ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : กอล์ฟ ผู้ชายที่น่ารัก
ตอนเย็น ก่อนวันงาน ราตรีสโมสร หนึ่ง วัน
“ กาเหว่า กาเหว่า..” กอล์ฟเรียกฉันที่หน้าประตูบ้านตั่งแต่เช้าเลย
“จ๊ะ รอแป๊บน่ะ” ฉันขานรับ
“อ่ะ กาเหว่า ชุด “ กอล์ฟ ยื่นกล่องชุดมาให้
“แหม…รวยจังน่ะ ซื้อให้อีกเล่ะ “
“แม่ฉัน ซื้อมาให้ต่างหาก”แล้วกอล์ฟก็เข้ามาในบ้านและนั่งลงที่เก้าอี้ระเบียงที่ติดกับแม่น้ำ “ที่นี่ อากาศดีน้อ”
“อือ อึ อากาศดี แต่ทรุดโทรมน้อ” แล้วฉันก็มานั่งข้างๆกอล์ฟ
“เดี๋ยว ตอนเย็นพรุ่งนี้ กอล์ฟมารับน่ะ”
“อือ แล้วงานที่ว่า เนี้ย งานอารายเหรอ แม่กอล์ฟ ถึงต้องซื้อชุดให้ฉันด้วย”
“งานฉลอง วันเกิดของ คุณหญิง อัมพรวดี บุญะรัตนกุลศิริ ที่จริง ครอบครัวเราไม่ชอบออกงานกันหรอก แต่แม่เกรงใจคุณหญิงเค้า ก็คุณหญิงเป็นเพื่อนแม่ตอน ประถม”
“เหรอ แต่เป็นถึงคุณหญิงเลยเหรอ ตายเล่ะ ฉันไม่ไปดีกว่า”
“ไม่ต้องเลย อารายก็ตาม เธอก็ต้องไป เข้าใจมะ” แล้วกอล์ฟก็มองไปที่แม่น้ำ
“ฉันไม่ได้มองแม่น้ำอย่างนี้ นานมากเลยเล่ะ”
“ก็อย่างนี้เล่ะ คน กรุงเทพ”
“กาเหว่า กาเหว่า ดูซิพี่ซื้ออารายมากิน” เสียงพี่พัฒดังขึ้นจนฉันกับกอล์ฟ สะดุ้ง
“หวัดดีครับ พี่พัฒ” กอล์ฟยกมือไหว้
“เฮ้ย!! ทีหลังไม่ต้องหวัดดีน่ะ เราอายุห่างกันแค่ ปีเดียวเอง และอีกอย่างดูว่าพี่แก่ไปด้วย”
“ครับ” กอล์ฟตอบ “เดี๋ยวอยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันซิ ถ้าไม่รังเกียจน่ะ”
“ไม่อยู่แล้วครับ “
เรา 3 คนทานข้าวกันจนอิ่มเลย มื้อนี้ แปลกตาสำหรับกอล์ฟหน่อย ก็เพราะว่ามื้อนี้ มีน้ำพริก ปลาทู เมื่อกินเสร็จฉันก็เดินมาส่งกอล์ฟที่หน้าปากซอย
“ว่างัย กาเหว่า”
“ไอ้ตี๋”
“เมื่อ ไร กาเหว่าจะเรียกพี่ว่า พี่ตี๋ ซักทีเล่ะ”
“ไอ้บ้า!!!”
“เอ๊ะ ด่าอย่างงี้ เขาเรียกว่า ชอบรึเปล่าว่ะ” แล้วมันก็หันไปพูดกับพวกมันอีก 2 คน
“ขอโทษน่ะครับ ให้เกรียติ์ผู้หญิงหน่อยซิครับ” กอล์ฟน่ารักจัง
“มันเรื่องอารายของมึงว่ะ”
“เรื่องของกาเหว่าก็คือเรื่องของผม รวมทั้งเรื่องที่คุณจงใจจะฆ่าแม่กาเหว่าทางอ้อมด้วย” ฉันรู้สึกว่ากอล์ฟจะเดือดขึ้นเลื่อยๆ
“ใช่!!! ฉันอุตสาห์หวังดี ช่วยแม่ของกาเหว่า ไปดี ไม่ต้องเป็นทุกข์งัย” โผ๊ะ!!!!! ไอ้ตี๋ถูกพี่พัฒชก
“มึงยังไม่เข็ดเหรอ ว่าแล้วมึงต้องลาวีน้องกูแน่ ต่อไปนี้ ถ้ากูยังเห็นมึงมายุ้งกับน้องกูอีก กูจำจับมึงส่งตำรวจ ข้อหา ฆ่าแม่กู และ หมิ่นประมาณ คราวนี้ มึงหนีไม่พ้นแน่” แล้วพี่พัฒก็ชกอีกที
“ไปเถอะ กอล์ฟ” พี่พัฒบอก
“ขอบคุณครับ” แล้วกอล์ฟก็เดินไปขึ้นรถ TAXY
\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ จบแว้ววววตอนที่ 17 ต่อไปตอนที่ 18 แว้ววววว ต้องติดตามกันต่อเหล่ะ\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\
“ กาเหว่า กาเหว่า..” กอล์ฟเรียกฉันที่หน้าประตูบ้านตั่งแต่เช้าเลย
“จ๊ะ รอแป๊บน่ะ” ฉันขานรับ
“อ่ะ กาเหว่า ชุด “ กอล์ฟ ยื่นกล่องชุดมาให้
“แหม…รวยจังน่ะ ซื้อให้อีกเล่ะ “
“แม่ฉัน ซื้อมาให้ต่างหาก”แล้วกอล์ฟก็เข้ามาในบ้านและนั่งลงที่เก้าอี้ระเบียงที่ติดกับแม่น้ำ “ที่นี่ อากาศดีน้อ”
“อือ อึ อากาศดี แต่ทรุดโทรมน้อ” แล้วฉันก็มานั่งข้างๆกอล์ฟ
“เดี๋ยว ตอนเย็นพรุ่งนี้ กอล์ฟมารับน่ะ”
“อือ แล้วงานที่ว่า เนี้ย งานอารายเหรอ แม่กอล์ฟ ถึงต้องซื้อชุดให้ฉันด้วย”
“งานฉลอง วันเกิดของ คุณหญิง อัมพรวดี บุญะรัตนกุลศิริ ที่จริง ครอบครัวเราไม่ชอบออกงานกันหรอก แต่แม่เกรงใจคุณหญิงเค้า ก็คุณหญิงเป็นเพื่อนแม่ตอน ประถม”
“เหรอ แต่เป็นถึงคุณหญิงเลยเหรอ ตายเล่ะ ฉันไม่ไปดีกว่า”
“ไม่ต้องเลย อารายก็ตาม เธอก็ต้องไป เข้าใจมะ” แล้วกอล์ฟก็มองไปที่แม่น้ำ
“ฉันไม่ได้มองแม่น้ำอย่างนี้ นานมากเลยเล่ะ”
“ก็อย่างนี้เล่ะ คน กรุงเทพ”
“กาเหว่า กาเหว่า ดูซิพี่ซื้ออารายมากิน” เสียงพี่พัฒดังขึ้นจนฉันกับกอล์ฟ สะดุ้ง
“หวัดดีครับ พี่พัฒ” กอล์ฟยกมือไหว้
“เฮ้ย!! ทีหลังไม่ต้องหวัดดีน่ะ เราอายุห่างกันแค่ ปีเดียวเอง และอีกอย่างดูว่าพี่แก่ไปด้วย”
“ครับ” กอล์ฟตอบ “เดี๋ยวอยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันซิ ถ้าไม่รังเกียจน่ะ”
“ไม่อยู่แล้วครับ “
เรา 3 คนทานข้าวกันจนอิ่มเลย มื้อนี้ แปลกตาสำหรับกอล์ฟหน่อย ก็เพราะว่ามื้อนี้ มีน้ำพริก ปลาทู เมื่อกินเสร็จฉันก็เดินมาส่งกอล์ฟที่หน้าปากซอย
“ว่างัย กาเหว่า”
“ไอ้ตี๋”
“เมื่อ ไร กาเหว่าจะเรียกพี่ว่า พี่ตี๋ ซักทีเล่ะ”
“ไอ้บ้า!!!”
“เอ๊ะ ด่าอย่างงี้ เขาเรียกว่า ชอบรึเปล่าว่ะ” แล้วมันก็หันไปพูดกับพวกมันอีก 2 คน
“ขอโทษน่ะครับ ให้เกรียติ์ผู้หญิงหน่อยซิครับ” กอล์ฟน่ารักจัง
“มันเรื่องอารายของมึงว่ะ”
“เรื่องของกาเหว่าก็คือเรื่องของผม รวมทั้งเรื่องที่คุณจงใจจะฆ่าแม่กาเหว่าทางอ้อมด้วย” ฉันรู้สึกว่ากอล์ฟจะเดือดขึ้นเลื่อยๆ
“ใช่!!! ฉันอุตสาห์หวังดี ช่วยแม่ของกาเหว่า ไปดี ไม่ต้องเป็นทุกข์งัย” โผ๊ะ!!!!! ไอ้ตี๋ถูกพี่พัฒชก
“มึงยังไม่เข็ดเหรอ ว่าแล้วมึงต้องลาวีน้องกูแน่ ต่อไปนี้ ถ้ากูยังเห็นมึงมายุ้งกับน้องกูอีก กูจำจับมึงส่งตำรวจ ข้อหา ฆ่าแม่กู และ หมิ่นประมาณ คราวนี้ มึงหนีไม่พ้นแน่” แล้วพี่พัฒก็ชกอีกที
“ไปเถอะ กอล์ฟ” พี่พัฒบอก
“ขอบคุณครับ” แล้วกอล์ฟก็เดินไปขึ้นรถ TAXY
\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ จบแว้ววววตอนที่ 17 ต่อไปตอนที่ 18 แว้ววววว ต้องติดตามกันต่อเหล่ะ\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น