ความฝัน

ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER2

CHAPTER2………

หลังจากการเข้าแถวในวันแรกผ่านไป การเรียนคาบเช้าก็เริ่มขึ้น แต่ทำไมเข้ามาในห้องยังไม่เห็นมินซูเลยนะ หรืออาจจะกลับไปแล้ว แต่นี่เพิ่งคาบแรกเองนะ หรืออาจจะทนไม่ไหว หรือยังไง เฮ้ออ ติ๊งตอง ติ๊งตอง

เอ๊ะ นั้นเสียงสัญญาณประกาศหนิ “ขอให้เด็กที่ชื่อ จิน ม.1/2 มาที่ staff room เดี่ยวนี้ ด้วยค่ะ ประกาศอีกครั้งนะคะ ขอให้เด็กที่ชื่อจิน ม.1/2 มาที่staff room เดี่ยวนี้ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ”

เฮ้ออ นึกว่าอะไร เอ๊ะแต่เดี๋ยวก่อน นั้นมันชื่อเราหนิ มีอะไรหรอเนี่ย พูดเสร็จ จินก็รีบวิ่งไปทันที

“ขออนุญาตค่ะ” ตามมารยาทต้องขออนุญาตอาจารย์ก่อนเสมอ

“เข้ามาเลยจ๊ะ” อาจารย์ตอบอย่างเป็นมิตร คงไม่มีไรหรอกมั้ง

“อาจารย์เรียกหนูมาทำไมหรอค่ะ เอ๊ะ! นั้น มินซู ไม่ใช่หรอคะมาอยู่นี้ได้ไง?” จินถาม

“พอดีอาจารย์จะบอกหนูว่า ให้มินซูไปพักที่บ้านหนูได้มั้ยจ๊ะ อาจารย์ขออนุญาตพ่อกับแม่หนูแล้ว ได้แต่ต้องถามความสมัครใจของหนูก่อน” อาจารย์บอก

“เอ่อ.... กะ ก็ได้คะ ถ้าพ่อแม่ออนุญาตแล้ว แล้วทำไมถึงเลือกหนูอ่ะค่ะ?” จินถาม ใช่แล้วทำไมต้องเลือกเรา

“มินซูเขาบอกว่า หนูเป็นคนแรกที่คุยกับเค้าแบบไม่เป็นงูๆปลาๆ แล้วเขาก็บอกว่า สำเนียงหนูน่าจะฟังออกมากกว่าเพื่อนๆคนอื่นหน่ะ เขาเลยมาบอกครู” อ๋อ อย่างงี้นี่เอง

“ค่ะๆ ว่าแต่จะไปเย็นนี้เลยหรอค่ะ แต่บ้านหนูไม่ได้รวยอะไรแบบนี้เลยนะค บ้านก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรมาก บ้านหนูหนี้เยอะจะตาย” จินบ่น

“ไปเย็นนี้เลยจ๊ะ แต่เรื่องเงินนี่ พ่อแม่ของมินซูเขาจะส่งเงินมาให้เดือนละ30000 ค่าเทอมก็จ่ายเอง ส่วนค่าที่พัก เขาบอกว่าจะจ่ายให้เดือนละ1500 ส่วนค่าไฟค่าน้ำเขาจะออกให้เดือนละ500 จ๊ะ” แหม่ พูดมาอย่างงี้ตกลงเลยคร้า55

“ค่ะๆ งั้นหนูขออนุญาตกลับไปเรียนก่อนนะคะ อาจารย์จะเข้าแล้ว Minsu you want to go to the classroom with me now or you want to go alone?” จินบอกอาจารย์ในประโยคแรกส่วนปนะโยคหลัง หันไปถามมินซู

“ I want to go with you go go!.” มินซูตอบพลางลุกขึ้นจะเดินนำ แต่จินก็แซงตลอดทางจนมาถึงห้องเรียน

“เฮ้ยย จินมาแล้ววว จินนนน ทำไมถึงได้ไปstaffroom อ่า แล้วทำไมกลับมาพร้อมมินซู แล้...”แนนยังพูดไม่จบก็โดนขัดเพราะจินในทันที และหันหน้าไปบอกมินซูว่า

“You go to your sit first” จินหันไปบอกมินซู

“OK” มินซูตอบ

“จะตอบคำถามให้ล่ะกัน ที่ได้ไปstaffroom เพราะอาจารย์เรียกไปคุยเรื่องที่พักของมินซู เพราะจะให้มินซูมาพักที่บ้านเรา ไม่ต้องถามว่าทำไมขี้เกียจบอก แล้วที่กลับมาพร้อมกัน เพราะถามมินซูว่าจะมาห้องพร้อมกันมั้ย หรือ จะกลับมาคนเดียว มินซูตอบว่า อยากกลับมาพร้อมเรา ก็เลยมาพร้อมกันนี่แหละ จบ.”จินตอบพลางเดินไปที่นั่งของตัวเองไปแนนกับแบมก็เดินตามมาติดๆเพราะอาจารย์กำลังเดินมาเข้าสอน

เวลาเลิกเรียน....(เร็วไปนิดนุง ขอโทษนะคะ)

จินกับแบมและแนนกำลังเก็บของเข้าประเป๋าแต่ก็ต้องชะงักเพราะ มินซูเดินมาเก็บของช่วยจิน พวกนั้นก็สงสัยแต่ไม่กล้าถามหรอก สียงโทรศัพท์ของแบมและแนนดังขึ้นพร้อมกันแสดงว่าพ่อกับแม่พวกนั้นมารับแล้ว

“จินนน งั้นพวกเค้ากลับก่อนนะ แล้วตอนเย็นจะโทรหานะ จ๊วบๆๆ”เอิ่ม ประโยคหลังไม่ต้องก็ได้

“อืม บายยย เจอกันพรุ่งนี้นะ”จินตอบพร้อมโบกมือบายๆ

“Thank you go downstair.Can you speak thai?” จินถาม

“never mind.yes I can but a little.Why?”มินซูตอบ

“Because I will teach you thai language because I’m not good at English as well.” จินตอบ (จินไม่ใช่ไม่เก่งนะ แต่ไรท์ซิไม่เก่ง คิดแล้วมันก็เศร้า...)จินพูดประโยคหลังด้วยเสียงแผ่วเบา

“haha Ok ok. “ แหม่ มินซูคงสะใจน่าดู แหม่หัวเราะซะหมดหล่อเลย555

“Oh! It’s my car go go my parents received.”จินบอก แล้วก็รีบจูงมอมินซูขึ้นไปบนรถทันที

“พ่อหนูขอเปิดเพลงเกาหลีหน่อยนะ หนูอยากฟังอ่ะวันนี้เรียนหนักนิดหน่อย ปวดหัวขอฟังหน่อยนะ”จินขอพ่อ

“อืม พ่อขอฟังด้วยนะ นั่นใช่มินซูมั้ย ที่จะไปพักกับเราหน่ะ” พ่อถาม

“ใช่ๆ  minsu he is my father” จินหันหน้าไปหามินซู มินซูกำลังเหม่อมองออกไปทางหน้าต่างนอกประตูรถก็ต้องรีบหันกลับมาทันที

“uh ส สวัสดีครับ ผมชื่อ มินซู นะครับ uh nice to meet you.” แหม่ พูดภาษาไทยโอเคเลยแต่สำเนียงยังไม่เท่าไหร่แต่ฟังออก

“โห เก่งภาษาไทยนะเนี่ย” พ่อชม

“ทำไมวันนี้เขาพูดแต่อังกฤษกับหนู งอนแล่ว เชอะ โอ๊ยยย!!!” จินบ่น เลยโดนบักกอกจากพ่อเป็นของขวัญเลย (ขอโทษนะคะที่ใช้คำหยาบ^^)

คุยกันโหน่ย****

ไรท์ขอโทษนะคะ ที่ใช้คำหยาบ มันอาจจะงงนิดหน่อยชิมิ ยังไงก็ ฝากติดตามด้วยนะคะ คุณพ่อจะเป็นคนใจดีคะ แต่คุณแม่คอยติดตามไปเรื่อยๆนะคะอย่าว่าจินนะคะที่พาผู้ชายไปที่บ้านสิ่งที่แน่นอนคิดการนอนแยกห้องกันนะคะ อย่าเข้าใจผิดนะคะ^^ ขอบคุณค่ะ