คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Mon Soleil' 00 [??%]
Mon Soleil 00
มันเป็นเรื่องที่เริ่มตอนเที่ยงคืนสามสิบแปดนาทีของทุกคืน – แปลกประหลาดและไร้เหตุผล –– ใช่ โคตรงี่เง่า คยองซูนิยามมันไว้แบบนั้น มันเป็นฝันซ้ำๆเหมือนแผ่นเพลงในยุคของคุณปู่ คยองซูคิดว่าบางทีเขาอาจจะควบคุมความฝันของตัวเองได้หากทำตามหนังสือจิตวิทยาสักเล่ม – เป็นความคิดที่เข้าท่า แต่ไม่ คำตอบของผลลัพธ์ถูกแทนค่าด้วยไม่สำเร็จเสมอ เสี้ยวหนึ่งของความคิดที่พยายามผลักดันให้เขาทำอะไรบางอย่าง –– พยายามที่จะไม่ฝันถึงทะเลที่น่ากลัว แรงฉุดที่ทำให้เขาซวนเซ และความอบอุ่นบางอย่างที่โอบประคองเขาไว้...
“ชายฝั่ง–ไม่ มันคือกลางทะเล”
”แล้วยังไงต่อ”
“ก็...น่ากลัว” สุดเสียงของเขาชายหนุ่มตรงหน้าก็ถอนหายใจยืดยาวอย่างวิตก เด็กหนุ่มกลั้วหัวเราะในลำคอ แก้วน้ำสีแปลกประหลาดที่วางไว้จนน้ำแข็งละลายถูกยกจิบหวังปิดบังรอยยิ้มบนในหน้าน่ารัก
“สติแตกหรือไง...” คริสส่ายหน้า–ดวงตาคมกำลังจิกเขาอย่างแค้นเคือง
“แกมันโค-ตรกวนประสาท” คยองซูหัวเราะร่วน ปัดมือไปมาบนท่อนขาแกร่งอย่างออดอ้อน
“ฮยองคิดว่าผมหลอกเล่นหรือไง” ความจริงก็แกล้งแหละ....
“ร้ายกาจ แกมันร้ายกาจคยองซู ฉันไม่ควรรับปากชิงน้อยไว้เลยจริงๆ” ริมฝีปากรูปหัวใจยกยิ้มอีกครั้งของวันในขณะที่ฝ่ายตรงข้ามดูไม่สนุกด้วย บางทีเขาก็สงสารคริสนะ แต่มันบังเอิญว่าคยองซูก็สงสารตัวเองเหมือนกัน
“ฟังฉันนะคยองซู...”
“ถ้าแกอยากหาย แกก็ต้องปรึกษาหมอโอเคไหม? แล้วที่นั่งหน้าแกอยู่นี่ก็หมอ ต้องให้บอกแกกี่รอบว่ะ ฉันคือหมอที่เก่งโคตรๆ แต่แกกลับไม่ยอมเปิดปากเลยสักกระติ๊ด ไอ้บ้าที่ไหนมันจะไปรู้เรื่องว่ะ!”
“ฮยองก็เลิกซักไซร้ผมซะที...” คนตัวเล็กถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย
“โว๊ะ! เลิกๆๆๆๆๆ วันนี้พอแค่นี้แหละ ฝากโทรบอกให้ชิงน้อยเตรียมตัวด้วย” ร่างสูงยืดตัวขึ้นจากโซฟา กระดิกนิ้วดิ๊กๆบนโทรศัพท์ของเขา
“เตรียมตัวไปไหน?...” คิ้วเล็กขมวดมุ่นอย่างสงสัย พลางยกสมาร์ทโฟนสีดำของตัวเองต่อหาพี่ชายคนสนิท
“ถามได้ คนเค้ารักกันก็ต้องไปเดทกันดิว่ะ โง่เหมือนพี่ชายแกจริงๆ”
“พี่เป็นพี่ผม” คยองซูสวน
“เออ ก็ด่าตัวเองอยู่นี่ไง ชิงน้อยว่าไงบ้าง” พูดคุยกันไม่กี่ประโยคคนในโทรศัพท์ก็ชิงวางสายไปเสียก่อน คนตัวเล็กแกว่งโทรศัพท์ในมืออย่างเย้ายวน–หัวเราะเสียงแหลมอย่างถือชัยชนะ
“ฟังนะฮยอง...”
“เออว่า?...”
“วันนี้อี้ชิงฮยองไม่ว่างครับ มีนัดกับเพื่อนนู้น” คริสโวยวายอย่างหัวเสีย ร้องไห้งอแงเหมือนเด็กน้อยทิมสันข้างบ้าน
“ความจริงมีอีกประโยคนะฮยอง” คยองซูเดาะลิ้น
“...”
“ถ้าอยากชวนไปเดท ก็ช่วยจีบให้ติดสักทีJ”
Loading%
นี่มันฟิคไคโด้หรือคริสเลย์...เออ งืมๆ นั่นแหละ
ความจริงมันเป็นฟิคโปรเจค เพื่อนเราแต่งฮุนฮาน
แต่ก็รู้ๆกัน... ชิปเปอร์ฮุนฮานยังมีชีวิตอยู่กันใช่ไหม;w;
เราก็หนึ่งในนั้นนะ
อยากบอกว่าแต่งไม่เก่งครับ มาจากใจล้วนๆ ฮ่าาาาา
เวิ่นก็ #ฟิคกลางวัน มาคุยได้ครับผม
ความคิดเห็น