รักเพื่อน รักครั้งแรก **ตอนที่ 1**

ตอนที่ 1. เปิดภาคเรียนที่ 1

            ““สวัสดีครับ ผมชื่อ ป้อม วันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนใหม่ของการเลื่อนชั้น ผมขึ้น ม.4 แต่ก่อนนี้ผมเรียนที่กรุงเทพ ตอนนี้ต้องย้ายมาเรียนที่ลำปาง เปิดภาคเรียนแรก ผมยังไม่รู้จักใคร และวันนี้จะมีใครมาทักผมบ้างนะ??”” ป้อมนึกขึ้นในใจ ระหว่างที่พ่อไปส่งโรงเรียน

...“ตั้งใจเรียนนะป้อม” พ่อของป้อมพูดเมื่อส่งถึงโรงเรียน

“ครับพ่อ สวัสดีครับ” ป้อมตอบกลับพ่อ และไหว้ก่อนที่จะเข้าโรงเรียน

..““ตอนนี้รู้สึกตื่นเต้นยังไงบอกไม่ถูก! การที่จะได้เจอเพื่อนใหม่อีกมากมาย รู้สึกว่าโรงเรียนนี้มีนักเรียนประมาณ 2,000 กว่าคน ...”” หลังจากที่คิดเป็นทางการแล้ว ป้อมก็คิดไปเรื่อยๆจนมั่ว..

“ตัว! ตัว! ตัวชื่อหยังอะ?” ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่หน้าป้อมพูดขึ้น

“อ..อ.เออ! แปลว่าอะไรหรอ??” ป้อมตอบแบบงงๆ

“อ้าว!! ไม่ใช่คนเหนือหรอ?” ผู้หญิงคนนั้นถาม

“ใช่ เราพึ่งย้ายมาใหม่อะ” ป้อมตอบเธอ

“อ้อ! เราชื่อ แบม นะ เธอชื่อไรละ?” แบมถามป้อม

“อ๋อ! เราชื่อ ป้อม ยินดีที่ได้รู้จักนะ” ป้อมตอบแบม

“แล้วนี่จะเดินไปไหนหรอ ทางเข้าโรงเรียนอยู่ทางโน้นนะ?” แบมถามป้อม

“ก็จะเดินเข้าโรงเรียนไง!?” ป้อมตอบแบบงงๆอีกครั้ง

“บ้าหรอ!! จะออกถนนแล้วนี่” แบมตอบแบบเอะใจ

“กรรม!! นึกอะไรเพลินๆนะ โทษทีนะ” ป้อมตอบแบบรู้สึกตัว

“เข้าโรงเรียนกันเถอะ” แบมชวนป้อมเข้าโรงเรียน

...ทั้งสองก็เดินเข้าโรงเรียนด้วยกัน และพูดคุยอะไรไปเรื่อยๆ

“เอ้อ! ว่าแต่นายอยู่ห้องอะไรอะ” แบมถามป้อม

“เราหรอ ห้อง 3 มั่ง!?” ป้อมตอบแบบไม่มั่นใจ

“หรอ! ก็ดีนะที่อยู่ห้อง 3 เราก็อยู่เหมือนกัน เขาว่าห้อง 3อะ มีแต่คนหน้าตาดีๆทั้งนั้นเลยนะ” แบมบอกป้อม..

“แหะๆ! ก็ดีนะ” ป้อมตอบแบบไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่

“กริ๊งๆ!! กริ๊งๆ!!” เสียงกริ่งของโรงเรียนดังขึ้น...

            “สวัสดีค่ะนักเรียน วันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนใหม่ หวังว่าทุกคนคงสนุกนะค่ะ?” ผอ.โรงเรียนพูดแล้วก็เดินหนีไป...

...“ผ่อเลอะ อู้กำเดียวไปละ!” เอกระซิบพิม

“แต้ๆ อี่เอ อู้อะหยังกำฮู้เรื่อง” พิมกระซิบตอบเอ

“นี่ๆ อี่เอ พิม หยุดอู้กันก่อน” แบมบอกเอและพิม

“จ้าว! จ้าว! หยุดอู้ก็ได้จ้าว” เอบอกแบม

“นักเรียนค่ะ วันนี้มีครูมาใหม่ 2 คนนะค่ะ ช่วยแนะนำตัวหน่อยนะค่ะ” ครูเวรหน้าเสาธงพูดบอกนักเรียนทุกคน

“สวัสดีครับ ครูชื่อ เก่ง นะครับ ย้ายมาจากกรุงเทพนะครับ สอนวิชาคอมพิวเตอร์นะครับ ในระดับชั้น ม.4 นะครับ” ครูเก่งแนะนำตัว

“สวัสดีค่ะ ครูชื่อ ขิม นะค่ะ ย้ายมาจากเชียงใหม่ค่ะ สอนวิชาสังคมนะค่ะ สอนในระดับชั้น ม.4 นะค่ะ” ครูขิมแนะนำตัว

            “เรารู้จักกันทุกคนแล้วนะค่ะ ขอให้เรียนให้สนุกนะค่ะ วันนี้ไปเรียนกันได้ค่ะ” ครูเวรหน้าเสาธงบอกนักเรียนทุกคน

“นี่ ม.4/3 ใช่ไหมครับ” ครูเก่งถามนักเรียน

“ใช่ค่ะ! มีอะไรหรอค่ะ?” แบมตอบครูเก่ง

“พอดีครูเป็นครูประจำชั้นห้องนี้นะจ๊ะ” ครูเก่งตอบ

“อ้าย!อ้าย! ครูเก่งเป๋นครูประจำชั้น” บูมร้องขึ้น

“เป๋นหยังหนักก๋อ อี่บูม” เอถามบูม

“บ่าเป็นหยังจ้าว! คันนิดหน่อย!!” บูมตอบเอ

“ว้าย!! ตายแล้ว คันกะ เอาน้ำกรดสาดก๋อ” เอถามบูมด้วยความล้อเล่นกัน

“บ่าเอาจ้าว! มันแสบ!?” บูมตอบเอ

ทั้งห้องหัวเราะเพราะการสนทนาของ บูมและเอ...

“เอาละ บางคำครูก็ไม่เข้าใจหรอกนะ แต่ครูว่ามันก็ฮาดีนะ” ครูเก่งพูดแบบไม่ค่อยรู้เรื่อง

“วิชาแรก เรียนคอมกับครู 2 คาบนะครับ เทอมนี้ วันหนึ่งเราจะเรียนอยู่ 7 คาบนะครับ คาบละ 1 ชั่วโมงนะครับ พักกลางวัน 1 คาบ เท่ากับเรียนวันละ 6 ชั่วโมงนะครับ” ครูเก่งอธิบายเวลาเรียนให้นักเรียน

“โอเค ค่าๆๆ!!” บูมพูดขึ้น

“งั้นเดี๋ยวไปเจอกันบนห้องนะครับ” ครูเก่งบอกนักเรียน

“ค่ะ เดี๋ยวตามไป” แบมบอกครูเก่ง

...“นี่ทุกคน เพื่อนใหม่เรา ชื่อ ป้อม มาจากกรุงเทพนะ” แบมนำเสนอป้อมให้เพื่อนรู้จัก

“ต๋ายๆ! ไปฮู้จักกันแม่ใดนิ!?” เอถามแบม

“ตอนเข้าโรงเรียน” แบมตอบเอ

“หล่อเนอะ!!” บูมพูดขึ้น

“แต้ๆ! เฮาโชคดีเนอะ ได้อยู่ห้องเดียวกันมาตั้งแต่ ม.1 เพิ่มมาอีกแค่ 1-2 คน” เอพูด

...“เขาพูดอะไรกันอะ?” ป้อมกระซิบแบม

“เขาบอกว่านายหล่อไง ^^” แบมตอบป้อมพร้อมกับยิ้มที่สดใส

            ป้อม ได้เห็นยิ้มของเธอทีแรก เริ่มมีอาการหัวใจเต้นไม่ตรงจังหวะ อากาศรอบๆตัว เริ่มร้อนขึ้นและทำให้ป้อมมองเธอแบบไม่กระพริบตา...

“ป้อม!” เอเรียกป้อม แต่ป้อมไม่มีการตอบสนอง

“ป้อม!” เอเรียกครั้งที่ 2 ..คราวนี้ตบหน้าเล็กน้อย

“ฮะ! อะไรหรอ!?” ป้อมพูดแบบตกใจเล็กน้อย

“เป๋นอะหยังนะ!? ไปเรียนปะ” เอบอกป้อม ..แต่ป้อมเกาหัวเล็กน้อย

“โอ๊ย!! ต้องฮื้อได้อู้ไทย ไปเรียนกันเถอะ!” เอพูดกับป้อม

“ได้ๆ ไปกัน” ป้อมตอบเอ

...ระหว่างเดินไปห้องเรียนคอมพิวเตอร์...

“ป้อม เคยมีแฟนไหม?” บูมถามป้อม

“ยังอะ” ป้อมตอบบูม

“เคยมีใครมาจีบไหม?” เอถามป้อม

“มี” ป้อมตอบเอ

“แล้วทำไมไม่ตกลงสักคนละ?” พิมถามป้อม

“ไม่อะ มีแต่คนอะไรไม่รู้” ป้อมตอบพิม

“ป้อม เป็นเกย์ปะ” จิมถามป้อม

“เห้ย! ไม่ใช่” ป้อมตอบจิม

“พอเตอะ! ไป๋ถามนัก” แบมบอก เอ บูม จิม พิม แล้วจับมือพาป้อมวิ่งไปที่ห้องเรียนก่อน

“อ้าว!” เอเอ่ยขึ้น

“สองคนนี่ เปองกันเนอะ!?” จิมพูดขึ้น

“บ่าเอา!! ไคได้! ไคได้ ป้อม!?” บูมและเอ ตะโกนออกมาพร้อมกัน

“ซวยมึงแล้วไงไอ้ป้อม!?” จิมและพิมหันมามองหน้ากันและพูดขึ้น

...ทุกคนเข้าห้องเรียนคอมพิวเตอร์ และนั่งประจำที่กันเรียบร้อย  บูมและเอรีบวิ่งมาหาป้อมโดยเร็ว...

“ป้อม!! FaceBook จื่อหยัง!?” บูมและเอพูดพร้อมกัน

“ชื่อ &^$%)_*$#%  @#$^()(_&” ป้อมบอกเอกับบูม

...แต่แบมรีบค้นหาโดยเร็ว...

“ขอบคุณจ้าว! เปิดฮับเปื้อนเร็วๆ” เอบอกป้อม

“??” ป้อมงง และเกาหัว

“เขาหมายถึง เปิดรับเพื่อนเร็วๆนะ” แบมเอ่ยขึ้น

...ป้อมเปิดหน้าเว็บของ Facebook ขึ้นมา ใส่รหัส เห็นที่คำขอเป็นเพื่อน 3 คำขอ  2 คำขอแรกเป็นของบูมและเอ ส่วนที่ 3 ““แบม!!”” ป้อมนึกในใจ... พร้อมกับหันไปมองแบม  แบมเงยหน้าขึ้นมาแล้ว “ยิ้ม ^^”

วินาทีนั่น.. ““แบมมาขอเป็นเพื่อนเรา!? มาขอเราเป็นเพื่อน! เป็นเพื่อน! เป็นเพื่อน!เป็นเพื่อน!เป็นเพื่อน!เป็นเพื่อน!เป็นเพื่อน!เป็นเพื่อน!”” ป้อมนึกในใจแบบตื่นเต้นมากและพร้อมที่จะคิดไปไกล..

“ว้าย!! ฮูปในเฟสหล่อเนอะ!?” บูมเอ่ยขึ้นแบบพูดดัง

“ฮาว่า อี่บูมนี่ถ้าจะหนักสุดอะ” จิมกระซิบพิม

            …“นักเรียน จดตรงนี้นะครับ ประมาณ 3 หน้า รีบๆนะครับเดี๋ยวเราจะได้เริ่มเรียนกัน” ครูเก่งบอกนักเรียน ม.4/3...

“เฮ้ย! นาย ป้อมใช่ปะ เราม่อนนะ ขอยืมปากกาหน่อย” ม่อนเดินมาขอยืมปากกาป้อม

“แดงหรือน้ำเงิน?” ป้อมถามม่อน

“น้ำเงิน” ม่อนตอบป้อม ป้อมยื่นปากกาน้ำเงินให้ม่อน

“นี่แบม!? มีปากกาน้ำเงินไหม?” ปลื้มถามแบม

“ไม่มีอะ ลองถามป้อมสิ” แบมแนะนำให้ปลื้ม

…“นายป้อม มีปากกาน้ำเงินไหม?” ปลื้มถามป้อม

“นายเอาไปแล้วไม่ใช่หรอ!?” ป้อมถามแบบงงๆ

“อ๋อ! นั่นม่อน เราปลื้มเป็นแฝดกัน” ปลื้มบอกป้อม

“อ๋อ! ไม่มีอะ” ป้อมตอบปลื้ม พร้อมกับอาการงงๆและเกาหัว

“โอเค” ปลื้มตอบป้อม

...“เดี๋ยวคิงแบ่งฮื้อฮาใจ้ตวย” ปลื้มบอกม่อน

“เออๆ บะ” ม่อนบอกปลื้ม

ป้อมหันไปมองทางม่อนและปลื้ม ““หึๆ ถ้ามีแฝดคงจะสนุกนะ เอ๊ะ!! หรือไม่สนุกวะ?”” ป้อมนึกในใจ…