คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : PROLOGUE [บทนำ] 100%
@ แอลเอ
ผู้คนเดินเบียดเสียดกันเพื่อจับจ่ายซื้อ ช็อปปิ้ง ดินเนอร์ หรือ เดท เจ้าของร่างบางที่เพิ่งเดินทางมาถึงแอลเอต้องกระชับเสื้อโค้ชของเธอเพื่อคลายความหนาวจากสภาพอากาศที่ไม่คุ้นเคยของแอลเอ
“ไปเที่ยวก่อนดีกว่า” เธอเดินมาเรื่อยๆจนมาสะดุดตากับผับที่หนึ่งในใจกลางเมือง ผู้คนมากมายต่างเดินเข้าไปผับนั้น และเสียงดนตรีที่ดังจึงทำให้เป็นที่สนใจ ฉันค่อยๆเดินเข้าไปในผับอย่างระมัดระวัง เพราะกลัวเดินชนคนในผับ หน้าตาแต่ละคนดูเอาเรื่องเลยหล่ะ รู้สึกคอแห้งจังสงสัยอากาศมันคงจะเย็น
Om’ma pub…
“เสียงดังชะมัด” ฉันมุ่งหน้าเดินตรงไปที่บาร์เพื่อสั่งอะไรให้ชุ่มคอสักนิด โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองมาซักระยะนึงแล้ว
“รับอะไรดีครับ” หืมม บาร์เทนเดอร์ที่นี่หน้าตาดีชะมัดเลย
“ขอน้ำพั้นช์ค่ะ”ฉันยิ้มเจื่อนๆ ให้บาร์เทนเดอร์
“ อ๋อ ได้ครับ” ซูโฮตอบรับเบาๆ นี่หล่อนไม่รู้หรือยังไงนะว่า เขาไม่ใช่พนักงานบาร์เทนเดอร์ออกจะหล่อสะขนาดนี้ แต่เป็นถึงเจ้าของร้าน ลูกค้าใหม่หล่ะมั้ง
“น้ำพั้นช์ที่สั่งได้แล้วครับ” มาสักที คอแห้งจะตายอยู่แล้ว
“ขอบคุณค่ะ” ฉันรีบดื่มจนหมดแก้วเพราะรู้สึกคอแห้งมาก เอ๊ะ! ทำไมรู้สึกมึนหัวแปลกๆ หรือ ว่าน้ำพั้นช์ที่นี่จะผสมแอลกอฮอล์?
อีกด้านนึงของผับ
“แหม ไอแอมป์ มองไม่วางตาเลยนะ ผู้หญิงคนนั้นตรงสเป็คแกทุกอย่างเลยนี่หว่า ขาว สวย หน้ารูปไข่ ตาสีฟ้า เหมือน รักแรกของแกไง” เซฮุนแซวผมด้วยน้ำเสียงกวนๆ
“ดูท่าทางเธอน่าจะเมานะ” ผมพูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง เอ๊ะ! เมื่อกี้ผมพูดว่าเป็นห่วงเหรอ ทำไมถึงรู้สึกแบบนี้กันนะ
“ตาย!! วันนี้ควายต้องออกลูกเป็นคนแน่นอน คุณชายแอมเบอร์ หลิว เป็นห่วงใครเป็นด้วย!?” มันพูดพร้อมกับทำหน้ากวนๆ จนผมรู้สึกอย่าจะต่อยหน้ามันเลยแหล่ะ
“ถ้าแกยังไม่หยุดแซว ฉันจะฟ้องแม่แกว่าแกแอบไปเที่ยวโรมกับซอลลี่”
“เออๆ หยุดแล้ว แค่นี้ก็ต้องขู่ ถ้าเป็นห่วงขนาดนั้น ทำไมไม่เดินเข้าไปดูหล่ะ” มันสะบัดหน้างอนผมครับ ๕๕๕๕
“เดี๋ยวมา” ผมเดินเข้าไปหาเธอ
“มีอะไรให้ช่วยไหม ท่าท่างคุณจะคออ่อนนะ” ให้ตายสิ ตอนนี้หน้าของเธอแนบบาร์ไปแล้ว
“ช้าน โอเกรรรรรร~~~” โอ้ย เสียงยานสะขนาดนี้บ้านผมเรียกเมามากแล้วครับคุณ คนอะไรขนาดเมายังน่ารัก
“เอางี้ๆ คุณชื่ออะไร แล้วพักอยู่ที่ไหนเดี๋ยวผมไปส่งไหม”
“ปายย แรมมมม เรดดดดดด @$#%$^$##%$^%%$^%$#”
“คืนนี้จะคุยกันรู้เรื่องไหมเนี่ย” ผมมองเธอยิ้มๆ
“ช้านนน ม่ายยย มาววว ฮ่าๆๆๆๆ อิอิ นายเป็งครายยย” เธอมองผมด้วยตาปรือๆที่ดูเซกซี่นั่น
“หล่อจังเลย คิคิ ฮ๊าววววว” อ่าว หลับใส่ผมเฉยเลย
ยัยคริสรับโทรศัพด้วยจ้าคนสวยโทรมา~~~ ยัยคริสรับโทรศัพด้วยจ้าคนสวยโทรมา~
โทรศัพท์ของเธอดังผมเลยวางเธอลงแล้วควานหาโทรศพท์ของเธอเผื่อคนที่บ้านของเธอจะโทรมาเพราะเป็นห่วงเลยถือวิสาสะ รับสาย
[ฮัลโหล! คริสตัลอยู่ไหนแล้วเนี่ย ฉันมารอเธอที่โรงแรมฟอส ตั้งแต่ หกโมง นี่มันจะเที่ยงคืนแล้วนะยะ!]
(สวัสดีครับ ผม...)
[นายเป็นใครฮะ!? มารับโทรศัพท์เพื่อนฉันได้ยังไง!? แล้วยัยคริสอยู่ไหน!? นี่หล่อนลืมเพื่อนเพราะเที่ยวผู้ชายเหรอยะ!?]
(ใจเย็นๆครับคุณ คือตอนนี้เพื่อนของคุณกำลังเมาคอพับอยู่ที่ผับ Om’ma ครับ)
[เดี๋ยวฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้แหล่ะค่ะ รบกวนคุณดูแลเธอฉันด้วยนะคะ]
(เดี๋ยวผมจะนั่งเฝ้าเธอไปพลางๆก่อนแล้วกันครับ) แต่อาจจะทำอย่างอื่นด้วยก็ได้นะ -.,-
[ขอบคุณมากค่ะ]
“ชื่อคริสตัล เหรอ ” ผมยกยิ้มขึ้นบางๆ แอบเมมเบอร์โทรศัพท์เธอไว้เรียบร้อยแล้วด้วย ยิ่งได้มาเห็นหน้าใกล้ๆ ยิ่งบอกได้เลยว่า สวยจริงๆ ไหนกลิ่นหอมๆจากร่างบางตรงหน้าอีก ผิวเธอก็ดูละเอียดนุ้มนิ่ม ถ้าได้กอดจะเป็นยังไงนะ ผมนี่ฟินเบยย -.,-
“สร้างเรื่องตลอดเลยนะ ยัยคริส สร่างเมาเมื่อไหร่หล่ะนาดูแน่!” ลูน่า นางแบบสาวสวยที่กำลังมาแรงในขณะนี้ เดินตรงเข้ามาในผับอย่างรีบร้อน
“ยัยคริส!”
“งายยย ลูน่า เพื่อน เลิฟฟฟฟ คิดดดถึงงงง แกกก จุงงงง ฮี่ๆๆๆๆๆๆ”
“ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยดูแลยัยขี้เมานี่ เดี๋ยวที่เหลือฉันจัดการเองค่ะ”
“เดี๋ยวผมช่วยพยุงไปที่รถดีกว่าครับ คุณคนเดียวไม่ไหวหรอก”
“ขอบคุณจริงๆค่ะ” ผมกับลูน่าช่วยกันพยุงคริสไปที่รถของลูน่า
“หวังว่าจะได้เจอกันอีกนะสาวน้อย (:”
----------------------------------------------------------------amkimp-----------------------------------------------------------------
#อัพตอนแรกแล้วนะจ้ะ จะพยายามอัพตอนต่อไปให้ภายในวันจันทร์เน้อ ถ้ามีอะไรเปลี่ยนแปลงจะแจ้งให้ทราบจ้า
ความคิดเห็น