ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : part 1 : อย่ามายุ่งกับฉัน -____-
ณ สนามบินสุวรรณภูมิ
ตุ้บ!
"โอ้ย! คนทั้งคนมองไม่เห็นรึไง ชนมาได้"
กลับจากฝรั่งเศสวันแรกก็ซวยแล้ว
"อะไร เธอนั่นแหละมาชนฉันก่อน ยังจะมาตะคอกใส่หน้าฉันอีก ขอโทษฉันมาเลยนะ!"
"-__________-"
ฉันเดินออกมาจากนายบ้านั่น ไม่อยากต่อปากต่อคำ แล้วอีกอย่าง ฉันจะกลับบ้าน ฉันเหนื่อย!
"นี่เธอ! กลับมาขอโทษฉันเดี๋ยวนี้นะ!"
อะไรอีกล่ะเนี่ย จะตามมาทำไมเนี่ย น่ารำคาญ ฉันจะกลับบ้านนนนนนนนน T_______T
"อะไร"
"เมื่อกี๊เธอเดินชนฉัน แต่เธอยังไม่ได้ขอโทษฉัน"
"ฉัน? นายเป็นคนที่วิ่งมาชนฉันก่อน ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด เพราะงั้นฉันก็ไม่ต้องขอโทษ แล้วก็อย่ามายุ่งกับฉัน"
พอพูดจบฉันก็เดินออกมาอีกครั้ง หวังว่านายคงจะไม่ตามฉันมาอีกนะ - -'
ตึกๆๆๆ
นั่นไง นายนั่นวิ่งตามฉันมาจนได้ -*-
ตุ้บ!
"โอ้ย! จะหยุดเดินทำไมไม่บอกก่อนเล่า!"
"ตามมาทำไม ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ขอโทษ"
"เปล่า ฉันจะเอานี่มาคืน เธอทำตกไว้เมื่อกี๊"
เขาพูดพร้อมกับยืนกระเป๋าสตางค์สีขาวให้ฉัน เอ่อ.. หน้าแตกเลยดิ -/-
"อืม ขอบคุณ"
"ไม่เป็นไร ^________^"
พอพูดจบเขาก็เดินจากไป
เอ่อ.. แล้วมันยิ้มอะไรวะ - -? ช่างเถอะ กลับบ้านดีกว่า
7 โมงเช้า.
"เฌอแตม! กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่!?"
ได้ยินเสียงก็รู้เลย น้องชายตัวแสบของฉันนี่เอง
"โอ้ยยยย อะไรอีกของแกเนี่ยฌอง ฉันเหนื่อยฉันจะนอนนนนน -0-"
'ฌอง' น้องชายวัย 16 ปีของฉัน
นิสัย จุ้นจ้านวุ่นวาย ขี้บ่น โมโหร้าย แต่หน้าตาดี 'มาก' -3-
"นอนอะไรอีก เช้าแล้วนะ แล้วกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ยังไม่ได้บอกเลย"
"ฉันกลับถึงบ้านตอนตีสามเด๊ะๆ แล้วตอนนี้ฉันก็ง่วงมาก จะนอนต่อ ออกไปได้แล้ววว"
"โอเคๆ วันนี้จะไม่กวนพี่วันนึงละกัน เดี๋ยวตอนเที่ยงฉันขึ้นมาปลุกน้าาา ^o^"
เฮ่ออ.. โชคดีไป วันนี้น้องชายอารมณ์ดี - -" ขอนอนต่อเลยละกัน ไม่ไหวแล้วววว =0=
Matesoul
ตุ้บ!
"โอ้ย! คนทั้งคนมองไม่เห็นรึไง ชนมาได้"
กลับจากฝรั่งเศสวันแรกก็ซวยแล้ว
"อะไร เธอนั่นแหละมาชนฉันก่อน ยังจะมาตะคอกใส่หน้าฉันอีก ขอโทษฉันมาเลยนะ!"
"-__________-"
ฉันเดินออกมาจากนายบ้านั่น ไม่อยากต่อปากต่อคำ แล้วอีกอย่าง ฉันจะกลับบ้าน ฉันเหนื่อย!
"นี่เธอ! กลับมาขอโทษฉันเดี๋ยวนี้นะ!"
อะไรอีกล่ะเนี่ย จะตามมาทำไมเนี่ย น่ารำคาญ ฉันจะกลับบ้านนนนนนนนน T_______T
"อะไร"
"เมื่อกี๊เธอเดินชนฉัน แต่เธอยังไม่ได้ขอโทษฉัน"
"ฉัน? นายเป็นคนที่วิ่งมาชนฉันก่อน ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด เพราะงั้นฉันก็ไม่ต้องขอโทษ แล้วก็อย่ามายุ่งกับฉัน"
พอพูดจบฉันก็เดินออกมาอีกครั้ง หวังว่านายคงจะไม่ตามฉันมาอีกนะ - -'
ตึกๆๆๆ
นั่นไง นายนั่นวิ่งตามฉันมาจนได้ -*-
ตุ้บ!
"โอ้ย! จะหยุดเดินทำไมไม่บอกก่อนเล่า!"
"ตามมาทำไม ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ขอโทษ"
"เปล่า ฉันจะเอานี่มาคืน เธอทำตกไว้เมื่อกี๊"
เขาพูดพร้อมกับยืนกระเป๋าสตางค์สีขาวให้ฉัน เอ่อ.. หน้าแตกเลยดิ -/-
"อืม ขอบคุณ"
"ไม่เป็นไร ^________^"
พอพูดจบเขาก็เดินจากไป
เอ่อ.. แล้วมันยิ้มอะไรวะ - -? ช่างเถอะ กลับบ้านดีกว่า
7 โมงเช้า.
"เฌอแตม! กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่!?"
ได้ยินเสียงก็รู้เลย น้องชายตัวแสบของฉันนี่เอง
"โอ้ยยยย อะไรอีกของแกเนี่ยฌอง ฉันเหนื่อยฉันจะนอนนนนน -0-"
'ฌอง' น้องชายวัย 16 ปีของฉัน
นิสัย จุ้นจ้านวุ่นวาย ขี้บ่น โมโหร้าย แต่หน้าตาดี 'มาก' -3-
"นอนอะไรอีก เช้าแล้วนะ แล้วกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ยังไม่ได้บอกเลย"
"ฉันกลับถึงบ้านตอนตีสามเด๊ะๆ แล้วตอนนี้ฉันก็ง่วงมาก จะนอนต่อ ออกไปได้แล้ววว"
"โอเคๆ วันนี้จะไม่กวนพี่วันนึงละกัน เดี๋ยวตอนเที่ยงฉันขึ้นมาปลุกน้าาา ^o^"
เฮ่ออ.. โชคดีไป วันนี้น้องชายอารมณ์ดี - -" ขอนอนต่อเลยละกัน ไม่ไหวแล้วววว =0=
Matesoul
my
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น