คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : MISSION II - Forth
กองไฟส่งแสงเปลวเพลิงโชติช่วงในยามค่ำคืน นีวาร์เลือกที่จะตั้งแคมป์ในป่าที่สำรวจค่อนข้างชัดว่าไม่มีอันตรายอะไรในนั้น เขาพลาดอย่างน่าเสียดาย เขาเห็นผู้นำของเยียนแล้ว เห็นแม้กระทั่งรอยยิ้มน่าเกลียดที่มันหัวเราะดูเหมือนเขาไร้ทางต่อกร!
เสียดาย...
นักมายากลถอนหายใจ พลางหยิบขนมปังออกมาจากชายเสื้ออย่างที่-นักมายากล-เค้าทำกัน
“ปาป่อย…” เสียงหงอยๆของไอ้เตี้ยอัปลักษณ์ทำให้นีวาร์หันไปมองมันอย่างเนือยๆ เขาท้าวแขนลงกับหัวเข่า ก่อนจะยื่นขนมไปเหนือกรงที่ใส่เยียน “บานาน้ะ!” มันกระโดดโลดเต้นดีใจจนหัวชนกรงหลายครั้ง พยายามยื่นมือมาคว้าขนมปัง แต่ก็ไม่สำเร็จ
นีวาร์หัวเราะลั่น ในขณะที่เยียนส่งเสียงโกรธออกมา “เห็นแก่กินกว่าที่คิดแฮะ”
หืม?...เห็นแก่กินงั้นเหรอ?
…ลองเจอกันอีกสักตั้งก็แล้วกัน!
ท่ามกลางแสงแดดร้อนระอุในรอบวัน กองทัพเยียนที่เคลื่อนที่ขยายเข้ามาในอาณาจักรเรื่อยๆก็ดาหน้ามาไม่มีหยุดทัพ พวกมันส่งเสียงร้องน่ารำคาญจนแสบแก้วหู ตัวที่ดูเหมือนจะเป็นคนนำทัพด้านหน้าส่งเสียงร้องอะไรบางอย่าง ก่อนที่พวกมันทั้งหมดจะหยุดนิ่ง
กล่องสีดำปริศนาขนาดเท่าตัวเยียนวางขวางทางอยู่นับร้อย มันกองกันเหมือนปิดทางไม่ให้ฝูงเยียนเดินผ่านได้อย่างสบายๆ มอนสเตอร์ประหลาดตัวหนึ่งส่งเสียงโหวกเหวกสักอย่าง ก่อนที่เยียนแถวหน้าสุดจะเดินออกมาเพียงแถวเดียว
...พวกมันเป็นระบบกว่าที่คิด อย่างกับกองทัพเวสเตอร์การ์ดแน่ะ
แต่ก็นั่นแหละ พวกมันเป็นระเบียบได้ไม่นานหรอก ด้วยสมองอันน้อยนิดที่โง่เง่าเต่าตุ่นของพวกมัน นีวาร์โผล่ออกมาจากกล่องใบหนึ่งที่อยู่ตรงกลาง
เขาลากเสียงยาว “ฮัลโหลวววววว”
ก็เป็นอย่างที่เคย พวกเยียนข้างหน้าวิ่งเข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง แต่ก่อนที่พวกมันจะถึงตัวนีวาร์ เขาก็ผุดลงไปในกล่อง ก่อนที่จะโผล่ขึ้นมาจากกล่องใบอื่น
“ไอ้โง่ แบร่!” นักมายากลแลบลิ้นปลิ้นตาอย่างยียวน ฝูงเยียนโกรธจนตัวสั่น พวกมันวิ่งไปหานีวาร์ หากแต่นีวาร์ก็ไปโผล่ที่กล่องใบอื่น “จับฉันไม่ได้หรอกมินเนี่ยน”
เขาหลอกล่อพวกมันอยู่นานเลยทีเดียว เยียนบางตัวเริ่มปวดหัวจนล้มไปนับดาวอยู่ที่พื้น แต่ก็นั่นแหละ...สิ่งที่เขาต้องการไม่ใช่การเล่นโง่ๆหรอกนะ
“ปี๊โด่วววว ปี๊โด่วววว ปี๊โด่วววว!” เสียงหนึ่งเรียกความสนใจจากนีวาร์ให้หันไปมอง
อยู่นั่นไง! ไอ้ตาเดียวที่เป็นหัวหน้า
แต่ประวัติศาสตร์ก็ซ้ำรอยอีกรอบ ทันทีที่ผู้นำเยียนเห็นนีวาร์สบตากับมันเข้าอย่างจัง มันก็แจ้นออกไปหลบท่ามกลางฝูงมอนสเตอร์อัปลักษณ์นับร้อย สิ้นเสียงของผู้นำ ฝูงเยียนก็กระจายตัวออกไปตามกล่องทุกใบ เหมือนปิดทุกทางหนีของนีวาร์เสียหมดแล้ว!
คิดไม่ผิดจริงๆ...ในขณะที่ลูกน้องนั้นโง่พอตัว ลูกพี่มันกลับฉลาดเหนือตัวอื่นๆ...
แต่ประวัติศาสตร์จะไม่ซ้ำรอย...เพราะนีวาร์มี...กล้วย!
“บานาน๊าาาาาาา~~~!!!” ฝูงเยียนละความสนใจจากนีวาร์ไปชั่วขณะ เมื่อมันเปิดหีบแล้วเจอกล้วย! กล้วยเป็นหวีอยู่ในนั้น ต้องขอบใจป่าละแวกนั้นที่นีวาร์ได้พบกับดงกล้วยเป็นตับ พวกมันเริ่มฉุดกระชากลากกล้วยกันอย่างบ้าคลั่งราวกับเป็นทอง แต่มันก็ไม่ใช่ทอง ถึงแม้สีมันจะเหมือนก็เถอะ
ทันทีที่เหล่าเยียนชูกล้วยกันอย่างโอ้อวด เยียนตัวอื่นๆที่แฝงอยู่กับหัวหน้าก็ตาโตจนแทบถลนออกจากเบ้า พวกมันวิ่งออกมาจากการกำบังหัวหน้าแล้วเข้าไปออเซาะเยียนตัวอื่นเหมือนกับการอ้อนขอกล้วยบ้าง ในขณะที่เจ้าหัวหน้าทำหน้าทำตาเลิ่กลั่ก เหงื่อซกหัวล้านที่ดูเหมือนมันฝรั่ง ผู้นำมองรอบตัวอย่างตระหนกตกใจ มันกำลังหาทางหนี แต่แล้วทั้งร่างของมันก็ลอยขึ้นเหนือพื้นเมื่อตะขอเบ็ดขนาดใหญ่เกี่ยวหัวมันขึ้นมาจากพื้น นีวาร์ที่อยู่ในชุดพ่อมดกำลังนั่งไม้กวาดอย่างสบายอารมณ์ ปากและตายิ้มจนหยี ตามตัวของเขามีพลาสเตอร์ขนาดใหญ่แปะตามร่างกาย รวมถึงบริเวณแก้มบางส่วนด้วย บนไม้กวาดนิมบัส 2014
“จับได้สักที” นีวาร์เอ่ยขึ้น ปากยิ้มจนเป็นรูปตัววี
“บ..บ...บ๊านาน่า!” มันเงยหน้าขึ้นมามองเขา แล้วพยายามโวยวายดิ้นจะลงๆ
เขาถาม “รู้จักมันฝรั่งบดไหม” มันหันมาพยักหน้าอย่างตื่นๆ “รู้ไหมเขาทำกันยังไง...”
หัวหน้าเยียนกลืนน้ำลายดังเฮือก หากย้อนกลับไปได้มันจะไม่ยิ้มชั่วร้ายให้นักมายากลผู้นี้เก็บมาขุ่นใจ ถ้าย้อนกลับไปได้มันจะไม่นำทัพเข้ามาอาณาจักรแห่งนี้ ถ้าย้อนกลับไปได้...
“ก็บด...จนละเอียดยังไงเล่า”
ค่าหัวเราะเยาะนีวาร์ด้วยความสะใจที่สุดแสนแพง...สงสัยผู้นำเยียนจะไม่ได้รีดเสื้อก่อนนำทัพ
...ก็ยับซะขนาดนั้น
----------------------------------------
คลิปประกอบเรื่อง
ความคิดเห็น