ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การเกิดศึกที่หอบัลลังค์เมฆ
ในอดีตเหล่ามนุยษ์อยากมีเวทมนต์ ปรารถนามันเพื่อต้องการอำนาจสร้างทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเขาต้องการ เทพแห่งเวทย์ผู้สูงสุดทุกสิ่งทุกอย่างจึงนำตัวแทนของแต่ละประเทศเขามาเป็นส่วนหนึ่งของประชาเวทย์ เรื่องราวกลับไม่เป็นอย่างที่คิดเกิดศึกสงครามภายในแต่ละประเทศแบ่งเป็นฝักเป็นฝ่ายเพื่อต้องการที่จะเป็นกลุ่มผู้นำในสภาเวทย์ หลายปีต่อมาเทพแห่งเวทย์หมดวาระการคงอยู่จึงสละตำแหน่งที่ว่างเพื่อหาใครสักคนเพื่อมาทำหน้าที่คุมเหล่านักเวทย์ต่อไป
ท่ามกลางห้องโถงใหญ่ของหอบัลลังค์เมฆ นักเวทย์ของแต่ละประเทศล่องลอยตัวกลางอากาศเพื่อมาประชุมเรื่องสำคัญ โดยเทพแห่งเวทย์อยู่ในชุดขาวประกายเจิดจ้าตรงเบื้องหน้าเหล่านักเวทย์กล่าววาจาอย่างสุขุมว่า
\"ถึงเวลาที่ข้าจะต้องสละตำแหน่งอันสูงสุด เพื่อค้นหาทายาทรุ่นใหม่มาสืบทอดต่อจากข้า แต่ข้ารู้ว่าพวกเจ้าทุกคนอยากได้ที่ ๆ ข้ายืนอยู่ตรงนี้ ฉะนั้นข้าจึงออกกฏว่า ทุกคนจงกลับไปยังประเทศของตนแล้วจัดการหาเด็กหนุ่มสาวรุ่นใหม่เพื่อมาประลองที่แห่งนี้ในอีก 3 ปีข้างหน้า แล้วข้าจะมาเป็นคนตัดสินให้กับพวกเจ้า ไปกันได้\"
ทุกคนต่างรีบกลับไปประเทศของตน เพื่อสร้างศิษย์ที่มีความแข็งแกร่งเพื่อมาดวลท้าประลองเพื่อชิงตำแหน่งเทพแห่งเวทย์สูงสุด แต่การตัดสินใจในครั้งนั้นทำให้หลายคนไม่พอใจ จึงถูกกลุ่มพวกหัวรุนแรงต่อต้านลอบทำร้ายเทพสูงสุดแห่งเวทย์ แต่ด้วยอำนาจอันแกร่งกล้าท่านได้ใช้พลังเฮือกสุดท้ายจัดการพวกนี้จนได้รับบาดเจ็บ ต่างจึงต้องยอมจำนนท่านเทพแห่งเวทย์
เทพย์แห่งเวทย์พอเสร็จกิจครั้งนี้ท่านจึงหลบไปยังหอเอนเดอทอร์ ที่นั้นภายในบุด้วยศิลาล้ำค่ามหาศาล ที่นอนทำจากแก้วกาลฤทธิ์ท่านเทพตรัสสั่งแก่พวกรับใช้ว่า
\"ข่ามิอาจยืนอยู่อย่างปกติได้อีก เพราะข้าได้ใช้พลังแห่งชีวิตไปหมดสิ้น ข้าจะต้องหมดลมในไม่ช้า พวกเจ้าจงรีบตามหาเจ้าชายแห่งเวทย์ให้ทันก่อนที่จะเกิดศึกครั้งนี้ ข้าจะให้เขามารับช่วสงต่อจากข้า เขาจะต้องลงแข่งในนามสภาเวทย์\"
เทพแห่งเวทย์กล่าวจบทรุดตัวลงนอนบนแท่นแก้วกาลฤทธิ์ หลับตานิ่งจนท่านถอนหายใจเฮือกสุดท้าย แล้วจากไป ทำให้บรรดาสาวกของท่านโศกเศร้าอย่างมาก พร้อมน้อมรับคำสั่งทุกประการ เมื่อการสิ้นของเทพแห่งเวทย์เหล่าสาวกช่วยกันปิดป็นความลับมิให้ผู้ใดฉวยโอกาสยึดครองตำแหน่งแห่งเวทย์สูงสุด
กาลเวลาผ่านไป 3 เดือนแต่ละประเทศในกลุ่มทวีปได้จัดการท้าประลองเพื่อนค้นหาสุดยอดนักเวทย์แต่ก็ยังไม่มีผู้ใดที่น่าจะเหมาะสมกับตำแหน่งนี้จึงต้องค้นหากันต่อไป
ท่ามกลางห้องโถงใหญ่ของหอบัลลังค์เมฆ นักเวทย์ของแต่ละประเทศล่องลอยตัวกลางอากาศเพื่อมาประชุมเรื่องสำคัญ โดยเทพแห่งเวทย์อยู่ในชุดขาวประกายเจิดจ้าตรงเบื้องหน้าเหล่านักเวทย์กล่าววาจาอย่างสุขุมว่า
\"ถึงเวลาที่ข้าจะต้องสละตำแหน่งอันสูงสุด เพื่อค้นหาทายาทรุ่นใหม่มาสืบทอดต่อจากข้า แต่ข้ารู้ว่าพวกเจ้าทุกคนอยากได้ที่ ๆ ข้ายืนอยู่ตรงนี้ ฉะนั้นข้าจึงออกกฏว่า ทุกคนจงกลับไปยังประเทศของตนแล้วจัดการหาเด็กหนุ่มสาวรุ่นใหม่เพื่อมาประลองที่แห่งนี้ในอีก 3 ปีข้างหน้า แล้วข้าจะมาเป็นคนตัดสินให้กับพวกเจ้า ไปกันได้\"
ทุกคนต่างรีบกลับไปประเทศของตน เพื่อสร้างศิษย์ที่มีความแข็งแกร่งเพื่อมาดวลท้าประลองเพื่อชิงตำแหน่งเทพแห่งเวทย์สูงสุด แต่การตัดสินใจในครั้งนั้นทำให้หลายคนไม่พอใจ จึงถูกกลุ่มพวกหัวรุนแรงต่อต้านลอบทำร้ายเทพสูงสุดแห่งเวทย์ แต่ด้วยอำนาจอันแกร่งกล้าท่านได้ใช้พลังเฮือกสุดท้ายจัดการพวกนี้จนได้รับบาดเจ็บ ต่างจึงต้องยอมจำนนท่านเทพแห่งเวทย์
เทพย์แห่งเวทย์พอเสร็จกิจครั้งนี้ท่านจึงหลบไปยังหอเอนเดอทอร์ ที่นั้นภายในบุด้วยศิลาล้ำค่ามหาศาล ที่นอนทำจากแก้วกาลฤทธิ์ท่านเทพตรัสสั่งแก่พวกรับใช้ว่า
\"ข่ามิอาจยืนอยู่อย่างปกติได้อีก เพราะข้าได้ใช้พลังแห่งชีวิตไปหมดสิ้น ข้าจะต้องหมดลมในไม่ช้า พวกเจ้าจงรีบตามหาเจ้าชายแห่งเวทย์ให้ทันก่อนที่จะเกิดศึกครั้งนี้ ข้าจะให้เขามารับช่วสงต่อจากข้า เขาจะต้องลงแข่งในนามสภาเวทย์\"
เทพแห่งเวทย์กล่าวจบทรุดตัวลงนอนบนแท่นแก้วกาลฤทธิ์ หลับตานิ่งจนท่านถอนหายใจเฮือกสุดท้าย แล้วจากไป ทำให้บรรดาสาวกของท่านโศกเศร้าอย่างมาก พร้อมน้อมรับคำสั่งทุกประการ เมื่อการสิ้นของเทพแห่งเวทย์เหล่าสาวกช่วยกันปิดป็นความลับมิให้ผู้ใดฉวยโอกาสยึดครองตำแหน่งแห่งเวทย์สูงสุด
กาลเวลาผ่านไป 3 เดือนแต่ละประเทศในกลุ่มทวีปได้จัดการท้าประลองเพื่อนค้นหาสุดยอดนักเวทย์แต่ก็ยังไม่มีผู้ใดที่น่าจะเหมาะสมกับตำแหน่งนี้จึงต้องค้นหากันต่อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น