วุ่นนักหอพักอลเวง !!!!

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่3 เพื่อนใหม่ & เพื่อนเก่า

“ขอโทษค่ะ น้องคนนั้นน่ะค่ะ น้องนั่นแหละค่ะ” ฉันเรียกเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเธอน่า

รักดีนะมัดผมสองข้างต่ำๆทำลอนนิดหน่อยพอดูดี ดูก็รู้แล้วว่าเป็นเด็กเรียบร้อย

แหงเลย หน้าเด็กมากเลยละท่าทางจะเป็นลูกครึ่งฝรั่งด้วยละมั้งก็ดูหน้าตาขาว

แก้มชมพูผมเธอสีทองสว่างขนาดนี้น่ะ แต่ดูเธอสิฉันเรียกยังหันไปหันมาอีก ช้า

นเรียกแกนั่นแหละไอ้เด็กบ้า!!!

“เรียกฉันหรอ นี่เธอจะบ้าปะ ฉันก็อยู่ชั้นเดียวกับเธอมาเรียกน้องอะไรเล่า!” ไอ้

เด็กหน้าอ่อน ปากศัตรูแมว (ที่ฉันสันนิษฐานผิดไปที่ว่ามันเป็นเด็กเรียบร้อยนะ) 

มันเรียนอยู่ชั้นเดียวกับฉันหรอ แล้วใครมันจะไปรู้เล่าว่าเรียนอยู่ชั้นเดียวกับฉัน

นะ แถมยังมาตะคอกใส่ฉันอีก ให้ตายเถอะ..................โรบิ้น แบคแมนเซ็ง

“อ้าว! ใครมันจะไปรู้เล่า” ฉันบ่นอุบอิบ ถ้าหากพูดมากเดี๋ยวก็โดนตะคอกอีก

“เธอก็ดูชุดนักเรียนกับจุดสีเทาที่ปกเสื้อขาวเธอสิว่ามีกี่จุดของฉันกี่จุด” 

อ่อ........แหะๆ ฉันลืมไปเลย พอดีโรงเรียนนี้เด็กผู้หญิงมอต้นจะใส่เสื้อเชิ้ตคอ

ปกสีขาวเนกไทสีเทากระโปรงสีเทาสั้นถึงเข่าแล้วก็มีจุดสีดำเล็กๆปักอยู่ที่ปก

เสื้อขาวอย่างสมมุติอยู่มอหนึ่งหนึ่งจุด มอสองสองจุด มอสามสามจุด ส่วนมอ

ปลายก็ใส่เหมือนมอต้นทุกอย่างจะมีเพิ่มคือเสื้อสูทสีดำและมีการปักจุดมอสี่จะ

เริ่มต้นหนึ่งจุดใหม่ มอห้าสองจุด มอหกสามจุด แต่จะปักจุดเป็นสีเทาเท่านั้น

แหละ ส่วนพวกผู้ชายมอต้นก็เสื้อเชิ้ตสีขาวเนกไทสีเทากางเกงขายาวสีเทาจุดสี

ดำที่ปกเสื้อเชิ้ตสีขาวและผู้ชายมอปลายก็แต่งตัวเหมือนมอต้นเพียงแต่เพิ่มเสื้อ

สูทสีดำ และปักจุดสีเทาเหมือนผู้หญิงมอปลายเพิ่มขึ้นมา

“พอดีฉันเป็นเด็กใหม่เพิ่งเข้าม.4ปีนี้น่ะ ไม่รู้ว่าดูบอร์ดรายชื่อห้องอยู่ที่ไหนน่ะ” 

ฉันถามยัยหน้าอ่อนปากศัตรูแมวออกไป

“อ๋อ............เด็กใหม่งั้นสิ อืม...........บอร์ดรายชื่อห้องอยู่หน้าห้องปกครองชั้น

3ตึก3นะ ทางนั้นนะ แค่นี้ใช่ไหม ฉันไปล่ะ” ยัยหน้าอ่อน (แต่ยัยนี่หน้าเด็ก

มักๆนะ) ชี้ไปทางตึกสีขาวสะอาดคาดว่าน่าจะเป็นตึก3 แล้วพอยัยนั่นพูดเสร็จก็
เดินอย่างรวดเร็วออกไป

“เดี๋ยวสิ! เธอชื่ออะไรอ่ะ” ฉันตะโกนถามชื่อยัยนั่นออกไป

“จะรู้ไปทำไมเล่า!” ยัยนั่นตะโกนกลับมา ถามแค่นี้ก็ไม่ได้ หยิ่งชะมัด

“ก็อยากรู้นี่!”

“ฉันชื่อเพ้นท์ติ้ง แค่นี้นะ ฉันไปตึกเรียนล่ะ!” ยัยนั่นพูดเสร็จก็หันหลังให้ฉันทันที 

ยัยนั่นชื่อเพ้นท์ติ้งหรอ ชื่อเพราะดีนะ แต่เดี๋ยวสิ..............

“เดี๋ยว! ขอบคุณนะเพ้นท์ ฉันชื่อไอติมนะ” เพ้นท์ติ้งหันหลังกับมาพยักหน้าแล้วก็

ยิ้มให้ฉันก่อนจะเดินหายไปบนตึกเรียน ว้าวววว เธอยิ้มได้น่ารักมากมายเลยละ 

ไม่รู้อะไรทำให้ฉันทำอย่างนี้ก็ไม่รู้ แต่ฉันรู้สึกได้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนดีมาก

เหมือนกัน ฉันเดินมุ่งหน้าไปยังตึก3ชั้น3เรื่อยๆ 

โรงเรียนนี้ที่ฉันย้ายมาใหม่ใหญ่มากเลยทีเดียวมีทั้งหมด5ตึกทุกตึกมี4ชั้น ตึก1

และ2จะเป็นตึกเรียนของมัธยมต้นและมัธยมปลาย มีโรงยิมและสนามบาสตั้งอยู่

บนชั้น4ของทั้ง2ตึก เพื่อแยกเรียนมัธยมต้นและปลาย (โรงเรียนนี้มีแค่มัธยม

เท่านั้นอะ) และตึก3ส่วนใหญ่จะเป็นห้องพักครู ห้องสมุด ห้องปกครอง ห้อง

วิชาการ ห้องโสด และห้องเรียนที่เรียนนอกห้องเช่นห้องแล็บและห้องอื่นๆอีก มี

ชั้น1เป็นโรงอาหารซื้อขายของนักเรียนโดยทั่วไป ส่วนตึก4และ5จะเป็นตึกนอน

ประจำสำหรับคนที่อยู่ประจำสามารถเลือกห้องได้เอง และสุดท้ายหอประชุมที่

เป็นสถานที่รวมตัวของนักเรียนทั้งโรงเรียนเมื่อมีงานต่างๆ ซึ่งใหญ่มากพอที่จะ

บรรจุนักเรียนทั้งโรงเรียนได้ และภายใต้หอประชุมใหญ่นั้นจะมีโรงอาหารทาน

อาหารกลางวันสำหรับนักเรียนธรรมดาและนักเรียนที่อยู่ประจำ

 

       ฉันเดินมาเรื่อยๆระหว่างทางก็แวะชมนู้นชมนี่ตลอดทาง แต่ก็เหมือนมีอะไร

เรียกฉันอยู่ไกลๆ

“ไอติม ไอติม ทางนี้ฉันอยู่นี่” เสียงใครตะโกนมาอ่ะ คุ้นๆนะ

“อยู่นี่ ไอติม ทางนี้” เสียงเรียกชื่อฉันยังคงอยู่ ฉันหันไปตามเสียงเรียกนั้น ก็พบ

กับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาน่ารักปล่อยผมสยายมีลอน สีดำสนิทติดกิ๊บหมีน้อย

สีน้ำตาลบนผมหน้าม้าที่เธอเก็บขึ้นไป เธอคือ...........เพื่อนของฉันนามว่า ส้ม

นั่นเอง ยัยนั่นมาทำอะไรที่นี่นะแถมยังใส่ชุดนักเรียนโรงเรียนที่ฉันอยู่อีก เอ๊! 

หรือว่า

 “ส้ม เธอมาทำ อะ...อะไรที่นี่น่ะ” ฉันถามเสียงตะกุกตะกักออกไป

“อ้าว!ไอติม ไม่เซอร์ไพร์แกหรอ ก็อิ๊กคิวน้องชายตัวแสบของแกบังเอิญไปเที่ยว

ห้างแล้วเจอฉันมันก็เลยบอกฉันเรื่องที่แกย้ายโรงเรียนโดย-ไม่-บอก-ฉัน ฉันก็

เลยย้ายตามแกมานี่ไง ฮิฮิ เพื่อนแกเก่งไหมล่ะ” ยัยส้มเพื่อนสนิทที่สุดของฉัน

บรรยายเรื่องราวเซอร์ไพร์ของมันให้ฉันฟัง แต่ไอ้คำ โดย-ไม่-บอก-ฉัน ทำไม

แกต้องเน้นนักหนาด้วยเนี่ย

“เออ ว่าแต่แกเหอะ ติมแกอยู่หอพักห้องไหนชั้นไหนว่ะ” ส้มถามฉันเมื่อเห็นหน้า

ฉันในแบบตกใจสุดขีดปนเอ๋อจัด

“อ่อ...เอ่อ....ชั้น4 ห้อง5อ่ะ” ฉันตอบออกไป แต่ใจฉันก็อดดีใจไม่ได้ที่ส้มเพื่อน

สนิทคนเดียวของฉันย้ายตามฉันมา ต้องขอบคุณน้องรักอย่างอิ๊กคิวแล้วละ

“นี่แก ฉันอยู่ชั้นเดียวกับแกห้อง3นะ” ส้มบอกฉัน แต่อะไรนะ แก-อยู่-หอ-พัก-

ด้วย-หรอ

“ส้มแกอยู่หอพักด้วยหรอ!” ฉันโพล่งขึ้นอย่างดีใจสุดขีด พร้อมกระโดดโลดเต้น

ไปด้วย เย้เย้ ฉันนึกว่าในโรงเรียนนี้ฉันคงจะไม่มีเพื่อนซะแล้ว ฉันรักแกจังไอ้ส้ม

น้อยหอยสังข์

“ส้มแกรู้หรือยังว่าแกอยู่ห้องอะไรอ่ะ” จริงสิฉันยังไม่ได้ไปดูเลยว่าอยู่ห้องอะไร

อ่ะ

“ยังเลยแกอะ ฉันไม่รู้ว่าบอร์ดมันอยู่ไหนอะดิ” ส้มตอบเสียงอายๆ(ปกติแกไม่

เคยอายนิ่)

“ฉันก็เหมือนกัน แต่ฉันรู้ว่าบอร์ดมันอยู่ไหน ไปกันเถอะ” ฉันกับส้มมุ่งหน้าไปยัง

ตึก3ชั้น3ห้องปกครองในทันที  

              ........................................................................


สวัสดีค่ะเพื่อนๆๆ  

วันนี้เราเอามาลงแค่3ตอน  
แต่เม้นให้เราหน่อยน้า
คือเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกอ่าค่ะ
เรากับเพื่อนช่วยกันแต่งอ่ะ
มันดีไม่ไดยังไงช่วยโพสไว้ด้วยนะค่ะ

^________^