นายสุดหล่อขี้เก๊กปะทะยัยจอมซ่าส์สุดป่วน

ลำดับตอนที่ #1 : ของขวัญวันเกิด

ประเทศไทย

            2 วันก่อน 
                  " ไปก่อนน๊าาา แล้วเจอกัน จะซื้อของมาฝากนะ โชยุ คิระ บ๊าย บาย" เสียงของ"มีอา"เด็กสาวลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นที่นั่งคู่อยู่กับ"ทิกกี้" เด็กหนุ่มลูกครึ่งไทย-อิตาลี บนรถเก๋งคันหรูที่กำลังเคลื่อนที่ไปอย่างช้า "จ้ะ บ๊าย บายนะมีอา ทิกกี้ เที่ยวกันให้สนุกล่ะมีอา" ฉันโบกมือลาทั้งคู่ คำว่าเที่ยวให้สนุกของฉันคงทำให้มีอาสะดุด และหุบยิ้มทันที พร้อมกับมองมาที่ฉันเหมือนมีความนัยที่รู้กันแค่สองคน ฉันยิ้มเศร้าๆพร้อมกับพยักหน้าช้าๆ แล้วรีบปันยิ้มก่อนที่คนที่ยืนอยู่ข้างๆฉันจะทันสังเกต มีอาก็เช่นกันรีบปันยิ้มแล้วพูดต่อทันที่ "อือ อยู่บ้านกันดีๆนะ ไปก่อนนะ โชยุ" พอพูดจบมีอาก็หันไปพยักหน้ากับทิกกี้ แล้วรถจึงค่อยเคลื่อนที่อย่างนุ่มนวลออกจากบ้านทันที 

           1 วันหลังจากนั้น
                   "โชยุ เราไปเที่ยวสวนสนกกันมะวันนี้อะ" คิระถามฉันขนาดที่กำลังทานข้าวเช้า "หือ ทำไมล่ะ ?" ฉันถามกลับอย่างสงสัย ไปเที่ยวสวนสนุกเนี่ยนะ "ก็มันไม่มีอะไรจะทำนี้ มีอากับเจ้าทิกกี้มันก็ไปเที่ยวต่างจังหวัด ตกลงไปไหมล่ะ" ฉันคิดอยู่สักพัก แต่พอคิดไปถึง"เรื่องนั้น"ฉันก็รีบตอบตกลงทันที "อือ ไปสิที่ไหนล่ะ" "อืมมมม Dream World เป็นไง" เค้าทำท่าคิดอยู่สักพักแล้วจึงตอบขึ้น "อือ ก็ดีไม่ได้ไปนานแล้ว นี่ เอาจานไปไว้ที่วางไว้ที่ซิงค์สิ" ฉันบอกเค้าเมื่อเห็นว่าเค้าไม่ยอมเอาจานไปเก็บ พอฉันพูดจบเค้าจึงค่อยลุกเอาไปอย่างทุกวัน แล้วเดินไปหยิบปากกากับกระดาษมาเขียนอะไรยุกยิกๆลงไป "เฮ้อออ" ฉันแอบถอนหายใจ แล้วมองไปที่เค้า ทุกอย่างผ่านไปเร็วมาก ตอนที่เค้าชวนฉันไปเที่ยวฉันแอบคิดว่า ถ้าเป็นเมื่อ 4 เดือนก่อนฉันคงบอกปฎิเสธไปอย่างไม่ต้องคิดหน้าคิดหลังเลยล่ะมั้งเนี่ย คิดไปคิดมาฉันก็เผลอยิ้มออกมา ก็วันนี้เป็นวันที่ฉันกับเค้าผ่านอะไรต่อมิอะไรมามากเเล้วนี้นา วันนี้ก็เหมือนกับฟ้าหลังฝนสำหรับฉันนั้นแหละ พอเค้าหันมาฉันก็ต้องหุบยิ้มหันที "อะไรอะ" ฉันถามเค้าอย่างหวาดแล้วค่อยรับกระดาษมาดู "ก็ของที่ต้องเตรียมไปน่ะเอาใส่เป้ให้หน่อยนะ เจอกัน 10 โมงนะ"  พูดจบเค้าก็เดินขึ้นห้องไปหน้าตาเฉยก็เดิน "ห๊าาา จะบ้าหรอของเยอะขนาดนี่ เกินเวลานัดกันพอดี" ฉันรีบตะโกนบอกเค้า "ไม่ต้องรีบก็ได้นี่นาไปกันแค่ 2 คน เกินได้ไม่เป็นไร เธอจะได้ไม่ต้องอารมณ์เสียด้วย เดี๋ยวมา'รมณ์เสียใส่ฉันอีก วันนี้ไปกันแค่ 2 คน เที่ยวให้สนุกดีกว่านะ" เค้าตะโกนตอบกลับ "เฮือก" คำว่าเที่ยวให้สนุก ไปกับเค้าแค่ 2 สองคนให้เที่ยวให้สนุก ไปเที่ยวครั้งสุดท้ายกับเค้าแค่ 2 คนให้สนุกงั้นรึ ? ไม่มีทางเค้าไมม่มีทางรู้"เรื่องนั้น" ได้หรอกจริงสิ เที่ยวครั้งสุดท้ายกับเค้าให้สนุก ถือเป็นทริปอำลาที่ฉันสามารถทำให้เค้าได้ก็แล้วกัน มีอายังทำให้ทิกกี้ทีความสุขได้เป็นครั้งสุดท้ายโดยไม่มีท่าทีเศร้าโศกเลย ฉันก็ควรทำให้คิระบ้างสิ เมื่อคิดวนไปวนมาจนแน่ใจแล้วฉันจึงค่อยเดินไปล้างจานกับเตรียมของให้กับเค้า ทริปอำลารึ ?

ประเทศญี่ปุ่น 4 เดือนก่อน

                   "โชยุ เธอรู้เรื่องที่เราจะย้ายไปเรียนที่ประเทศไทยประมาณ 3-4 เดือนรึยังจ้ะ" มีอาถามฉันระหว่างทางกลับจากโรงเรียนมัธยมต้นโนบุยะ ในโตเกียว ฉันกับมีอารูจักกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว ครอบครัวของเราสนิทกัน และมีฐานที่ค่อนข้างดีทั้ง 2 ครอบครัว < ถ้าจะเอาที่เข้าใจง่ายก็รวยนั้นแหละ -.,- >