ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ไมค์กับเจ๊ม่านร้านก๊วยเตี๋ยว
วันรุ่งขึ้น เวลา 7.30 นาฬิกา
วันนี้วันเสาร์ ฉันเดินออกจากบ้านเพื่อตรงไปที่ร้านพิม เพื่อกลับสู่การทำงานเลี้ยงท้องของฉัน
“กาเหว่า!” ไมค์ตะโกนเรียกฉัน
“ไมค์!” ฉันงงๆ เล็กน้อยเพราะฉันไม่เคยเห็นเขาทำอย่างนี้ ไมค์กินก๊วยเตี๋ยว 0_0^^^
“ไมค์ ทำไมนายมาอยู่ที่นี้ได้เหล่ะ” (ที่นี่คือหน้าปากซอยแถวบ้านฉัน ซึ่งมันเม่อเซ่อมาก)
“ทำไมฉันจะมาไม่ได้เหล่ะ” กวนแต่เช้าเลย แต่ก็น่ารักดี
“แล้วตกลงนายมาอยู่แถวนี้ได้งัยเหล่ะ”
“ก็ฉันมารอเธอนะซิ”
“รอ แล้วนายรู้ได้งัยว่าฉันอยู่ที่นี่”
“ฉันรู้แล้วกัน” +_=^^
“แอบเปิดแฟ้มประวัติฉันเหรอ หรือ ว่านายแอบเปิดล็อคเกอร์ฉัน นายนี่เสียมรรยาทชะมัดเลย แล้วนายมารอฉันทำไมเหล่ะ “
“ก็วันนี้วันหยุด ฉันจะชวนเธอออกไปเดินเล่นน่ะ”
“ไม่ได้หรอก ฉันต้องไปทำงาน”
“นั้น ฉันซื้อเวลาเธอวันนึง”
“นี่! นาย” ฉันตบโต๊ะอย่างแรง จนไมค์กับน้ำก๊วยเตี๋ยวต้องสะดุ้ง
“ขอโทษ ฉันขอโทษ ฉันไมีได้ตั้งใจดูถูกเธอ หรือ ว่าเธอเป็นสิ่งของน่ะ” ไมค์พูดจนฉันน่ะสงสาร
“รู้ก็ดีแล่ะ แล้วจะชวนไปเดินเล่นที่ไหนเหล่ะ”
“เดี๋ยวซิ กินข้าวเช้ารึยัง กินเป็นเพื่อนฉันมะ”
“ไม่อ่ะ ฉันไม่หิว”
“ฉันเลี้ยงเธอน่ะ”
“เอ๊ะ” ฉันโมโหใส่อีกครั้ง( ไม่ใช่ว่าฉันหงุดหงิดเพราะเม๊นไม่มาหรอกน่ะ แต่ฉันเป็นคนที่ไม่ชอบคนดูถูกฉัน)
“แล้วเธออยากไปไหนเหรอ ฉันจะพาไป” ไมค์รีบเปลี่ยนเรื่องทันที
“อือ..อ… แคนนาดาม้าง”
“โอ้โห….รอหน่อยน่ะ ฉันต้องผลิตเงินอีกนานกว่าจะพาเธอไปได้น่ะ”
“จริงเหรอ รีบๆหน่อยแล้วกัน”
“ถ้าคุยกับเธอจริงๆ เธอก็คุยสนุกดีน่ะ”
“เหรอ…จริงเหรอ.”
“อือ” “สูด….ด….” ไมค์ซดน้ำก๊วยเตี๋ยวเสียงดังจัง (เป็นครั้งแรกที่ฉันอยากจะหัวเราะให้ถึงที่สุดเลย ไมค์นี่แปลกจัง)
“นี่ ฉันถามนายจริงๆน่ะ ว่านายไม่เคยกินก๊วยเตี๋ยวเหรอเนี้ย”
“เคยซิ แต่…นานๆครั้งน่ะ” “เฮ้อ! อิ่มจัง ป้าม่านเก็บตังค์ครับ” ป้าม่านที่หมายถึงคือคนเก็บตังต์ที่เป็นกะเทย
“ไอ้เด็กสมัยนี้มันเป็นอย่างงัยเนี้ย” ป้าม่านเดินมา บ่นไป เดินตรงมาที่ไมค์ แล้วมองค้อน ฉันรู้เหตุผลเเล่ะ ตั้งแต่ไมค์เรียกป้าแล้ววววว
“50” ป้าพูดกระแทก “อารายครับทำไมจานเดียว 50 เหล่ะครับ ป้า!” ไมค์ตอบอย่างงง
“นี่ไอ้หนุ่มรูปหล่อ นี่เองไม่รู้อารายเลยรึงัย นี่กาเหว่าแกจังไม่ได้บอกแฟนแกอีกเหรอ”
“อือ …ไม่ใช่..” ฉันยังพูดไม่จบ ป้ารีบพูดแทรก
“ถ้าพ่อหนุ่มเรียกป้าคิด 50 แถมหมัด ถ้าเรียกเจ๊ม่านคิด 15 แถมรอยจูบของเจ๊อีกน่ะ”
“เอ่อ..อ….” ไมค์รู้เรื่องเหล่ะ รีบหยิบเงินให้ป้าเอ้ยเจ๊ม่านทันทีแล้วดึงมือฉันออกไปจากร้านทันที
“เดี๋ยวก่อนไมค์ เจ๊เค้าเข้าใจผิด”
“ชั่งเถอะ” แล้วไมค์ก็เดินนำฉันไป ฉันยังคิดแล้วจะหัวเราะทุกทีเลย ฉันไม่อยากนึกเลยว่าถ้าเจ๊จูบไมค์จะเกิดอารายขึ้นน่ะ
////////++++++++++++////// จบแล้วค่ะตอน 11 ต่อไปตอน 12 อ่านต่อกันนะค่ะ /////+++++++///////
วันนี้วันเสาร์ ฉันเดินออกจากบ้านเพื่อตรงไปที่ร้านพิม เพื่อกลับสู่การทำงานเลี้ยงท้องของฉัน
“กาเหว่า!” ไมค์ตะโกนเรียกฉัน
“ไมค์!” ฉันงงๆ เล็กน้อยเพราะฉันไม่เคยเห็นเขาทำอย่างนี้ ไมค์กินก๊วยเตี๋ยว 0_0^^^
“ไมค์ ทำไมนายมาอยู่ที่นี้ได้เหล่ะ” (ที่นี่คือหน้าปากซอยแถวบ้านฉัน ซึ่งมันเม่อเซ่อมาก)
“ทำไมฉันจะมาไม่ได้เหล่ะ” กวนแต่เช้าเลย แต่ก็น่ารักดี
“แล้วตกลงนายมาอยู่แถวนี้ได้งัยเหล่ะ”
“ก็ฉันมารอเธอนะซิ”
“รอ แล้วนายรู้ได้งัยว่าฉันอยู่ที่นี่”
“ฉันรู้แล้วกัน” +_=^^
“แอบเปิดแฟ้มประวัติฉันเหรอ หรือ ว่านายแอบเปิดล็อคเกอร์ฉัน นายนี่เสียมรรยาทชะมัดเลย แล้วนายมารอฉันทำไมเหล่ะ “
“ก็วันนี้วันหยุด ฉันจะชวนเธอออกไปเดินเล่นน่ะ”
“ไม่ได้หรอก ฉันต้องไปทำงาน”
“นั้น ฉันซื้อเวลาเธอวันนึง”
“นี่! นาย” ฉันตบโต๊ะอย่างแรง จนไมค์กับน้ำก๊วยเตี๋ยวต้องสะดุ้ง
“ขอโทษ ฉันขอโทษ ฉันไมีได้ตั้งใจดูถูกเธอ หรือ ว่าเธอเป็นสิ่งของน่ะ” ไมค์พูดจนฉันน่ะสงสาร
“รู้ก็ดีแล่ะ แล้วจะชวนไปเดินเล่นที่ไหนเหล่ะ”
“เดี๋ยวซิ กินข้าวเช้ารึยัง กินเป็นเพื่อนฉันมะ”
“ไม่อ่ะ ฉันไม่หิว”
“ฉันเลี้ยงเธอน่ะ”
“เอ๊ะ” ฉันโมโหใส่อีกครั้ง( ไม่ใช่ว่าฉันหงุดหงิดเพราะเม๊นไม่มาหรอกน่ะ แต่ฉันเป็นคนที่ไม่ชอบคนดูถูกฉัน)
“แล้วเธออยากไปไหนเหรอ ฉันจะพาไป” ไมค์รีบเปลี่ยนเรื่องทันที
“อือ..อ… แคนนาดาม้าง”
“โอ้โห….รอหน่อยน่ะ ฉันต้องผลิตเงินอีกนานกว่าจะพาเธอไปได้น่ะ”
“จริงเหรอ รีบๆหน่อยแล้วกัน”
“ถ้าคุยกับเธอจริงๆ เธอก็คุยสนุกดีน่ะ”
“เหรอ…จริงเหรอ.”
“อือ” “สูด….ด….” ไมค์ซดน้ำก๊วยเตี๋ยวเสียงดังจัง (เป็นครั้งแรกที่ฉันอยากจะหัวเราะให้ถึงที่สุดเลย ไมค์นี่แปลกจัง)
“นี่ ฉันถามนายจริงๆน่ะ ว่านายไม่เคยกินก๊วยเตี๋ยวเหรอเนี้ย”
“เคยซิ แต่…นานๆครั้งน่ะ” “เฮ้อ! อิ่มจัง ป้าม่านเก็บตังค์ครับ” ป้าม่านที่หมายถึงคือคนเก็บตังต์ที่เป็นกะเทย
“ไอ้เด็กสมัยนี้มันเป็นอย่างงัยเนี้ย” ป้าม่านเดินมา บ่นไป เดินตรงมาที่ไมค์ แล้วมองค้อน ฉันรู้เหตุผลเเล่ะ ตั้งแต่ไมค์เรียกป้าแล้ววววว
“50” ป้าพูดกระแทก “อารายครับทำไมจานเดียว 50 เหล่ะครับ ป้า!” ไมค์ตอบอย่างงง
“นี่ไอ้หนุ่มรูปหล่อ นี่เองไม่รู้อารายเลยรึงัย นี่กาเหว่าแกจังไม่ได้บอกแฟนแกอีกเหรอ”
“อือ …ไม่ใช่..” ฉันยังพูดไม่จบ ป้ารีบพูดแทรก
“ถ้าพ่อหนุ่มเรียกป้าคิด 50 แถมหมัด ถ้าเรียกเจ๊ม่านคิด 15 แถมรอยจูบของเจ๊อีกน่ะ”
“เอ่อ..อ….” ไมค์รู้เรื่องเหล่ะ รีบหยิบเงินให้ป้าเอ้ยเจ๊ม่านทันทีแล้วดึงมือฉันออกไปจากร้านทันที
“เดี๋ยวก่อนไมค์ เจ๊เค้าเข้าใจผิด”
“ชั่งเถอะ” แล้วไมค์ก็เดินนำฉันไป ฉันยังคิดแล้วจะหัวเราะทุกทีเลย ฉันไม่อยากนึกเลยว่าถ้าเจ๊จูบไมค์จะเกิดอารายขึ้นน่ะ
////////++++++++++++////// จบแล้วค่ะตอน 11 ต่อไปตอน 12 อ่านต่อกันนะค่ะ /////+++++++///////
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น