ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    กลอน "รักจากฉัน..."

    ลำดับตอนที่ #1 : แม่ครับ...ผมมีอะไรจะบอก

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.01K
      6
      10 ส.ค. 58

                                                  









                                                          เมื่อมองผ่านผืนฟ้าครามืดมิด

                                                       หวนให้คิดถึงคุณแม่แต่หนหลัง

                                                        ยามดึกดื่นท่านยังตื่นเฝ้าระวัง

                                                               คอยยับยั้งริ้นไรที่ใต่ตอม

     

                                    ตอนที่ลูกร้องไห้จ้าเมื่อฟ้าสาง

                                                        แม่ยังนั่งดูแลจนผ่ายผอม

                                                      คอยป้อนนมป้อนน้ำและดมดอม

                                                          เอาผ้าอ้อมซับน้ำตาแล้วชื่นใจ

     

                                     ยามเมื่อสายแม่หมายงีบสักหน่อย

                                                            แต่ลูกน้อยเจ้าคอยตื่นสะอื้นไหว

                                                               แม่ก็ยังลุกมากอดอยู่ร่ำไป

                                                                 ทั้งที่ไม่ได้หลับตลอดคืน

                                                      

     

     

     











     

                                                  เมื่อเดินได้ใครกันหนาเป็นคนสอน

                                                   ขาไหนก่อนก้าวออกไปอย่าแข็งขืน

                                                          อีกทั้งจับแขนเจ้าเวลายืน

                                                         ใครใดอื่นไม่เคยแคร์เท่าแม่เรา

     

                                             จนเวลาล่วงเลยเจ็ดปีแล้ว

                                                      เจ้าดวงแก้วต้องศึกษาเหมือนใครเขา

                                                           กอไก่เขียนขอไข่เรียนเพียรจำเอา

                                                               วัยยังเยาว์หมั่นศึกษาวิชาไป

                                         

     

                                                  มาวันหนึ่งแม่ถึงคราต้องลาลับ

                                                    ไปไม่กลับสู่สวรรค์อันไสว

                                                        ทิ้งอาดูรให้ลูกเฝ้าอาลัย

                                                 ต้องร้องไห้หวนหาคราจากกัน

     

                                            สิ่งที่เหลือยามแม่สิ้นคือรูปถ่าย

                                                  เก็บเอาไว้บูชากับตัวฉัน

                                          และความดีที่แม่สอนทุกคืนวัน

                                          และยืนยันรักแม่ไม่เสื่อมคลาย        

                             ขอให้แม่จงไปอย่างสิ้นห่วง

                                             ขอให้ดวงวิญญาณสู่ที่หมาย

                                          แดนสุขสมสรวงสวรรค์ที่พักกาย

                                               ขอให้ได้อยู่ในภพครบสิ่งดี

     

                                            เกิดชาติหน้าฉันท์ใดไม่หนีหน้า

                                                 ขอลูกมาเกิดกับแม่คนนี้

                                              แล้วจะรักแม่มากเหมือนเดิมมี

                                                       ชีวิตนี้ขอเป็นลูกแม่เอย

     

     

     

     

     

     

                         ขอกราบเท้าแม่ด้วยความเคารพรัก
    เป็นอย่างสูง



                            จาก ลูกของแม่








     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

            

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×