเดินแต่ มือกอล์ฟ จับ มือฉันไว้ มือของเค้าชุ่มเหงื่อมาก ฉันรู้สึกไอร้อนได้เลย แต่ฉันก็ยังมีสติรีบสลัดมือเค้า แล้วเดินไป แต่! เขายังไม่ยอมให้ไป เขาจึงลุกขึ้นวิ่งมาดึงมือฉันแล้วโอบกอดฉันไว้ ฉันยอมให้เขากอด เพราะฉันก็คิดถึงเค้าเหมือนกัน
คุณผู้อ่านค่ะ คุณรองคิดดูนะคะ ท่ามกลางบรรยากาศในตอนเย็นในสวนแล้วยืนอยู่ริมสระน้ำ พระอาทิตย์สีส้มแสดใส่เขาทั้ง 2 คนที่กอดอยู่ และในน้ำก็สะท้อนพระอาทิตย์ใส่เขาทั้ง 2 คน โอย! มันเป็นบรรยากาศชั่งโรแมนนนนนนติกเลยค่ะ
*************ติดตามตอนที่ 10 นะค่ะ กำลังจะไปจะแม่กอล์ฟแล้ว *********
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น