ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : นางฟ้าตกอับ
วันงานสโมสร
หลังเลิกเรียน
ฉันในระหว่างที่ฉันจะเดินออกจากโรงเรียน ฉันจำเป็นต้องเดินผ่านสนามบาส และเกือบทุกวันด้วย ฉันก็ได้ยินเสียง “กรี๊ด…ด.. อ้า!!! ไมค์น่ารักจังเลย” อย่างนี้เป็นประจำ( ก็แหง่เล่ะ!!! ไมค์เขาเป็นขวัญใจประชาชีไปแล้ว “
“จ๊ะเอ๋!!!!”
“พิม มาได้งัย”
“มาได้แล้วกัน ป่ะ!! เราไปแต่งตัวกัน เนี้ยถ้าพี่พัฒไม่บอกฉันน่ะ ฉันไม่รู้นะว่ากาเหว่าเพื่อนสาวของฉันจะ ไปงานสโมสรด้วย ฉันเลยขออาสาเป็นคนที่จะทำให้เธอเป็นคนเด่นที่สุดของงาน”
“แหม…ไม่ต้องขนาดนั้นหรอก นี่เดี๋ยวน่ะ!!! เธอแอบไปคุยกับพี่พัฒโดยไม่ขออนุญาติฉัน นี้มันอย่างงัยกัน”
“ก็…..อ่ะน่ะ”
“แหม…..เขินซะหน้าแดงเลยน่ะ…จะแปลงร่างเป็นลูกมะเขือเทศเหรอจ๊ะ”
เรา 2 คนเดินไป คุยไป จนมาถึงที่บ้านฉัน 0_0^^^^^ อารายกันเนี้ยบ้านฉัน เต็มไปด้วยเครื่องสำอาง
“นี่ พิม มันอารายกัน”
“ฉันไปขอยื่มจากแม่มาน่ะ กะจะขอนิดเดียวน่ะ แต่ดูไปดูมา อยากเอามาให้หมดเลย”
พิมแต่งหน้าให้ฉันอย่างมืออาชีพแล้วเล่ะ โอ้โห้เราแต่งตัวได้นานมากเลย ปาเข้าไป จะ 6โมงเล่ะ
“ กาเหว่า.วว….ว…” เสียงไมค์จอมทะเล้น ดังจากหน้าบ้าน “ นี่ กาเหว่า กอล์ฟมารับแล้วน่ะ”
“เฮ้ย!! มากัน 2 คนทำไมต้องเรียกชื่อ ฉันคนเดียวเล่ะ” กอล์ฟแย้งขึ้น
ฉันเดินออกมากับพิม “ อัน แอ๊น…..เจ้าหญิงเสด็จแว้ววววววว” เสียงพิมพูดขึ้น
0_0 0_0 กอล์ฟและไมค์ตะลึงพร้อมกัน เอ๊ะ!! เริ่มไม่มั่นใจตัวเองเล่ะ
“กาเหว่าเหรอเนี้ย น่ารักโครต” เสียงไมค์เอ่ยชม
“ใช่…” กอล์ฟเห็นด้วย
“นี่ นี่ นี่ เราไปกันเถอะ มัวมองอยู่นั้นเล่ะ”
…..เอี๋ยด…. รถเก๋งของกอล์ฟ ไมค์ พาเรามาถึง หน้าปราสาท เอ้ย!! ไม่ใช่ บ้าน
เราเดินเข้าไปในบ้าน ฉันมองดูในงานอย่างไม่คิดไม่เคยฝันว่าซักวันจะได้มาที่อย่างนี้ด้วย ฉันมองไป ไม่เห็นมีวัยรุ่นเดินผ่านเลย ไม่มีด้วยซ้ำไป
“สวัสดีค่ะ” ฉันกับพิมยกมือไหว้แม่กอล์ฟและเพื่อนแม่กอล์ฟ
“สวัสดีจ๊ะ” แม่กอล์ฟและเพื่อนแม่กอล์ฟรับไหว้
“เด็กคนนี้เหรอค่ะ ที่ได้รับทุนอินเตอร์ แหมน่ารักจังน่ะค่ะ แถมเก่งอีกด้วย” เพื่อนแม่กอล์ฟ ยิ้มๆให้
“ค่ะ เก่ง และน่ารัก” แม่กอล์ฟเสริม
“บ้านหนูอยู่ที่ไหนเหรอจ๊ะ” เพื่อนแม่กอล์ฟยิงคำถามต่อ ฉันก็ไม่ลังเล หันตอบทันที
“อยู่ ชุมชนสลัมริมแม่น้ำค่ะ”
“เหรอค่ะ อยู่สลัม ต๊าย!!! ดูผิวพรรณ ไม่รู้นะค่ะว่าอยู่ในสลัม”
“เอ่อ….กอล์ฟไมค์ลูก พาเพื่อนไปทานของว่างป่ะ” แม่กอล์ฟพูดตัดบท<<< หรือช่วยเราน่ะ
เราไปนั่งที่โต๊ะ หาอารายทานเล่น และบนเวทีก็มีพิธีกรขึ้นมา
“สวัสดีครับ ท่านผู้มีเกริ์ตทุกท่าน ทางเจ้าภาพฝากบอกกระผมมาว่า ชั่งภูมิใจยิ่งนักที่ทุกคนมางานวันเกิด คุณหญิง และวันนี้เรามี เซอร์ไพร์ อีกงาน คืองานเปิดตัวลูกสาวคนเดียวของคุณหญิงอีกด้วยครับ และต่อไปนี้เราจะเริ่มงานวันเกิดของคุณหญิงน่ะบัดนี้ และขอเชิญคุณหญิงขึ้นมาเอ่ยอะไรเล็กน้อยก่อนน่ะครับ เชิญครับ!!!”
ฉันมองดูคุณหญิง เขาเหมาะมากที่จะเป็นคุณหญิง ช่างดูดีมีสง่าราศียิ่งนัก
:+: นี่ๆๆๆนี่ ต่อไปตอนที่19 แล้วน่า ใครที่อ่านมาตลอกเนี้ย โครตเก่งเลย ขอนักถือเลยน่ะ :+:
หลังเลิกเรียน
ฉันในระหว่างที่ฉันจะเดินออกจากโรงเรียน ฉันจำเป็นต้องเดินผ่านสนามบาส และเกือบทุกวันด้วย ฉันก็ได้ยินเสียง “กรี๊ด…ด.. อ้า!!! ไมค์น่ารักจังเลย” อย่างนี้เป็นประจำ( ก็แหง่เล่ะ!!! ไมค์เขาเป็นขวัญใจประชาชีไปแล้ว “
“จ๊ะเอ๋!!!!”
“พิม มาได้งัย”
“มาได้แล้วกัน ป่ะ!! เราไปแต่งตัวกัน เนี้ยถ้าพี่พัฒไม่บอกฉันน่ะ ฉันไม่รู้นะว่ากาเหว่าเพื่อนสาวของฉันจะ ไปงานสโมสรด้วย ฉันเลยขออาสาเป็นคนที่จะทำให้เธอเป็นคนเด่นที่สุดของงาน”
“แหม…ไม่ต้องขนาดนั้นหรอก นี่เดี๋ยวน่ะ!!! เธอแอบไปคุยกับพี่พัฒโดยไม่ขออนุญาติฉัน นี้มันอย่างงัยกัน”
“ก็…..อ่ะน่ะ”
“แหม…..เขินซะหน้าแดงเลยน่ะ…จะแปลงร่างเป็นลูกมะเขือเทศเหรอจ๊ะ”
เรา 2 คนเดินไป คุยไป จนมาถึงที่บ้านฉัน 0_0^^^^^ อารายกันเนี้ยบ้านฉัน เต็มไปด้วยเครื่องสำอาง
“นี่ พิม มันอารายกัน”
“ฉันไปขอยื่มจากแม่มาน่ะ กะจะขอนิดเดียวน่ะ แต่ดูไปดูมา อยากเอามาให้หมดเลย”
พิมแต่งหน้าให้ฉันอย่างมืออาชีพแล้วเล่ะ โอ้โห้เราแต่งตัวได้นานมากเลย ปาเข้าไป จะ 6โมงเล่ะ
“ กาเหว่า.วว….ว…” เสียงไมค์จอมทะเล้น ดังจากหน้าบ้าน “ นี่ กาเหว่า กอล์ฟมารับแล้วน่ะ”
“เฮ้ย!! มากัน 2 คนทำไมต้องเรียกชื่อ ฉันคนเดียวเล่ะ” กอล์ฟแย้งขึ้น
ฉันเดินออกมากับพิม “ อัน แอ๊น…..เจ้าหญิงเสด็จแว้ววววววว” เสียงพิมพูดขึ้น
0_0 0_0 กอล์ฟและไมค์ตะลึงพร้อมกัน เอ๊ะ!! เริ่มไม่มั่นใจตัวเองเล่ะ
“กาเหว่าเหรอเนี้ย น่ารักโครต” เสียงไมค์เอ่ยชม
“ใช่…” กอล์ฟเห็นด้วย
“นี่ นี่ นี่ เราไปกันเถอะ มัวมองอยู่นั้นเล่ะ”
…..เอี๋ยด…. รถเก๋งของกอล์ฟ ไมค์ พาเรามาถึง หน้าปราสาท เอ้ย!! ไม่ใช่ บ้าน
เราเดินเข้าไปในบ้าน ฉันมองดูในงานอย่างไม่คิดไม่เคยฝันว่าซักวันจะได้มาที่อย่างนี้ด้วย ฉันมองไป ไม่เห็นมีวัยรุ่นเดินผ่านเลย ไม่มีด้วยซ้ำไป
“สวัสดีค่ะ” ฉันกับพิมยกมือไหว้แม่กอล์ฟและเพื่อนแม่กอล์ฟ
“สวัสดีจ๊ะ” แม่กอล์ฟและเพื่อนแม่กอล์ฟรับไหว้
“เด็กคนนี้เหรอค่ะ ที่ได้รับทุนอินเตอร์ แหมน่ารักจังน่ะค่ะ แถมเก่งอีกด้วย” เพื่อนแม่กอล์ฟ ยิ้มๆให้
“ค่ะ เก่ง และน่ารัก” แม่กอล์ฟเสริม
“บ้านหนูอยู่ที่ไหนเหรอจ๊ะ” เพื่อนแม่กอล์ฟยิงคำถามต่อ ฉันก็ไม่ลังเล หันตอบทันที
“อยู่ ชุมชนสลัมริมแม่น้ำค่ะ”
“เหรอค่ะ อยู่สลัม ต๊าย!!! ดูผิวพรรณ ไม่รู้นะค่ะว่าอยู่ในสลัม”
“เอ่อ….กอล์ฟไมค์ลูก พาเพื่อนไปทานของว่างป่ะ” แม่กอล์ฟพูดตัดบท<<< หรือช่วยเราน่ะ
เราไปนั่งที่โต๊ะ หาอารายทานเล่น และบนเวทีก็มีพิธีกรขึ้นมา
“สวัสดีครับ ท่านผู้มีเกริ์ตทุกท่าน ทางเจ้าภาพฝากบอกกระผมมาว่า ชั่งภูมิใจยิ่งนักที่ทุกคนมางานวันเกิด คุณหญิง และวันนี้เรามี เซอร์ไพร์ อีกงาน คืองานเปิดตัวลูกสาวคนเดียวของคุณหญิงอีกด้วยครับ และต่อไปนี้เราจะเริ่มงานวันเกิดของคุณหญิงน่ะบัดนี้ และขอเชิญคุณหญิงขึ้นมาเอ่ยอะไรเล็กน้อยก่อนน่ะครับ เชิญครับ!!!”
ฉันมองดูคุณหญิง เขาเหมาะมากที่จะเป็นคุณหญิง ช่างดูดีมีสง่าราศียิ่งนัก
:+: นี่ๆๆๆนี่ ต่อไปตอนที่19 แล้วน่า ใครที่อ่านมาตลอกเนี้ย โครตเก่งเลย ขอนักถือเลยน่ะ :+:
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น