คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : EP.4 น้ำมะนาว
ฉันตกใจมากเมื่อลูกหมูบอกว่าจะไม่ไปด้วยแล้ว แต่หลังจากลูกหมูพิมพ์อธิบายมายาวเหยียดก็พอจะเดาสถานการณ์ออก ว่าคนเพิ่งมีความผิดติดตัว จะให้ขอพ่อแม่ออกไปเที่ยวสบายลั้นล้าได้ยังไง แต่อีกสองคนนี้สิ แบมบี้ กับ พราว ฉันต้องรีบเร่งให้สองคนนั้นจองตั๋วไม่งั้น ตี้เกาหลีของฉันต้องล่มแน่ ๆ
23.35 น. lookmooja : ไม่โกรธกันน้า สุดวิสัยจริงๆ คราวนี้ TT_TT
23.41 น. Ma-now : ไม่เป็นไรเลย ไว้คราวหน้าก็ได้ แต่แบมบี้กับพราว ถ้าเบี้ยวโกรธจริงด้วย
23.41 น. bbambiee : เห้ย มึง
23.41 น. proudnatcha : เห้ย มึง
23.43 น. Ma-now : อะไร! พิมพ์แบบนี้อย่าบอกว่ามีเรื่องไม่ดีอีกนะ
23.44 น. bbambiee : คือ วันที่ 28 ต้องไปเป็นพิธีกรงานกีฬามหาลัย อาจารย์ปริญขอมา..
23.45 น. proudnatcha : ส่วนกูช่วงหยุดยาวก็จองตั๋วไปรัสเซียกับที่บ้านแล้วอะ
23.46 น. Ma-now : อ้าว สรุปไม่มีใครไปได้หรอ แล้วทำไมเมื่อวานไม่บอก
เห้ย นี่มันแปลว่าฉันต้องไปเกาหลีคนเดียวเนี้ยนะ อันที่จริงฉันหงุดหงิด หงุดหงิดตัวเอง ที่เมื่อวานใจร้อนรีบจองตั๋วจะเป็นจะตาย จนลืมคิดไปว่า ยัยพวกงูพิษเวลาไม่เมายังเอาแน่เอานอนไม่ได้ แล้วเมื่อวานเมาอย่างหมา ทำไมฉันถึงไปเชื่อมั่นคำสัญญาพวกนั้นได้ลง..
ลูกหมู แบมบี้ พราว ขอโทษขอโพยฉันใหญ่ ตอนแรกฉันก็นอยด์อยู่หรอก แต่ก็นอยด์ได้แปปเดียว เพราะมันเป็นความผิดของพวกเราทุกคน จะโทษใครก็ไม่ได้ แต่ตอนนี้... ฉันจะทำไงดีล่ะ
เกิดเป็นลูกคนเดียวก็จะแสนลำบากอย่างนี้ ถ้าตอนนี้ฉันมีพี่น้องอาจจะยังพอชวนไปได้บ้าง แต่ฉันเป็นลูกคนเดียวคนที่ฉันสามารถชวนได้ก็คงจะมีแต่ คุณพ่อ คุณแม่ ซึ่งท่านทั้งสองก็คงจะไม่ว่าง หรือถ้าว่างก็คงไม่สามารถหยุดทำงานได้ถึง 15 วันแน่ ๆ
คิดแล้วคิดอีก หรือฉันจะไปคนเดียวดี ไปคนเดียวก็ได้ไปเปิดประสบการณ์ใหม่ ทำอะไรได้ด้วยตัวเอง ว้าว น่าตื่นเต้นเหมือนกันนะ แต่ตื่นเต้นได้ 10 วิใจฉันก็แฟบลงอย่างห่อเหี่ยว เห้อ แล้วเวลาฉันอยากเม้ามอย อยากกินปิ้งย่าง อยากถ่ายรูป อยากเลือกของช๊อปปิ้ง ฉันจะเม้ากับใคร ไปคนเดียวมันจะสนุกยังไง TT_TT
ทางเลือกที่เลวร้ายที่สุดคือการที่ฉันต้องทิ้งตั๋วที่เป็นเงินเกือบ 7000 พันบาททิ้ง เห้ย แต่นี้มันเงินค่อนหมื่น จะทิ้งได้ยังไงกัน สติ!! เรียกสติ!!!
แต่ แต่ แต่ มันยังมีทางเลือกที่เลวร้ายกว่านั้นอีก ก็คือการกึ่งชวนกึ่งเว้าวอนให้เบสท์ไปเป็นเพื่อนไง!!!
ไม่รอช้าฉันกดโทรศัพท์หาเขาทันที
(ฮัลโหล)
“ทำไรอยู่”
ฉันต้องลอบเป็นถามทั่วๆไปก่อนละค่อยเข้าเรื่อง เพื่อความแนบเนียน
(นอนอยู่ มีไรทำไมโทรมาดึกดื่น)
“เที่ยงคืนเนี่ยนะ ดึกดื่น จะชวนออกไปกินข้าวซะหน่อย”
(กินไรล่ะ)
นั่นไง เข้าทางเป๊ะ เวลาฉันหิวตอนดึกถ้าไม่ชวนลูกหมูก็ต้องชวนเพื่อนเบสท์คนนี้เนี้ยแหละ เพื่อนเบสท์ไม่เคยขัดใจเพื่อนนาวเลยสักครั้ง โดยเฉพาะเรื่องกิน
“อยากกินมาม่าเจ๊โปว”
(อืม ออกมาดิ เดี๋ยวไปรับ)
“อะเค อีก 10 นาทีเจอกัน”
เย้ส ฉันวางสายแล้วกระโดดโลดเต้นอย่างลิงโลด ตอนแรกว่าจะอ้อนวอนทางโทรศัพท์แต่เชื่อว่าไม่ได้ผลแน่ ของแบบนี้ต้องอ้อนวอนต่อหน้า ถึงจะได้เรื่อง..
10 นาทีต่อมาฉันขึ้นมานั่งบนรถของเบสท์เป็นที่เรียบร้อย เบสท์ขับรถยุโรปราคาแพง เพราะบ้านเขารวยมากจากการทำธุรกิจส่งออกลำไยอบแห้งไปยังประเทศจีน ลืมบอกไปว่าเบสท์เนี้ยจริงๆแล้วก็ลูกอาตี๋คนนึง เขาเกิดในครอบครัวที่พ่อเป็นคนเชื้อสายจีน แม่เป็นคนไทยแท้ ทำให้เกิดมาเป็นคนที่ไม่ได้หน้าจีนมาก แต่ก็ยังคงความตี๋ๆไว้ได้หน่อย สันจมูกโด่ง รับกับดวงตาเรียวยาว และริมฝีปากที่หนาได้รูป ผิวที่เคยขาวในอดีตปัจจุบันเบสท์ก็นิยมออกกำลังกายกลางแจ้งบ้าง ว่ายน้ำบ้าง ใช้ชีวิตแอดเวนเจอร์ จนผิวขาวๆของเขาที่ฉันแอบอิจฉาบ่อยๆ กลายเป็นสีแทนอ่อนๆ ไปซะงั้น แต่ไม่ว่าจะผิวสีไหนก็หล่ออยู่ดี..
เห้ย !!! นี่ฉันชมมันหล่อหรอ
“อะไร มองหน้าละขมวดคิ้ว คิดไรอยู่ อย่าบอกนะว่าแอบด่าในใจ”
“ปล๊าว แอบด่าอะไร แอบชมต่างหาก”
“ชมว่าอะไร ไหนพูดสิ อยากฟัง”
เบสท์ทำเป็นเอี่ยวตัวมาทางฉันเล็กน้อย ลักษณะเหมือนคนกำลังเงี่ยหูฟังบางอย่าง ฉันเลยเอี้ยวตัวไปทางเขาเล็กน้อย ทำท่าจะกระซิบ แล้วก็ใช้นิ้วดีดหูเค้าแทน
เพี๊ยะ
“โอ้ย ดีดมาได้ไง เจ็บนะ”
“โอ๋ๆ เก๊าขอโทษ”
พอนึกขึ้นได้ว่าวันนี้ฉันออกมากับเขาเพราะมีบางสิ่งบางอย่างอยากขอร้องแกมอ้อนวอนแกมสั่ง ฉันเลยเอามือลูบหูเขาป้อยๆ แล้วทำเป็นพูดน่ารัก ๆ เบสท์ก็ไม่ถือโทษโกรธอะไร อันที่จริงเขาไม่เคยโกรธอะไรฉันจริงๆจังๆเลยสักครั้ง เราก็เลยแกล้งกันบ่อย ๆ
“ขอเปิดเพลงนะ”
ฉันพูดขึ้นระหว่างที่บรรยากาศบนรถเริ่มเงียบไป เรื่องที่ฉันจะมาขอให้เขาไปเกาหลีด้วยเอาไว้ค่อยพูดตอนถึงร้านละกัน
~ She's my sunshine in the rain
My Tylenol when I'm in pain yeah
Let me tell you what she means to me
Like a tall glass of lemonade
When it's burning hot on summer days
She's exactly what I need ~
-Lemonade by Jeremy Passion -
เธอเหมือนดวงอาทิตย์ของฉันในวันที่ฝนตก
เหมือนไทลินอลของฉันในวันที่ฉันเจ็บปวด
ฉันจะบอกว่าเธอมีความหมายสำหรับฉันแค่ไหน
เธอเหมือนน้ำมะนาวแก้วใหญ่ในวันที่อากาศร้อนแผดเผาตอนซัมเมอร์
เธอเป็นคนที่ฉันต้องการแบบว่าโคตรใช่เลย
เพลงนี้เป็นเพลงโปรดของฉันตอนนี้เลยเพราะเนื้อเพลงของมันโรแมนติกมาก ทุกครั้งที่ฉันฟังเพลงนี้ฉันยังไม่เห็นภาพ ยังไม่รู้ว่าคนๆนั้นในชีวิตของฉันจะเป็นใคร แต่ถ้าฉันเจอเขาฉันจะเปิดเพลงนี้ให้เขาฟังอย่างแน่นอน
“อันนี้เพลงอะไร?”
คนขับรถจำเป็นหันหน้ามาถามฉัน
“Lemonade ของ Jeremy Passion เพราะป้ะ?”
“อืม ชอบ ความหมายดี”
ฉันได้ยินคำตอบของเขาแต่ก็ไม่ได้หันไปมอง สายตาของเราทั้งคู่ยังมองตรงไปที่ถนนที่ขับผ่าน แสงไฟสีส้มจากหลอดไฟยามค่ำคืน ยังคงส่องผ่านไปทีละดวง ทีละดวง
__________________________________________________________
Talkkkkk ;
ฮิ้ววววว Night Drive กันหน่อยนะจ้ะ
เพื่อนเบสท์ก็จะตามใจเพื่อนนาวอยู่หน่อย ๆ แต่จะตามใจเรื่องไปเกาหลีรึไม่ มาลุ้นกันจ้า
.
.
.
แนบรูปขับรถตอนกลางคืน by เพื่อนเบสท์
ความคิดเห็น