ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Goofy&Mikie ดังนักรักซะเลย

    ลำดับตอนที่ #5 : น้องๆ ของแซนด์ แบงค์เหรอ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 70
      0
      2 มี.ค. 48

    ในระหว่างที่ฉันกำลังจะเดินออกจากรั้วโรงเรียนฉันก็ได้ยินเสียง

    “ อ้า….า……” “กรี๊ด………ด……ด” เป็นเสียงที่บ้าคลังจริง ๆ

    ฉันเดินเข้าไปหาสิ่งที่ผู้หญิงต่างกรี๊ดกราด ฉันเห็นกลุ่มผู้ชายกำลังเล่นบาส

    “อ๊ะ! นั้นไมค์นี่ คนเมื่อเช้า” ฉันสงสัยจังทำไมผู้หญิงถึงกรี๊ดให้นายไมค์ ด้วยความสงสัยฉันจึงถามเด็กผู้หญิงที่ยืนข้างๆ

    “เธอ เธอ ทำไมเธอถึงกรี๊ดเขาหล่ะ”

    “นี่เธอ ต๊าย! เธอไม่รู้จักไมค์ กอล์ฟ เหรอ 2 พี่น้องเนี้ยหล่อน่ารัก และเป็นเด็กจีด้วยอีกไม่นานคงจะเป็นนักร้องแล้วม้างและอีกอย่างนะเขาเป็นน้องๆของพี่แซนด์ของฉันด้วย รู้จักมะ แซนด์ แบงค์ อ่ะ” ผู้หญิงคนนี้ตอบยาวมาก….

    “เหรอ นักร้องเหรอ” 0_0+ ฉันตกใจมาก

      ฉันยืนดูได้ซักพักแล้วก็เดินกลับไปทำงานที่ร้าน

      ในทุก ๆ วันหลังเลิกเรียนฉันทำงานอยู่ร้านกาแฟของแม่พิม ในร้านมีคนทำงานแค่ 3 คน เพราะร้านกาแฟที่นี้เป็นร้านเล็ก ๆ ในร้านมีคนทำงานก็มี ฉัน พิม และพี่กิ๊ฟ พี่กิ๊ฟเป็นนักศึกษาว่าง ๆ ก็มีทำบ้างเรียกว่าทำเป็นกะเวลาก็ว่าได้

    “นี่ พิม พี่กิ๊ฟไม่อยู่เหรอ”

    “เห็นว่าวันนี้ติดสอบนะ”

    “เอ่อ..อ…..พิม เธอรู้จักนักร้องที่ชื่อแซนด์ แบงค์มะ”

    “รู้จักซิ แต่มันนานแล้วนะ เกือบ 8 ปีก็ว่าได้นะ”

    “นานมากเลยเหรอ แล้ว…….ไมค์  เหล่ะ”

    “ไมค์ ไหน….อ๋อ….ไมค์กอล์ฟนะเหรอ รู้ซิ ฉันเคยเห็นในWebนะ ฉันนะชอบเขามากเลย 2คนนี้อ่ะหน้ารัากกกกกกมากเลย เออใช่ เรียนที่เดียวกับเธอนี่ อย่าบอกนะว่าเธอเจอเขาแล้วนะ โอ้พระเจ้าจอซ์ส มันดีมากกกกค่ะ”

    ฉันยิ้มให้เป็นเชิงว่า ใช่ ฉันเห็นเขา 2 คน

    “ อ๊ะ โต๊ะ 2” พิมหยิบถาดกาแฟ ขนมปังให้

    “จ๊ะ” ฉันรับแล้วเดินไปวางที่โต๊ะ 2

    “กาเหว่า ข้างนอกมีคนมานั่ง ไปดูซิ”

    “จ้าาาาาา คุณหนู” แล้วฉันก็เดินออกไป

    “รับอารายดีค่ะ”

    “แล้วที่นี้มีอารายขายมั่งครับ” เขาหันหน้ามามอง

    “กอล์ฟ!” ฉันอุธานออกมาเมื่อคนที่ฉันถามนั้นก็คือ กอล์ฟ ไมค์นั้นเอง

    “มีนมสด โอวัลติน กาแฟ ขนมปังค่ะ” ดูเขา 2 คนยิ้มๆนะ

    “นั้นโอวัลตินแล้วกัน ไมค์เหล่ะ”

    “นมสดแก้วแล้วขนมปังมา 2 แล้วกัน”

    “ค่ะ รอซักครู่นะค่ะ” ฉันเดินออกไป

    “นี่ เธอต้องเป็นคนชงเองนะ” เสียงกอล์ฟตะโกนมาจากด้านหลัง

    “ได้แล้วค่ะ” ฉันวางแก้วนมสดและโอวัลตินแล้วก็เดินหลังหันกลับ

    “ขอบคุณครับ อย่าเพิ่งไปซิ ยังไม่ได้พิจารณาเลย”

    ฉันเดินหันกลับมาที่โต๊ะ ดูกอล์ฟดื่มโอวัลติน

    “อร่อยมั้ยค่ะ คุณชายกอล์ฟ”

    “ก็……อร่อยนะ”

    แล้วฉันก็เดินเข้าร้านทำงานเหมือนเดิน ส่วน 2 คนนะเหรอ ฉันเหลือบๆดูบ้างเห็นไมค์ไปแล้วแต่กอล์ฟซิยังอยู่

    *********** อ่านต่อตอนที่ 6 นะค่ะ************

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×