ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ความน่ารักของแม่กอล์ฟ
เลิกเรียน กอล์ฟมาดักรอที่หน้าห้องเลย ดูผู้หญิงในห้องซิ ตาลุกวาวเลย
“ป่ะ!!!” กอล์ฟจับมือฉันแล้วพามายังบ้าน หลังใหญ่มากกกก เขาพาฉันมาที่ห้องนั่งเล่น
“รออยู่นี่น่ะ” กอล์ฟบอกแล้วออกจากห้องไป
มีคนรีบใช้เอาน้ำมาให้ ฉันฉันยังตกใจเล็กน้อย
“ขอบคุณค่ะ ที่จริงไม่ต้องเอามาให้ก็ได้ค่ะ หนูเกรงใจน่ะค่ะ” ฉันพูดอย่างระอายใจ
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มันเป็นหน้าที่นะค่ะ” แล้วเขาก็ยิ้มให้ฉันแล้วออกไป
แม่กอล์ฟมาแล้วอ่ะ ฉันอึ่งเลย แม่กอล์ฟไม่ใช่อย่างที่ฉันนึกเลย มาดของคุณหญิงไฮโซ ไม่ค่อยมีเลย มีแต่ความเป็นกันเองสุดๆ แม่กอล์ฟ ดูวันรุ่นมาก
“สวัสดีค่ะ” แม่กอล์ฟรับไหว้
“ชื่อกาเหว่าเหรอ ชื่อน่ารักเชียว ไม่เคยได้ยินเลย” ฉันยิ้มลูกเดียวเลย
“ฉันเสียใจด้วยน่ะ กับแม่ของหนู เป็นใคร ใครก็รับความจริงไม่ได้หรอกน้อ”
“ค่ะ แม่เป็นทุกสิ่งในชีวิตน่ะค่ะ”
“อือ..ใช่..หนูอยู่ในสลัมเหรอ ฉันไม่อยากเชื่อเลย หนูดูดีกว่าที่ฉันคิดอีก ถ้าหนูบอกว่ามาจากตระกูลร่ำรวย ฉันเชื่อโดยไม่ต้อง ขอรับความคิดเห็นเลยน่ะเนี้ย เด็กสมัยเนี้ยรับความจริง ที่ตัวเองเกิดมาไม่ได้หรอก ฉันเห็นหนูคนแรกด้วยมั่งที่รับความจริงที่ตัวเองเกิดมาได้ หนูนี่เป็นคนซื่อตรงจริงน่ะ”
“ขอบคุณค่ะ” ฉันยิ้มลูกเดียวอีกเล่ะ
“อือ เห็นกอล์ฟบอกว่า หนูได้ทุนเอกชนอินเตอร์มาด้วยเหรอ เก่งจัง”
“ขอบคุณค่ะ ทุนนี่นะค่ะ ได้แค่ 2 คนในประเทศเท่านั้นนะค่ะ” ฉันได้ที รีบอวดตัวเองเลย
“โอ้โห เก่งจัง”
ฉัน คุยกับแม่กอล์ฟ อย่างสนุก คุยกันทุกเรื่องอย่างสนิทเลย
“ให้ฉันไปส่งน่ะ” กอล์ฟพูด ในตอนนี้เป็นเวลา 6.30 ได้
“ไม่ต้องหรอก วันนี้ฉันอารมณ์ดี ขอเดินเล่นคนเดียวดีกว่า”
แล้วฉันก็เดินเล่นไปเลื่อยๆ มองดูปากกาที่ฉันขอมาจากแม่กอล์ฟ ที่จริงมันวางอยู่ที่ข้างโทรศัพท์ ฉันจึงขอมา มันดูสวยมากเลย แม่กอล์ฟบอกว่าซื้อมาจากญี่ปุ่นตอนที่ไปเที่ยวกันทั้งครอบครัวน่ะ ฉันยิ้มอยู่คนเดียว และฉันก็ทำปากกาตกลงโดยไม่ตั้งใจ ในขนาดที่ฉันก้มลงไปหยิบปากกานั้น ก็มีคนวิ่งมาชนฉันเขา โอ้ย%+๑!!!!$%^* ไม่เป็นภาษาเลย
/////---///// ตอนที่ 15 จบไปแว้ววว โครตดีใจเลย เรื่องมันยาวมากเลย อาจถึงตอนที่ 40 ด้วยมั้งเนี้ย /////--////
“ป่ะ!!!” กอล์ฟจับมือฉันแล้วพามายังบ้าน หลังใหญ่มากกกก เขาพาฉันมาที่ห้องนั่งเล่น
“รออยู่นี่น่ะ” กอล์ฟบอกแล้วออกจากห้องไป
มีคนรีบใช้เอาน้ำมาให้ ฉันฉันยังตกใจเล็กน้อย
“ขอบคุณค่ะ ที่จริงไม่ต้องเอามาให้ก็ได้ค่ะ หนูเกรงใจน่ะค่ะ” ฉันพูดอย่างระอายใจ
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มันเป็นหน้าที่นะค่ะ” แล้วเขาก็ยิ้มให้ฉันแล้วออกไป
แม่กอล์ฟมาแล้วอ่ะ ฉันอึ่งเลย แม่กอล์ฟไม่ใช่อย่างที่ฉันนึกเลย มาดของคุณหญิงไฮโซ ไม่ค่อยมีเลย มีแต่ความเป็นกันเองสุดๆ แม่กอล์ฟ ดูวันรุ่นมาก
“สวัสดีค่ะ” แม่กอล์ฟรับไหว้
“ชื่อกาเหว่าเหรอ ชื่อน่ารักเชียว ไม่เคยได้ยินเลย” ฉันยิ้มลูกเดียวเลย
“ฉันเสียใจด้วยน่ะ กับแม่ของหนู เป็นใคร ใครก็รับความจริงไม่ได้หรอกน้อ”
“ค่ะ แม่เป็นทุกสิ่งในชีวิตน่ะค่ะ”
“อือ..ใช่..หนูอยู่ในสลัมเหรอ ฉันไม่อยากเชื่อเลย หนูดูดีกว่าที่ฉันคิดอีก ถ้าหนูบอกว่ามาจากตระกูลร่ำรวย ฉันเชื่อโดยไม่ต้อง ขอรับความคิดเห็นเลยน่ะเนี้ย เด็กสมัยเนี้ยรับความจริง ที่ตัวเองเกิดมาไม่ได้หรอก ฉันเห็นหนูคนแรกด้วยมั่งที่รับความจริงที่ตัวเองเกิดมาได้ หนูนี่เป็นคนซื่อตรงจริงน่ะ”
“ขอบคุณค่ะ” ฉันยิ้มลูกเดียวอีกเล่ะ
“อือ เห็นกอล์ฟบอกว่า หนูได้ทุนเอกชนอินเตอร์มาด้วยเหรอ เก่งจัง”
“ขอบคุณค่ะ ทุนนี่นะค่ะ ได้แค่ 2 คนในประเทศเท่านั้นนะค่ะ” ฉันได้ที รีบอวดตัวเองเลย
“โอ้โห เก่งจัง”
ฉัน คุยกับแม่กอล์ฟ อย่างสนุก คุยกันทุกเรื่องอย่างสนิทเลย
“ให้ฉันไปส่งน่ะ” กอล์ฟพูด ในตอนนี้เป็นเวลา 6.30 ได้
“ไม่ต้องหรอก วันนี้ฉันอารมณ์ดี ขอเดินเล่นคนเดียวดีกว่า”
แล้วฉันก็เดินเล่นไปเลื่อยๆ มองดูปากกาที่ฉันขอมาจากแม่กอล์ฟ ที่จริงมันวางอยู่ที่ข้างโทรศัพท์ ฉันจึงขอมา มันดูสวยมากเลย แม่กอล์ฟบอกว่าซื้อมาจากญี่ปุ่นตอนที่ไปเที่ยวกันทั้งครอบครัวน่ะ ฉันยิ้มอยู่คนเดียว และฉันก็ทำปากกาตกลงโดยไม่ตั้งใจ ในขนาดที่ฉันก้มลงไปหยิบปากกานั้น ก็มีคนวิ่งมาชนฉันเขา โอ้ย%+๑!!!!$%^* ไม่เป็นภาษาเลย
/////---///// ตอนที่ 15 จบไปแว้ววว โครตดีใจเลย เรื่องมันยาวมากเลย อาจถึงตอนที่ 40 ด้วยมั้งเนี้ย /////--////
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น