ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : กาเหว่า
สวัสดีค่ะ ผู้อ่านทุกท่าน อยากบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งมาเอง โดยไม่ได้ตั้งใจทำให้แฟนคลับ ไมค์ กอล์ฟ โมโห
ขอแนะนำตัวละครก่อนนะ
กอล์ฟ // พระเอกของเรื่อง นิสัยดี ขี้หึง อารมณ์ไม่คงที่ เป็นคนสบาย ๆ
กาเหว่า / เจน // นางเอกของเรื่อง นิสัยดี ร่าเริง ชอบน้อยใจตัวเองที่เกิดมายากจน
ไมค์ // พี่น้องกอล์ฟ นิสัย สุกเฮฮา ลุย ๆ ไปไหนไปกัน
พิม // เพื่อนสนิทกาเหว่า นิสัย ร่าเริง เป็นกันเอง พูดตรง พ่อเป็นเจ้าของห้างหรู
พี่พัฒ // เป็นพี่ชายของกาเหว่า นิสัยเป็นผู้ใหญ่ สูง 175 อายุ 18 จบ ม.6 ก็ต้องทำงานทุกอย่างเพื่อเลี้ยงน้องให้เรียนสูง ๆและเป็นค่ารักษาแม่ที่ป่วยเป็นอำมพาท
พั้น // เพื่อนกาเหว่าที่บ้านฐานะร่ำรวย บุคคล เป็นสาวห่าว
ใบเตย // เพื่อนกาเหว่าที่โรงเรียน บุคคล เรียบร้อยเป็นหัวหน้าห้อง เกรด 9
ดาว // เพื่อนกาเหว่าในกลุ่ม ร่าเริง นิสัยดี
* นี่คือประวิติย่อ ๆ ของเนื้อเรื่องนี้ ต่อไปเชิญอ่านแล้วค่าาาาาาาา(ขอแทนชื่อนางเองตอนบรรยายว่าฉันนะคะ)
กริ๊ง กริ๊ง
“Hello ! บ้านวินิตศิริ ดิฉัน พิม พูดค่ะ”
“ฉันเอง กาเหว่า เป็นงัยบ้างผลสอบ ฉับสอบผ่านมั้ย ได้เข้า นานาชาติป่ะ”
“เอ่อ……” พิมเสียงหงอย ๆ
“ฉัน……ไม่ได้หรอ” ฉันเสียงหมดหวังทันที
“เธอผ่านนะซิ”
“เย้…..เย้….ดีใจจัง” ตอนนี้ฉันเหมือนคนบ้าเลย กระโดดอยู่ในตู้โทรศัพท์คนเดียว
“เดี๋ยววันนี้ฉันต้องเลี้ยงฉลองเธอหน่อยเละ”
“จ้าาาาาา นั้น 5 โมง ร้านเจ้พิศนะ”
“ OK. จ้าาาาา”
* ร้านเจ้พิศขายส้มตำหน้าบอกซอยทางเข้าบ้านกาเหว่า กาเหว่าอยู่ในสลัม บ้านอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาชั้นเดียวมีระเบียงนั่งดูน้ำใสในแม่น้ำได้ ในต้วบ้านบรรยากาศดีมาก
ฉันดีใจมากเมื่อได้ออกจากตู้โทรศัพท์ สาเหตุที่ดีใจมาจาก ฉันเนี้ยได้สอบชิงทุนนานาชาติร่วมฤดีได้เพราะทั้งประเทศคัดเลือกเพียง 2 คนเท่านั้น ฉันติด 1 ใน 2 คนที่ได้ของประเทศ ภูมิใจจัง ฉันรีบวิ่งไปหาแม่ที่บ้าน
“แม่จ๊ะแม่ หนูสอบได้ค่ะ”
“อือ…..เอ่อ….”แม่พยายามพูดแต่พูดออกมาเป็นคำไม่ได้ ก็แม่ฉันเป็นอำมพาทเนื่องจากเป็นเบาหวาน ฉันสงสารแม่ที่สุดเลย เวลาที่แม่อยากพูดฉันก็จะต้องหยิบไวท์บอร์ดมาให้แม่เขียน แล้วแม่เขียนว่า
“เสียตังไม” แม่เขียนผิดๆถูกๆ ตามภาษาคนเรียนมาน้อย ฉันจึงตอบแม่ไปว่า
“ไม่หรอกจ๊ะ เอกชลเค้าออกให้นะค่ะ”
“แม่จ๊ะเดี่ยว 5โมงหนูออกไปข้างนอกนะค่ะ เด๋ยวป้าแมวจะมาดูแลแม่นะ” แม่พยักหน้า
* ป้าแมวเป็นญาติของแม่ ป้าแมวเป็นคนดีที่สุดเลย เลี้ยงดูฉันตั้งแต่เด็ก ป้าแมวอยู่ข้างบ้านฉันเอง บ้านป้าแมวอยู่ 2 คนกับสามี สามีเป็นคนขยัน ทำงานทั้งวันเลย จึงทำให้ป้าแมวว่างมาดูแลแม่ฉันได้
“มานานแล้วเหรอพิม”ฉันทักพิมเมื่อมาถึงร้ายเจ้พิศ
“นานมากกกกย่ะ เลยเวลามาตั้ง 3 นาที” พิมตอบกวน ๆ
“แหม…..ยัยพิมไม่ค่อยเลยนะ”
“ก็แหง่เหละ”
“เจ้พิศค่ะ ส้มตำปูปลาร้าที่ค่ะ” ฉันตะโกนบอกเจ้พิศ
“ไก่ย่างด้วยนะค่ะ” พิมตะโกนตามหลัง
“นี่อ่ะ ใบแจ้งฉันเอามาจาก ร.ร.”
ฉันเปิดอ่านในใบแจ้งว่า นางสาว วรรณสุณี สีอ่อน ได้ผ่านการสอบชิงทุนเพื่อศึกษาต่อ โรงเรียนนานาชาติร่วมฤดี และโปรดมารับเสื้อผ้านักรียน อุปกรณ์การเรียนที่โรงเรียน ห้อง แนะแนว ในวันพุธที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2547
“อีก 2 วันนะซิ” ฉันตะลึง
“อือ…..ใช่ อร่อยจัง” พิมพูดพรางหยิงไก่ใส่ปาก
“อือ กาหว่า พี่พัฒรู้รึยังหล่ะ”
“วันนี้ยังไม่เห็นหน้าเลย ”
“จะขยันถึงไหนกันเนี้ย”
“แหม….พิมเจอหน้าฉันทีไรถามถึงพี่พัฒทุกทีเลยนะ” ฉันทำหน้ารู้ทัน (ก็แหมแหละพิมชอบพี่ชายฉันนี่)
“เจ้จะเปิดร้านแล้วนะ” เจ้พิศตะโกนบอก
“ค่าาาาาาา” ฉันพูดอย่างเสียงใส ( ก็มีพิมเลี้ยงนี่ไม่ต้องออกตังค์เลย)
ฉันส่งพิมที่บ้านหลังหลังใหญ่ ฉันชอบมองบ้านพิมที่สุดมันใหญ่หรูหรามาก
เมื่อถึงบ้านฉันก็ทำหน้าที่ลูกที่ดีอยู่เป็นประจำนั้นก็คือ พาแม่เข้านอน แล้วฉันก็มานั่งคิดเรื่องเรียนต่อ ฉันดีใจสุด ๆน่ะ
แอ๊ด……..ด.. เสียงประตูบ้านฉันมันดังมากก็ต้องอย่างนี้เหละมันเก่ามาก
“พี่พัฒ” ฉันเรียกพี่ชายสุดที่รักแล้ววิ่งไปกอด
“อารายเนี้ย มากอดพี่ พี่รู้นะ มีเรื่องอะไร”
“ก็….หนูได้ทุนเรียนนานาชาติด้วย” ฉันตอบอย่างดีใจ
“อะไรนะ อย่างนี้ค่าเสื้อผ้า อุป…..”
“ไม่ต้อง worry เลย ทาง ร.ร.ออกให้น่ะ”
“ค่อยยังชั่วหน่อย พี่ไปอาบน้ำก่อนนะ”
“จ๊ะ”
ตลอดทั้งคืนฉันแทบนอนไปหลับน่า
2 วันผ่านไป
วันนี้ฉันตื่นตั้งแต่เช้า แต่งตัวซะสวยเลย วันนี้ฉันจะไปรับอุปกรณ์ ที่โรงเรียนหรูนี่
“ขอโทษครับ…บ….มีใครอยู่มั้ยครับ” เสียงผู้ชายดังขึ้นจากหน้าบ้านฉัน
“อยู่ค่ะ” ฉันวิ่งไปเปิดประตู
“มีของมาส่งครับ เซ็นต์รับด้วยครับ” ฉันรับกล่องไว้ (ปกติไม่มีของส่งมาที่บ้านเลย) ฉันรับเข้าบ้านเพื่อไปเปิดกล่อง ในกล่องมีกระดาษโน็ตว่า “เนื่องด้วยทางโรงเรียนได้เห็นความสะดวกสบายโดยนักเรียนไม่ต้องมาด้วยตัวเองจึงส่ง เสื้อผ้า อุปกรณ์การเรียนมายังนักเรียนทุน” ( ฉันมองดู ) ไม่นะฉันไม่ได้ไปเหรอเนี้ยอุตสาห์แต่งตัวซะสวยเชียว (ไม่ชมตัวเองเลย)ฉันหยิงกระโปรงขึ้นมาดู กระโปรงสั้นจัง ไม่เป็นไร อย่างนี้ก็สวยดี โรงเรียนเปิดอาทิตย์หน้าแน่ะ
ติดตามต่อตอนที่ 2 นะค่ะ
ขอแนะนำตัวละครก่อนนะ
กอล์ฟ // พระเอกของเรื่อง นิสัยดี ขี้หึง อารมณ์ไม่คงที่ เป็นคนสบาย ๆ
กาเหว่า / เจน // นางเอกของเรื่อง นิสัยดี ร่าเริง ชอบน้อยใจตัวเองที่เกิดมายากจน
ไมค์ // พี่น้องกอล์ฟ นิสัย สุกเฮฮา ลุย ๆ ไปไหนไปกัน
พิม // เพื่อนสนิทกาเหว่า นิสัย ร่าเริง เป็นกันเอง พูดตรง พ่อเป็นเจ้าของห้างหรู
พี่พัฒ // เป็นพี่ชายของกาเหว่า นิสัยเป็นผู้ใหญ่ สูง 175 อายุ 18 จบ ม.6 ก็ต้องทำงานทุกอย่างเพื่อเลี้ยงน้องให้เรียนสูง ๆและเป็นค่ารักษาแม่ที่ป่วยเป็นอำมพาท
พั้น // เพื่อนกาเหว่าที่บ้านฐานะร่ำรวย บุคคล เป็นสาวห่าว
ใบเตย // เพื่อนกาเหว่าที่โรงเรียน บุคคล เรียบร้อยเป็นหัวหน้าห้อง เกรด 9
ดาว // เพื่อนกาเหว่าในกลุ่ม ร่าเริง นิสัยดี
* นี่คือประวิติย่อ ๆ ของเนื้อเรื่องนี้ ต่อไปเชิญอ่านแล้วค่าาาาาาาา(ขอแทนชื่อนางเองตอนบรรยายว่าฉันนะคะ)
กริ๊ง กริ๊ง
“Hello ! บ้านวินิตศิริ ดิฉัน พิม พูดค่ะ”
“ฉันเอง กาเหว่า เป็นงัยบ้างผลสอบ ฉับสอบผ่านมั้ย ได้เข้า นานาชาติป่ะ”
“เอ่อ……” พิมเสียงหงอย ๆ
“ฉัน……ไม่ได้หรอ” ฉันเสียงหมดหวังทันที
“เธอผ่านนะซิ”
“เย้…..เย้….ดีใจจัง” ตอนนี้ฉันเหมือนคนบ้าเลย กระโดดอยู่ในตู้โทรศัพท์คนเดียว
“เดี๋ยววันนี้ฉันต้องเลี้ยงฉลองเธอหน่อยเละ”
“จ้าาาาาา นั้น 5 โมง ร้านเจ้พิศนะ”
“ OK. จ้าาาาา”
* ร้านเจ้พิศขายส้มตำหน้าบอกซอยทางเข้าบ้านกาเหว่า กาเหว่าอยู่ในสลัม บ้านอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาชั้นเดียวมีระเบียงนั่งดูน้ำใสในแม่น้ำได้ ในต้วบ้านบรรยากาศดีมาก
ฉันดีใจมากเมื่อได้ออกจากตู้โทรศัพท์ สาเหตุที่ดีใจมาจาก ฉันเนี้ยได้สอบชิงทุนนานาชาติร่วมฤดีได้เพราะทั้งประเทศคัดเลือกเพียง 2 คนเท่านั้น ฉันติด 1 ใน 2 คนที่ได้ของประเทศ ภูมิใจจัง ฉันรีบวิ่งไปหาแม่ที่บ้าน
“แม่จ๊ะแม่ หนูสอบได้ค่ะ”
“อือ…..เอ่อ….”แม่พยายามพูดแต่พูดออกมาเป็นคำไม่ได้ ก็แม่ฉันเป็นอำมพาทเนื่องจากเป็นเบาหวาน ฉันสงสารแม่ที่สุดเลย เวลาที่แม่อยากพูดฉันก็จะต้องหยิบไวท์บอร์ดมาให้แม่เขียน แล้วแม่เขียนว่า
“เสียตังไม” แม่เขียนผิดๆถูกๆ ตามภาษาคนเรียนมาน้อย ฉันจึงตอบแม่ไปว่า
“ไม่หรอกจ๊ะ เอกชลเค้าออกให้นะค่ะ”
“แม่จ๊ะเดี่ยว 5โมงหนูออกไปข้างนอกนะค่ะ เด๋ยวป้าแมวจะมาดูแลแม่นะ” แม่พยักหน้า
* ป้าแมวเป็นญาติของแม่ ป้าแมวเป็นคนดีที่สุดเลย เลี้ยงดูฉันตั้งแต่เด็ก ป้าแมวอยู่ข้างบ้านฉันเอง บ้านป้าแมวอยู่ 2 คนกับสามี สามีเป็นคนขยัน ทำงานทั้งวันเลย จึงทำให้ป้าแมวว่างมาดูแลแม่ฉันได้
“มานานแล้วเหรอพิม”ฉันทักพิมเมื่อมาถึงร้ายเจ้พิศ
“นานมากกกกย่ะ เลยเวลามาตั้ง 3 นาที” พิมตอบกวน ๆ
“แหม…..ยัยพิมไม่ค่อยเลยนะ”
“ก็แหง่เหละ”
“เจ้พิศค่ะ ส้มตำปูปลาร้าที่ค่ะ” ฉันตะโกนบอกเจ้พิศ
“ไก่ย่างด้วยนะค่ะ” พิมตะโกนตามหลัง
“นี่อ่ะ ใบแจ้งฉันเอามาจาก ร.ร.”
ฉันเปิดอ่านในใบแจ้งว่า นางสาว วรรณสุณี สีอ่อน ได้ผ่านการสอบชิงทุนเพื่อศึกษาต่อ โรงเรียนนานาชาติร่วมฤดี และโปรดมารับเสื้อผ้านักรียน อุปกรณ์การเรียนที่โรงเรียน ห้อง แนะแนว ในวันพุธที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2547
“อีก 2 วันนะซิ” ฉันตะลึง
“อือ…..ใช่ อร่อยจัง” พิมพูดพรางหยิงไก่ใส่ปาก
“อือ กาหว่า พี่พัฒรู้รึยังหล่ะ”
“วันนี้ยังไม่เห็นหน้าเลย ”
“จะขยันถึงไหนกันเนี้ย”
“แหม….พิมเจอหน้าฉันทีไรถามถึงพี่พัฒทุกทีเลยนะ” ฉันทำหน้ารู้ทัน (ก็แหมแหละพิมชอบพี่ชายฉันนี่)
“เจ้จะเปิดร้านแล้วนะ” เจ้พิศตะโกนบอก
“ค่าาาาาาา” ฉันพูดอย่างเสียงใส ( ก็มีพิมเลี้ยงนี่ไม่ต้องออกตังค์เลย)
ฉันส่งพิมที่บ้านหลังหลังใหญ่ ฉันชอบมองบ้านพิมที่สุดมันใหญ่หรูหรามาก
เมื่อถึงบ้านฉันก็ทำหน้าที่ลูกที่ดีอยู่เป็นประจำนั้นก็คือ พาแม่เข้านอน แล้วฉันก็มานั่งคิดเรื่องเรียนต่อ ฉันดีใจสุด ๆน่ะ
แอ๊ด……..ด.. เสียงประตูบ้านฉันมันดังมากก็ต้องอย่างนี้เหละมันเก่ามาก
“พี่พัฒ” ฉันเรียกพี่ชายสุดที่รักแล้ววิ่งไปกอด
“อารายเนี้ย มากอดพี่ พี่รู้นะ มีเรื่องอะไร”
“ก็….หนูได้ทุนเรียนนานาชาติด้วย” ฉันตอบอย่างดีใจ
“อะไรนะ อย่างนี้ค่าเสื้อผ้า อุป…..”
“ไม่ต้อง worry เลย ทาง ร.ร.ออกให้น่ะ”
“ค่อยยังชั่วหน่อย พี่ไปอาบน้ำก่อนนะ”
“จ๊ะ”
ตลอดทั้งคืนฉันแทบนอนไปหลับน่า
2 วันผ่านไป
วันนี้ฉันตื่นตั้งแต่เช้า แต่งตัวซะสวยเลย วันนี้ฉันจะไปรับอุปกรณ์ ที่โรงเรียนหรูนี่
“ขอโทษครับ…บ….มีใครอยู่มั้ยครับ” เสียงผู้ชายดังขึ้นจากหน้าบ้านฉัน
“อยู่ค่ะ” ฉันวิ่งไปเปิดประตู
“มีของมาส่งครับ เซ็นต์รับด้วยครับ” ฉันรับกล่องไว้ (ปกติไม่มีของส่งมาที่บ้านเลย) ฉันรับเข้าบ้านเพื่อไปเปิดกล่อง ในกล่องมีกระดาษโน็ตว่า “เนื่องด้วยทางโรงเรียนได้เห็นความสะดวกสบายโดยนักเรียนไม่ต้องมาด้วยตัวเองจึงส่ง เสื้อผ้า อุปกรณ์การเรียนมายังนักเรียนทุน” ( ฉันมองดู ) ไม่นะฉันไม่ได้ไปเหรอเนี้ยอุตสาห์แต่งตัวซะสวยเชียว (ไม่ชมตัวเองเลย)ฉันหยิงกระโปรงขึ้นมาดู กระโปรงสั้นจัง ไม่เป็นไร อย่างนี้ก็สวยดี โรงเรียนเปิดอาทิตย์หน้าแน่ะ
ติดตามต่อตอนที่ 2 นะค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น