คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Grass season 1 [3/6]
Grass 3
ถ้าต้องเกลียดกับคนทั้งโลก แต่ได้ครอบครองเขาเอาไว้
ผมเลือกจะทำมันอย่างแน่นอน…
“คยองซู”
คนตัวเล็กนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะเป็นอันต้องเงยหน้าขึ้นมองบุคคลที่มาใหม่ อี้ชิงเลือกที่จะนั่งลงข้างคนตัวเล็ก วันนี้ยังไงก็ต้องคุยกันให้รู้เรื่อง ตั้งแต่เมื่อวานที่จงแดระเบิดใส่เขาอี้ชิงก็ตามไปดูให้เห็นกับตาว่ามันจะเป็นเรื่องจริงมั้ย แต่พอไปถึงที่สวนนั่นทั้งเขาและจงแดกลับไม่พบอะไรเลย แต่ถ้าจะพูดว่าไม่พบอะไรเลยมันก็คงไม่ได้เพราะอี้ชิงเห็นหลังของใครบางคนไวๆ ตรงทางออกจากสวนอีกข้าง มั่นใจว่าคงเป็นเพื่อนตัวเล็กของเขาแน่ๆ
“มีอะไรเหรออี้ชิง”
“นายคิดจะทำอะไร”
คำถามแบบนี้มันเข้ามาหาคยองซูบ่อยไปนะช่วงนี้… คนตัวเล็กปิดหนังสือแล้วหันหน้ามาคุยกับอี้ชิงตรงๆ ใบหน้าน่ารักขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นเชิงถามว่าอี้ชิงอยากจะรู้อะไร
“เรื่องนายกับแบคฮยอน”
คยองซูนิ่งอึ้งไปเหมือนกันอี้ชิงรู้แล้วงั้นสินะ คนตัวเล็กถอนหายใจออกมามือเล็กก็บของตัวเองที่วางอยู่บนโต๊ะใส่กระเป๋าเป้ ร่างเล็กลุกขึ้นยืนเต็มความสูงและก่อนจะเดินออกไปคยองซูทิ้งคำพูดไว้ให้อี้ชิงหนึ่งประโยค
“ถ้านายเชื่อแบบนั้นเราก็ไม่มีอะไรจะพูด”
คยองซูเดินออกมาจากตรงนั้นทันที เขามั่นใจแน่ว่าอี้ชิงจับเขาได้ถ้าขืนยังนั่งอยู่ตรงนั้น การเดินออกมาพร้อมกับคำพูดแนวจิตวิทยาเป็นทางเลือกที่ไม่เลวเลย อี้ชิงเป็นคนมีเหตุผลและก็เป็นคนดีใช้ได้ เมื่อใดก็ตามที่อี้ชิงจับเขาได้เพื่อนดีๆแบบนี้คงหายไปจากชีวิตของเขาแน่นอน คยองซูยังต้องการอี้ชิงอยู่แบคฮยอนเป็นของเขาเมื่อไหร่อี้ชิงจะคิดยังไงก็ตามใจ…
“เก่งไม่เบานี่ คำพูดแบบนั้นรู้ใช่มั้ยว่าพูดออกไปแล้วอี้ชิงจะยอม ไม่เซ้าซี้ต่อเหอะ!”
คยองซูพ่นลมออกจากปากอิ่มทันทีที่เดือนตัวเล็กเดินมาขวางหน้าเขาเอาไว้ วันนี้มันวันอะไรกันทำไมเขาถึงเจอคนจ้องจะหาเรื่องตลอด
“เงียบทำไมล่ะ หรือว่าเก็บเสียงไว้ใช้กับแบคฮยอนคนเดียว”
เมื่ออีกฝ่ายเอาแต่เงียบเป็นจงแดเสียเองที่อารมณ์ขึ้น แกล้งทำตัวให้ดูเรียบร้อยน่าสงสาร ทำให้เขาตายใจเมื่อเห็นอีกฝ่ายอยู่กับแบคฮยอน แต่เปล่าเลยคนคนนี้เป็นเหมือนอสรพิษ พร้อมจะทำร้ายคนอื่นเสมอ
“พูดอะไรกรุณาให้เกียรติผมด้วยครับ คุณเป็นรุ่นน้องทำอะไรให้รู้จักที่ของตัวเองด้วย”
“จำเป็นด้วยเหรอ?”
“อย่ายียวนนะจงแด”
คยองซูพ่นลมออกมานึกรำคาญแทนอี้ชิงไม่น้อยที่ต้องมาคอยประคบประหงมเด็กคนนี้ คนตัวเล็กเบี่ยงหลบกะจะเดินหนีแต่จงแดก็มาขวางหน้าเอาไว้เหมือนเดิม คยองซูกำมือแน่นเมื่อเห็นคนตรงหน้าทำเหมือนตัวเองเหนือกว่า นิสัยเด็กเกินไปจริงๆ
“จะไม่จบใช่มั้ยจงแด”
“ทำไมฉันต้องจบ นายไม่ใช่เหรอที่ต้องจบ ลักกินขโมยกินมันอร่อยนักรึไง หน้าตาก็ใสสื่อแต่ข้างในยิ่งกว่าพวกช็อกการีเสียอีก น่าสงสารพ่อแม่นายเนอะอดทนเลี้ยงมา เพื่อให้มาแย่งของชาวบ้านหึ!”
คยองซูขมวดคิ้วแน่นดวงตากลมโตทั้งสองข้างแดงกล่ำ เขากำลังโมโหจนจะร้องไห้ ตั้งแต่เด็กจนโตไม่เคยมีใครเคยด่าเขาแบบนี้ ไม่เคยมีใครเล่นถึงพ่อแม่ไม่ว่าจะทะเลาะกันแรงแค่ไหนก็ตาม ถ้าด่าตัวเขาคยองซูจะไม่ว่าอะไรเลย แต่เด็กคนนี้เล่นถึงพ่อแม่มันเกินไปแล้ว
“แล้วนายล่ะจงแดดีมากรึไง ถ้าดีจริงแบคฮยอนเขาจะมาหาฉันทำไม ไม่ใช่เพราะนายรึไงที่ห่วยแตก ถ้าไม่รู้จะทำยังไงให้แบคฮยอนติดใจนะ ลองถามแม่นายดูว่าต้องทำยังไง…”
จงแดดูจะอึ้งไปเดือนนิเทศยืนนิ่งเหมือนจิตหลุด คยองซูไม่ยืนรอให้อีกฝ่ายได้สติหรอก คนตัวเล็กสาวเท้าเดินออกมาจากตรงนั้นทันที รีบเดินออกมาจนไม่ทันสังเกตว่าใครที่ยืนฟังเหตุการณ์ทั้งหมดมาตลอดอยู่ด้านหลัง
“ได้ยินมั้ยล่ะอี้ชิง!”
จงแดที่เพิ่งได้สติตะโกนใส่พี่ชายต่างเลือด เขาหมั่นไส้จริงๆ ทำเป็นปกป้องเพื่อนตัวเล็กนั่นว่าไม่มีอะไร คยองซูไม่ใช่คนแบบนั้น คยองซูเป็นคนดีรู้ผิดชอบชั่วดี แต่รู้อะไรมั้ยคนที่มีภาพลักษณ์แบบนั้นน่ะ
โคตรชั่วเลย…
[ที่ทวิตตรงไบโอมีไร่ดอกชบาปลูกอยู่]
#ฟิคหญ้าพิษ
ความคิดเห็น