คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ถ่ายทอดสด...
วันแข่งมาถึง
พวกเธอทั้ง 9 มาที่ห้องมืดของฐานลับอีกครั้ง
“เราจะแจกถุงยังชีพให้พวกเธอ เสร็จแล้วเราจะพาพวกเธอไปสถานที่ใช้แข่ง” โบอาบอก
“ควอน ยูริ” ชายชุดดำเรียกชื่อแล้วมอบถุงยังชีพให้
โดยที่เป็นถุงสีน้ำตาลเข้มไม่มีใครสามารถเห็นสิ่งของที่อยู่ภายในได้
ยูริออกมารับถุงยังชีพ
“เสร็จแล้วไปรอบนรถ” ชายชุดดำอีกคนพายูริออกไปด้านนอก
จากนั้นชายชุดดำเรียกชื่อผู้หญิงที่เหลือทีละคน และพาออกไปรอบนรถตู้
รถตู้ได้ขับเคลื่อนออกไป… บนรถตู้มีแต่ความเงียบ
1 ชั่วโมงผ่านไป รถมาจอดยังสถานที่แข่งขัน
ทุกคนลงไปรวมกันอยู่หน้าโรงพยาบาลเก่าๆ
“ที่นี่เป็นโรงพยาบาลจำลอง พวกเราได้จำลองมันขึ้นมาเพื่อเกมนี้โดยเฉพาะ นอกจากอาวุธในถุงยังชีพเธอแล้ว ตามห้องต่างๆของโรงพยาบาลยังมีอุปกรณ์เครื่องมือแพทย์ให้พวกเธอได้มีโอกาสใช้มัน แต่ก็อยู่ที่ว่าสถานการณ์นั้นใครจะได้เปรียบเจอมันก่อน” โบอาอธิบาย “มีใครสงสัยหรืออยากถามอะไรมั้ย?”
ทุกคนเงียบสนิท
“เอาละ เป็นอันว่าพวกเธอเข้าใจทุกคน ฉันจะทวนกติกาแบบง่ายๆ นั่นก็คือ ภายในสามวันถ้ายังหาผู้ชนะเพียงหนึ่งเดียวไม่ได้ทุกคนต้องตาย” โบอายิ้ม “ตอนนี้ได้เวลาล่ะ ฉันจะให้พวกเธอเข้าไปหาที่ซ่อนตัวทีล่ะคน ขอให้พวกเธอโชคดี”
ชายชุดดำเรียกผู้หญิงทีละคนให้เข้าไปห่างกัน 5 นาที ต่างคนต่างวิ่งไปหลบซ่อนตัวในที่ๆตัวเองคิดว่าปลอดภัยที่สุด
จากนั้นทุกคนเริ่มเปิดถุงยังชีพของตัวเองดู
การถ่ายทอดสดเริ่มขึ้น…
แนะนำผู้เข้าแข่งขัน
คิม แทยอน
อาวุธ : มีดสั้น ดาวกระจาย
ซอ จูฮยอน
อาวุธ : ขวาน มีดสั้น
ฮวาง มียอง , ทิฟฟานี่
อาวุธ : ธนู มีดสั้น
จอง ซูยอน , เจสสิก้า
อาวุธ : ปืน มีดสั้น
อิม ยุนอา
อาวุธ : ไม้หน้าสาม ดาวกระจาย
ควอน ยูริ
อาวุธ : ระเบิด ดาวกระจาย
อี ซุนกยู , ซันนี่
อาวุธ : ระเบิด มีดสั้น
ชเว ซูยอง
อาวุธ : ไม้หน้าสาม มีดสั้น
คิม ฮโยยอน
อาวุธ : มีดสั้น เลื่อย
‘ขณะนี้เวลาเที่ยงตรง เริ่มเกมได้!’ เสียงประกาศให้เริ่มเกมดังขึ้น
“ให้ธนูฉันมาแล้วฉันจะไปยิงใครได้ บ้าจริง กว่าจะง้างได้คงโดนแทงตายละมั้ง” ทิฟฟานี่พรึมพรำกับตัวเอง
ตอนนี้เธอหลบอยู่ในห้องไอซียู
กึก กึก ครืดดด
เมื่อได้ยินเสียงทิฟฟานี่รีบหยิบมีดสั้นขึ้นมาไว้ข้างตัว
“ฟานี่ ฟานี่” เสียงกระซิบของผู้หญิงเรียกเธอ “ฟานี่ ฉันแทยอนเอง ฟานี่”
“แทยอน” ฟานี่โผล่ออกไปกอดเธอทันที
“เธอโอเคใช่มั้ย?”
“ไม่เลย แล้วทำไมเธอถึงรู้ว่าฉันหลบอยู่ที่นี่”
“ฉันตามกลิ่นน้ำหอมเธอมา”
“เธออย่าทิ้งฉันไปนะ” ฟานี่กอดแทยอนอีกครั้ง
“ฉันจะอยู่กับเธอ” แทยอนกอดเธอตอบ
เวลาผ่านไป 3 ชั่วโมง ไม่มีวี่แววการต่อสู้สักนิด ทำให้เรทติ้งของการถ่ายทอดสดเริ่มดิ่งลง
‘ถ้าในอีก 1 ชั่วโมง พวกเธอไม่ลงมือฆ่า ฉันจะระเบิดพวกเธอทั้งหมด’ โบอาประกาศ
ผู้หญิงทั้ง 9 ที่ต่างคนต่างหลบซ่อนได้ยินต่างตื่นตกใจ
สวบ สวบ สวบ
ซันนี่ได้ยินเสียงคนเดินลากเท้าจึงรีบไปนอนหลบบนเตียงพร้อมเอาผ้าขาวคลุมตัวเอง
“ฉันรู้ว่าเธออยู่ในนี้ออกมาซะดีกว่า” เป็นเสียงที่เธอคุ้นเคยดี นั่นคือฮโยยอนนั่นเอง
ฮโยยอนเดินไปที่เตียงที่ซันนี่นอนอยู่ เธอหยิบมีดขึ้นมาง้างมือขึ้นจะแทงเธอ
ปั่ก! ซันนี่ยกขาเตะไปกลางท้องฮโยยอน ทำให้เธอล้มลง
“เธอจะฆ่าฉันจริงๆหรอ ฮโยยอน!” ซันนี่ลุกออกห่าง
“เธอไม่ได้ยินหรอ ว่าพวกเขาจะกดระเบิด!” ฮโยยอนค่อยๆลุกขึ้น
“เธอกลัวตาย ถึงขั้นจะฆ่าเพื่อนเลยงั้นหรอ”
“ฉันไม่ได้กลัว! ฉันแค่เล่นมันไปตามเกม มันจะได้จบๆสักที”
“ถ้าเธออยากเล่นมากก็ได้ ตามมาให้ทันแล้วกัน” ซันนี่พูดจบรีบวิ่งออกไปพร้อมถุงยังชีพ
ฮโยยอนรีบหยิบของวิ่งตามเธอทันที
ซันนี่วิ่งขึ้นมาบนด่านฟ้า แอบอยู่หลังประตู ฮโยยอนวิ่งตามขึ้นมา ไม่พบซันนี่ เธอจึงเดินไปรอบๆ
“ฉันอยู่นี่แล้ว” ซันนี่ล็อคคอฮโยยอนด้วยมีดจากด้านหลัง
“เธอไม่กล้าทำหรอกซันนี่” ฮโยยอนค่อยๆหยิบมีดออกมาไม่ให้ซันนี่รู้
“เธอคิดงั้นหรอ ฉันเผาเธอให้ตายทั้งเป็นยังได้เลย”
“งั้นก็ลองดู”
พูดจบฮโยยอนดันแขนของซันนี่ที่ถือมีดล็อคคอเธอออกสุดแรง แล้วเอามีดตัวเองแทงไปที่หน้าท้องเธอ
“โอ้ย!” ซันนี่ร้องลั่น
“ใครจะตายทั้งเป็นกันแน่”
ฮโยยอนวิ่งเข้ามาหวังจะแทงเธอ แต่ทว่าเธอหลบทันทำให้ฮโยยอนวิ่งไปชนกับประตู ซันนี่ปามีดไปปักที่ไหล่เธอ
“อ๊า!” ฮโยยอนร้องพร้อมค่อยๆดึงมีดออกจากไหล่ “แกไม่มีอาวุธแล้วสินะ”
ฮโยยอนมุ่งไปหาซันนี่ ซันนี่ก็มุ่งมาหาเธอเช่นกัน
ทั้งสองต่อสู้กันอย่างดุเดือด จนกระทั้งซันนี่เสียหลักล้มลงนอน ฮโยยอนได้ทีจึงรีบนั่งค่อมเธอ
“ฮโยยอนเราเป็นเพื่อนกันนะ” ซันนี่น้ำตาไหลพราก
“ที่นี่ไม่มีใครเป็นเพื่อนใครทั้งนั้น”
ฮโยยอนพูดจบเธอหยิบมีดแทงไปที่กลางอกซันนี่
“เฮือก!!” ซันนี่ร้อง
ฮโยยอนดึงมีดออกแล้วแทงไปที่กลางหน้าผากซันนี่ ไม่มีเสียงร้องใดๆ ตอนนี้ซันนี่หมดลมหายใจแล้ว แต่ดวงตาของเธอยังคงเบิกกว้าง
‘ผู้เข้าแข่งขัน อี ซุนกยู แพ้แล้ว ผู้เข้าแข่งขัน อี ซุนกยู แพ้แล้ว ผู้เข้าแข่งขัน อี ซุนกยู แพ้แล้ว ’ เสียงประกาศดังขึ้น
“ไม่นะ ซันนี่ ใครทำเธอ” ยุนอาพรึมพรำกับตัวเอง
ตอนนี้เธอหลบอยู่ในห้องแช่เย็น ตอนนี้ทั้งหนาวทั้งสั่น ยุนอาตัดสินใจเดินออกมาเรื่อยๆ เธอค่อยๆย่องออกมา
ครืดดด ครืดดดดดด เมื่อได้ยินเสียงยุนอารีบวิ่งไปหลบใต้โต๊ะ เธอแอบมองลอดใต้ช่องโต๊ะ พบซอฮยอนกำลังเดินลากขวานด้วยน้ำตาเต็มใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างคนเสียสติ
“ซอฮยอน” เสียงของซูยองเรียกเธอจากด้านหลัง
“ซูยอง ซันนี่ ซันนี่ ตายแล้ว ซูยอง ซันนี่ตายแล้ว” ซอฮยอนล่องลอยเหมือนคนบ้า
“ฉันรู้แล้ว แล้วเธอก็กำลังจะเป็นคนต่อไป”
“ฮ่าๆ ฮ่าๆ ฉันหรอ ฮ่าๆ” ซอฮยอนลากขวานไปหาซูยอง
ซูยองดึงมีดออกมา พร้อมเดินเข้าไปประชันหน้ากับซอฮยอน
“ฮ่าๆ ฮ่าๆๆๆ” ซอฮยอนขำรัวใหญ่
“เป็นบ้าไปแล้วหรอไง!” ซูยองหัวเสีย
“ดูสิเธอมือสั่นใหญ่เลย กลัวหรอ หรอ ซูยอง เธอกลัวหรอ ฮ่าๆๆๆ” ซอฮยอนเขย่าตัวหล่อน
“ฉันไม่กลัว!” ซูยองสะบัดออก
ซอฮยอนตั้งหลักได้จึงยกขวานจามซูยอง แต่ทว่าเธอหลบทัน เธอจึงหันเอามีดแทงไปที่หลังของซอฮยอน
“อ๊า!”
“เจ็บหน่อยนะ” ซูยองดึงมีดออก
ซอฮยอนยกขวานได้จามไปที่แขนของซูยอง
“อ๊ากกก!”
“เจ็บหน่อยนะ” ซอฮยอนยิ้ม
ซอฮยอนยกขวานสูงกะจะจามไปที่หัวของซูยอง แต่ซูยองไหวตัวทันจึงหยิบมีดแทงไปที่ท้องด้านขวาของเธอแล้วบิดคว้านไปมา จนทำให้ขวานหลุดออกจากมือเธอไปด้านหลัง ซูยองเอามีดออกมาแล้วแทงเข้าไปที่ท้องอีกด้านของเธอ ซอฮยอนล้มลงอย่างช้าๆ
“ซู…ย…ยอง” ซอฮยอนยังคงมีลมหายใจ
ยุนอาที่เห็นเหตุการณ์ทุกๆอย่าง ได้แต่ปิดปากอยู่ได้โต๊ะและร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด
ซูยองหยิบขวานของซอฮยอนขึ้นมา
“หลับให้สนิทนะ” ซูยองยกขวานขึ้นจะจามซอฮยอน
ฉึ่บ
“โอ๊ย!” ดาวกระจายไปปักที่มือซูยองทำให้ขวานหลุดจากมือเธอ
ยุนอาวิ่งเอาไม้หน้าสามเข้าไปรัวตีแผลที่ซูยองถูกขวานของซอฮยอนจามตอนแรก
พลั่กๆๆๆ
“อ๊า!! พอแล้ว! อ๊า!” ซูยองลงไปนอนดิ้นพล่าน
“ฮึก ฮึก” ยุนอาน้ำตาอาบเต็มหน้า
ยุนอาหยิบขวานขึ้นมาแล้วลงมือจามไปที่ซูยองอย่างหนักกว่า 10 ครั้ง จนร่างซองซูยองเละไปหมด เธอรีบวิ่งไปหาซอฮยอนทันที เธอดึงร่างซอฮยอนที่ยังมีลมหายใจขึ้นมากอด
“ฮึก ฮีก ซออย่าเป็นอะไรนะ ฮึกฮึก”
“ยุน… เธอเป็นเพื่อนรักฉันจริงๆ” ซอฮยอนพูดเสียงแผ่ว พร้อมลูบใบหน้ายุนอา
“อยู่กับฉันนะซอ อย่าทิ้งฉันไป ฮือๆ”
“ขอบคุณนะยุน……” ซอฮยอนหลับไปแล้ว
“ไม่! ซอม่ายยยยยยยยย!!!” ยุนอากอดร่างซอฮยอนแน่น
‘ผู้เข้าแข่งขัน ชเวซูยอง - ซอฮยอน แพ้แล้ว ชเวซูยอง – ซอฮยอน แพ้แล้ว ชเวซูยอง – ซอฮยอน แพ้แล้ว ’ เสียงประกาศดังขึ้นอีก
โปรดติดตามตอนต่อไป....
อ่านแล้วอย่าลืมเม้นเป็นกำลังใจกันด้วยนะจ้ะ
-by nalyn-
ความคิดเห็น