Oh! My Ghost <3 คุณผีสุดหล่อจ๋าาฉันจะช่วยนายเอง

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

"หยุดนะ..ฉ..ฉันขอร้องล่ะ ฉันไม่มีอะไรจะให้แล้ว"

"ใครจะไปเชื่อแกว่ะไอ้หนู! ฉันล่ะเสียดายหน้าตาหล่อๆของแกจริงๆ หึ"

ชายหนุ่มพยายามขอร้องอ้อนวอนให้คนร้ายที่มากันประมาณ3 4 คนให้เลิกทำร้ายตนและให้ไว้ชี

วิตเค้าอย่สงน่าสงสาร

"จะบอกหรือไม่บอก!! ว่าแกเเอาของไปซ่อนไว้ที่ไหนอีก"

"ฉันไม่รู้ ในบ้านและตัวของฉันก็มีแค่นั้นแหละ"

"เราคงจะพูดกันไม่รู้เรื่องซะแล้ว...งั้นแกก็จงกลายเป็นผีเฝ้าบ้านนี้ไปซะ!"

"ม่ายยยยย!!~~~~"

ปัง!

เสียงปืนดังไปทั่วบ้านพร้อมกับเศษเลือดที่กระเซ็นไปเลอะกำแพงและใบหน้าของโจรผู้ร้ายคน

นั้น 

"ฮือๆๆ!" 

หญิงสาววัยปานกลางอายุประมาณสี่สิบกว่านั่งร้องห่มร้องไห้โดยมีชายวัยปานกลางประกบอยู่

ข้างๆและโอบเธอไว้ในอ้อมกอด

"ให้ลูกไปสบายเถอะนะคุณ...อย่าร้องสิ"

"ทำไมต้องเป็นลูกเราด้วยล่ะค่ะคุณ! ทำไมต้องเป็นโรเซลลูกเราด้วย"

"ร้องไห้ไปลูกก็ไม่กลับมาหรอกที่รัก...ไม่ต้องร้องนะ"

รถเข็นศพของปอเต๊กตึ๊งได้เลื่อนผ่ายหน้าผู้เป็นพ่อและผู้เป็นแม่ไปผู้เป็นแม่จะหันไปมองศพ

ลูกชายตัวเองแต่โดนผู้เป็นพ่อปิดตาเอาไว้เพื่อไม่ให้เห็นร้างไร้วิญญาณนั้น รถเข็นได้ถูกยกขึ้นไปบนรถปอเต๊กตึ๊งเป็นที่เรียบร้อย

บรื้นนนนน

เสียงล้อรถปอเต๊กตึ๊งได้เคลื่อนตัวออกไปอย่างเร็วโดยทิ้งให้คนเป็นพ่อและคนเป็นแม่ยืนมองรถ

ปอเต๊กตึ๊งไปอย่างลับสายตา