คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เรียนห้องเดียวกัน !!!! เหอๆ
ฉันรีบวิ่งเข้าห้องเรียน...พอเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับ ปุยฝ้าย เพื่อนรักของฉันที่อยู่ห้องเดียวกันมา3ปี จนถึงปีนี้
“ข้าวต้ม...ทางนี้”ปุยฝ้ายเรียกฉันไปหา
“นี่ เธอฉันมีข่าวเด็ด.....คือได้ข่าวว่านายแบงค์ของเธอน่ะ เรียนห้องเดียวกับพวกเราแหละ”
“จริงเหรอๆๆ !!!!” ฉันกระโดดดีใจแต่ว่า
“เฮ้อ! แต่มันไม่มีประโยชน์แล้วแหละ ”
“อ้าว ทำไมหล่ะ เกิดอะไรขึ้นเหรอ.....”
ฉันเลยต้องเล่าเรื่องที่น่าอับอายให้ปุยฝ้ายฟังทั้งหมด.....
"มันก็เป็นเช่นนี้แหละ" ฉันว่า
" ฮ่าๆๆๆๆ........" พอฉันเล่าจบยัยเพื่อนตัวดีก็ระเบิดเสียงหัวเราะ.....ซะงั้น - - "
แอ๊ด......
มีใครคนหนึ่งเปิดประตูเข้ามา
"นี่.....แกจะขำหาอะไรมิทราบฮะ" ฉันไม่ทันสังเกตคนที่เดินเข้ามาเพราะมัวแต่ว่ายัยปุยฝ้ายอยู่
"ฮ่าๆ....ปล่าวๆ ...ฮ่าๆๆ...อุ๊บส์" ปุยฝ้ายเงียบเสียงทันทีเมื่อสังเกตเห็นว่าคนที่เข้ามาในห้องเรียนเป็นใคร
พอฉันหันไปมอง........แบงค์ นี่น่า ตายๆๆๆ ฉันต้องตายแน่ๆ ฉันมองสุดหล่อของฉันที่กำลังเดินเข้ามา เค้าหันมามองฉัน ฉันเลยรีบหันไปทางอื่น ตายแน่ๆๆ ข้าวต้มเอ๋ย......แล้วอยู่ดีๆเค้าก็เดินมาหาฉัน
“เธอที่เจอกันเมื่อเช้านี่ เอ่อ......ขอบคุณนะที่ช่วยยืนยันว่าฉันไม่ได้เป็นเกย์” แบงค์ว่า
“เอ่อ....คือ ขอโทษนะ”
“ฮ่าๆๆ ไม่เป็นไรหรอกเรื่องแค่นี้เอง” แบงค์ยิ้มให้ฉัน.......มันเป็นรอยยิ้มที่สวยที่สุด.....และเป็นรอยยิ้มที่อ่อนโยนที่สุด...แล้วอย่างนี้ไม่ชอบได้ไงหล่ะ
แล้วเค้าก็เดินไปนั่งที่โต๊ะ
“โห.....เนี่ยนะไม่มีหวัง ยัยข้าวต้มเดี๋ยวนี้เธอพัฒนาเกินหน้าเกินตาเพื่อนนะเนี่ย” ปุบฝ้ายแซวฉัน
ออดๆๆๆ.....
“ข้าวต้ม พักกลางวันแล้ว....ไปกินข้าวกันเถอะ” ปุยฝ้ายพูดพลางลากฉันไปที่ประตู
“อืม...กำลังหิวพอดีเลยอ่ะ” ฉันว่าพลางเปิดประตูห้องเรียน
แอ๊ด......
แต่มีใครบางคนเปิดประตูออกก่อน.....
“ข้าวต้มมัดดดด!!!!!!!” อ๊าย......ตาบ้านี่อีกแล้วจะเอาอะไรกับฉันอีก
“อะ.....อะไร”
“ไปกินข้าวกัน....”คิมว่าพลางดึงฉันไป
“เป็นอะไรของนาย ปกติเราไม่เคยกินข้าวด้วยกันนี่”
“แหม......ก็ เพื่อนฉันมันไปกินข้าวกับแฟนกันหมดเลยอ่ะ....ฉันเลยไม่มีใครกินด้วยอ่ะ...นะๆๆๆ
"ไปกินด้วยกันนะ” พูดพลางทำตาละห้อย
“เรื่องอะไร....นายก็ไปหาแฟนซักคนสิ....ไปกันเถอะปุยฝ้าย”
“เฮ้ย.....เดี๋ยวก่อนดิ” ตาบ้านั่นยังเดินตามมาอีก
“เฮ้ ! นี่ เธออยู่ห้องเดียวกับ เทพบุตรสุดหล่อของเธอ เหรอ”คิมถามพลางชี้ไปที่ แบงค์ที่เดินออกมาจากห้องเรียน
“ถูกต้องงง....ในที่สุดสวรรค์ก็เป็นใจ....นี่ ...นายรีบๆไปไกลๆเลยนะ เดี๋ยวแบงค์เค้าจะเข้าใจผิด...ไป ไป๊...”
“เฮอะ....อย่างกับเข้าจะสนเธอแหละ ยัยเตี้ย”
“หนอย....” แล้วฉันก็ไล่ตีตาบ้านี่จนถึงโรงอาหาร
ความคิดเห็น