ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ร้านกาแฟ In Love
“กาเหว่า ใครเหรอข้างนอกอ่ะ ฉันเห็นเขานั่งตั้งแต่เมื่อเย็นจนป่านี้ดึกมากแล้วเนี้ย”
“กอล์ฟ”
“อารายนะกาเหว่า” พิมพูดอย่าง งง เล็กน้อย
“ก็กอล์ฟ ไมค์ที่เธอชอบงัย”
ฉันพูดจบ พิมก็เดินออกไปหากอล์ฟทันที แล้วซักพักพิมก็เดินกลับมาหาฉัน
“ใช่ด้วย! กอล์ฟจริงๆด้วย” ^-^;
กอล์ฟเดินเข้ามาในร้าน
“ผมช่วยเก็บร้านนะ”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ เดี๋ยวมือสะอาดของกอล์ฟจะเลอะหมด” พิมพูดยิ้มๆ
“ใช่!” ฉันพูดในทางหมั่นไส้อย่างงัยชอบกล
“ผมทำได้ครับ” กอล์ฟพูดจบก็เดินไปหยิบผ้าขี้ริ้วมาเช็ดโต๊ะ
“ฉันไปล้านจานเองนะ” พิมพูดยิ้มๆใส่ฉัน
“ฉันล้างเอง” ฉันพูด
“ไม่ต้อง ! เธอเก็บร้านไปเลย นี่คือคำสั่ง” พิมชี้นิ้วใส่ฉัน
ฉันเดินไปหยิบไม้ถูพื้นมาเช็ดพื้นแล้วเช็ดตรงที่กอล์ฟยืนอยู่ (อย่างนี้ถ้าเรียกไม่ผิดก็แกล้งกันเห็นๆ)
“กาเหว่า!” กอล์ฟตะหวาดใส่
“ทำมาย” ได้ยินอย่างนี้ฉันก็แกล้งเขาใหญ่เลย เขาก็แกล้งฉันกลับนะ สลับกันไป ฮิฮิ
“พิม ลูก” แม่พิมตะโกนเรียกพิม แล้วหันมามองกอล์ฟแปลกๆ จากนั้นก็ยิ้มๆขึ้นมา
“ค่ะ คาาาาา” พิมตะโกนจากหลังร้าน
“อ่ะ นี้เงินสำหรับวันนี้” แม่พิมยื่นเงินมาให้ฉัน ฉันก็รับไว้
“ขอบคุณค่ะ”
“ฉันไปนะกาเหว่า กอล์ฟ” พิมลาฉันและกอล์ฟ
แล้วจากนั้นฉันก็ปิดประตูแล้วเดินออกจากร้าน
“นี่! นายไม่กลับเหรอ เดินตามฉันทำไม”
“ฉันจะไปส่งเธอ”
“ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวพี่พัฒก็มารับฉัน นั้นงัยมาเหล่ะ” พี่พัฒเดินเข้ามาหาแล้วมองกอล์ฟ
“ใคร กาเหว่า”
“ฉันชื่อกอล์ฟ เป็นแฟนกาเหว่า แล้วนายเป็นใคร ” กอล์ฟโต้กลับ
ฉันว่ากอล์ฟจะเข้าใจผิดนึกว่าพี่พัฒเป็นแฟนฉันม้าง ฉันก็ตกใจนะ0_0
พี่พัฒก็ไม่สนใจจับมือฉันแล้วเดินกลับบ้านทันที ทิ้งกอล์ฟไว้คนเดียว
“กาเหว่า มีแฟนทำไมไม่บอกพี่”
“บ้าเหรอ พี่ก็เชื่อไป กอล์ฟเขาเป็นใครแล้วกาเหว่าเป็นใคร กาเหว่ารู้ตัวนะ”
แล้วฉันก็เดินเข้าห้อง ในคืนนั้นฉันนอนไม่หลับเลย คิดแต่เรื่องกอล์ฟทั้งคืน
********** ติดตามต่อตอนที่ 7 นะค่ะ *********
“กอล์ฟ”
“อารายนะกาเหว่า” พิมพูดอย่าง งง เล็กน้อย
“ก็กอล์ฟ ไมค์ที่เธอชอบงัย”
ฉันพูดจบ พิมก็เดินออกไปหากอล์ฟทันที แล้วซักพักพิมก็เดินกลับมาหาฉัน
“ใช่ด้วย! กอล์ฟจริงๆด้วย” ^-^;
กอล์ฟเดินเข้ามาในร้าน
“ผมช่วยเก็บร้านนะ”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ เดี๋ยวมือสะอาดของกอล์ฟจะเลอะหมด” พิมพูดยิ้มๆ
“ใช่!” ฉันพูดในทางหมั่นไส้อย่างงัยชอบกล
“ผมทำได้ครับ” กอล์ฟพูดจบก็เดินไปหยิบผ้าขี้ริ้วมาเช็ดโต๊ะ
“ฉันไปล้านจานเองนะ” พิมพูดยิ้มๆใส่ฉัน
“ฉันล้างเอง” ฉันพูด
“ไม่ต้อง ! เธอเก็บร้านไปเลย นี่คือคำสั่ง” พิมชี้นิ้วใส่ฉัน
ฉันเดินไปหยิบไม้ถูพื้นมาเช็ดพื้นแล้วเช็ดตรงที่กอล์ฟยืนอยู่ (อย่างนี้ถ้าเรียกไม่ผิดก็แกล้งกันเห็นๆ)
“กาเหว่า!” กอล์ฟตะหวาดใส่
“ทำมาย” ได้ยินอย่างนี้ฉันก็แกล้งเขาใหญ่เลย เขาก็แกล้งฉันกลับนะ สลับกันไป ฮิฮิ
“พิม ลูก” แม่พิมตะโกนเรียกพิม แล้วหันมามองกอล์ฟแปลกๆ จากนั้นก็ยิ้มๆขึ้นมา
“ค่ะ คาาาาา” พิมตะโกนจากหลังร้าน
“อ่ะ นี้เงินสำหรับวันนี้” แม่พิมยื่นเงินมาให้ฉัน ฉันก็รับไว้
“ขอบคุณค่ะ”
“ฉันไปนะกาเหว่า กอล์ฟ” พิมลาฉันและกอล์ฟ
แล้วจากนั้นฉันก็ปิดประตูแล้วเดินออกจากร้าน
“นี่! นายไม่กลับเหรอ เดินตามฉันทำไม”
“ฉันจะไปส่งเธอ”
“ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวพี่พัฒก็มารับฉัน นั้นงัยมาเหล่ะ” พี่พัฒเดินเข้ามาหาแล้วมองกอล์ฟ
“ใคร กาเหว่า”
“ฉันชื่อกอล์ฟ เป็นแฟนกาเหว่า แล้วนายเป็นใคร ” กอล์ฟโต้กลับ
ฉันว่ากอล์ฟจะเข้าใจผิดนึกว่าพี่พัฒเป็นแฟนฉันม้าง ฉันก็ตกใจนะ0_0
พี่พัฒก็ไม่สนใจจับมือฉันแล้วเดินกลับบ้านทันที ทิ้งกอล์ฟไว้คนเดียว
“กาเหว่า มีแฟนทำไมไม่บอกพี่”
“บ้าเหรอ พี่ก็เชื่อไป กอล์ฟเขาเป็นใครแล้วกาเหว่าเป็นใคร กาเหว่ารู้ตัวนะ”
แล้วฉันก็เดินเข้าห้อง ในคืนนั้นฉันนอนไม่หลับเลย คิดแต่เรื่องกอล์ฟทั้งคืน
********** ติดตามต่อตอนที่ 7 นะค่ะ *********
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น