คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : บทที่6ตัวแทนที่เพียบพร้อม(รึป่าว= =)
หลังจากที่คุยกันเสร็จที่บ้านของโวคาลอยด์ทุกคนก็ค่อยๆกลับกันไป
ณ หน้าโรงเรียนไรมง เวลา 18:00 น.
“งั้นก็ทุกคนพรุ่งนี้ก็มาเจอกันด้วยล่ะกันนะมาเวลาเดิม”อาร์ฟิเลียพูด
“อืม”ทุกคนตอบรับ
“อ้อ!แล้วก็อีกเรื่องนึงฉันจะให้พวกนายขอเรื่องย้ายโรงเรียนแล้วก็ไปอยู่นู้นระยะนึงจะได้รึเปล่า”อาร์ฟิเลียพูด
“ย้ายโรงเรียน?แล้วก็ไปอยู่ที่นู้นด้วย”เอนโดพูด
“ก็แค่ระยะนึงหลังจากจบศึกนี้แล้วก็จะย้ายกลับมานะ”เคียวพูด
“อืม..มันก็ได้อยู่หรอกนะแต่ก็คงต้องบอกเรื่องนี้กับพ่อแม่ก่อน”คิโดพูด
“อืมงั้นก็ฝากด้วยนะเรื่องขอย้ายเดียวฉันจะจัดการให้เองนะ^^”เคียวพูด
“งั้นวันนี้ก็เท่านี้แหละแยกกันได้^^”อาร์ฟิเลียพูดแล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับไป
ตึกๆๆ
หลังจากนั้นก็ค่อยๆกลับกันไปเหลือแต่กาเซล เบิร์น อาร์ฟิเลีย แล้วก็เคียว
“นี้ฉันว่าผลึกที่ใช้ดึงพลังนะมันมีจำกัดแค่5ชิ้นในโลกไม่ใช่หรอที่ได้ยินแต่ทำไม...”กาเซลหันไปถามอาร์ฟิเลีย
“ก็นะนี้มันไม่ใช่ผลึกที่ไว้ดึงพลังหรอกนะเป็นแค่ผลึกผ่านโลกเวย์มนต์เท่านั้นแต่อันนี้ก็มีจำกัดอยู่ที่10ชิ้นนะน้อยมาก”อาร์ฟิเลียพูดแล้วหยิบผลึกขึ้นมา
“เอ๋!?แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นแล้วพวกนั้นจะช่วยเราได้หรอ?”เบิร์นถาม
“อย่าประเมินพวกเค้าต่ำนะตอนที่ฉันเจอครั้งแรกนะก็ไม่ค่อยอยากจะเชื่อหรอกนะว่าเคยช่วยโลกใบนี้เอาไว้ได้...ฉันนะอยากจะทดสอบดูเลยไปท้าสู้...แต่ว่า...”อาร์ฟิเลียพูดแล้วหยุดทำให้ทุกคนสงสัย
“แต่ว่า?”ทุกคนทวนกลับ
“...แพ้ราบเลย..”อาร์ฟิเลียพูดทำเอาทุกคนตกใจ
“พะ..แพ้ราบไม่จริงน่า!”เคียวพูดเหมือนกับไม่เชื่อ
“ฉันใช่เวทย์มนต์สร้างหุ่นยนต์ที่อัดพลังเวทย์เข้าไปเต็มที่ถึงระดับจะต่างกันแต่ก็มีระดับคลาสSนะแต่ว่า...ในเวลาเพียงไม่กี่นาทีพวกนั้นก็ทำลายราบเลย”อาร์ฟิเลียพูด
“หะ..หา!?ทำลายแค่ไม่กี่นาทีหรอ!”เคียวพูดอย่างตกอกตกใจ
“อืมแล้นที่ฉันสร้างมาทั้งหมดนั้นนะก็ตั้ง50ตัวนะ”อาร์ฟิเลียพูดต่ออีก
“ทั้งหมดนั้นน่านะ!ฉันสู้อะตั้ง5นาทีกว่าจะกำจัดได้ตัวนึง”เคียวพูด(นี้เค้าเวอร์ไปอะป่าวหว่า= =;;//ไรท์)
“อืมแต่ก็ไม่ได้สู้เดียวนะสู้กันเป็นกลุ่ม7คนแต่ถึงอย่างนั้นมันก็...อะนะ”อาร์ฟิเลียพูด
“เอ๋?”อีก3คนงง
“ก็วิธีการสู้ของพวกนั้นนะไม่เมื่อใครเลยละบอสเป็นเหมือนท้องฟ้าที่โอบอุ้มทุกสิ่งแล้วสมาชิกในแฟมิลี่ก็เหมือนเป็นสภาพอากาศที่แปรปรวน”อาร์ฟิเลียพูด
“ท้องฟ้า?”อีก3คน
“อืม....ก็นะแต่พวกนั้นก็เป็นถึงมาเฟียที่ยิ่งนี้จะไม่เก่งได้ไง..อะ!”อาร์ฟิเลียรีบเอามือมาปิดปากแต่ว่าคงทันแล้วละ
“มะ..มาเฟีย..เราคงไม่ถูกฆ่าหมกศพก่อนนะ ::- -”เบิร์นพูดแล้วเหล่ไปทางอื่น
“มะ..ไม่หรอกน่า..บอสนะก็ยังเป็นเด็กอยู่อายุเท่ากับพวกเราเลยด้วยแล้วบอสเองบอสยังไม่ค่อยอยากเป็นเลยแล้วทุกคนนะก็ใจดีจะตายไป^^;;”อาร์ฟิเลียพูด
“อาๆถ้าว่างั้นก็คงไม่เป็นไรละมั้งงั้นวันนี้ก็แยกย้ายกันก่อนละกันไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ”กาเซลพูดแล้วก็ทำเหมือนพูดไล่แล้วตัวเองก็เดินออกไป
“อ้าว? เดี๋ยวสิ!กาเซลรอก่อน ไปนะ”เบิร์นพูดเสร็จก็รีบวิ่งตามกาเซลไป
“โอ้ย!ให้ตายสิ เอ๋!?แล้ว2คนนั้นเค้าอยู่บ้านเดี๋ยวกันหรอ?”อาร์ฟิเลียพูดแล้วหันไปทางเคียว
“อ่า~~ก็คงจะอย่างงั้นแหละมั้งเห็นว่ามาด้วยกันนี้”เคียวพูด
“ว้าว~”อาร์ฟิเลีย
“นี้เธอคิดอะไรอยู่นะ= =”เคียวพูด
“เปล่าสักหน่อย‘ ’ ”อาร์ฟิเลีย
“= =;;”เคียวเริ่มรู้สึกแปลกๆ(แต่งไม่ออกแล้วแฮะข้ามไปเลยละกัน=w=//ไรท์//วิ่งสุดชีวิต!XC)
วันต่อมา ณ หน้าโรงเรียนไรมง เวลา6:00 น.(ข้ามจริงๆด้วย= =)
“อะ!นั้น เจ้า5ตัวเอ๊ย!5คนนั้นมาแล้ว”อาร์ฟิเลียพูด
“แล้วเรื่องขอไม่มีปัญหาใช่ไหม”เคียวพูด
“อืมไม่มีปัญหาหรอก”เอนโดพูด
“อืมไม่ต้องกังวลหรอก”คาเซมารุพูด
“อืมก็ไม่มีอะไร”คิโดพูด
“อืมไม่มีอะไรหรอก”โกเอนจพูด
“อืมไม่ต้องห่วงนะ^^”ฟุบุคิพูด
“อืม..ทางด้านกาเซลจังก็ไม่มีปัญหาสินะ^^”เคียวพูด
“อืม...ก็ไม่มีอะไร”กาเซลพูด
“ถ้างั้นที่เหลือก็รอพวกนั้นมา...”อาร์ฟิเลียพูด
....
....
....
....
....
ณ ตอนนี้เวลา 7:00 น.
....
....
....
....
....
....
ณ ตอนนี้เวลา 8:00 น.
“โอ๊ย!ทำไมยังไม่มานะ!”อาร์ฟิเลียพูด
“เอาน่าๆอย่าบ่นสิ^^;;”เคียวพูด
ปรี๊ดๆ
เสียงแตรของรถทำให้ทุกคนหันไปรถที่ขับมานั้นเป็นรถตู้สุดหรู!ที่แต่งอย่างงาม!(= =??)
“ทุกคน!/”มิกุโพล่หัวออกมาจากหน้าต่าง
“กว่าจะมาได้นะ!”อาร์ฟิเลียพูด
“อ่า~~โทดทีๆ^^”มิกุพูดขอโทด
“ไม่ให้อภัยยะ!แต่ก็ช่างเถอะรีบไปกันได้แล้ว”อาร์ฟิเลียพูดแล้วก็ขึ้นรถไปก่อน
“ฮะๆๆ^^;;เอ้าทุกคนขึ้นรถได้แล้วละ”เคียวหันไปพูดกับทุกคน
“อืม”
ปรื้น~~
หลังจากที่ทุกคนขึ้นรถกันหมดแล้วก็ขับออกไปยังเมืองแห่งหนึ่ง
....
....
....
....
....
....
....
....
....
....
ณ เมืองนา-มิ-โม-ริ(คนที่เคยดูก็น่าจะรู้แต่ก็อาจจะเคยได้ยินผ่านๆ=w=)
“เนี่ยนะหรอ...เมืองนามิโมริ”เอนโดพูด
“คล้ายๆกับเมืองอินาสึมะเลย”คาเซมารุพูด
“จริงๆด้วย”ฟุบุคิพูด
“นั้นสินะ”คิโดพูด
“แล้วนี้จะถึงรึยังละ”โกเอนจิพูด
“อืมจะถึงแล้วละบ้านของบอสนะ”อาร์ฟิเลียพูด
‘บอสงั้นหรอ?บ้านจะเป็นยังไงนะ= =’ทุกคนนึก
ณ หน้าบ้านซาวาดะ(ว้าว!*[]*)
“นี้...อาร์ฟิเลีย”เคียวพูด
“อะไรหรอ”อาร์ฟิเลียพูด
“นี้ใช่บ้านบอสมาเฟียที่เธอว่าแน่หรอ= =”เคียวพูด
“อืมก็นี้แหละ”อาร์ฟิเลียพูด
“บ้าน...ธรรมดาเงี้ยเนี่ยนะ!”เบิร์นพูดแล้วชี้ไปที่บ้านหลังนั้นบ้านนั้นเป็นเหมือนกับบ้านทั่วไปที่จะมีอยู่2ชั้นแล้วจะมีสวนอยู่ที่ด้านหน้าบ้านจนทุกคนคิดว่ามันไม่ใช่แล้วมั้งเลย
“อา~~ฮะๆๆ^^ช่างเถอะๆเข้าไปกันได้แล้วน่า”อาร์ฟิเลียพูดแล้วก็เดินเข้าไป
ติ๊ง~ต่อง~
“อะ ค่ะๆ”พอกดกริ่งไปก็ได้ยินเสียงผู้หญิงคนนึง
แอ๊ด! ~
“สวัสดีค่ะคุณแม่ของซาวาดะ”อาร์ฟิเลียพูด
“อะ!อาซางิจังนั้นเอง!เดี๋ยวนะ ซือคุง!อาซางิจังมาหาแนะลูก”คุณคนๆนั้นพูดแล้วหันไปเรียกใครสักคน
“ครับบบ!”แล้วก็มีเสียงดังมาจากข้างบน
“งั้นก็เข้ามารอข้างในก่อนนะเดี๋ยวซือคุงก็ลงมาแล้วละ แล้วนั้นเพื่อนใช่ไหมเข้ามาด้วยกันสิ^^”
“ค่ะ”แล้วทุกคนก็เดินกันเข้าไปข้างในบ้าน
ตึกๆ!!
“เหวอ!?”เสียงของใครบางคนวิ่งลงมาจากบันไดและคาดว่าคงจะตกบันได= =
ตุ๊บๆๆ!!
“แอ่ก!XP”
“สึนะจอมห่วยเอ๊ย”
“เอ้า!ซาวาดะ เป็นถึงบอสรุ่นที่10เป็นอย่างงี้ได้ไงกันเนี่ย= =”อาร์ฟิเลียพูดแล้วเข้าไปช่วยพยุง
“เหอะๆ^^;;โทดทีๆแล้ว..ฉันก็ไม่ไช่บอสสักกะหน่อยนะ!><”คุณบอสรุ่นที่10ปฏิเสธอย่างเอาเป็นเอาตาย
“อะไรกันเรื่องก็ผ่านมาขนาดนี้แล้วยังไม่ยอมรับอีกหรอ”เด็กทารกที่นั่งอยู่บนหัวพูด
“ก็มัน...”สึนะ
‘ไม่อยากเป็นจริงๆด้วย= =’เคียวพูดในใจ
‘ดูแล้วไม่ค่อยน่านับถือเลยแหะ= =’เบิร์นพูดในใจ
‘เนี่ยน่านะมาเฟียต่างจากที่นึกแหะ’กาเซลพูดในใจ
“เถอะน่า~เฮ้อๆเอ้านี้เพื่อนฉันเอง”อาร์ฟิเลียพูดแล้วหันไปทางพวกเคียว
“อืม ยินดีที่ได้รู้จักนะฉัน ซาวาดะ สึนะโยชิ ส่วนเจ้านี้ชื่อรีบอร์น แล้วพวกเธอชื่อ.”สึนะพูดแนะนำตัวเองแล้วก็เด็นทารกที่อยู่บนหัวแล้วจะถามชื่อคนอื่นแต่อาร์ฟิเลียก็เอามือหยุดเอาไว้
“เอาไว้พูดรวมก็ได้มั้งเออ มันเสียเวลาคนเยอะ- -”อาร์ฟิเลียพูด(ทำให้สั้นหรอ= =)
“อ่า~อืม_ _”สึนะพยักหน้า
“แล้วพวกลูกน้องนายไม่อยู่หรอ”อาร์ฟิเลียพูด
“ลูกน้องอะไรกันละ!นั้นเพื่อนฉันนะพวกเราไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดสักหน่อย= =แต่เดี๋ยวฉันจะพาพวกเธอไปหาโกคุเดระคุงกับยามาโมโตะนะ”สึนะพูด
“งั้นหรอ”อาร์ฟิเลียพูด
“อืมงั้นก็ไปกันเลยละกันนะ แม่ฮะเดี๋ยวผมมานะ!”สึนะพูดแล้วแล้วหันไปพูดทางด้านห้องที่แม่อยู่
“จ้า~กลับมาก่อนอาหารเย็นนะ”
“ครับ งั้นไปกันเถอะ”สึนะพูดแล้วก็เดินออกไปทุกคนก็เดินตาม
ณ สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง
ทุกคนเดินออกจากบ้านของสึนะจนมาถึงที่สวนสาธารณะแต่ก่อนจะเดินเข้าไปก็ได้ยินเสียงของใครคนนึงกำลังทะเลาะกันอยู่
“หนอยแน่แกทำไมต้องมาด้วยนะ!”เสียงของผู้ชายคนนึงพูด
“เอาน่า^^ฉันก็อยากจะเจอคนพวกนั้นนะ^^”แล้วผู้ชายอีกคนนึงที่อยู่ด้วยก็พูดตอบ
“อย่าทะเลาะกันสิทั้ง2คน^^”แล้วก็มีผู้หญิงอีกคนอยู่ด้วย
“หึ*- - อะรุ่นที่10คร้าบ~*[]*”ผู้ชายคนที่เป็นคนพูดหาเรื่องทะเลาะหันมาทางสึนะแล้วก็ทำหน้าเป็นประกาย= =
“โย่!สึนะ”แล้วอีกคนก็หันมาทางด้านสึนะแล้วก็ทักทาย
“สึนะโยชิคุง”แล้วผู้หญิงอีกคนที่อยู่ด้วยก็หันมาทางสึนะแล้วเรียก
“อะ ทั้ง3คน^^/”
“แล้วพวกนั้น..โยชิวาระ..อ้อเพื่อนของเธอสินะ^[++]^ โย่ฉันยามาโมโตะ ทาเคชิ นะ”ยามาโมโตะพูด(เออ ออไปเอง= =)
“ฉัน ยูกิเนะ เซ็ทสึนะ(yukine setsuna) นะ”เซ็ทสึนะพูด(ไม่ใช่สึนะนะเฮ้ย= =)
“ฉันโกคุเดระ ฮายาโตะ”โกคุเดระพูด
“เฮ้ย!ไม่ใช่สิ รุ่นที่10ยังไม่ได้พูดสักคำว่าเป็นมิตรหรือศัตรู อาจจะเป็นศัตรูก็ได้(ถ้าเป็นศัตรูคงไม่เดินตามมาหรอก= =) หนอยแกจะมาทำลายรุ่นที่10งั้นหรอ!”โกคุเดระเออ ออ(คนละแบบเลย= =)ไปเอง แล้วก็หยิบไดนาไมท์ขึ้นมาแล้วไฟก็จุดเอง(ว๊ากกกกก=[]=)ทำเอาทุกคนตั้งป้อม(ป้องกัน)ไม่ทัน
“โกคุเดระคุง ใจเย็นสิ”เซ็ทสึนะพูด
“เธอก็!ทำไมถึงใจเย็นอยู่ได้ละนับวันจะเป็นยามาโมโตะอยู่แล้วนะ!ร็อคเก็ท.”โกคุเดระพูดบ่นเซ็ทสึนะแล้วทำท่าจะโยนไดนาไมท์แต่ร่างกายก็แข็งไม่สามารถขยับได้อะไรนะ!หรือว่า..โกคุเดระคิดแล้วหันไปมองด้านหลังก็พบว่ามีมีดเล่มนึงปักอยู่ที่เงาแล้วโกคุเดระก็หันกลับมามองหน้าเซ็ทสึนะ
“พันธะตลึงเงา...ช่วยใจเย็นเย็นหน่อยนะโกคุเดระคุง^^”เซ็ทสึนะพูด(เริ่มมาก็ใช้ท่าเลยหรอ=[]=)
“อะ โกคุเดระคุงคนพวกเนี่ยไม่ใช่ศัตรูหรอกนะ^^เซ็ทสึนะก็ไม่ต้องทำขนาดนั้นหรอ”สึนะพูดเซ็ทสึนะเลยปล่อยโกคุเดระ
“ขะ..ขอโทษนะคร๊าบบบรุ่นที่10><”โกคุเดระพูดแล้วก้มหัวให้สึนะ
“อา~ไม่เป็นไรหรอกโกคุเดระคุง^^;;แล้วก็นี้พวกของอาซางิไม่ใช่ศัตรูหรอก”สึนะพูด
“อืม พวกเราไม่ใช่ศัตรูสักหน่อยนายนะอย่าคิดเออเองสิ= =”อาร์ฟิเลียพูดแล้วมองไปที่โกคุเดระ
“หนอยอย่ามาทำเป็นสอนฉันนะ”โกคุเดระพูด
“เหอะ!อะแล้วก็เมื่อกี้นี้เธอทำหรอ”อาร์ฟิเลียพูดแล้วมองไปที่เซ็ทสึนะ
“นี้แล้วคนนี้ไม่ได้สู้ด้วยหรอ”กาเซลพูดกระซิบถามอาร์ฟิเลีย
“ไม่นะตอนฉันขอดูนะเขาก็นั่งมองเฉยๆก็นึกว่าเป็นแค่คนธรรมดา”อาร์ฟิเลียกระซิบตอบ
“เอะ ดูท่าจะเก่งนะ”กาเซล
“มันก็ต้องลองดู”อาร์ฟิเลีย
“ฮะ?ฉันหรอ?”เซ็ทสึนะพูดแล้วชี้มาที่ตัวเอง
“ก็ใช่นะสิที่โกคุเดระขยับไม่ได้นะ”อาร์ฟิเลียพูด
“เอะ?อะอืม^^ทำไมหรอ”เซ็ทสึนะพูด
“เห~ท่างั้นฉันจะขอดูฝีมือหน่อยจะได้ไหม”อาร์ฟิเลียพูด
“ถ้าต้องการก็ไม่ขัดข้องหรอกนะ^^อืม~แล้วทำอะไรละ”เซ็ทสึนะพูด
“หึๆๆๆเรื่องนั้นนะไม่ต้องห่วง...”อาร์ฟิเลียพูด
จาก ผู้แต่ง
อั๊ยยะ มาต่อแล้วแหะๆ^^;;ไรท์ขอโทษษษษน่า~~~~ที่ต่อช้า^^;;มันคิดนานไปหน่อยแหะๆ^^;;(ไม่มั้ง= =;;)เรื่องนี้อาจจะ(อาจจะนะ)มีคนรู้จักเยอะนะเนี่ยแต่เซ็ทสึนะไม่มีในการ์ตูนนะนั้นออริไรท์^^555ถ้าผิดตรงไหนก็โทษด้วยนะ^^รู้สึกว่าตัวเอกไม่เด่นเลยอะ555เดี๋ยวเป็นตตัวสำรองในเรื่องพอเสร็จตอนสุดท้ายก็เลิฟซีนแล้วจบ(อย่าเอาจริงนะเฮ้ย= =;;)
แล้วก็เพิ่มคาเซมารุด้วยนะ
ความคิดเห็น